Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ...ΜΕΓΑΛΕΙΑ..!!!

Δεν ξέρω πως να αρχίσω αυτή την ανάρτηση ..
Να είμαι χαρούμενη για όσα παλιά και ξεχασμένα  βγήκαν από τα ανακατεμένα  μου συρτάρια;
Να είμαι λυπημένη  γιατί δεν ήθελα να ήταν αυτή η  αφορμή ( μην μου πείτε ποια αφορμή...όλοι μας έχουμε άπλετο χρόνο)..που θα τα έβγαζα επιτέλους να τα ταχτοποιήσω;
Κάπως έτσι ένιωσα όταν αποφάσισα να το κάνω..
Για να πω  την αλήθεια μου στην αρχή δεν είχα και την καλύτερη διάθεση..όταν τα άνοιξα..η πρώτη μου σκέψη ήταν να τα ξανακλείσω..

Ομως αρχίζοντας να πιάνω  ένα ένα τα ανακατεμένα χαρτιά μου και να τα ξεχωρίζω..με πήγαν πολλά χρόνια πίσω.. 
Τότε που το μπικ μου  μου και ένα μπλοκάκι ήταν αρκετά να ακουμπήσω επάνω τους τις απλές σκέψεις μου..
που γράφονταν επάνω σε χαρτοπετσέτες και σε ότι χαρτί βρισκόταν κοντά μου..
(Καιρός ήταν να τις μεταφέρω σε πολύ όμορφα τετράδια δωράκια από  αγαπημένες φίλες..
 ακόμα γράφω σε  τετράδια.)
Κάνοντας ταυτόχρονα την μοδίστρα και την νταντά εκείνον τον καιρό.. babysitting το λένε τώρα ..
Μην νομίζετε τίποτα σπουδαία πράγματα..θα μπορούσε και ένα παιδάκι να τα γράψει..
Μια λέξη ..μια εικόνα.. μια είδηση στην τηλεόραση ήταν τα ερεθίσματα μου 
και να κάτι μικρά παραμυθάκια  και ποιηματάκια 
..να κοιμίζω τα εγγονάκια όταν ήταν μικρά.....
πολύ το θέλει ο άνθρωπος να καβαλήσει το καλάμι νομίζετε;
Και μάλιστα όταν έρχεται και ένα βραβείο για ένα παραμύθι σου;
Μεγάλωσαν τα μικρά και το ενδιαφέρον  μου στράφηκε στην  κρητική  μουσική που άκουγα..
Πάντα θαύμαζα αυτούς τους ανθρώπους  που μπορούσαν να κάνουν στίχους τον πόνο, την χαρά τον έρωτα..
Ηθελα να μπορούσα να το κάνω και εγώ.. αλλά πως θα κατάφερνα εγώ μια Μακεδόνισα να τολμήσω να γράψω κάτι ανάλογο..
Δειλά δειλά δουλεύοντας τα χέρια μου  με το ράψιμο.. ναι το έκανα ταυτόχρονα..σκεφτόταν  και το μυαλό...έκανα μια αρχή..
Εκείνη την εποχή ..αλλά ακόμα και τώρα γίνονται στην Κρήτη ραδιοφωνικοί  διαγωνισμοί στην μαντινάδα..
Και ωωωω το θράσος μου να τολμήσω να στείλω..
Και ωωωωω την χαρά μου να διακριθεί με τον πρώτο έπαινο...
Και έκτοτε να μην σας τα πολυλογώ ήταν η αρχή να πάρουν τα μυαλά μου αέρα....
και να αρχίσω να δοκιμάζω και σε άλλα μικρά μονοπάτια..
να κάτι στίχους..έτσι για μένα..
Ελα όμως που κάποια από αυτά δημοσιεύονταν όταν τα έστελνα  να μου πουν την γνώμη τους..




Μάζευα και εγώ λοιπόν τα αποκόμματα... 
Που τα είχα καταχωνιάσει..στον πάτο του συρταριού.
 Πέρασαν τα χρόνια και έμειναν εκεί ξεχασμένα..
 Με την έλευση του ίντερνετ ξεχάστηκαν τελείως..
Αλλες εποχές άλλα ενδιαφέροντα μπήκαν στην ζωή μου.
Είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει να τολμώ άσχετου αποτελέσματος  και αυτό θα το έχετε καταλάβει αφού κάθε φορά που μου δίνεται η ευκαιρία προσπαθώ να  μην  αφήνω δρώμενο να πάει χαμένο στην γειτονιά..
Και κοίτα τώρα που ήρθε ένας ιός να μου τα θυμίσει...
Αν είχατε την υπομονή να φτάσετε μέχρι εδώ κάτω σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο  σας...
Ενα πολύ μικρό δείγμα αφιερωμένο σε σας  που μου κρατάτε συντροφιά τα βράδια..

Δώσε μου μια Ανάσταση           
ν αρχίσω να ελπίζω                 
πως έχει χρώμα η ζωή
κι όχι μουντό και γκρίζο.

Του γιασεμιού να μουν κλαδί

και συ να σουν τ ανθάκι
να σε χαϊδεύω απαλά
με τ ακροδακτυλάκι.

Μοσχοκανέλα θα σε πω
κι ομορφογιασεμάκι 
Να ξαποστάσω άσε με
Στσ αγκάλες σου λιγάκι.

Φουσκοδεντρίτης άνεμος

φυσά και μπουμπουκίζει
ένα σεβντά μες στην καρδιά 
που μόλις τώρα ανθίζει.

Πορίζει η σκέψη και γλακά
και κλείνει μου το μάτι
λέει να ρθει στσ αγκάλες σου 
να βρει εκεί ραχάτι.

Πανάθεμα σε έρωντα
τό χεις θαρρώ αντέντι
να κογιονάρεις τσι καρδιές 
στο κοπελιώ το μπέτι...

Καρδιά μου ξεκαλίκωτη
που περπατάς δεν είδες;
Είναι η στράτα του σεβντά
γεμάτη μ αστιβίδες.

Από στη γης τα χαμηλά
φτερά στους ώμους έχω
Δεν τ άνοιξα μα τ άπλωσα 
φως μου να σε προσέχω.

Παρέα δεν σε κάνω μπλιό
και σου κρατώ αμάχη
 να δεις τι είναι μοναξιά
να σαι και συ μονάχη.                           



Και αυτή για όλους σας......

Φίλος θα πει να σε κοιτά
μέσα  στα μάτια  ντρέτα
και να ναι λόγος που κρατά
η κάθε του κουβέντα.!!!!
Άλλη μια εβδομάδα πέρασε...
Σας εύχομαι αυτή που θα έρθει να είναι καλύτερη.. και να σας χαρίσει μικρά χαμόγελα..τα μεγάλα  έρχονται..
Να είστε όλοι καλά να προσέχετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας...
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..













Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

ΕΚΤΙΜΗΣΕ ΟΣΑ ΕΧΕΙΣ....!!!



Είναι πολύ σπουδαίο να μάθουμε και να ευγνωμονούμε ανά πάσα στιγμή αυτό που έχουμε.
Ας κάνουμε την κάθε στιγμή της ζωής μας να αξίζει, να μετράει...
Γιατί, αν δεν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι,ποιος θα το κάνει για μας;....
Για μια ακόμη φορά ανέτρεξα στο μικρό βιβλιαράκι.που έχω για τις δύσκολες ώρες..

 και που διαβάζοντας το κάθε φορά με κάνει να γεμίζω ελπίδα.. πως ο άνθρωπος θα τα καταφέρει με  αγάπη και  υπομονή..
Ενα παράδειγμα εδώ..

Μια φορά και ένα καιρό,ένας νεαρός είχε σταθεί στη μέση μιας πόλης και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά του κόσμου.
Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε και όλοι θαύμαζαν την καρδιά του που ήταν τέλεια.
Δεν υπήρχε ούτε σημάδι,ούτε το παραμικρό ψεγάδι επάνω της.
Και όλοι συμφώνησαν ότι αυτή ήταν η πιο όμορφη καρδιά που είχαν δει ποτέ τους.

πηγή
Ο νεαρός ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν για  την ωραία του καρδιά.
Ξάφνου ένας γέρος στάθηκε μπροστά στον κόσμο και είπε..Ομως η καρδιά σου δεν πλησιάζει την ομορφιά της δικής μου καρδιάς!!
Ο κόσμος, αλλά και το παλικάρι, κοίταξαν την καρδιά του γέροντα.
Χτυπούσε δυνατά, όμως ήταν γεμάτη ουλές.
Υπήρχαν σημεία όπου φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στην θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα,που όμως δεν ταίριαζαν καλά με αποτέλεσμα να υπάρχουν δαντελωτές άκρες.
Και αλλού υπήρχαν σημεία με βαθιά χάσματα,από όπου έλειπαν και ολόκληρα κομμάτια.
Ο νέος κοίταξε την καρδιά του γέρου, είδε τα χάλια της και γέλασε.Οι άνθρωποι κοίταζαν ο ένας τον άλλο.Πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται αυτός ότι η καρδιά του είναι ωραιότερη; σκέφτονταν.
Πλάκα μας κάνεις; του είπε..για κάνε μια σύγκριση ανάμεσα στην δική σου και στην δική σου καρδιά.
Η δικιά μου είναι τέλεια, ενώ η δική σου είναι ένα μάτσο ουλές και δάκρυα.
πηγηΜάλιστα είπε ο γέροντας. Η δική σου δείχνει τέλεια όμως,δεν θα άλλαζα ποτέ μου την καρδιά μου με την δική σου.
Κοίταξε κάθε ουλή αντιπροσωπεύει κάποιον που του έδωσα τη αγάπη μου. Κόβω ένα κομμάτι της καρδιάς μου και το το δίνω και συχνά μου δίνει ένα κομμάτι της δικής του για να πάει στην θέση του άδειου της μέρους της καρδιάς μου...αλλά επειδή τα κομμάτια δεν είναι ακριβώς τα ίδια ,έχω μερικές αγκαθωτές άκρες,που όμως τις λατρεύω γιατί μου θυμίζουν την αγάπη που μοιραστήκαμε!!
Μερικές φορές έχω δώσει κομμάτια της καρδιάς μου και ο άλλος δεν μου έδωσε πίσω ένα κομμάτι της δίκης του καρδιάς.
Αυτά είναι τα άδεια χάσματα, αφού το να προσφέρεις την αγάπη σου έχει και κάποιο ρίσκο.
πηγή
Παρ όλο που αυτά τα χάσματα πονούν,παραμένουν ανοιχτά και μου θυμίζουν την αγάπη που έχω γι αυτούς τους ανθρώπους, κι ελπίζω πως κάποια μέρα  θα γυρίσουν κοντά μου και θα  γεμίσουν τους χώρους που τους έχω άδειους να περιμένουν.
Βλέπεις λοιπόν τι θα πει πραγματική ομορφιά;
Ο νεαρός στάθηκε σιωπηλός. Έπειτα προχώρησε προς τον γέροντα , άπλωσε το χέρι του μέσα στη τέλεια,νεανική και όμορφη  καρδιά του και ξέσκισε ένα κομμάτι της.
Το πρόσφερε στο γέροντα με χέρια που έτρεμαν.
Ο γέρος τότε πήρε αυτή την προσφορά,  την έβαλε στην καρδιά του και μετά πήρε λίγη από την κατακομματιασμένη του καρδιά και την έβαλε επάνω στην πληγή της καρδιάς του νέου.
Ταίριαζε βέβαια,αλλά όχι απόλυτα κι έτσι έμειναν κάποιες άκρες.
Το παλικάρι κοίταξε την καρδιά του, που δεν ήταν τέλεια πια, ήταν όμως ομορφότερη από οποιαδήποτε άλλη, αφού η αγάπη από την καρδιά του γέροντα ξεχείλιζε τώρα και στην δική του καρδιά.
πηγή
Μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε την ζωή μας να αξίζει,να ανθίζει,να λάμπει να ακτινοβολεί.
Ας ξεκινήσουμε έτσι ευγνωμονώντας  όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν δυσκολέψει,γιατί χάρη σ αυτούς, έχουμε γίνει πιο δυνατοί,πιο αποφασιστικοί πιο ώριμοι.
Ας μάθουμε να ζούμε το τώρα. Ας χαρούμε που είμαστε ζωντανοί, που αναπνέουμε που έχουμε πράγματα  παραπάνω από αυτά που χρειαζόμαστε...
 Να σκεφτόμαστε πως υπάρχουν συνάνθρωποι μας  που δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη..
Να είστε όλοι καλά..Να έχετε υπομονή..και να προσέχετε..τον εαυτό σας και τους γύρω σας..
 Θα έρθει γρήγορα ο καιρός που θα αγκαλιαστούμε ξανά με τους αγαπημένους μας,
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ... σε όλους σας..!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε παρεάκι μου και τα λέμε ..







Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

ΆΧΡΕΊΑΣΤΕΣ ΝΑ...ΕΊΝΑΙ...

Καλημέρα συνοδοιπόροι..
Κάνοντας την βόλτα μου..όχι στο δρόμο, εννοείτε ότι μένουμε σπίτι..αλλά στον απέραντο  κόσμο του ίντερνετ και του You Tube..(σκέφτηκα πόσο τυχεροί είμαστε που υπάρχει αυτή η τεχνολογία) και που μπορείς να κάνεις τα πάντα μέσο αυτής.. 
Ψάχνοντας λοιπόν έτσι για να περάσει η ώρα μου πέφτω επάνω σε τι νομίζετε;
Σε ένα βίντεο που έφτιαχναν μάσκες...ναι μάσκες..
Ενθουσιάστηκα...όχι για τίποτε άλλο αλλά μια και  δεν είχε  βρει κανείς από την οικογένεια μας ..σκέφτηκα να φτιάξω  τις δικές μας.
 ΑΧΡΕΊΑΣΤΕΣ να είναι είπαμε...
Βγάζοντας λοιπόν τα κουρελάκια μου άρχισα να κάνω την μοδίστρα..
Και αμ έπος αμ έργον...
πήρε φωτιά η ραπτομηχανή μου..
και να στο πιτσ φιτίλι..φτιάξαμε μια ολόκληρη κολεξιόν
       ..που πλύθηκε..απλώθηκε να στεγνώσει..
και αποστειρώθηκε με το σίδερο..
 Μοσχομύρισε δε..αφού έχω την συνήθεια να βάζω λίγο μαλακτικό μαζί με το νερό στο σίδερο..πιστέψτε το ..τα ρούχα μυρίζουν υπέροχα..
Ξέρετε τώρα παιδιά και εγγόνια..αφού δεν μπορούμε να έχουμε κοντά μας τις  παρουσίες τους..έχουμε τα βάϊπερ ...
-Τι ετοιμάζεσαι να κάνεις πάλι γιαγιά; μα δεν θα κάτσεις ήσυχη;..
-Ήσυχη; τι είναι αυτό αγάπες μου; 
-Αυτό που η γιαγιάδες κάθονται;
-Ααααα αυτό λέτε; και τι κάνω τώρα δεν κάθομαι στην καρέκλα; 
- Σας έφτιαξα μάσκες αφού κυκλοφορείτε έξω.. και δεν έχουμε βρει..
Να έχετε ο καθένας σας την προσωπική του μασκούλα με το δικό της στυλ...και το  χρώμα που θέλει..διαλέγετε και παίρνετε...
-Εγώ  την μαύρη...εγώ την πουά.. εγώ αυτή με τις καρδούλες..εγώ  αυτή με το καρχαριάκι...
Ολα πήρανε και από δύο.. να έχουνε να αλλάζουνε.. κανένα δεν έμεινε παραπονεμένο.. 
 Την κολεξιόν αυτή  την κλείνει με πολύ χάρη η κατακκόκινη πασχαλινή μασκούλα...
Την ιδέα για την πασχαλιάτικη μου την έδωσε αγαπημένη φίλη ..
-Λίτσα μου σε ευχαριστώ πολύ.. ιδού η ιδέα σου..!!
Μέσα σε ότι  δυσκολεύει σε όλους την ζωή μας αυτόν το καιρό .. παρεάκι μου ας  κάνουμε οτιδήποτε να την καλυτερέψουμε ..μέχρι να περάσει ...γιατί θα περάσει να είστε σίγουροι..και θα ξαναβρούμε  το χαμόγελο που τώρα μας λείπει..
Μόνο να  ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΠΙΤΙ.....
Τι είναι λίγες εβδομάδες  μπροστά στην υγεία μας;
Τι δεν καταλαβαίνουν μερικοί;
Να θυμάστε..ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό που ζει ολόκληρος ο πλανήτης..
Καλή δύναμη και   καλή εβδομάδα..σε όλους ..!! 
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!! 








Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020

ΑΣ..ΣΚΕΦΤΟΎΜΕ ΚΆΤΙ ΌΜΟΡΦΟ...

Σήμερα θέλησα  να ανατρέξω στα παλιά και να βρω   κάτι  όμορφο που είχα γράψει κάποτε...
Θέλησα αυτές  της δύσκολες μέρες να το θυμηθώ,να το μοιραστώ μαζί σας κάνοντας το εικόνες, που θα μου έφερναν το χαμόγελο  έστω και για λίγο..

ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ..
Απόρησες, που αυτό το ηλιοβασίλεμα σου φάνηκε πιο μενεξεδί και το πέταγμα του γλάρου πιο ανάλαφρο..
πηγή

Απόρησες,που τα αστέρια απόψε είναι πιο λαμπερά και το φεγγάρι σου στέλνει το πιο πλατύ του χαμόγελο..
πηγή

Απόρησες,που δεν άφησες τον ύπνο να ακουμπήσει απαλά τα βλέφαρα σου, γιατί ήθελες να δεις το ξημέρωμα..
πηγή

Απόρησες,που άκουσες το τραγούδι του Μαρτιού και ψιθύρισες καλήμερα στην μαργαρίτα που κρατούσες στη χούφτα σου..
πηγή
Με ρώτησες όλα  αυτά γιατί;
Και εγώ σου απάντησα..
Σε άγγιξε η αγάπη δεν το κατάλαβες;
πηγή

Έτσι κι αλλιώς  δεν μπορούμε  να  αποφύγουμε αυτό που ζούμε θα...περάσει που θα πάει!!
Ο φόβος είναι κακός σύμβουλος..ας τον διώξουμε με ένα χαμόγελο..
Ας έχει ο καθένας μας την  προσωπική του ευθύνη  απέναντι στον συνάνθρωπο μας παρεάκι μου..
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..να προσέχετε τον εαυτό σας γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει..
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε... 






Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Η μέρα της γυναίκας ..γιατί την γιορτάζουμε και τι συνέβη στις 8 Μαρτίου 1857..!! ..

 Σήμερα 8 Μαρτίου είναι η μέρα της γυναίκας..
Τι ακριβώς γιορτάζουμε όμως;

Σίγουρα οι περισσότερες φίλες θα ξέρετε την αιτία..Ομως ίσως να υπάρχουν και κάποιες σαν μένα που δεν ξέρουν τον λόγο..

Ψάχνοντας να μάθω για την  γιορτή  αυτή..βρήκα ένα κείμενο από τα πολλά που δημοσιεύονται αυτήν την μέρα και επειδή δεν θα μπορούσα να και σας  το πω με δικά μου λόγια..σας  το παραθέτω ατόφιο ..αφού το  αλίευσα από το διαδίκτυο..

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα. 


Τα τελευταία 15 χρόνια, στόχος της Ημέρας είναι μας υπενθυμίσει πως οι γυναίκες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες, σε όλους τους τομείς.


Πότε εορτάστηκε για πρώτη φορά


Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.


Το 1911, η Ημέρα της Γυναίκας διοργανώθηκε στη Γερμανία με πρωτοπόρο τη θεωρητικό Κλάρα Τσέτκιν, μαζί με 100 εκπροσώπους από 17 χώρες.

Στη Ρωσία, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Λένιν πείστηκε από τη φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι και καθιέρωσε την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία στη χώρα, ωστόσο σύντομα το πολιτικό υπόβαθρο της γιορτής ξεθώριασε και πλέον η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο ως έκφραση αγάπης και εκτίμησης προς το ωραίο φύλο.

Από το 1975 η Ημέρα της Γυναίκας τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.


Γιατί θεσμοθετήθηκε


Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως μέρα της γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ηταν μία από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από γυναίκες.


Όταν πρωτοθεσμοθετήθηκε η ημέρα αυτή, γυναίκες από διάφορα κράτη απαίτησαν να έχουν δικαίωμα ψήφου, το οποίο πρώτες οι γυναίκες της βρετανικής αποικίας της Νέας Ζηλανδίας απέκτησαν επισήμως το 1893.


Παρ' όλα αυτά, χρειάστηκε περίπου ένας αιώνας για να αποκτήσουν το δικαίωμα αυτό οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία, καθώς πέρυσι τους δόθηκαν δημόσια αξιώματα και ίσα εργασιακά διακαιώματα με τους άντρες.


Σήμερα, όταν μόνο το 1/5 των κοινοβουλευτικών εδρών καταλαμβάνονται από γυναίκες και υπάρχουν μόνο 19 αρχηγοί κρατών γένους θηλυκού (από τις περίπου 196 υποψηφιότητες), γίνεται αντιληπτό πως μπορούν να αλλάξουν ακόμη πολλά πράγματα.

Να σημειωθεί πως ο αριθμός των γυναικών-μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχει τριπλασιαστεί μεταξύ του 1994 και του 2014, αλλά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με το ανδρικό φύλο. Σύμφωνα με έρευνα της Independent, σε περίπου 118 χρόνια θα λυθεί εντελώς το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των γυναικών, ενώ σήμερα από τους 500 πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου, μόνο οι 55 είναι γυναίκες.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επισημαίνει πως το παγκόσμιο γυναικείο εργατικό δυναμικό έχει αυξηθεί κατά 1 δισεκατομμύριο τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά μεγάλο ποσοστό έχουν τα προνόμια που είχαν οι άντρες το 2006.




Ποιο είναι το επίκεντρο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας φέτος - Φλέγοντα ζητήματα

Οι τωρινοί στόχοι, οι οποίοι πρόκειται να έχουν την ίδια θεματολογία μέχρι το 2030, έχουν στόχους: τηn διείσδυση των γυναικών, ως ένας πυρήνας, στην  παγκόσμια οικονομία και την καταπολέμηση την φτώχειας σε όλο τον κόσμο. Επίσης υπενθυμίζονται τα επιτεύγματα των γυναικών τον τελευταίο αιώνα, ενώ σε ορισμένες χώρες η σημερινή μέρα είναι εθνική αργία για το γυναικείο φύλο.

Εκτός από το μισθολογικό χάσμα που απασχολεί κρατικούς και μη φορείς, η προσπάθεια ευαισθητοποίησης όσον αφορά την γυναικεία κακοποίηση, είναι ακόμη ένα φλέγον ζήτημα.


Εκτιμάται ότι 120 εκ. Γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Περισσότερο από το 1/3 των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια φάση της ζωής τους και κυρίως στην εφηβεία ή την περίοδο της εμμηνόπαυσης.


η πηγή του είναι  αυτή..

Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/news/323525/imera-tis-gynaikas-giati-ti-giortazoyme-ti-synevi-stis-8-martioy-1857-eikones


Και ο δικός μου ο επίλογος..πόσα  χρόνια ακόμα θα περάσουν και πόσοι  αγώνες θα γίνουν  για να γίνει η γυναίκα ισότιμη σαν άνθρωπος με τον άνδρα; 
Σας αφήνω με ένα προβληματικό χαμόγελο γεμάτο ερωτηματικά....
Να είστε όλοι καλά..να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..  και να μην το βάζετε κάτω με τίποτα στα..δύσκολα..
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.. 

υ.γ. έκανα επιλογή όλων για να είναι όλα τα γράμματα ίδια ..αλλά δυστυχώς..δεν γίνονται 

συγνώμη για την ταλαιπωρία του διαβάσματος..

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2020

ΟΣΟΝΟΥΠΩ...ΆΝΟΙΞΗ..!!!!

Η ανάρτηση αυτή είναι πολύ τυχερή που δημοσιεύεται σήμερα...
Εδώ και πολύ καιρό.. άρχισαν τα προβλήματα..
Μια δυσκολία την είχαμε.. να πούμε την αλήθεια..μια αργοπορία στα βήματα..μια κόντρα μεταξύ μας.. να επιμένω εγώ και να συναντώ άρνηση στην συνεργασία μας..
Μπορεί να μην μου το  έλεγε κατάμουτρα..αλλά κάτι είχα καταλάβει εδώ και καιρό πως ήθελε το λίφτινκ του..
Έπρεπε να κάνω κάτι αφού η επικοινωνία μου μαζί σας εξαρτάται από εκείνο..
Τι να κάνω; αφού ξέρει πολύ καλά πια πως δεν μπορώ να κάνω χωρίς αυτό..λες και είχαμε  και στο χωριό μας τρομάρα μου..(χωριό δεν έχω ..αλλά έχω πόλη) 
Σας μπέρδεψα; γιατί άλλο θα μιλούσα παρά για το "λάπιτόπι" μου; 
Το παίρνω λοιπόν αγκαλιά και μια και δυο στον λιφτιέρη-ηλετρονικό....
-Δες παιδί μου τι έπαθε ετούτο και μου τα κακάρωσε..
Σας τα κακάρωσε; δικό σας είναι; 
-Εμ ποιανού να είναι του γείτονα;
-Και βέβαια δικό μου είναι..
Στην αρχή με κοίταξε καλά καλά από πάνω μέχρι κάτω..ενώ ένα γελάκι είχε σχηματιστεί στα χείλη του..
-Τι σας παρουσιάζει; μου λέει.
-Το και το..του λέω..αργεί να μου ανοίξει τις σελίδες ..τα μέηλ μου .. αργεί γενικώς.. 
-Πάλι καλά που δεν σας τα κακάρωσε μου λέει χαμογελαστός αυτή την φορά..
-Κάνε του ότι χρειάζεται γιατρέ μου..
Και το έκανε παιδιά μου αγνώριστο..!!!!
Την ανάρτηση αυτή μπορείτε να την πείτε και συνέχεια της προηγούμενης αφού το θέμα της είναι και πάλι η Ανοιξη..
Και η αφορμή...σιγά να μην δεν έβρισκα..ήταν ένα μπλοκ ζωγραφικής για ακουαρέλα..που μου είχε κάνει δώρο η  Μαρία η Βιλλώτη η δασκάλα μας..!!!
Μια που είχα χρόνο αφού το "λαπιτοπι" μου ήταν σε ανάρρωση..  αποφάσισα  να το χρησιμοποιήσω..
Ειπα να κάνω μια απόπειρα μια και ποτέ δεν έχω τολμήσει να ζωγραφίσω ακουαρέλα.. λουλούδια..
Και αν δεν είναι Ανοιξη το λουλούδι τότε τι άλλο είναι;
Το δείχνουν οι καλεντούλες μας πιο άνθισαν όλες μαζί..

Ανοιξα το YouTube..

Η παιδικότητα της προσπάθειας μου μην σας τρομάξει..
Μονοχρωμία..
Είναι οι πρώτες μου..

Αν και θα μπορούσα να πω.. που πας βρε Καραμητρο;.






Ομως  να μην την κάνω την δοκιμή μου;Το λουλούδι το..  απλό..
Χρειάζεται  να κάνεις μαθήματα..οι ατέλειες φανερές..
Πρέπει να μάθεις τεχνικές..


Δείτε την προσπάθεια αυτή απλά με το μάτι της καρδιάς..
Την επόμενη φορά ελπίζω  πως θα έχω κάνει μαθήματα.. 
Να είστε όλοι καλά παρεάκι μου να περνάτε όμορφα ότι και να κάνετε..να προσέχετε τον εαυτό σας..
Κάνετε κάποιον να χαμογελάσει θα νιώσετε ομορφότερα εσείς..
Καλό μήνα και καλή Σαρακοστή.. 
ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ.. θα πω εγώ..και ας είναι νωρίς..
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!