Φιλική πρόσκληση νο 117

Να μαι εδώ για λίγο για να σας παρουσιάσω αυτή την φορά   μια φιλική συμμετοχή μου που μας κάλεσε να πάρουμε μέρος  η Μία Craftartista..και που  έπρεπε να είναι έτοιμη στις 30 Σεμπτεμβρίου ..σήμερα δηλαδή.. 

Και εννοείτε να μην δω πρόσκληση εγώ..τρέχω να μην χάσω έστω και... στο παρά πέντε..
Στην αρχή για να πω την αλήθεια δεν πολυκατάλαβα τους όρους..μεγάλη κοπέλα  είμαι με το δίκιο μου να θέλω εξηγήσεις..
Και εκεί έπεσαν τα τηλέφωνα ..
Μια μου, πως θα το κάνω αυτό ..μπλα..μπλα..μετά από τις εξηγήσεις..ναι με εδώ με την δική μου συμμετοχή και την προσπάθεια μου να ζωγραφίσω..το θέμα γυναίκα...

Είναι σχεδόν παιδική η ζωγραφιά μου..αλλά δεν είχα χρόνο για κάτι καλύτερο.

Χαίρομαι πολύ που πήρα μέρος στην φιλική αυτή πρόσκληση της φίλης μας..

Να είστε  όλοι καλά..να μην ξεχνατε να χαμογελάτε..

Θα τα πούμε πάλι αύριο!!! 

Θα δείτε γιατί...

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!!

   

ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ..ΜΕ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ..!!

                   
Και να μαι μόνο οκτώ χρονών καλέ; πιτσιρίκα είμαι ακόμα..!!! 

Πότε ήταν που ήμουν νήπιο...και   τι νήπιο!! όταν με πήρε από το χεράκι ο εγγονός μου (ετών τότε 24) και με έφερε στο νηπιαγωγείο  του μπλόκινκ....

Θα είναι κι άλλα παιδάκια εκεί μικρά σαν και μένα; τον ρώτησα..

Σαν και σένα όχι ..λίγο μεγαλύτερα ναι..!!! 

Γιαγιά...είναι εύκολο.. θα κάνεις αυτό..αυτό  και αυτό ..!!

Και θα τα μάθω εγώ όλα αυτά;

Θα έχεις δικό σου μπλοκ και θα γράφεις τα δικά σου!!

Ποιος αγάπη μου του λέω θα τα κάνει αυτά είπαμε; 

Εσύ καλέ γιαγιά.. έλα  εύκολο είναι!!

Χα..χα...ήταν η πρώτη μου αντίδραση επτά χρόνια  πριν!!!

Εύκολο για σένα που παίζεις την τεχνολογία στα δάχτυλα του είπα.!

Είχα όμως και μια περιέργεια.. τι να υπάρχει.. εκεί πίσω; πίσω  από μια  οθόνη;

  Και έτσι μπήκα γεμάτη απορίες και θαυμασμό σε ένα κόσμο..που  για μένα ήταν ένα  μεγάλο και τεράστιο βήμα..στην τεχνολογία !!!

Βήμα βήμα...όπως λέμε συλλαβιστά.. έκανα τα πρώτα μου βήματα..!!
Και έτσι κάπως δημιουργήθηκε το μπλοκ ..
Σμαραγδένια..

ΑΥΤΌ ήταν το πρώτο μου σχόλιο τότε από την αγαπημένη μου μετέπειτα  ΧΑΡΑ...τότε δεν την ήξερα.. τι χαρά πήρα δεν λέγεται!!!

(Γειά σου Ρούλα
Με Χαρά σε καλωσορίζω στη γειτονιά.
Θα ενθουσιαστείς με τη γειτονιά μας και θα κάνεις ό,τι τρέλλα έχεις απωθημένο.
Μη μασάς,κάνε ο,τι ονειρεύεσαι χωρίς αναστολές, κανένας δεν θα σε σχολιάσει ούτε φυσικά θα σε κατηγορήσει...ΜΑΖΙ ΣΟΥ!)

Και ήταν αυτό που μου έδωσε το θάρρος...μου παρά έδωσε μπορώ να πω τώρα..χα..χα..) και άρχισα να ξεσαλώνω εδώ μέσα..!!!

Είναι αυτό που λένε...δώσε θάρρος στον..χ...θα  σ ανέβει στο κρεβάτι..!!

Και άρχισα να ρωτάω .. πως θα το κάνω αυτό; πως θα το κάνω εκείνο; και να μου έρχεται η βοήθεια από φίλες παντού !!! 

Μέντορας μου σ αυτήν την προσπάθεια μου η Μαίρη η Ginger.. πάλαι ποτέ μπλόκερ... και αργότερα μια από τις πρώτες φίλες που γνωριστήκαμε από κοντά..

Είχα βρει μια μπλοκογειτονιά που δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα μπορούσε να εξελιχτεί σε μια όμορφη μεγάλη παρέα..!!!

Η προσωπικές γνωριμίες μου με πολλές από εσάς φίλες μου με έχει κάνει αφάνταστα χαρούμενη!!! 

 Τι ωραίες εποχές!!! 

Και λέω εποχές.. γιατί πολλές έχετε πια εγκαταλείψει τα μπλοκ σας και η αιτία είναι  το φεης μπουκ.. που σίγουρα είναι πιο άμεσο...

Δεν έχω φεης  και δεν θα κάνω  από άποψη... ούτε και κανένα άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης...κοίτα τι γράφω η γυναίκα..χα..χα..

Τι άλλο να χωρέσει και αυτό το έρμο το μυαλό μου

Ένα είναι.. και παραμονεύει και μια αλτζχάϊμερ.. πιο πέρα χι..χι.!!

Ένα μπλοκ μου αρκεί και αυτό πολύ μου είναι!!

Όμως χαίρομαι πολύ που δεν έχουμε χάσει την επαφή μεταξύ μας..έστω και απούσες όταν είστε  από την γειτονιά... και αυτό είναι το κέρδος μου από τα όμορφα του του μπλόκιν..

Από την αρχή ήταν για μένα ένα μέσον να περνάω την ώρα μου χωρίς να το αφήσω να με εθίσει..χα..χα... μεγάλα λόγια είμαι και εγώ μια εθισμένη μπλοκέρισα!!! 

Και αφού σας είπα  την ιστορία  της επτάχρονης ζωής μου εδώ μέσα..μια λιγούρα μας έπιασε θαρρώ..ε;
 Ελάτε να φάμε, να πιούμε και νηστικοί να κοιμηθούμε που λέει και ο αγαπημένος μας καραγκιόζης!! 

Λέω να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα παρεάκι μου..τούρτες γλυκά και τα παράγωγα τους και αντί αυτών ..να πιούμε ένα κρασάκι στην υγειά σας...

  και  να σας τρατάρω ένα ταψί γεμιστά ..Κρήτης

και με την συνταγή τους..χι..χι. 

 και για επιδόρπιο να σας γλυκάνω με λουκουμάδες ε; τι λέτε;

 Εύχομαι να είστε όλοι καλά!!

Σας ευχαριστώ που με συντροφεύεται  όλα αυτά τα χρόνια στον κόσμο του μπλόκινκ.. 
Ελπίζω να σας έκανα να χαμογελάσετε και να νιώσετε όμορφα!!
..η χαρά πρώτα είναι δικιά μου..αν τα έχω καταφέρει!!!
Σας ευχαριστώ πολύ   κάθε φορά που περνάτε από εδώ και τα λέμε!!!

Και πάνω εκεί που ήμουν έτοιμη να την αναδημοσιεύσω..στο σμαρτ φον... να σου το ανανεωμένο μου λάπτοπ σαν καινούργιο και πιο γρήγορο...και άντε εγώ να το προλάβω και να το μάθω από την αρχή...χι..χι..και άντε να προλάβω να κάνω ανάρτηση για σήμερα..που είναι η μέρα που ξεκίνησα αυτό το μπλοκ...

Έτσι κι αλλιώς τα ίδια θα έγραφα πάνω κάτω..άλλαξα μόνο τον αριθμό...

Για όσους  έφτασαν μέχρι εδώ και δεν την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια και για όσους  μου κρατήσατε συντροφιά αυτά τα οκτώ χρόνια ένα μεγάλο ευχαριστώ!!!!

Με πολύ αγάπη έφτιαξα ένα μικρό δωράκι που θα το πάρει κατόπιν κλήρωσης βεβαίως βεβαίως..κάποια τυχερή...

 Να είστε όλοι καλά,να περνάτε όμορφα,να μην ξεχνάτε και στα δύσκολα ένα χαμόγελο... 

Να έχετε ένα γλυκό φθινόπωρο !!!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε ακόμα και τα λέμε 

Ενημέρωση από Σμαρτ φον

Τι σας έγραφα στην προηγούμενη ανάρτηση που έκανε φτερά;
Εεε ναι χάθηκε στο αχανες του σύμπαντος χα χα.
Σας είχα προειδοποιησει φίλες μου... Ότι δεν ξέρω πόσο θα κρατούσε η χαρά.
Τωρα έχω υποχρέωση να σας ενημερώσω  αν τα καταφέρω μέσα από το Σμαρτ φον.. Ότι δεν χάθηκα απλά βρίσκομαι πίσω από έναν υπολογιστή που δεν δουλεύει...
Όσες προλάβατε σχολιάσατε ...
Δυστυχώς δεν έχω την δυνατότητα να σας απαντησω
Κάνω πρόβα μέσα από το Σμαρτ φον να κάνω μια ενημέρωση..
Αν τα καταφέρω πολύ θα με ζηλεψω χα χα..
Να είστε ολοι καλά
Να μην ξεχνάτε να χαμογελατε
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση θα τα πούμε μόλις μπορέσω ξανά..

ΑΝΤΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ...ΚΑΛΩΣ ΉΡΘΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ!!!!

 Με αυτό το βίντεο  που τράβηξα στην παραλία μας, θέλησα να αποχαιρετίσω για φέτος το καλοκαιράκι...

με τους εναπομείναντες λάτρεις σου..

Οχι ότι θα μας αφήσει  τόσο εύκολα ε; ούτε και εμείς βέβαια..για να λέμε την αλήθεια.
Τρεις μήνες τώρα το είχαμε συνηθίσει..και εκείνο εμάς..
Κλείνουν οι ομπρέλες του ήλιου..

Ομως, όπως όλα κάνουν τον κύκλο τους έτσι και ο δικός του έκλεισε ημερολογιακά..
Κάποιους τους έχει κουράσει η ζέστη..
κάποιοι  θα συνεχίσουν να το απολαμβάνουν όσο οι μέρες είναι γεμάτες ήλιο..και  οι παραλίες  ολοκληρωτικά δικές τους..
Να καλωσορίσω τον  πρώτο μήνα του φθινοπώρου παρεάκι μου..
Ο Σεπτέμβρης ήδη μας έχει χτυπήσει την πόρτα και κάνει τα πρώτα του βήματα..
Ηρθε με το δροσερό αεράκι του και  νιώσαμε τις πρώτες βραδυνές ψυχρούλες..
Να περπατάς χωρίς να ιδρώνεις απόλαυση!!
Η ζακετούλα τα βράδια στο μπαλκόνι...να απολαμβάνεις την θέα..με την ήρεμη πια θάλασσα.

Να παίρνεις μια λεπτή κουβερτούλα  στο κρεβάτι..
Να σηκώνεις ψηλά το βλέμμα να χαζεύεις τα σχήματα που κάνουν τα σύννεφα..στον ουρανό...πότε σαν ένα λευκό μπαμπακένιο κορδόνι..

Πότε γκρι με μπεζ  να σχηματίζουν λιονταρίσιες μορφές..

και πότε σκούρα το σούρουπο να καρφώνουν τον ουρανό...

Να νιώθεις την  μυρωδιά  του βρεγμένου χώματος  στο πρωτοβρόχι..
Η ανυπομονησία  για τα μικρά πρωτάκια στο σχολείο..
Ξαναβρισκόμαστε με τους φίλους -μπλόκερς..(ευχή) που την έχουν κάνει με ελαφρά πηδηματάκια λόγο... καλοκαιριού..
Είναι ο μήνας της μετάβασης στο φθινόπωρο..
Είναι ο μήνας που αγαπώ.!!! 
Καλώς όρισες ΣΕΠΤΈΒΡΗ..!!

Να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και έναν ακόμα πιο όμορφο μήνα..!!!  
Και μην ξεχνάτε το χαμόγελο στα δύσκολα..

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.. 

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ...ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ..!!!

Ναι έρχεται κάποτε και αυτή η ώρα.. που δεν ξέρεις τι να κάνεις και βαριέσαι να κάθεσαι.. ο λόγος το λέει...
Γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει γυναίκα που  να φτάσει σ αυτό το σημείο να...προλάβει να βαρεθεί..χα..χα..
Σε κάποια τέτοια στιγμή βρέθηκα και ψαχνόμουν τι κάνω...τι να κάνω..και η σκέψη αυτή με ακολουθούσε ακόμα και εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του..χα.χα.
Βέβαια δεν σας κρύβω πως ντρεπόμουν να κάνω ανάρτηση αυτή την ιδέα που μου ήρθε κοιτάζοντας μια συγκεκριμένη γωνία του μπάνιου μας...που εδώ και πολύ καιρό δεν μου άρεσε το... καλαθάκι του (ναι γι αυτό το..απαραίτητο αξεσουάρ του μπάνιου πρόκειται να σας πω...
Είχε σκουριάσει αν και  ανοξείδωτο.
-Πέτα το βρε αγάπη μου θα πάρουμε καινούργιο...ο δικός μου. 
-Δεν το βλέπεις; τα έφαγε τα ψωμιά του...
-Χμ.. εγώ καλά λες αλλά..
-Τι αλλά..δεν έχει, αύριο θα πάρουμε άλλο καινούργιο.
Ομως εγώ εκεί με τον δισταγμό στα χείλη..
τι έχω μάθει εδώ μέσα από τις φίλες μου;
πως δίνουμε στα πράγματα μια δεύτερη ευκαιρία.
Μα και σε αυτό; θα αναφωνήσετε και με το δίκιο σας..
Εεεε ναι.. μόνο ένα παράορο  (σαλεμένο) χα..χα μυαλό σαν το δικό μου θα μπορούσε να το σκεφτεί και  αφού μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό πειραματίστηκα.
 Τι είχα να χάσω;
Μπογιές είχα και άρχισα να το βάφω..από την βιασύνη μου ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία πως ήταν πριν και λίγα λεπτά πριν το καλύψω όλο από την μπλε μπογιά το θυμήθηκα χα.χα.

               Αφού βάφτηκε ολόκληρο..

Πινελάκια και χρώματα χαρούμενα έπιασαν δουλειά.
Το πράσινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί...

              Και άρχισε να αλλάζει όψη..

        Και το αποτέλεσμα με αποζημίωσε..για την δεύτερη ευκαιρία που του έδωσα.!!

            το μοντέλο στην πασαρέλα..

 Πανέμορφο και χαρούμενο όπως εγώ στην... θέση του!!

ΧΑ..ΧΑ..
Ο Αύγουστος μετράει στα δάχτυλα του ενός χεριού τις μέρες του αλλά..γι αυτό θα μιλήσουμε την επόμενη φορά..
Να είστε καλά να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε.. πάντα υπάρχουν αφορμές για να το κάνουμε..ναι;
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!! 

  

  

ΑΠΟ ΤΟ ...ΣΤΑΘΕΡΟ ΜΟΥ ΣΗΜΕΙΟ.!!..

Αυτή την φορά χωρίς πολλά λόγια..από την μια γιατί είναι ακόμα καλοκαιράκι έστω και στα τελευταία του..και από την άλλη τι να τα κάνεις τα λόγια όταν μιλάνε τα σταθερά σημεία σου;
                    Το κεντρικότερο

                      Και τα γύρω του...

 

                   Τα παρεάκια μας...

                        Οι μανούλες...

                 Η απέραντη γαλάζια...

                        Θυμωμένη 

                  Αλλάζοντας χρώματα...

                Ταξιδεύοντας με καραβάκια..

                     Με αεροπλάνα...

              Γαληνεμένη στην αγκαλιά της..

Βασιλεύοντας  ο ήλιος βάφει με τα χρώματα της παλέτας..

Πηγαίνοντας να κοιμηθεί....

 Αυτές είναι οι καθημερινές εικόνες του ορίζοντα μου παρεάκι μου και μια που τελειώνει το καλοκαιράκι είπα να τις μοιραστούμε..
χωρίς πολλά λόγια..
Να είστε όλοι καλά..να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..φωτίστε το πρόσωπο σας με ένα  χαμόγελο...θα ομορφύνει περισσότερο... 
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.. !!!