Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καρυδότσουφλο.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καρυδότσουφλο.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

ΤΑ...ΜΕΛΟΥΜΕΝΑ..!

Η Μιράντα ανέβηκε τα πέντε κάτασπρα  μαρμάρινα σκαλοπάτια του σπιτιού της.
Εβγαλε το κλειδί της  και η μεγάλη δρύινη πόρτα άνοιξε σχεδόν αθόρυβα.
Με  ένα βήμα βρέθηκε στο εσωτερικό του και αμέσως την τύλιξε η ζεστασιά του.
Τα θερμαντικά σώματα δούλευαν στο φουλ σκορπώντας  θαλπωρή στο πολυτελές σπίτι της.
Εβγαλε το παλτό της και το κρέμασε  δίπλα στον πανάκριβο καθρέφτη της. 
Πήγε μέχρι το μπαρ και έβαλε στο ποτήρι  από το ακριβό  κρασί   που είχε  αγοράσει προχθές...είχε αυτήν την πολυτέλεια να αγοράζει ότι της άρεσε.!
Ενιωσε όμορφα ξαπλώνοντας στον λευκό καναπέ της στολισμένο με τα γκρι και μαύρα μαξιλάρια του.. έριξε ένα βλέμμα γύρω της...ευχαριστημένη.!! 
Πάντα την ξεκούραζε το να γυρίζει από την δουλειά της και να απολαμβάνει ένα ποτήρι κόκκινο  κρασί.
Μεγαλοστέλεχος μιας πολυεθνικής εταιρίας με καλό μισθό που της επέτρεπε να ζει με πολύ άνεση.
Ηπιε μια γουλιά κρασί..έγειρε στην πλάτη του καναπέ το κεφάλι της και έκλεισε τα μάτια..
Υπήρχε τόση σιωπή μέσα στο σπίτι που άκουγε την ανάσα της ... πριν λίγο καιρό αυτή την σιωπή την αγαπούσε...αγαπούσε και την μοναξιά της..
Εδώ και καιρό όμως ..ένιωθε την ανάγκη μιας  αντρικής συντροφιάς.!!
Να έχει κάποιον δίπλα της..κόντευε τα σαρανταπέντε.. ήταν μια όμορφη και πολύ έξυπνη γυναίκα και ήταν αυτό που έκανε τους άντρες να αποφεύγουν δεσμό μαζί της .
Οι περισσότεροι  απλά θέλανε μια κούκλα δίπλα τους δεν τους ενδιέφερε το μυαλό της...
Μετά από δυο τρεις  απόπειρες  να ερωτευτεί .. τα παράτησε και αφοσιώθηκε στην δουλειά της που τόσο αγαπούσε..!!
Και δεν ήταν στριμμένος χαρακτήρας η Μιράντα  χαμογελούσε με το παραμικρό  ήταν σωστή επαγγελματίας.. και η αναρίχηση της στην εταιρία ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς.
Ηθελε να γίνει γυναίκα καριέρας και το είχε πετύχει..δεν ήθελε να μοιάζει της μάνας της.
Να γίνει μια νοικοκυρά να πλένει και να μαγειρεύει από το πρωί ως το βράδυ..
Ηθελε να γίνει κάποια που θα στηρίζεται μόνο στον εαυτό της... και τα είχε καταφέρει σε βάρος όμως της προσωπικής της ζωής...
Και να τη τώρα.. να μετρά ξαφνικά τα χρόνια που φεύγουν.
Μπα σε καλό μου μουρμούρισε τι έπαθα;
Μια μικρή φωνούλα μέσα της ψυθίρισε..φεύγουν τόσο γρήγορα  τα χρόνια Μιράντα..!!
Και τι να κάνω; πολύ θα 
ήθελα να μάθω αν στο μέλλον   θα γνωρίσω κάποιον που θα με κάνει να νιώσω ευτυχισμένη.. όμως αυτό δεν το ξέρει κανείς!
Πως δεν το ξέρει συνέχισε η φωνούλα..θυμάσαι πόσες φορές σου έχει πει η Στέλλα για την Γαλλίδα που μένει στο κόκκινο σπίτι λίγο πιο έξω από την πόλη στην άκρη του δάσους;
Σε εκείνη πάνε πολλοί διάσημα και υψηλά πρόσωπα
Εεεε και τι μου  λες δηλαδή να πάω σ αυτήν να μου πει  το μέλλον μου;αν θα γνωρίσω κάποιον;ποτέ δεν πίστεψα ότι κάποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον.
Μα τι κάθομαι και σε ακούω .. αυτά είναι για τις γυναικούλες .. όχι για  μια γυναίκα  έξυπνη.. 
Ξαφνικά κατάλαβε ότι το συζητούσε το θέμα ...έστω και με το εαυτό της..!!
Βρε λες; 
Ολη την νύχτα δεν έκλεισε μάτι.. αν όλα αυτά που άκουγε για αυτήν την Γαλλίδα την Σιμόν..που μπορούσε να προβλέπει το μέλλον είχαν βάση;
Την επόμενη μέρα ήταν Σάββατο τα γραφεία της εταιρίας ήταν κλειστά..
Βγήκε από το σπίτι της χωρίς να είναι σίγουρη γι αυτό που πήγαινε να κάνει!! 
Ο ουρανός   είχε κατεβάσει κάτι γκρίζα σύννεφα...που προμήνυαν βροχή...
Το αυτοκίνητο είχε αφήσει πίσω του την πόλη.. σε λίγο θα έφτανε στο κόκκινο σπίτι.
Ξαφνικά λες και άνοιξαν  οι ουρανοί..και η βροχή άρχισε να πέφτει με ορμή.!! 
Μέσα από τις σταγόνες της βροχής και τα νερένια ποταμάκια που σχηματίζονταν..επάνω στο τζάμι του αυτοκινήτου.. μπόρεσε να διακρίνει στο βάθος το κόκκινο σπίτι της Γαλλίδας .. που μπορούσε να δει τα μελούμενα.!!
Μέσα στην ομίχλη και το σύθαμπο έμοιαζε παραμυθένιο!! 
Εκείνη όμως ποτέ δεν πίστεψε στα παραμύθια.
Σταμάτησε το αυτοκίνητο μερικά μέτρα μακρυά αναποφάσιστη..!!!


 Αγαπημένο μου παρεάκι..αυτή ήταν η ιστορία που εμπνεύστηκα  βλέποντας την όμορφη φωτογραφία της Ελένης από το Καρυδότσουφλο που μας παρακινούσε να της πούμε τι βλέπουμε πίσω από αυτήν την φωτογραφία!!!
Ελένη μου σε ευχαριστούμε για την παρακίνηση.!!! 
Να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα..
με την συνοδεία πάντα ενός χαμόγελου.!!

Εδώ είναι οι μέχρι τώρα ..όμορφες σκέψεις όσων  θέλησαν να δουν πίσω από την φωτογραφία της.

Ξεδιάντροπα  από τη Γιάννα (υπεύθυνη για τα ντυσίματα και τα γδυσίματα αυτής της φωτογραφίας) και το  όταν γεννήθηκα ξανά!
Ένας άλλος κόσμος από τη Μαρία και το mytripssonblog!
Σηκώνοντας το τοίχο του παραδείσου από τη Κυριακή!
Μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων "η Γαλήνη" από τη Μαρία και το Απάγκιο!
Σταγόνες βροχής από τη Γιάννα Δώρα ψυχής από το άλλο της μισό και το mamakoulas!
Στο καταφύγιο του έρωτα από την Αλεξάνδρα και το abuttononthemoon!
"Μας προκαλεί ξεδιάντροπα αυτός ο ομορφόκοσμος εκεί έξω" είπε... από την Αθανασία και το creationswithfantasy!
Αν έβρεχε δάκρυα από τη Μαρία και το mommyjammi!
Στην άκρη του δρόμου από τη Σωτηρία και το mylittleworld!
Θυμάσαι; από την Αντωνία και το crazytouristsblogging!
Το πατρικό σπίτι από την Ελένη και το Στα μονοπάτια της φαντασίας μου!
Η προκλητική ομορφιά των βροχερών αισθημάτων από τη Μαρία και το συλλέγω στιγμές!
Μια εικόνα... μια πρόκληση... μια πρόσκληση... από Τη Βασιλική και το οι μικρές μου στιγμές!
Πέφτει βροχή μες τη σιωπή... από τη Ματίνα και το Bre Melaxrinaki!
Η απαγωγή της χιονάτης από την Αλεξάνδρα και το thewomansmagazine!
Το σπιτάκι του βιβλίου... από τη Μαρίνα και το τo e-περιοδικό μας!