ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2011..!!!

Π

ΓΙΑ... ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ..!!

                                                       πηγή
Μια φορά και ένα καιρό..ήταν μια οικογένεια με ένα παιδί.
Το ζευγάρι ήταν σκληρά εργαζόμενο και παρόλο που προσπαθούσαν, ο χρόνος τους ποτέ δεν ήταν αρκετός για να μοιραστούν πράγματα και εμπειρίες με το εξάχρονο αγοράκι τους.
Κάποιο βράδυ, κουρασμένος καθώς επέστρεψε ο πατέρας στο σπίτι, άκουσε την χαρούμενη φωνή του παιδιού του.
<Μπαμπά, πόσα λεφτά κερδίζεις σε μια ώρα;> 
Ρώτησε με συνεσταλμένη φωνή  και παρακλητική ματιά το μικρό αγόρι καθώς υποδεχόταν τον πατέρα του,που επέστρεφε στο σπίτι από την δουλειά του.
Ο πατέρας , που ξαφνιάστηκε από την ερώτηση είπε.
Κοίταξε αγόρι μου , ούτε η μητέρα σου το ξέρει αυτό. Γι αυτό σε παρακαλώ μην με ενοχλείς γιατί είμαι πολύ κουρασμένος.
<Μπαμπά, πες μου σε παρακαλώ, πόσα λεφτά κερδίζεις  σε μια ώρα; το αγόρι επέμενε.
Ο πατέρας τελικά του απάντησε...Είκοσι  ευρώ την ώρα.
<Εντάξει μπαμπά. Θα μπορούσες να μου δανείσεις  δέκα ευρώ; ρωτά το αγοράκι.
Η ανησυχία και ο εκνευρισμός του πατέρα ήταν φανερός όταν φώναξε στο παιδί.
<Ωστε με ρωτάς όλα αυτά για να σου δώσω δέκα ευρώ;  Πήγαινε γρήγορα να κοιμηθείς και να μην με ξαναενοχλήσεις.!!>
Είχε βραδιάσει και οι ενοχές για τον τρόπο που απάντησε στο γιο του δεν τον άφηναν να ησυχάσει.Σκέφτηκε ότι το παιδι τον ρώτησε επειδή μάλλον ήθελε να αγοράσει κάποιο παιχνίδι και δεν είχε αρκετά χρήματα.
Μετανιωμένος για την συμπεριφορά του πήγε στο δωμάτιο του.
<Κοιμάσαι; τον ρώτησε.
<Όχι μπαμπά γιατί; ρώτησε το αγόρι μισοκοιμισμένο.
<Εδώ είναι τα δέκα ευρώ που μου ζήτησες πριν του είπε.
,Ευχαριστώ πολύ μπαμπά απάντησε με χαρά το παιδάκι, βάζοντας το χέρι του κάτω από το μαξιλάρι του και βγάζοντας κάποια χρήματα.
<Τώρα έχω αρκετά!!! Τώρα έχω είκοσι ευρώ !!! είπε το αγόρι στον πατέρα του ο οποίος  κοίταζε  με απορία τον γιο του,που συνέχισε..λέγοντας.
<Μήπως τώρα θα μπορούσες, μπαμπά, να μου πουλήσεις  λίγο από το χρόνο σου;>

Ας γίνουμε περισσότερο ανεχτικοί, υπομονετικοί, δημιουργικοί, και ανοιχτοί με τα παιδιά μας. Αυτό  είναι που χρειάζονται περισσότερο  από τα υλικά αγαθά που τους προσφέρουμε.
Τα παιδιά έχουν αυτό που εμείς οι μεγαλύτεροι  κάπου  στην διαδρομή  το έχουμε ξεχάσει.
Την ανοιχτή πόρτα στην χαρά,  στην καλοσύνη,στην μοιρασιά και στο γέλιο.. !!!!

Το διάβασα σε ένα μικρό βιβλιαράκι που μου χάρισαν ...  λέγεται μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες... 

και νομίζω ότι αντανακλά αυτό που λείπει στα παιδιά... στις μέρες μας από τους γονείς τους.!!!!
Χαρίστε τους λίγο από το χρόνο σας... μαζί με ένα χαμόγελο σας όσο κουρασμένοι και να είστε..!!!
Αγαπημένη μου παρέα..με αυτήν την μικρή  ιστορία ... που  μου  έκανε εντύπωση το θέμα της  μπορω να πω..παίρνω μέρος στο δρώμενο ...

   οικογενειακές ιστορίες..!! που κάνει η  Αριστέα  μας με την ωραία ζωή της
 Να περνάτε  όμορφα και μην ξεχνάτε τα χαμόγελα ..είναι...εκεί  και περιμένουν να τα ανακαλύψετε..!!
Υ.Γ   Aν έχετε δύο λεπτά χρόνο διαβάσετε και αυτό  στο.... χαμομηλάκι

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ..!!! ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ.. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ..!!!!!!!

Αφιερωμένο σε όλο το παρεάκι μου που περνά η όχι ..   και τα λέμε..!!
Οτι διαβάσετε  είναι παλιό αλλά... όμως τόσο επίκαιρο κάθε φορά που έρχεται  ο.... 
Σεπτέμβρης..!!
Το τραγούδι  αφιερωμένο σε όλους σας..!!!

Πως να αντισταθείς  σε ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει;
Που αρνείται πεισματικά να καταλάβει πως οι μέρες  του τέλειωσαν;
Πώς να του πεις όχι, όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου, και σου προσφέρει τις κλεμμένες μέρες του Σεπτέμβρη γεμάτες ηλιαχτίδες;
Πώς να αρνηθείς την πρότασή του για τις τελευταίες βουτιές;
Πώς να του χαλάσεις το χατίρι, όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο ψιθύρισμα των κυμάτων;
Το ξέρει πως θα φύγει....
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος...!!
Προσπαθεί να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις,όταν ο Σεπτέμβρης διεκδικήσει τις μέρες του...!!
Ε!!!και εσύ κατά βάθος...δεν είσαι και τόσο σκληρή ...όσο θέλεις να φαίνεσαι!!!!

Καλό μήνα και καλό Φθινόπωρο σε όλους να περνάτε
καλά... χαρίστε  ένα χαμόγελο... θα τα βγάλουμε πέρα... ακόμη και στα δύσκολα..!!!!!!