Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ...ΓΙΑ ..ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ........

Μπλέ....πανσέληνος!!!
Ασημένιο μονοπάτι φεγγαρόσκονης μέσα στο μπλέ της θάλασσας!!!
Μαγευτικό!!!!
Βγήκε να βολτάρει πάνω απο τις πόλεις...τους δρόμους τα σπίτια....
Σκαρφάλωσε  πάνω στις κεραμιδένιες στέγες ... και γλυστρώντας στους λευκούς  ασβεστωμένους τοίχους, τρύπωσε γεμάτο περιέργεια ανάμεσα στις κλειστές γρίλιες ......
Μικρές χλωμές ασημενιες γραμμές ... φώτισαν για λίγο το σκοτεινό δωμάτιο...
Της παρακολουθούσα με την άκρη του ματιού μου να σκαρφαλώνουν ... αργά ... αργά ... προς το ταβάνι....
Αχτίνες φωτός, που ψαχούλευαν την ψυχή μου σαν να μου έλεγαν..!!!!
Τί γυρευεις εκεί μέσα κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους;
Δές η νύχτα σε καλεί.. να σου χαρίσει την πανσέληνο...!!! 
Να την πάρεις στίς χούφτες σου και να σκορπίσεις την λάμψη της ολόγυρα....
Να σκεπάσεις την ασκήμια του κόσμου..!!!!!
Τί ομορφα θα ήταν να το καταφέρναμε αυτό Ρόζυ μου έ;;;
Γύρισε και με κοίταξε με τα όμορφά της μάτια..χωρίς να πεί λέξη...
μάλλον συνφωνείς έ;; 
Και εσύ θέλεις απόψε να βολτάρεις έξω; τι σου κάνει όμως μια πανσέληνος;;
Να είχες ένα ταίρι Ρόζυ μου..θα το βλέπατε παρέα το ολόγιομο φεγγάρι..!!!!έβγαλε έναν αναστεναγμό και κουλουριάστηκε στα πόδια μου..
 Εμένα ομως θα μου επιτρέψεις να αφιερώσω απόψε ένα στίχο στον Σμαραγδένιο μου... θα του πώ....

Στου ουρανού το περιβόλι ανεβήκαμε
κι απο το φώς των αστεριών του ζαλιστήκαμε
έναν δικόμα εκει φιάξαμε παράδεισο
και το κλειδί του το πετάξαμε στην άβυσο.
Εσύ και εγώ,με μια πανσέληνο μονάχα για οδηγό,
στις αγκαλιάς σου πήγαινέ με τα 
ταξίδια,
για μια ζωή που δεν θα είναι πιά η ίδια.
Θέλω τον κόσμο να ξεχάσουμε τον άσκημο,
καιτις καρδιές μας να κρεμάσουμε παράσημο,
πανω στο πέτο μιας ολόγιομης σελήνης,
κι απ την αγάπη μας να δώσουμε και κείνης...!!!!
τι λές  θα του αρέσει;
κούνισε την ουρά της ενθουσιασμένη
Της χαίδεψα λίγο το κεφάλι..και σε λίγο άρχισε να ροχαλίζει!!!!

Τί μου θύμιζε ..τι μου θύμιζε το ροχαλητό;....
Μα...και βέβαια!!!! ποιόν άλλο;; 
Τον Πάκη..!!τον τριχωτό έρωτα της  της Elenas art...   και ξαφνικά μια ιδέα άστραψε στο μυαλό μου...
Ξύπνα Ρόζυ...να δείς...!!!
άνοιξε τα μάτια της και της λέω.....να σου συστήσω τον Πάκη..
δες τον!! είναι φατσούλα σαν εσένα...σου αρέσει;;; 

Γάβ..γάβ..(δυο γάβ είναι ναί)καί κούνησε με χαρά την ουρά της..
Καλά Ρόζυ μου πως κάνεις έτσι;;; το καταλαβαμε οτι σου άρεσε...σταμάτα να κουνάς την ουρά σου...κάτσε φρόνιμα...ακομα δεν τον είδες...απά..πά.πά.. να του στήλουμε και άλλες φωτό σου να σε δεί;;;το ξέρεις οτι και με τον Σμαραγδένιο γνωριστήκαμε με φωτό;; δεν σου το είπα έ;;;ολα θέλεις να τα ξέρεις πιά;; έλα παρε πόζα ...
Μπράβο κορίτσι μου αλλη μία;;

Πολύ ωραία... θα του κάνεις καλή εντύπωση..χι..χι..
Ξέρεις;....είναι λίγο ζηλιαρούλης 
και θελει να του δείξουμε την αγάπη μας με στίχους... και επειδή εμείς είμαστε κορίτσια που δεν χαλαμε χατίρια λέω να του αφιερώσουμε ένα συνφωνείς;
Γάβ..γάβ..γάβ...ααααα!!!! ωραία...
Λοιπόν να του πούμε........
Φίλε Πάκη είσαι φάτσα
κι είσαι απ την ίδια ράτσα
με την Ρόζυ την φλοκάτη
πού ναι και αυτή φευγάτη.
Αν σ αρέσει πές το τώρα
και μην χάνεις ούτε ώρα
κάτω απ του φεγγαριού τον δίσκο
μια χαρά Πάκη σε βρίσκω.
Δές την Ρόζυ την ναζιάρα
πού ναι.πες το μια κουκλάρα
κι αν σου κάνει και της κάνεις
γρήγορα καιρό μην χάνεις.
Μια εσύ και μια εκείνη 
δείτε αντάμα την σελήνη..!!!!
Γάβ...γάβ..γαβ... σου άρεσε έ;;;
Ε!!! δεν πιστεύω να μην του άρέσει;;; ολόκληρη ανάρτηση κάναμε για ελόγου του!!!
 Ελα Ρόζυ μου πάμε να δούμε την πανσέληνο να σκεπάσουμε την ασκήμια του κόσμου...!!!!!!
  

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ..!!!!!!!!!

Με το βλέμμα χαμένο στο άπειρο..
αναζητώντας καιρούς μακρινούς..
βυθίστηκα στην αγκαλια της νοσταλγίας...!!!!!
Στο ραδιόφωνο...τραγούδια της δεκαετίας του 60..με έκαναν να 
χωθώ,βαθύτερα στις αναμνήσεις μου!
Τα χείλη μου..άρχισαν να σιγοψυθιρίζουν τα λόγια τους..
Δεν με ένοιαζε αν εκείνη την στιγμή το χαλί είχε ένα δάχτυλο σκόνη επάνω του....!!!!
Κι αν στα έπιπλα θα μπορούσες να γραψεις το όνομά σου με το δάχτυλο....!!!!
Εγώ,,γύριζα πίσω την ταινία της 
ζωής μου, για να την ξαναδώ..
απο την αρχή!!!!....

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ......!!!!!!!!!!

Τι ήτανε να κάνει την αρχή ο Σμαραγδένιος .... με τα συρτάρια;;;;
Αχ!!!! Ρένα τι μας έκανες ... και ξέρετε όλοι πια Ρένα λέω .... την Χριστοδούλου ... ναι καλά καταλάβατε  αυτήν με τις ιδέες τις όμορφες ...χι...χι... ακολούθησαν τα σπιτάκια...
λεπτομέριες στο πλάι...της σελίδας γιατί δεν ξέρω να βάζω ΕΔΩ και  ΕΔΩ....
>στη συνέχεια οι σπιτοκουμπαράδες ... το δείξαμε σε προηγούμενη ανάρτηση..!!!!!!
Σταματημό δεν έχει αυτό το παιδί ...χι...χι...!!!!! Τα βλέπουν που λέτε παιδιά, εγγόνια και φίλοι ... και να σου οι παραγγελιές....
Μπαμπά και εγώ θέλω ... οι κόρες..
Παππού εμένα δεν θα μου κάνεις;;;; ολόκληρη γυναίκα πιά ... η εγγονή ...
και του παππού η καρδιά μαλακιά σαν σύκο γινωμένο ... πως να πεί όχι ... άλλο που δεν ήθελε και εκείνος....
και έγιναν στο πί και φί ... και ένας



και δύο....


  και τρείς....



και τέσσερις ... και πέντε ... και έξι... και επτά ...


δε μοιάζει με ένα μικρό χωριουδάκι ;;;;;


να και μιά πανοραμική ...


 Και εδώ ΤΟ παιδί......... μαζί με τα παιχνίδια του......
 

Ζωγραφιές by...Σμαραγδένια....

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

AΣ......ΡΕΜΒΑΣΟΥΜΕ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Στήν  ρέμβη του απογεύματος
ακούμπησα νωχελικά την σκέψη μου...
Και εκείνη, άπλωσε τα φτερά της
και άγγιξε τα μπράτσα του ήλιου, για να την ταξιδέψει στην άκρη του ονείρου...!!!!!
Ρίχνοντας την τελευταία του χρυσοκκόκινη πινελιά  στο δείλι εκείνος,βούτηξε στο βαθυγάλανο της θάλασσας.. ανακατεύοντας τα χρώμματα στην παλέτα της φύσης.. σαν  άλλος ζωγράφος...
Ρεμβάζοντας.... γέμισε πλούτο... η σκέψη......!!!!!



Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

ΤΙ.. ΚΙ ΑΝ..ΕΙΝΑΙ ..ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ..!!!!!!!!!

Καμιά φορά στην ζωή μας συνβαίνουνε πράγματα και καταστάσεις..και ο χρόνος ή οι μήνες μένουν ανεξίτηλα στην μνήμη μας...με πιο γαληνεμένη σκέψη πιά...κάποιος Αύγουστος...ήταν...
.............................
Κομμάτια τ αστέρια 
στην αμμουδιά
θαμπώνει το φώς τους μές την νυχτιά
φεγγάρι απόψε η νύχτα 
δεν έχει
είναι Αύγουστος μήνας 
και μέσα μου βρέχει.....

Στα δάχτυλα η άμμος
κυλά σαν κλεψύδρα
ο χρόνος περνάει 
δεν έχω ελπίδα
τα όνειρα βάλαν
φτερά τρομαγμένα
στη σκέψη πετάξαν 
να βρούνε εσένα..

Στ ακρογιάλι το κύμα
δεν λέει τραγούδια
σκορπίσαν τα λόγια 
στου ανέμου την φούρια
τριγύρω ο κόσμος 
γελαει και τρέχει
είναι Αύγουστος μήνας 
μα μέσα μου βρέχει..!!!!!!