Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Κυριακή 21 Μαρτίου 2021

Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ...ΕΔΩ;

 Να μια καλή ερώτηση σήμερα, που ήθελα να γράψω για την Άνοιξη που κανονικά θα ήταν εδώ, λόγο της εαρινής ισημερίας με αυτές τις εικόνες...

                πηγή

Όμως...βλέποντας τον καιρό εδώ,

αναρωτήθηκα...

Θα μου πεις δεν ξέρεις την παροιμία Μάρτης γδάρτης;

Αμ δεν την ξέρω;

Εδώ είναι που επαληθεύεται πλήρως!

Όμως υπάρχει και η νότια Ελλάδα συγκεκριμένα η Κρήτη, που σήμερα είχε πραγματικά μια Ανοιξιάτικη μέρα...η φωτό από την ταράτσα μας.

Αυτή την διαφορά ήθελα να σας δείξω, με λίγες φωτογραφίες από τον μικρό μου κόσμο  στο συντριβανόκηπο μας..Τα πρώτα φυλλαράκια του δυόσμου ξεπρόβαλαν κιόλας...

Ενώ εδώ στην γλάστρα, η ντόπια γαρυφαλλίτσα μου έχει πάρει τα πρωτεία εδώ και καιρό,
όπως και αυτές οι μαργαρίτες που βιάστηκαν να ανθίσουν...
Το αγκαθάκι του Χριστού με τα πρώτα μικρά κόκκινα λουλουδάκια του που ξεπρόβαλαν και αυτά ανυπόμονα. 
 
Η Ορχιδέα μου ανθισμένη 
μου χαρίζει τα πανέμορφα λουλούδια της...

(αν βλέπετε στην φωτό ένα καρτελάκι ζωγραφισμένο, είναι γιατί ξεχνάω πως την λένε 🤣)
 μας δίνουν με την βιασύνη τους, τα πρώτα  αισιόδοξα μηνύματα της Άνοιξης!! 

Άνοιξη και 25η Μαρτίου, πάνε μαζί  την μέρα αυτή, που  μια χούφτα Έλληνες πριν 200 χρόνια, τόλμησαν να λύσουν τα δεσμά τους και να φωνάξουν ελευθερία η θάνατος! 
ας τους είμαστε ευγνώμονες που σήμερα χαιρόμαστε την ελευθερία μας όποια και να είναι αυτή!! 
Με την ευκαιρία,
έστειλα στην μικρή εγγονή μου που κάνει το διδακτορικό της στην 
Πράγα, μια Σημαία που της έπλεξα..


όπως και μια σημαία της Γκάνα 
για μια συνάδελφο της που είναι από εκεί! Δεν ξέρω αν γιορτάζανε κάτι, απλά την έκανα για να έχει και εκείνη την σημαία της! 

Αυτά ήταν που ήθελα να μοιραστώ ακόμα μια φορά μαζί σας και να σας ευχηθώ να έχετε μια όμορφη Άνοιξη! Να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας και να μην ξεχνάτε...
πως ένα χαμόγελο σας δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!!
  Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε! 



Κυριακή 14 Μαρτίου 2021

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!!!!!!!

 


Καταμεσής τσι Άνοιξης 

η πρώτη σου ανάσα.

Στην αγκαλιά τσι μάνας σου, 

τον πρώτο το φιλί σου.

Στου κύρη σου την δυνατή

την χέρα ακουμπισμένο.

Να ναι η καινούργια στράτα σου,

ζαχαροζημωμένη.

Πάνω στο προσκεφάλι σου,

του κόσμου όλες οι μοίρες,

να σου μοιράσουν έτρεξαν

όλες τσ ευχές του κόσμου.

Να σαι του κύρη σου η χαρά,

τσι μάνας σου η λαχτάρα.

Ο ερχομός σου μυρωδιές 

αρισμαριού  και δυόσμου.

Ν ανοίξεις τα χεράκια σου,

Να τσι κρατήσεις όλες.΄

Όσες χαρές μας κέρασες,

τόσες χαρές να πάρεις.

Πάρε τσ ευχής μου την ευχή

κυπαρισοβεργάκι.

Να γίνεις άντρας δυνατός,

καμάρι των γονιών σου.

Να μάθεις να τον πορπατάς

τσι ανθρωπιάς τον δρόμο!!!


Είναι τα λόγια τσι καρδιάς

από την  προγιαγιά σου!!!


Να είστε καλά, να θυμάστε  ότι η ζωή θα συνεχιστεί και χωρίς εμάς.

Ας την αφήσουμε σε καλά χέρια στις καινούργιες γενιές που έρχονται!!

Μη ξεχνάτε πως μέσα από τις δυσκολίες ξεπηδάνε χαμόγελα!!😊

Καλή καθαρή δευτέρα, καλή Σαρακοστή σε όλους σας!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!! 

 



Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ... 8 ΜΑΡΤΙΟΥ!!

    Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας!!

Για ότι θα διαβάσετε εδώ  είναι αναδημοσίευση από...

                                                             ΕΔΩ! 

Για να θυμόμαστε την ιστορία και να μαθαίνουμε τους αγώνες τους, για να αποκτήσουν το δικαίωμα να λέγονται υπάρξεις!

 Μία ολόκληρη ιστορία ακολουθεί αυτή την ημέρα. Αγώνες γυναικών που εκείνη την εποχή βίωναν απάνθρωπες εργασιακές καταστάσεις, και όχι μόνο, καθώς η γυναίκα ως φύση και ως προσωπικότητα δεν εισέπραττε το σεβασμό που απέκτησε με τα χρόνια, και αυτό χάρη στις συνεχείς επαναστάσεις της ξεκινώντας από τον 19 αιώνα.

Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Η ιστορία όμως ξεκινά από το 1857, όπου οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και μείωση των ωρών. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών.

Στις 19 Αυγούστου 1910 διοργανώθηκε Διεθνής Διάσκεψη Γυναικών. Η Γερμανίδα Σοσιαλίστρια Λουίζε Τσίτς πρότεινε την καθιέρωση μιας ετήσιας Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας και υποστηρίχθηκε από τη συνάδελφο σοσιαλίστρια και αργότερα κομμουνίστρια ηγέτιδα Κλάρα Τσέτκιν, υποστηριζόμενη επίσης από την Κέιτ Ντούκε χωρίς όμως να καθοριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία. Οι αντιπρόσωποι (100 γυναίκες από 17 χώρες) συμφώνησαν με την ιδέα ως μέσο προώθησης των ίσων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος του εκλέγειν για τις γυναίκες. Το επόμενο έτος, στις 19 Μαρτίου 1911, η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σηματοδοτήθηκε για πρώτη φορά με τη συμμετοχή πάνω από ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στην Αυστρία, τη Δανία, τη Γερμανία και την Ελβετία.

Παρόλο που υπήρξαν κάποιες απεργίες, πορείες και άλλες διαμαρτυρίες από γυναίκες κατά τα έτη που προηγήθηκαν μέχρι και το 1914, καμία από αυτές δεν συνέβη στις 8 Μαρτίου. Στις όμως Μαρτίου του 1914 έλαβε χώρα η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, πιθανόν επειδή η ημέρα αυτή ήταν Κυριακή και έκτοτε πραγματοποιείται πάντα αυτήν την ημερομηνία σε όλες τις χώρες. Η τήρηση της Ημέρας στη Γερμανία το 1914 ήταν αφιερωμένη στο δικαίωμα ψήφου των γυναικών, το οποίο οι Γερμανίδες απέκτησαν τελικά το 1918.

Στις 8 Μαρτίου του 1917 (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο), στην πρωτεύουσα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας Πετρούπολη, οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διαδήλωσαν γεμίζοντας τους δρόμους όλης της πόλη. Αυτό σηματοδότησε την αρχή της ρωσικής επανάστασης. Οι γυναίκες στην Αγία Πετρούπολη έκαναν απεργία εκείνη την ημέρα για το “Ψωμί και την Ειρήνη” – απαιτώντας το τέλος του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου, τον τερματισμό των ελλείψεων τροφίμων και το τέλος του τσαρισμού.

Εκείνο το πρωινό, παρά τις διαταγές που είχαν λάβει, οι εργάτριες των κλωστοϋφαντουργίων εγκατέλειψαν τη δουλειά τους στα διάφορα εργοστάσια και έστειλαν αντιπροσώπους για να ζητήσουν υποστήριξη για την απεργία, η οποία εντέλει οδήγησε σε μαζική απεργία καθώς όλοι βγήκαν στους δρόμους. Επτά ημέρες αργότερα, ο αυτοκράτορας της Ρωσίας, ο Νικόλαος Β παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση χορήγησε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου.

Στις 8 Μαΐου 1965 με το διάταγμα του ΕΣΣΔ Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ, η Διεθνής Ημέρας της Γυναίκας κηρύχθηκε ως μη εργάσιμη ημέρα στην ΕΣΣΔ “για τον εορτασμό των εξαιρετικών προτερημάτων των σοβιετικών γυναικών στην κομμουνιστική οικοδόμηση, στην υπεράσπιση της πατρίδας τους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, στον ηρωισμό και την ανιδιοτέλεια στο μέτωπο και στα μετόπισθεν και επίσης σηματοδοτώντας τη μεγάλη συμβολή των γυναικών στην ενίσχυση της φιλίας μεταξύ των λαών και τον αγώνα για την ειρήνη. Έτσι υποστήριζε πως η ημέρα των γυναικών πρέπει να γιορτάζεται όπως και οι άλλες αργίες”.

Από την επίσημη υιοθέτησή της στη Σοβιετική Ρωσία μετά την Επανάσταση το 1917, η ημέρα εορταζόταν κυρίως στις κομμουνιστικές χώρες και από το κομμουνιστικό κίνημα παγκοσμίως.

Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στο Διεθνές Γυναικείο Έτος του 1975. 

Έτσι το 1977, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε τα κράτη μέλη να ανακηρύξουν την 8η Μαρτίου ως Ημέρα του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών και την παγκόσμια ειρήνη. 

Μέχρι και σήμερα ανά τον κόσμο η Ημέρα της Γυναίκας εορτάζεται με εκδηλώσεις, ακόμη και βραβεύσεις γυναικών για την προσφορά και τα επιτεύγματα τους. Λόγω βέβαια της διαδοχής των εποχών και της μεγάλης αύξησης της καταναλωτικής αγοράς που επικρατεί από τα τέλη του 20ου αιώνα, η γιορτή έχει αποκτήσει και κάποιες εμπορικές πτυχές.

Κάτι όμως που ποτέ δεν πρόκειται να ξεχαστεί είναι οι αγώνες όλων εκείνων των γυναικών για μία καλύτερη ζωή στην οποία βαδίζουν όλες οι επόμενες γενεές. 

Φωτεινή Αγγέλη
Συντάκτρια 2happy.gr
Σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά από τότε, τα είπε όλα η συντάκτρια 
του κειμένου όμως,
 υπάρχουν ακόμα πολύ περισσότερα που πρέπει να γίνουν.
Να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα,
και ναι...ας χαμογελάσουμε, τα πράγματα θα πάνε καλά, και ας φαίνονται δύσκολα
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!
Thank you...


Τρίτη 2 Μαρτίου 2021

ΑΣ...ΤΟΝ ΓΛΥΚΑΝΟΥΜΕ, ΜΕ ΛΕΜΟΝΙ...ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!

 Κοίτα τώρα κάτι συνειρμούς που σου κάνει το μυαλό...

Θες να γλυκάνεις τον μήνα που ήρθε;

Ε...κάνε του ένα γλυκό κουταλιού...

Λεμόνι; ναι γιατί όχι; 

Μα λεμόνι; δεν είχες κάτι άλλο θα μου πεις; αφού το λεμόνι είναι ξινό.

Και να ο συνειρμός ξινό -γλυκό.

Με τι μοιάζει; μα με την ζωή μας αυτό τον καιρό, αφού μόνο ξινή είναι και πικρή αυτόν τον καιρό, αυτή είναι η γεύση που μας αφήνει στο στόμα.

Και τι μπορούμε να κάνουμε θα μου πεις;

Ακόμα και ένα ξινό θα μπορούσαμε να το γλυκάνουμε και να  καλωσορίσουμε έτσι τον Μάρτη, τον πρώτο μήνα της Άνοιξης!

Και μόνο που λέμε Άνοιξη, η σκέψη μας πάει σε ομορφιά...σε πιο γαλάζιο ουρανό, σε βιαστικά λουλουδάκια που έχουν ανθίσει...

Κοίτα να δεις πως παρασύρθηκα πάλι...ένα λεμόνι γλυκό έκανα,(ναι το ξέρω ότι το έχω ξανακάνει... αλλά δεν το είχα συνδυάσει στο μυαλό μου με την παρούσα κατάσταση που ζούμε και πως μπορούμε να μετατρέψουμε έστω και μαγειρικά, ένα ξινό σε γλυκό...μα φυσικά ένα γλυκό κουταλιού  λεμόνι!

Όταν σκέφτηκα να βγάζω τα στάδια του φωτογραφίες, ήταν λίγο αργά για να σας έδειχνα τα 5 λεμονάκια μου, αφού τα τρία ήδη τα είχα κόψει.. εδώ έμειναν μόνο τα δύο από την λεμονιά μας...

Την διαδικασία οι περισσότερες την ξέρετε και αν όχι υπάρχει στο διαδίκτυο...

Ο δικός μου τρόπος δεν διαφέρει και πολύ από τον κλασικό, οπότε παίρνουμε τα λεμονάκια μας αν έχουμε λεμονιά, αλλιώς αγοράζουμε ντόπια ακέρωτα..

Αφού τα πλύνουμε τα ξύνουμε στην ξύστρα λίγο απ έξω.

Τα κόβουμε στην μέση και παίρνουμε τον χυμό τους.

Βγάζουμε από τις φλούδες τις ίνες που έμειναν από το στύψιμο και κόβουμε σε μικρά μπαστουνάκια..

Τα βράζουμε από 5 λεπτά, 2-3 φορές και τα στραγγίζουμε, σκουπίζοντας τα και με χαρτί κουζίνας!

Σμαραγδάκι
Και εννοείτε ότι το ξύσμα

 

και ο χυμός  του λεμονιού, αφού  τον βάλουμε σε θήκες για παγάκια, μπαίνουν  στην κατάψυξη για μελλοντικές χρήσεις. 

Επειδή ξέχασα να βγάλω από την υπόλοιπη διαδικασία φωτό και δεν θυμάμαι πως την τελείωσα...(ναι συμβαίνουν και αυτά 😊...δείτε το τελικό αποτέλεσμα εδώ...

Συνοδεία με ένα ποτήρι δροσερό  νερό, (βάλε φαντασία 🤣) σας κερνώ την γλύκα του, μαζί με τις ευχές μου για ένα όμορφο Ανοιξιάτικο μήνα!

Να είστε όλοι καλά, χαμογελάστε στην Ανοιξη 😊 που βρίσκεται στα πρώτα της βήματα, πιάστε τη από το χέρι και πιστέψτε πως όλα θα πάνε καλά, παρ όλα τα δύσκολα!!

Καλή εβδομάδα σε όλους σας παρεάκι μου!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...!! 


        



Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟΝ...ΕΡΧΟΜΟ!!!

Αφού κάναμε ένα διάλυμα στην ετοιμασία των μωρουδιακών μας λόγο της σκυτάλης, ήρθε η ώρα να τελειώσουμε κάτι λίγα που μας έμειναν, λίιιιγο πριν μας επισκεφτεί το μωρούλι μας!

Σας κούρασα με το θέμα; Εεεε... αν δεν τα δείξω σε εσάς που είστε η παρέα μου σε ποιόν θα τα δείξω οέο;

Μία αλλαξιέρα που ντύθηκε με ύφασμα με δεινοσαυράκια...


Μία πανούλα με δύο όψεις...

Σειρά είχε ένα φεγγαράκι που στην άκρη του κρεμάστηκε ένα αστεράκι...



Και δυο σαλιάρες, που κεντήθηκαν με πολύ κόπο σταυροβελονιά, αφού τα χέρια μου δεν με βοηθάνε πια τόσο πολύ στο κέντημα... 



 

Κόντρα στις δυσκολίες  που μας περιβάλουν μαζί με τα καιρικά φαινόμενα μας δίνουν το μάθημα της ελπίδας, τα πρώτα  κρινάκια της αυλής μου, που πρόβαλαν τα όμορφα λουλούδια τους μέσα στην παγωνιά.

Ετσι κόντρα να πάμε και εμείς σε ότι μας φέρνει δυσκολίες... Αν δεν είναι αυτό ελπίδα πως θα τις ξεπεράσουμε, τότε τι είναι;   

Με την χαρά που σου δίνει η όμορφη αναμονή όταν περιμένεις κάτι χαρμόσυνο, σας εύχομαι όλους να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.

Να κάνετε ότι αγαπάτε και να μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο, μας κάνει να σκεφτόμαστε πως όλα θα πάνε καλά!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!  




   

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

" Ο ΚΟΚΚΙΝΟΒΡΑΧΟΣ " Μίνι σκυτάλη # 1



Κοίταξα το ρολόι του τοίχου.
Όπου νά ναι θα περάσει σκέφτηκα.
Από το βάθος του δρόμου, ένα βήμα αργό κουρασμένο πλησίαζε.
Ήταν το βήμα του καπετάν Νικόλα,
που από τότε που ξεμπάρκαρε κάθε μέρα την ίδια ώρα, ανηφόριζε το μονοπάτι που οδηγούσε στην άκρη του Κοκκινόβραχου.
Τον έλεγαν έτσι γιατί κάθε ηλιοβασίλεμα έπαιρνε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα.
Άνοιξα την πόρτα και στάθηκα στο κατώφλι.
Ο καπετάν Νικόλας ήταν κιόλας έξω από την αυλόπορτα.
Κοντοστάθηκε, σήκωσε το θαλασσοδαρμένο κορμί του και το βλέμμα του γαλάζιο σαν αυτό της θάλασσας σπινθηροβόλο,που δεν ταίριαζε καθόλου με το κορμί του
καρφώθηκε γελαστό στα μάτια μου, ενώ ένα τσουλούφι λευκά μαλλιά
ξεπηδούσε κάτω από το ναυτικό του κασκέτο.
-Καλημέρα  Κατερίνα...
-Καλημέρα καπετάν Νικόλα...
Ποτέ δεν έλεγε πολλά λόγια. 
Μια καλημέρα μόνο και συνέχιζε τον δρόμο του...
Τον παρακολουθούσα κάθε φορά με το βλέμμα μέχρι που έφτανε στον Κοκκινόβραχο που δέσποζε αγέρωχος και πεισματάρης στα καμώματα της.
Στεκόταν για λίγο όρθιος, ακίνητος σαν άγαλμα, αγναντεύοντας τον ορίζοντα.. άναβε με αργές κινήσεις την πίπα του, ..εξ άλλου δεν βιαζόταν, όλος ο χρόνος δικός του ήτανε...τραβούσε δυο βαθιές ρουφηξιές.. και μετά καθότανε και γινότανε ένα με εκείνον.....
Πουθενά αλλού δεν θα μπορούσε να είναι ο καπετάν Νικόλας, παρά στην άκρη αυτού του βράχου, που γινόταν ένα με το κορμί του και την ψυχή του.
Πόσο το ζήλευε Θεέ μου αυτόν τον βράχο!!!!
Τον ζήλευε γιατί δεχότανε τα χάδια της που πότε άγρια και πότε γαλήνια τον αγκάλιαζαν πάντα.
Το ήξερε ο καπετάν Νικόλας ότι η ώρα που θα χώριζαν πλησίαζε και δεν θα μπορούσε να την βλέπει να της μιλά, να νιώθει την αλμύρα της στο πρόσωπό του.
Δεν ήθελε να φτάσει αυτή η στιγμή, γι αυτό καθόταν εκεί ώρες ολόκληρες και της μιλούσε.. την κοίταζε, σαν να ήθελε να γεμίσει όλο του το είναι με το γαλάζιο της.
Να την χορτάσει ήθελε μέχρι το μεδούλι...κι ας είχε περάσει όλη του την ζωή στη  αγκαλιά της....
Τότε που τα γερά  αντρίκια χέρια 
του κρατούσαν το τιμόνι του καραβιού του και το ταξίδευε ως τα πέρατα του κόσμου...
Παράξενοι άνθρωποι οι ναυτικοί.
Όταν αγαπήσουν την θάλασσα, πού ναι πλατιά και απέραντη και άκρη δεν έχει, αυτή η αγάπη πολλές φορές, ξεπερνά και την αγάπη της μάνας ..της γυναίκας...
Δεν χορταίνεται η θάλασσα. 
Μάγισσα είναι..
Σε πλανεύει...
Και ο καπετάν Νικόλας πλανεμένος ήτανε γι αυτό δεν μπορούσε μακριά της..
Γαλαζοπράσινη, ήρεμη...την αγαπούσε!
Φουρτουνιασμένη μολυβί, την αγαπούσε!
Δεν ήθελε να την προδώσει...
Άνοιξε για λίγο και για πολλοστή φορά την χούφτα του και κοίταξε το μαύρο μαργαριτάρι. 
Το έφερε στα χείλη του.
Ήταν το φυλαχτό του από τότε ξεμπάρκαρε.
Το κουβαλούσε πάντα επάνω του να νιώθει ότι ήταν μαζί της και του χάριζε τα φιλιά της!
Το είχε αγοράσει από ένα ψαρά που το βρήκε στα δίχτυα του κάτω στο Αλγέρι.
Το πήρε με την σκέψη να το δώσει στην γυναίκα που θα ερωτευόταν και θα έκανε οικογένεια μαζί της..
Όμως τα χρόνια πέρασαν και η μόνη γυναίκα -ερωμένη του έμεινε η θάλασσα...
Ένιωθε σαν ένα παλιό ναυάγιο, γερμένο στο ένα του πλευρό, λίγα μέτρα μακριά της!
Άνοιξε την χούφτα του και το μαύρο μαργαριτάρι κύλισε στην αγκαλιά της.. 
Έγειρε το κεφάλι του ακουμπώντας
στον Κοκκινόβραχο και ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι έχοντας μέσα στην καρδιά του της αγάπης του τα χρώματα...!!!!!!!!!!!
        ***************************
Αυτή είναι η δική μου συμμετοχή στο καινούργιο δρώμενο "Μίνι σκυτάλη" #1  που κάνει η Μαίρη με την γήινη ματιά.
 
Εύχομαι σε όλους καλή εβδομάδα με υπομονή θα την περάσουμε και αυτή μέχρι την επόμενη!!
Να είστε όλοι καλά, να μην ξεχνάτε πως θα τα καταφέρουμε όταν δεν χάνουμε την δύναμη που έχουμε μέσα μας, και  απλά χαμογελάτε γιατί έτσι! 
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

    

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2021

ΠΟΙΏΝΤΑΣ...ΠΟΛΎΤΙΜΑ ΔΩΡΑ!!

Από καιρό ήθελα να σας δείξω και να μοιραστώ μαζί σας, τα αληθινά πολύτιμα δώρα, που μου έκαναν τα εγγόνια μου τα Χριστούγεννα!!

Θα μου πείτε, καλά τώρα το θυμήθηκες;😊 εεεε...τι να κάνουμε αφού άλλα πραγματα είχαν προτεραιότητα;

Σε μια ανάπαυλα των χειρωνακτικών εργασιών μου οι οποίες συνεχίζονται για να μην ξεχνιόμαστε, τα δώρα αυτά με κάνουν και ξεκουράζομαι μαθαίνοντας με, να διαβάζω ποίηση!

Τρία βιβλία ξεχωριστά βιβλία!!

Το πρώτο είναι  της Κικής Δημουλά!

ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΆ

Πως περνούν οι μέρες μου ρωτάς

πως περνώ τα βράδια.

Ούου παλιά ιστορία που την θυμήθηκες.

Τι να σου πω για τις μέρες έμαθα

ότι μπορεί να τις μετράει ένας 

μικρούλης πλέον αριθμός-για δήμιος

προαλείφετε.

Ανθρωποθυσίες στον αιώνα μας

δεν κατάφερε βλέπεις ακόμα το ιντερνετ να μας συνδέσει με την αθανασία.

Δεν λες πως σώθηκαν

εκείνες οι ωραίες περασμένες μέρες.

Από το θυσιαστήριο τελευταία στιγμή

πρόλαβε και τις άρπαξε

ο μνήμων ήρωας χρόνος.

Οσο για τα βράδια

-αλλά γιατί βράδια γιατί πληθυντικός.

Ενα είναι.

Όλα τα άλλα έναστρες απόπειρες 

κατά του ερχομού του.

        ***************

Το δεύτερο είναι της Κατερίνας Αγγελάκη- Ρούρκ.

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ

Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου'

ότι μου λείπει με προστατεύει

από εκείνο που θα χάσω'

όλες οι ικανότητες μου

που ξεράθηκαν στο αφρόντιστο

χωράφι της ζωής

με προφυλάσουν από κινήσεις στο κενό άχρηστες, ανούσιες.

Ό,τι μου λείπει με διδάσκει'

ό,τι μου'χει απομείνει

μ'αποπροσανατολίζει

γιατί μου προβάλλει εικόνες απ'το παρελθόν σαν να'ταν υποσχέσεις για το μέλλον.

Δεν μπορώ, δεν τολμώ ούτ'έναν άγγελο περαστικό να φανταστώ γιατί εγώ σ άλλον πλανήτη, χωρίς αγγέλους κατεβαίνω.

Η αγάπη, από λαχτάρα που ήταν έγινε φίλη καλή'

μαζί γευόμαστε τη μελαγχολία του Χρόνου.

Στέρησέ με-παρακαλώ το Άγνωστο-

στέρησέ με κι άλλο για να επιζήσω.

     ******************

Και το τρίτο ήταν ένα μικρό βιβλίο με ποίηση χαϊκού!

Σαν σε όνειρο

η πρώτη πεταλούδα

χάθηκε στο φως.  KYOSI


Άνθη κερασιάς

νύχτα με φεγγάρι

να τι' ναι Θεός.  HOITS


Στην γριά λίμνη

η βουτιά του βατράχου

ένας παφλασμός.   ΒASHO.

      *******************

Μπορεί πολλές φορές να μην καταλαβαίνω με την πρώτη την ποίηση που διαβάζω (΄0χι όλες τις φορές)αλλά πάντα με μια δεύτερη ανάγνωση την κατανοώ καλύτερα...

Η ποίηση είναι ένα δύσκολο είδος, όμως επειδή μου αρέσουν οι προκλήσεις προσπαθώ να μαθαίνω, να γίνομαι καλύτερη, άσχετα αν δεν τα καταφέρνω πάντα!!

Να είστε καλά όλοι, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.

Μπορεί τα πράγματα να δυσκολεύουν, αλλά εμείς δεν θα σταματήσουμε να ελπίζουμε πως θα πάνε καλύτερα...

Μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο, ομορφαίνει το πρόσωπο που το φοράει...αν δεν το πιστεύετε κοιταχτείτε στον καθρέφτη!!! 


              πηγή

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!



Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2021

ΟΙ... ΑΝΑΣΕΣ ΜΟΥ!! "ΤΑ ΓΝΩΜΙΚΑ ΕΜΠΝΕΟΎΝ # 1 !

 

Οι ΑΝΆΣΕΣ ΜΟΥ!

Σαν να ταν χθες, που η πρώτη μέρα στο σκολειό,
στα παιδικά μου μάτια φάνταζε μαγεία.
Με μια λαχτάρα στην μικρή μου την καρδιά,
να μάθω γράμματα, να γίνω μια κυρία!

Σαν να ταν χθες, που με κρατούσες αγκαλιά,
και εγώ με σένα νε τρελά ερωτευμένη,
εκεί μπροστα στης εκκλησίας τα σκαλιά,
σού πα το ΝΑΙ και γίναμε κι οι δυό ευτυχισμένοι.

Σαν να ταν χθες, που είχε γεμίσει η αγκαλιά,
μ ένα και δυο πανέμορφα αγγελούδια
και εκείνα μοιάζανε στα μάτια μου τα δυο,
μ όλου του κόσμου τα πολύχρωμα λουλούδια.

Σαν να ταν χθες, που μεγαλώσαν ξαφνικά
και σαν πουλιά πετάξαν μακριά μας 
και εγώ ευχόμουνα σε κάθε προσευχή,
ευτυχισμένα Θε μου να ναι τα παιδιά μας.

Σαν να ταν χθες που ένα χεράκι τρυφερό,
μ εμπιστοσύνη με κρατούσε είναι αλήθεια.
Με μια φωνούλα στα αυτιά μου μαγική,
πες μου γιαγιά μου παραμύθια!

Και τώρα εδώ, στο σήμερα μετρώ,
τις μέρες της ζωής την πεμπτουσία.
Αφού στο δρόμο οσονούπω καρτερεί,
ένα δισέγγονο, 
μία ανάσα ακόμα  ευτυχία!!
Ο τελευταίος στίχος γράφτηκε μετά τον διαγωνισμό, σαν επίλογος στην ζωή μου!! 

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 1ο καινούργιο δρώμενο που κάνει η Μαίρη με την γήινη ματιά με τίτλο..."Τα γνωμικά εμπνέουν."

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους που διαβάσατε τις "ανάσες" μου και αφήσατε εκεί την προτίμησή σας...
Η Κανελλάκη μας με το Απαγκιο  της   ήταν εκείνη που ξεχώρισε με την ΑΔΑ της και με την αξία της πήρε την πρωτιά και το δωράκι της Μαίρης!!! 
Ευχαριστούμε πολύ την Μαίρη που μας παροτρύνει με  τα δρώμενα της και σαν καλή οικοδέσποινα διοργανώνει τέλεια την παρουσίαση τους!!
Καλό μήνα να έχετε, με υγεία και ελπίδα για καλύτερες μέρες!! 
 Καλή εβδομάδα σας εύχομαι και αν θέλετε στολίστε τη με ένα χαμόγελο, σαν ανάσα!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε παρεάκι μου!