ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ...ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ..!!!

Ναι έρχεται κάποτε και αυτή η ώρα.. που δεν ξέρεις τι να κάνεις και βαριέσαι να κάθεσαι.. ο λόγος το λέει...
Γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει γυναίκα που  να φτάσει σ αυτό το σημείο να...προλάβει να βαρεθεί..χα..χα..
Σε κάποια τέτοια στιγμή βρέθηκα και ψαχνόμουν τι κάνω...τι να κάνω..και η σκέψη αυτή με ακολουθούσε ακόμα και εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του..χα.χα.
Βέβαια δεν σας κρύβω πως ντρεπόμουν να κάνω ανάρτηση αυτή την ιδέα που μου ήρθε κοιτάζοντας μια συγκεκριμένη γωνία του μπάνιου μας...που εδώ και πολύ καιρό δεν μου άρεσε το... καλαθάκι του (ναι γι αυτό το..απαραίτητο αξεσουάρ του μπάνιου πρόκειται να σας πω...
Είχε σκουριάσει αν και  ανοξείδωτο.
-Πέτα το βρε αγάπη μου θα πάρουμε καινούργιο...ο δικός μου. 
-Δεν το βλέπεις; τα έφαγε τα ψωμιά του...
-Χμ.. εγώ καλά λες αλλά..
-Τι αλλά..δεν έχει, αύριο θα πάρουμε άλλο καινούργιο.
Ομως εγώ εκεί με τον δισταγμό στα χείλη..
τι έχω μάθει εδώ μέσα από τις φίλες μου;
πως δίνουμε στα πράγματα μια δεύτερη ευκαιρία.
Μα και σε αυτό; θα αναφωνήσετε και με το δίκιο σας..
Εεεε ναι.. μόνο ένα παράορο  (σαλεμένο) χα..χα μυαλό σαν το δικό μου θα μπορούσε να το σκεφτεί και  αφού μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό πειραματίστηκα.
 Τι είχα να χάσω;
Μπογιές είχα και άρχισα να το βάφω..από την βιασύνη μου ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία πως ήταν πριν και λίγα λεπτά πριν το καλύψω όλο από την μπλε μπογιά το θυμήθηκα χα.χα.

               Αφού βάφτηκε ολόκληρο..

Πινελάκια και χρώματα χαρούμενα έπιασαν δουλειά.
Το πράσινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί...

              Και άρχισε να αλλάζει όψη..

        Και το αποτέλεσμα με αποζημίωσε..για την δεύτερη ευκαιρία που του έδωσα.!!

            το μοντέλο στην πασαρέλα..

 Πανέμορφο και χαρούμενο όπως εγώ στην... θέση του!!

ΧΑ..ΧΑ..
Ο Αύγουστος μετράει στα δάχτυλα του ενός χεριού τις μέρες του αλλά..γι αυτό θα μιλήσουμε την επόμενη φορά..
Να είστε καλά να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε.. πάντα υπάρχουν αφορμές για να το κάνουμε..ναι;
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!! 

  

  

ΑΠΟ ΤΟ ...ΣΤΑΘΕΡΟ ΜΟΥ ΣΗΜΕΙΟ.!!..

Αυτή την φορά χωρίς πολλά λόγια..από την μια γιατί είναι ακόμα καλοκαιράκι έστω και στα τελευταία του..και από την άλλη τι να τα κάνεις τα λόγια όταν μιλάνε τα σταθερά σημεία σου;
                    Το κεντρικότερο

                      Και τα γύρω του...

 

                   Τα παρεάκια μας...

                        Οι μανούλες...

                 Η απέραντη γαλάζια...

                        Θυμωμένη 

                  Αλλάζοντας χρώματα...

                Ταξιδεύοντας με καραβάκια..

                     Με αεροπλάνα...

              Γαληνεμένη στην αγκαλιά της..

Βασιλεύοντας  ο ήλιος βάφει με τα χρώματα της παλέτας..

Πηγαίνοντας να κοιμηθεί....

 Αυτές είναι οι καθημερινές εικόνες του ορίζοντα μου παρεάκι μου και μια που τελειώνει το καλοκαιράκι είπα να τις μοιραστούμε..
χωρίς πολλά λόγια..
Να είστε όλοι καλά..να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..φωτίστε το πρόσωπο σας με ένα  χαμόγελο...θα ομορφύνει περισσότερο... 
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.. !!!

ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ...ΟΜΟΡΦΑ!!!

Μπορεί να χαλαρώσαμε λίγο..
 Αλλά ένα μικρο διάλειμμα το χρειαζόμαστε όλοι μας έτσι δεν είναι παρεάκι μου;...
Και προπαντός όταν περιμένεις ένα ολόκληρο χρόνο για να κάνεις τα μαθήματα σου....
Ποια μαθήματα; 
Μα τις ζωγραφικής αγάπες μου..
Καλά... μην νομίζετε πως ακολουθώ  κατά γραμμα τι μας βάζει η δασκάλα να κάνουμε..για να λέμε την αλήθεια..
Εεε. όχι και να ρωτάτε ποια δασκάλα...
Μια είναι.... η γνωστή και μη εξαιρετέα..η  Μαρία Βιλλιώτη...που κάθε χρόνο κάνει αυτό ταξίδι για να μας δώσει της γνώσεις της και να μας μάθει τα μυστικά της τέχνης της ζωγραφικής..
Μα εγώ ατίθασο νιάτο  που είμαι χα χα.. 
έκανα πάλι τα δικά μου τα απλά...αφού  δεν μπορώ να ακολουθήσω ότι κάνουν τα κορίτσια και μέσα σε αυτά και η Κατερίνα 
μου που έχουν μάθει να κάνουν απίθανα πράγματα κάτω από στην καθοδήγηση της Μαρίας.!!!
Έτσι και φέτος ξαναβγήκαν από τις κασετίνες τους μπογιές μολύβια να πάρουν τον αέρα τους.. και να δημιουργήσουν ένα ακόμη έργο πορτραίτο..
Τα κορίτσια.. επί το έργο...

Και η αφεντιά μου να προσπαθεί να κάνει σε ασπρόμαυρο φόντο..το έξτρα μάθημα..
Τι να σου κάνει και η δασκάλα απηύδησε με μένα... σου λέει ας της βάλω ένα ευκολάκι που να μπορεί να το κάνει..εσκιάς!! (τουλάχιστον )χα..χα. κρητικός ιδιωματισμός ) 
Οι δικές μου προσπάθειες...

Πάσα ομοιότητα με το πρωτότυπο  εντελώς τυχαία..χα..χα..

Τοποθετήθηκε  στον χώρο μου..για να μου θυμίζει μια υπέροχη συνάντηση και... εξηγώ.

Φέτος  αυτή συνάντηση ήταν  από αυτές που θα μου μείνουν αξέχαστες χάρη στην Μαρία... και σε μια μαθήτρια της που  
βρισκόμαστε στα μαθήματα  εδώ και πέντε
χρόνια..
Ένα πολύ χαρούμενο και γελαστό κορίτσι ..είναι εκείνη  με τα μπλε που είναι όρθια.. που  με την καλή διάθεση της  πάντα έκανε τα μαθήματα να περνούν ευχάριστα.. όχι ότι τα άλλα κορίτσια δεν ήταν...να λέμε την αλήθεια .. αυτά δεν είναι σεμινάρια ..παιδικές χαρές είναι..χα.χα..   
Απλά θα σας μιλήσω σήμερα γι αυτή την κοπελιά... που βρεθήκαμε να είμαστε θεία και ανιψιά  από την μεριά του καλού μου...χωρίς να ξέρει η μια την άλλη τι συγγένεια είχαμε..!!! 
Μια αποκάλυψη που μας άφησε και τις δύο με ανοιχτό στόμα και μάτια γεμάτα συγκίνηση..ξετυλίγοντας το κουβάρι των  αναμνήσεων μου..!!!!
Με πολύ αγάπη που έγινε περισσότερη και την υπόσχεση ότι δεν θα χαθούμε τώρα πια...περιμένουμε την επόμενη συνάντηση μας ..αυτή την φορά σύντομα να βρεθούμε από κοντά  και με την οικογένεια της !!!!
Αυτά ήταν τα  όμορφα νέα μου..
Να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα..να είστε καλά..και που ξέρετε στην... επόμενη γωνία μπορεί να σας περιμένει ένα χαμόγελο.!!!!
Η Παναγιά να σας προσέχει όλους!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!!