(τίτλος) Νόσος Νάξος: Το έργο ενός σπουδαίου Έλληνα!

Υπάρχουν νέα που δεν μπαίνουν στις ειδήσεις των 8 από τα μεγάλα κανάλια. 

Υπάρχουν Έλληνες επιστήμονες που δίνουν την ψυχή τους στο έργο τους, 

κάνουν έρευνες, έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα, βραβεύονται

σε Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια, 

η φήμη τους φθάνει σε ολόκληρο τον κόσμο

αλλά εδώ, στην πατρίδα μας, προβάλλονται μόνο

οι οικονομικές και οι ασήμαντες ειδήσεις.

Ο Καρδιολόγος Νίκος Πρωτονοτάριος και η σύζυγός του,

Παιδίατρος κα Ανταλένα Τσατσοπούλου, 

βραβεύτηκαν για το ερευνητικό τους έργο σε διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο 

που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 20-21 Μαρτίου 2014, 

στο Πανεπιστήμιο Palazzo del Bo της Πάντοβα της Ιταλίας.

 Στις 25 Σεπτεμβρίου 2014, έξι μήνες μετά την βράβευση

και την παγκόσμια αναγνώριση, ο Νίκος "έφυγε" από κοντά μας.

Ο Νίκος δεν ήταν ένας ακόμη καρδιολόγος, αλλά ένας εξαίρετος επιστήμονας 

και ένας υπέροχος άνθρωπος. 

Όσοι τον γνώρισαν, συνεργάστηκαν ή έζησαν κοντά του, τον περιγράφουν 

με λόγια ευγνωμοσύνης, λόγια συγκίνησης και δάκρυα στα μάτια.

Ο Νίκος και η σύζυγός του, όταν ξεκίνησαν την έρευνα, 

πάλεψαν χωρίς μέσα και χρηματοδότηση. 

Το όραμα και το μεράκι δεν χρειάζονται κονδύλια. 

Δυνατή καρδιά και μεγάλη ψυχή χρειάζονται. 

Να μη μιζεριάζεις, να μη σκύβεις το κεφάλι, να μη τα παρατάς στα δύσκολα. 

Χρειάζεται το σθένος ώστε οι αντιξοότητες 

αντί να σε απογοητεύουν να σου χαλυβδώνουν τη θέληση.

Το διήμερο 22-24 Μαΐου 2015 

πραγματοποιήθηκε στα Χανιά διεθνές Καρδιολογικό Συνέδριο 

για τις Σπάνιες Καρδιαγγειακές Παθήσεις, 

στο οποίο προβλήθηκε και το παρακάτω βίντεο - αφιέρωμα 

στον Νίκο Πρωτονοτάριο.

Παρακαλώ να αφιερώσουμε 23 μόλις λεπτά από τη ζωή μας 

για να παρακολουθήσουμε το βίντεο και να ενημερωθούμε

 για το σπουδαίο έργο αυτού του ανθρώπου. 

Πρόκειται για την διαθήκη που άφησε ο Νίκος σε όλους μας.

Η ζωή και το έργο του Νίκου Πρωτονοτάριου

Ευχαριστoύμε από καρδιάς την δική μας Αννούλα της Πάρου, 

που μας έστειλε αυτό το συγκινητικό βίντεο.

Την ευχαριστούμε ακόμη περισσότερο που μας άνοιξε τα μάτια και 

γνωρίσαμε το έργο και την προσφορά αυτών των ανθρώπων.

Κλείνοντας, μεταφέρουμε τα λόγια της Άννας μας....

"Ο Νίκος, με την ζωή του μας δίδαξε ότι καμία δύναμη 

δεν είναι μεγαλύτερη από την θέληση. 

Και ότι καμία δικαιολογία δεν είναι αρκετή για να αποφύγουμε 

να δώσουμε στην Ζωή τον καλύτερο εαυτό μας. 

Αν αυτό μπορέσουμε να το κάνουμε πράξη,

τότε κι εκείνος δεν θα πάψει ποτέ να ζει ανάμεσά μας." 

Ενιαία κίνηση bloggers.

Το θέμα ξεκίνησαν και δημοσιεύουν σήμερα τέσσερα blogs.

Ας γίνουμε περισσότεροι!

Αν θέλετε και μπορείτε, αναδημοσιεύστε!

Βοηθήστε στη μετάδοση ειδήσεων που συμβάλουν 

στην πρόοδο, στην εξέλιξη, στην καλυτέρευση των πάντων γύρω μας.

Νόσος Νάξος: μια μορφή Αρρυθμιογόνου Μυοκαρδιοπάθειας που προσβάλλει -κυρίως- αθλητές.  Η ανακάλυψη αυτή έχει τεράστια σημασία αν αναλογιστούμε πως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της κλινικής καρδιολογίας όπου εφαρμόστηκε η γενετική επιστήμη στην αντιμετώπιση μιας καρδιοπάθειας.  

Πληροφορίες για τη Νόσο Νάξος εδώ 

ΗΡΘΕ...!!!! ΚΑΙ ΟΧΙ ... ΜΟΝΟ ΤΟΥ..!!!

Εεεεε ναι έφτασε..!!!   
Να λέμε την αλήθεια... το περίμενα από τότε που είχε ανακοινώσει η αγαπημένη μας φίλη η η ποδηλάτισσα.. πως ήμουν μια από τις τυχερές που είχα  κερδίσει.... μα πάλι;
ένα όμορφο δώρο φτιαγμένο από τα χεράκια της.!!
Όταν το είδα στο μπλοκ της μου άρεσε πάρα πολύ...αλλά δεν περίμενα όταν το αντίκρισα από κοντά...πόσο όμορφο και πόση δουλειά εκτός από την αγάπη  είχε επάνω του.!!!
Μια πανέμορφη κοπέλα με κοιτούσε..κάτω από το καπελάκι της ενώ πετούσαν αυθάδικα  τα ξανθά καρέ μαλλιά της.!!
Τον λαιμό της τον στόλιζαν μια σειρά χρυσαφένιες χάντρες..!! πόσο όμορφη ήταν..!!

  Εννοείτε ότι βρήκε την θέση της στο  σαλόνι μου

Και εδώ μπαίνει ο τίτλος της ανάρτησης..!!
Γιατί η κοπέλα δεν ήρθε μόνη της..!!! 
Σίγουρα θα αναρωτιέστε  ποιος την συνόδευσε σ αυτό το μακρινό της ταξίδι..!!!
Δείτε αγαπημένοι μου φίλοι εδώ!! και πείτε μου αν δεν είναι αυτό έκπληξη..τότε τι είναι!!!!

Ένα βιβλίο για να διαβάζω τις ώρες της ξεκούρασης μου, αλλά δεν είναι  μόνο ένα απλό βιβλίο...το λάτρεψα και μόνο από τον τίτλο του..εεεε τι λέτε; δεν έχω δίκιο;
Μια όμορφη καρτούλα με ευχές γεμάτες αγάπη συνόδευαν και τα δυο δωράκια μου.

Βίκυ μου ένα μεγάλο..πολύ μεγάλο ευχαριστώ.να είσαι καλά και πάντα να χαρίζεις την αγάπη σου....!!
Νομίζετε ότι εδώ τελείωσε η ανάρτηση ε;
Πόσο γελαστήκατε..!! να πω ότι σίγουρα θα αναφωνήστε ....εεεεεε όχι πάλι..!!καλά μην βαράτε..!!
Εσείς δεν χαίρεστε όταν σας έρχεται χωρίς να το περιμένετε ένα ξαφνικό δωράκι; και δεν θέλετε να μοιραστείτε την χαρά σας;
Εεε αυτό κάνω και εγώ..την μοιράζομαι μαζί σας ... αν και με δυσκολία απέσπασα την έγκριση τις φίλης Κλαυδίας που μου έστειλε...ένα βουνό ματσάκια κλωστές..με  σχέδια για κέντημα 

 και μια πανέμορφη  καρφίτσα..μαζί με μια καρδούλα για την εγγονή μου που τα έφτιαξε μόνη της.. 

Κλαυδία μου όπως βλέπεις η καρδούλα ήδη κατοχυρώθηκε 

Αλλά....αυτό το αλλά... κάθε φορά με εκπλήσσει ευχάριστα..
Σκέψεις δικές της γραμμένες με ρίμα αφιερωμένες σε μένα με ένα καταπληκτικό τρόπο..! 

Κλαυδία μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ ξέρω ότι θέλει πολύ προσπάθεια.. να βάλεις τις σκέψεις σου να αποδώσουν σε έμμετρο..αυτό που θέλεις να πεις με απλά λόγια..!!
Επίσης  φίλοι μου και μια κόλα χαρτί που γράφει για  το χαμόγελο..κάποια στιγμή  θα σας το γράψω.. είναι πολύ όμορφο και πολύ αληθινό..!   
Σας ευχαριστώ και τις δύο από τα βάθη της καρδιάς μου..!!
Να σας έχει ο Θεός καλά εσάς και τις οικογένειες σας..!!όπως και όλο τον κόσμο..!!

Αγαπημένη μου παρέα...να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο..να είστε όλοι καλά..!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε από εδώ..και αφήνετε την σκέψη σας...!
Από την αυλή μου χαρισμένα σε όλους σας..

             για την αγάπη σας..!!
Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε...είναι σημαντικό.!!    

   

ΤΟ ΣΙΝΙΑΛΟ...!!!!

Κατέβασε τα γυαλιά της από την μύτη της και ακούμπησε το βιβλίο που διάβαζε δίπλα στο τραπεζάκι.
Σήκωσε τα μάτια της, στερέωσε με τα  δυο χτενάκια της τα τσουλούφια που πεταγόταν αυθάδικα  μέσα από τον καλοφτιαγμένο κότσο της,και κοίταξε την βροχή που χτυπούσε ανελέητα το τζάμι
Συνεχόμενα ρυάκια νερού  σχημάτιζαν νερένια δάκρυα που κυλούσαν βιαστικά..και θόλωναν  την επαφή με τον έξω κόσμο,αυτό όμως δεν εμπόδιζε το μυαλό της να τρέχει παρ όλο που ήθελε να ξεχάσει.
Πάντα όταν έβρεχε, η θύμηση της γύριζε σε εκείνα τα χρόνια και σε εκείνη την μέρα.
Θυμόταν με πόση λαχτάρα περίμενε να χτυπήσει το κουδούνι για διάλειμμα  για να μπορέσει να τον δει.
Να δει τα μάτια του να την κοιτάζουν και την καρδιά της να χτυπάει σαν τρελή σε κάθε του βλέμμα.
Η αγάπη της είχε χτυπήσει την πόρτα.
Θυμόταν τα αδέξια αγγίγματα τους  και τον φόβο μήπως και τους δει κανείς και το μάθει ο αυστηρός πατέρας της.
Το πρώτο τους ραντεβού τους με χτυποκάρδια
στο στενό δρομάκι .. και το πρώτο τους φιλί, που
δεν πρόλαβαν καλά καλά να το γευτούν  και ένα χέρι (του πατέρα) έπεσε βαρύ  επάνω στο ξαναμμένο της  μάγουλο .
Μα τι κακό είχε κάνει για να αξίζει αυτό το χαστούκι;
είχε σκεφτεί με αγανάκτηση φοβισμένη, με μάτια γεμάτα δάκρυα.
έσμιξε τα φρύδια της στην θύμηση τούτη.
Μέρες κλειδωμένη στο δωμάτιο της να κλαίει για την αγάπη.
(και τι είναι αγάπη παρακαλώ να την κάνεις εσύ ότι θέλεις;  ακόμα δεν την έμαθες; να ξέρεις πόσο ανίσχυρος είσαι  στα χέρια της!!)
Η μόνη ώρα που την έκανε χαρούμενη, ήταν η ώρα του σινιάλου.
Ευτυχώς που οι φίλες της είχαν γίνει οι ταχυδρόμοι
σημειωμάτων μεταξύ τους, πως   κάθε βράδυ την ώρα που όλοι θα κοιμούνται εκείνος θα στεκόταν κάτω από το φανάρι που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το παράθυρό της και θα της έστελνε ένα φιλί.
Εκείνη  θα άναβε για λίγο ένα κερί,για να καταλάβει εκείνος ότι  πήρε το φιλί του
Ακόμα και να έβρεχε εκείνος ήταν εκεί να περιμένει το σινιάλο του κεριού.
Και τότε ήταν που πήραν την απόφαση να πάρουν την ζωή στα άπειρα  ακόμα χέρια τους και να την κάνουν δίκη τους.
Όλα τα όνειρα σε μια μικρή βαλίτσα.
Όλη η βροχή του κόσμου να πέφτει επάνω τους , την νύχτα που αποφάσισαν να φύγουν μακρυά τα δυο τους.
Κλεψιά το είπαν οι άλλοι.
Εκείνοι το είπαν αγάπη.
Σηκώθηκε από την πολυθρόνα της να μαζέψει την κουβέρτα που είχε γλιστρήσει από τα πόδια του. Τον σκέπασε με τόση τρυφερότητα.!!!
Κοιμόταν σαν μικρο παιδί ενώ ένα χαμόγελο ακουμπούσε απαλά στα χείλη του με φόβο θαρρείς να μην τον ξυπνήσει.
Έσκυψε και άφησε ένα φιλί στα γκρίζα του μαλλιά...
Σε ευχαριστώ  του είπε και έπιασε ξανά το βιβλίο της.!!

Αυτή ήταν  η συμμετοχή μου στο παιχνίδι των λέξεων που οργάνωσε με μεγάλη επιτυχία η me maria  από το μπλοκ  mytripsonblog  χαίρομαι κάθε φορά που παίρνω μέρος  σε αυτήν την όμορφη  προσπάθεια.....γιατί για μένα δεν είναι ο προορισμός αλλά  το ταξίδι και η προσπάθεια...η βαθμολογία είναι μόνο για το τυπικό του διαγωνισμού..υπάρχουν πένες  που γράφουν διαμάντια ..!!!!!!!!!!!!!!! περάσετε να τα διαβάσετε..!!!
Οι κόκκινες λέξεις είναι αυτές που έπρεπε να βάλουμε μέσα στην ιστορία μας..!!
Αγαπημένη μου παρέα... να έχετε όλοι  μια όμορφη εβδομάδα και είπαμε...στα δύσκολα .. επιμένουμε ...χαμόγελο..!!! και ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά..!!!!!!

ΣΧΕΣΗ... ΖΩΗΣ..!!

Υπάρχω, μονάχα γιατί ΕΣΥ με γέννησες
και μου έδωσες κορμί απ το κορμί σου.
Τον πρώτο χτύπο της καρδιάς ΕΣΥ τον χάρισες 
κι από το στόμα σου, πήρα το πρώτο το φιλί σου.

Υπάρχω, γιατί από το τίποτα ΕΣΥ με έπλασες,
κι από τις φλέβες σου πήρα το πρώτο μου το αίμα.
Να ξεχωρίζω το καλό απ το κακό ΕΣΥ με έμαθες
και την αλήθεια απ το ψέμα.

Υπάρχω, γιατί με πίστη με γαλούχησες,
με ιδανικά απλά, μεγάλα.
Το νέκταρ της ζωής ΕΣΥ με πότισες,
με το αγνό, το μητρικό σου γάλα.

Υπάρχω, γιατί στα χέρια τα δικά σου με νανούρισες,
μικρο παιδί απροστάτευτο ήμουν ακόμα.
Τον ελαφρύ τον ύπνο παρακάλαγες,
να με κοιμίσει απαλά, στο παιδικό μου στρώμα.

Υπάρχω, γιατί μες την καρδιά μου ΕΣΎ φυτέψεις,
πίστη, αγάπη, καλοσύνη.
Κι αυτά μεγάλωσαν και θέριεψαν
και βίωμα μες την Ζωή μου έχουν γίνει..

ΑΦΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ...!!!...μου λείπεις...μαμά..!!

Ας τους χαρίσουμε το καλύτερο χαμόγελο μας..!!

Να περνάτε καλά..φίλοι μου και να είστε ακόμα καλύτερα..!!! 

ΔΥΟ... ΣΕ ΜΙΑ....

Από όλα θα έχει αυτή η ανάρτηση και δεν ξέρω τι τίτλο να της βάλω..!!
Ξέρω σας έχω εξάψει την περιέργεια.. αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά..!!
Πρώτα από όλα... ας αρχίσουμε με τα καλά νέα...!!
Ε...ναι..!! πάλι δωράκι...!! 
Τι νομίζετε ότι έτσι θα σας άφηνα;
Χωρίς να σας δείξω το δωράκι που κέρδισα; ναι ξέρω τι θα πείτε .... μα πάλι; ναι πάλι.. και ξέρω τι θα σκέφτεστε τώρα..μα δεν θα αφήσει τίποτα για εμάς.. αυτή; 
Δεν φταίω εγώ βρε παιδιά σας  το λέω να.!!! κάνω και το σταυρό μου...αν δεν με πιστεύετε.
Το δωράκι αυτό το είχα ξεχάσει ότι το είχα κερδίσει από μια κλήρωση που είχε κάνει η  φίλη η  Αγγελική.
Διαβάζω αποστολέα..γνωστό το όνομα.. και ότι είναι από την Κέρκυρα..σε δυο μικρές σημειώσεις γραμμένο πως μου στέλνει δυο δωράκια ενώ είχα κερδίσει ένα.!!! 
Ελα όμως που δεν είχε γράψει το όνομα του μπλοκ της... και άντε εγώ να θυμάμαι από ποια φίλη ήταν το δωράκι ..και να μου χτυπάει την πόρτα η αλτζχάιμερ...και να με κοροϊδεύει...χι.χι. δεν θυμάσαι ... δεν θυμάσαι.. να μου λέει.
Αλλά το καλό το παλικάρι... ξέρει κι άλλο μονοπάτι..τι τα χουμε τα μέηλ...!! 
Στέλνω ένα για βοήθεια..το ..και το..λέω.. μήπως και σου λέει τίποτα αυτό το όνομα;.. μήπως ξέρεις το μπλοκ της φίλης.. φίλη μου;
Και ω..!!! χαρά..!! το Χαρώτο είναι μου λέει..!
Μα ναι..!! λέω γεμάτη χαρά εγώ που η μνήμη  μου επανήλθε..και τρέχω στο μπλοκ της να την ευχαριστήσω... να  περάσετε μια βόλτα από εκεί να δείτε τι όμορφες δημιουργίες που κάνει η φίλη μας..!!
Αυτά είναι τα όμορφα δωράκια της..!!

Αγγελική μου σε ευχαριστώ κι από εδώ..για τα όμορφα δωράκια σου..για να πω την αλήθεια δεν πρόλαβα να τα χαρώ... τα είδαν οι κόρες μου και τα κατάσχεσαν αυτομάτως.. με την έγκριση μου..βέβαια νομίζω ότι και εσύ δεν θα έλεγες όχι με ένα γλυκό πλίζζζ μαμά..!!
Ήδη στολίζουν το εξοχικό τους που είναι απέναντι από την θάλασσα..!! 
Θα περιμένω στο  το μέηλ μου..να τα πούμε..και πάλι ευχαριστώ πολύ Αγγελική μου.

Και τώρα το άλλο νέο...αυτό δεν ξέρω πως θα το πάρετε... μάλλον θα κουνήσετε το κεφάλι σας..συγκαταβατικά.. και θα σκεφτείτε..τι τα θέλει τώρα  η γυναίκα τα μαθήματα..!!
Από καιρό  ψάχνω να δω  που κάνουν μαθήματα για ντεκουπάζ..και ενώ ήταν 10 λεπτά από το σπίτι μου δεν το είχα πάρει χαμπάρι.. για  τόσο εξυπνάδα λέμε....!!
Το τμήμα έχει προχωρήσει πολύ  και εγώ σαν καλή μαθήτρια .. πήγα κατευθείαν στην παλαίωση.. γιατί εκεί είχαν φτάσει τα μαθήματα. 
Ναι καλέ; για μαθήματα πρόκειται και τι μαθήματα..!! παλαίωσης ..σε ξυλαράκι που έγινε καδράκι....δεν θέλω γέλωτες..χι.χι.

Ότι προλάβω φέτος θα μάθω  και του χρόνου ξανά στην ίδια τάξη..να πάρω ΆΛΦΑ..!!! 
Εδώ τα πειστήρια των μαθημάτων. 
Βάφουμε δυο χέρια σκούρο και όταν στεγνώσει το περνάμε με κερί

ξανά από πάνω δυο χέρια ανοιχτό χρώμα

     Εδώ οι πιο προχωρημένες συμμαθήτριες και το δικό μου περιμένει την δασκάλα.

           περασμένο με γυαλόχαρτο

             ντεκουπαρισμένο...

           και εδώ τελειωμένο...καλά, πως κάνετε έτσι; το πρώτο μου είναι.. 

Αγαπημένη μου παρέα να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο...και μια πιο όμορφη εβδομάδα... 
Αν καμιά φορά αργώ να φανώ..να χαμογελάτε και να λέτε... κάτι θα σκαρώνει.. πάλι.!

Υ.Γ.τα γράμματα  δεν ξέρω τι τα πιάνει και γίνονται μια μικρά και μια μεγάλα..εμείς πάντως τα διαβάζουμε ε;
   
   
   



   

ΝΕΓΡΙΚΟ ΜΠΛΟΥΖ..!!!

Ιστορίες της νύχτας μας λέει η Αριστέα από

 το μπλοκ της η ζωή είναι ωραία... να εμπνευστούμε από την σκοτεινιά της και να βάλουμε την φαντασία μας να δουλέψει και να τολμήσουμε...
Εγώ δεν τόλμησα τώρα .... άλλα πριν από πολλά χρόνια .. περίμενε κλεισμένο μέσα στο συρτάρι να έρθει η ώρα του και να βγει στο φως του ήλιου...ωχ.. συγνώμη στην σκοτεινιά της νύχτας ήθελα να πω..
Και ιδού εδώ μπροστά σας.. ξεδιπλώνεται..ένα

           ΝΈΓΡΙΚΟ ΜΠΛΟΥΖ.!

           Η νύχτα απλώνει 
           καρδιά και κορμί
           και εσύ είσαι μόνη
           σ ενός μπαρ το σκαμνί.
           Ανθρώπινα φώτα
           και γύρω φωνές,
           μισοσκότεινα φώτα
           δεν ακούω τι λες.

           Απ το άδειο ποτήρι
           η ζωή σου περνά.
           Για δικό της χατίρι
           η μοναξιά σε κερνά.
           Στους καπνούς των τσιγάρων
           των ανθρώπων οσμές,
           σε τυλίγουν σαν δίχτυ
           και σου κόβουν πνοές.

           Το Τζούκ μποξ στην γωνία
           τους δίσκους μετράει
           κι ένα νέγρικο μπλουζ,
           τις νότες σκορπάει.

           Μια ανάμνηση φέρνει
           στου μυαλού σου την άκρη
           στην ψυχή σου κυλά,
           σιωπηλά ένα δάκρυ.
           Οι αναμνήσεις σε παίρνουν 
           στο δικό τους ρυθμό,
           και οι σκέψεις χορεύουν
           στο θολό σου μυαλό.

Αγαπημένη μου παρέα..ας αφήσουμε την νύχτα.. αύριο ξημερώνει μια υπέροχη μέρα  σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο και λουλουδιασμένο μήνα καλό Μάιο σε όλους και είμαι σίγουρη ότι θα χαμογελάσετε βλέποντας την ομορφιά ενός λουλουδιού....

Από την αυλή μου με αγάπη.. να είστε όλοι καλά..!!
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ..!!!