ΒΗΜΑ ..ΒΗΜΑ...!!!!

Κατόπιν παρακλήσεως αγαπημένης φίλης ....φίλοι μου..και επειδή έχετε πάρει το συγκεκριμένο δωράκι κάποιοι...(αμ δεν ξέρω να κάνω και κάτι άλλο χι..χι..)και επειδή  ....πω..πω...πολλά επειδή παιδάκι μου....χατίρια δεν χαλάω ήθελε να το δείξω βήμα βήμα η μαμά της...για το χατίρι της μαμάς ...λοιπόν 

θα υποστείτε την ταλαιπωρία της ανάρτησης..χι..χι.. 

Όσες νοικοκυρές..χι..χι.. σαν εμένα προσέλθετε...είναι απλό,..είναι εύκολο,είναι..... 

Το πρώτο που κάνουμε είναι να πάμε στη λαϊκή να πάρουμε την συγκεκριμένη νταντέλα ύφασμα..

Θέλουμε ακριβώς εφτά λουλουδάκια..  στο πλάτος... και το μάκρος όσο 

 είναι...βγάζουμε δύο τέτοια  κομμάτια....

Κόβουμε δύο τετράγωνα κομμάτια.. εφτά επί εφτά λουλουδάκια.. και

 τέσσερα κομμάτια εφτά επί δύο λουλουδάκια.....

Παίρνουμε κόκκινη κλωστή..κουβάρι ανεξίτηλη και ενώνουμε τα κομμάτια

ένα .ένα με μονοβούλοτο πρώτα τα μικρά με το ένα τετράγωνο..

αφού τα ενώσουμε όλα,τα μικρά, θα έχουμε ένα κουτάκι λουλουδένιο χωρίς σκέπασμα...

και η κάτω του μεριά...

 ενώνουμε και τα πλαινά....

 βάζουμε και το δεύτερο τετράγωνο από πάνω και το ενώνουμε με τον ίδιο τρόποοοοο!!!!!

Παρακάτω..όπως θα είναι κλειστό τώρα το τετράγωνό μας..

παίρνουμε ένα ψαλιδάκι και κόβουμε προσεχτικά αφήνοντας δύο λουλουδάκια γύρω...απο τις δύο μεριές...

τρία λουλουδάκια από την μια μεριά και συνεχίζουμε άλλα τρία από την άλλη να σχηματιστεί το άνοιγμα που θα βγάζουμε τις χαρτοπετσέτες....

το πλέκουμε και αυτό όσο είναι το άνοιγμα...

Όταν τελειώσουμε περνάμε στο άνοιγμα που κάνουν τα λουλουδάκια μεταξύ τους...και στο ένα λουλουδάκι από την άκρη του τετραγώνου και πάντα απο την γωνία που γυρίζουμε για να κάνουμε το άνοιγμα....

 περνάμε μια κόκκινη....η ότι άλλο χρώμα σας αρέσει κορδελίτσα...της κάνετε ένα φιογγάκι της βάζατε και μια χαντρούλα...ένα λουλουδάκι..( πω..πω..μου θυμίζω Βέφα..χι..χι..) και έτοιμη η χαρτοπετσετοθήκη  σας..!!!!!!!!

Σε κόκκινο φόντο!!!!!!

Και σε μπλέ.... φόντο...

Προσπάθησα να το κάνω οσο μπορούσα καλήτερα.....έ... δεν είμαι και δασκάλα;;  εν τάξει μαμά της

φίλης;;;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

  

  

ΑΛΛΑΓΗ ...ΡΟΤΑΣ....

Παραπλανητικός...τίτλος;;;

Οχι και τόσο θα έλεγα...αφού μας παραπέμπει σε θάλασσες...και ταξίδια..καλοκαιρινά..εκεί εγώ!!!! να μην θέλω να αποχωριστώ..το γαλανό της που ακόμα μοιάζει με καθρέφτη...που στραφτοκοπά κάτω από το λαμπερό φώς του ήλιου...

Πεισματικά το καλοκαιράκι δεν θέλει να αφήσει και εκείνο την θέση του στο...Φθινόπωρο...οι μέρες του τέλειωσαν..ομως εκείνο ξεκλέβει..πότε πότε καμιά ηλιόλουστη μέρα που έχει το θράσος να φανεί..στα μέσα του φθινοπώρου...

Και εγώ, σαν και εκείνο να επιμένω ακόμα μια πινελιά.. καλοκαιριού!!

Αλλάξαμε ρότα....!!!καιρός για κάτι άλλο...με πιο Φθινοπωρινά χρώματα...και πιο χρηστικό..

Εεεεεε..ναί!!!!!αφήσαμε πίσω μας πρός το παρόν τα σπιτάκια...και πιάσαμε τις μολυβοθύκες!!!!

Τις ντύσαμε με χρώμματα..!!!!!

Τις ζωγραφίσαμε σαν μικρά παιδιά..... 

και από τον ενθουσιασμό μας..χι..χι..τι άλλο θα αισθανόμασταν!!!!μετρούσαμε παιδιά...

Ητανε να μην πάρουμε φόρα.. 

Ολα τα χρώμματα..και η φαντασία...

ακούμπησαν επάνω τους...

τις ατέλειες δεν τις βλέπουμε έτσι;;;χι..χι...

Αυτή βιαζότανε ..ήθελε μολύβια..

και οπως το εχουμε ξαναπεί χατίρια δεν χαλάμε..πως θα το κάναμε αυτό σε μιά μολυβοθύκη;...

Και για το τελος...εεεε!!! να μην σας δείξω και την δικιά μου;

Τι χωρίς μολυβοθύκη θα ήμουνα εγώ;;;χι..χι....εδώ φορτωμενη με μπογιές, μαρκαδόρους,στυλούς, γόμες, ξύστρες.... στο χώρο μου..

και μιά.... ολοκληρωμένη άποψη....

Εδώ ο συνήθης ύποπτος κατασκευαστής....Σμαραγδένιος... 

Μετά της δεσποινίδος..εγγονής μας...βεβαίως..βεβαίως...χι..χι.
Τα εύσημα παρακαλώ της ζωγραφικής δικά μου.....χι..χι..χι..!!!!!!  

ΠΩ...ΠΩ.... ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΌΣ..!!!!ΚΑΙ Η ΤΥΧΕΡΉ....!!!!

Αλήθεια πως περνάει ο καιρός έτσι;;;
Ακόμα επηρεασμένη από την πανσέληνο είμαι...
Ήθελα να την αφήσω ακόμα ..να ομορφαίνει τον χώρο μου...
αλλά είχα αφήσει το σπίτι μου μες την σκόνη..(βλέπε προηγούμενη ανάρτηση)χι..χι.....και υπάρχει και λόγος που ήθελα να συμμαζέψω...να ξεσκονίσω..να βάλω καθαρά τραπεζομάντιλα..και ότι τέλος πάντων καθαρό...

Εκεί που κοίταζα το ημερολόγιο, βλέπω τον Σεπτέμβρη...πω..πω.. πότε περασε ο καιρός τόσο γρήγορα;;; ουτε που το καταλαβα..!!!

οτι πρίν ένα χρόνο αυτόν τον μήνα ήταν η πρώτη μου φορά που το ένα μου δάχτυλο (μονο αυτό μπορούσα να πατάω..χι..χι )  άρχιζε δειλά δειλά να παταει τα πλήκτρα..αυτού του υπολογιστή...!!
Αφορμή...ήταν ο εγγονός μου που μου είπε...
Γιαγιά θα σου κάνω ένα μπλοκ να γράφεις εκεί μέσα ότι θες..!!!
αφού παϊδάκι μου τα γράφω στο τετράδιο ..γιατί να τα γράφω και εκεί μέσα;; τον ρώτησα..
Άσε με να σου δείξω και μετά αν δεν σου αρέσει το αφήνεις..!!!
τι μέρα ήταν αυτή Θεέ μου;;;
Δίνουν του παιδιού παιχνίδι και δεν το θέλει;;χι..χι..
θυμάμαι πόσος φόβος στην αρχή να μην πατήσω κανένα κουμπί κατά λάθος και σβήσω πράγματα..άλλα και κάθε λίγο τρέχα Άρη...αυτό τι θέλει;; λάθος το έκανα;;
Έβλεπα τα δάχτυλα του να τρέχουν επάνω στα πλήκτρα...και μια φόρα του είπα....σιγά παιδί μου θα ζαλιστεί ο κομπιούτερ τόσο γρήγορα που τα γράφεις δεν θα σε προλαβαίνει ..!!!!! το γέλιο που έπεσε δεν λέγεται χι.χι...όχι να δείτε την ασχετοσύνη μου...όχι ότι τώρα είμαι σχετική.... τέλος πάντων..ώσπου αποφάσισα..να προσπαθήσω και μόνη μου ..άρχισα να εξοικειώνομαι με το μηχάνημα κατά εμένα..σιγά σιγά..
Στο πρώτο μπλοκ που μπήκα ήτανε το 
<<Αστεράτη κουζίνα>> να βρω  μια συνταγή...Το Μαράκι έτσι λένε την φίλη...μου έδωσε τα πρώτα μου φώτα..και την ευχαριστώ  πολύ γι αυτό..μόνο που το μπλοκ της το έχει αφήσει για λίγο..και λυπάμαι.
Έτσι άρχισα να μαθαίνω πράγματα σιγά σιγά ώσπου κάποια μπλοκ μου έκαναν κλικ...και κάποια άλλα κλικ..κλικ..
κάποια στιγμή στο δρόμο των μπλοκ συνάντησα..την Τζίντζερ...ναι την γνωστή μας..Τζιντζερ.. και ότι χρειάστηκα...εκείνη...μαθήματα μλπόκινγκ.....
Σμαραγδένια θα κάνεις εκείνο θα πατάς εκεί..θα μπαίνεις αλλού...
Για στάσου της λέω τι με πέρασες παιδί μου;;;πως θα τα αφομοιώσει όλα αυτά απέξω το κεφάλι μου;;;
Να στα γράψω σε μεηλ μου είπε...
Γράψε μου τα να τα γράφω στο τετράδιο να τα μελετάω και με τα να  πατάω τα πλήκτρα που πρέπει να γίνω μια σωστή μπλοκέρισα..της λέω...και έγινε ο Μέντορας μου...
Κάθε μέρα που περνούσε ολο και πιο πολύ κόσμο (γνωριζα) και επειδή είμαι άτομο που του αρέσει η επικοινωνία... και το χιούμορ...άρχισα να μπαίνω και σε πιο πολλά μπλοκόσπιτα...
Δεν μπορούσα να φανταστώ πόσες φίλες θα με στήριζαν και θα με παρότρηναν με τον τρόπο τους να  συνεχίσω και πόση αγάπη θα εισέπρατα από εδώ μέσα...
Ούτε πόσο θα άνοιγαν οι ορίζοντες μου....και ποσο θα γέμιζε αγάπη η καρδιά μου ..
Με την τζίντζερ και το Μαράκι την Βιλλιώτη  εχουμε βρεθεί και από 
κοντά...ήτανε σαν να γνωριζόμασταν χρόνια..τελικά τίποτε δεν είναι τυχαίο στην ζωή.
Είμαι  πολύ χαρούμενη και υπερήφανη που με νιώθουνε φίλη τους όπως και πολλές άλλες φίλες..Αντιγόνη..
Χαρά..Παρακέλσο...Ρένα...Εφη.... και πόσες άλλες που για να τις πώ όλες..θα έπρεπε να γράψω ανάρτηση χιλιόμετρο....
Και επειδή δεν γίνεται να περάσει έτσι αυτός ο χρόνος απο μερους μου  χωρίς κέρασμα.. να σας ευχαριστήσω... για τη τόση αγάπη σας...να σας κεράσω μια ρακή..

..ένα ξεροτήγανο..!!!!

 

Και καλά νομίζατε ότι θα την βγάζατε με αυτά;;; 
Όοοοοχι...βέβαία..!!! από τα σχόλια που έγιναν στην προηγούμενη ανατρησή μου με την πανσέληνο....(γι αυτό κλείσανε και τα σχόλια..)
Οποια φίλη κάνει το πρώτο σχόλιο σε αυτήν την ανάρτηση  θα την παρακαλέσω να μου πεί και έναν αριθμό απο το.. 
1 εως το 35...και σε όποια φίλη αντιστηχεί ο αριθμός που θα πεί..και που θα ειναι η σειρα που άφησε το σχόλιο της, εκείνη θα κερδίσει ένα δωράκι απο τα χέρια του Σμαραγδένιου και τα δικά μου....ελπίζω να της αρέσει ..είναι μια μολιβοθύκη....
που ποζάρει γεμάτη χάρη...

στο γνωστό μπαλκόνι......και η τυχερή ειναι η.....
Πέπη...ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΡΔΙΑΣ...  
έτσι μπορώ να σας δείξω την αγάπη μου..δεν ξέρω άλλο τρόπο
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....!!!!!!