ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ..... ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ..!!!

Αυτή η ανάρτηση έπρεπε να γραφτεί πριν ένα χρόνο..
Περίπου τέτοιον καιρό ακριβώς ήταν που κάναμε το ταξίδι μας στην αγαπημένη μου πατρίδα την Θεσσαλονίκη..
Εκεί ήταν που έγινε το μεγάλο αντάμωμα με πολλές από εσάς φίλες μου που μέχρι τότε μιλούσαμε μόνο από το ίντερνετ. 
Τι θαύμα ήταν και αυτό..!!τελικά ότι θέλει ο άνθρωπος κάνει..!!!
Χάρι στην Βίκυ την ποδηλάτισσα..http://podilatisa.blogspot.gr/ που το οργάνωσε  μπόρεσα να σας δω...και να γνωριστούμε από κοντά..της το  χρωστάω..και την ευχαριστώ πολύ..!!! 
Σ αυτό το αντάμωμα γνώρισα και μια ακόμα φίλη...που έμελλε να γίνει το αδέρφι μου.. έτσι λένε στην Κρήτη το καρντάση...!!!
Σας μπέρδεψα έ;.. χι.χι. εμ εγώ να δείτε..χι.χι. αυτά παθαίνω όταν μέσα στο μυαλό μου μαζεύονται σκέψεις που θέλω να τις βάλω στην σειρά.. και να τις γράψω..
Στην Θεσσαλονίκη..πήγαμε τις μέρες που έκανε η Μαρία η Βιλλιώτη..http://pnoestexnis.blogspot.gr/ σεμινάριο ζωγραφικής..και εκεί μου παρέδωσε μια μεγάλη τσάντα  με όλα τα σύνεργα της ζωγραφικής μαζί...

 δώρο  από την φίλη Βarby...http://kerinapoiimata.blogspot.gr/2014/05/blog-post_12.htmlη οποία την άλλη μέρα που συναντηθήκαμε  στο ζαχαροπλαστείο της κόρης της Αχτίδας,http://aktida.blogspot.gr/ της υποσχέθηκα ότι κάποτε θα χρησιμοποιήσω τα υλικά αυτά...!! 
Και να που ήρθε ο καιρός ένα χρόνο μετά ..

 να τα πάρω στα χέρια μου και να προσπαθήσω να την ευχαριστήσω εμπράκτως για το δώρο της.. αφού έκανε ένα χρόνο υπομονή μέσα την τσάντα .. αφημένο μεν.. ξεχασμένο... όχι..!!
Με την Βαρβαρούλα .. εκτός από το ίδιο όνομα έχουμε πολλά κοινά μεταξύ μας.. μας δένουν πολλές συμπτώσεις..
Αν και πολύ μικρότερή μου την νιώθω σαν την αδερφή που ποτέ δεν είχα..έτσι σκεφτήκαμε να αδελφοποιηθούμε .. όπως κάνουνε και οι πόλεις..χι..χι..!!! 
Γιαυτό η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη σε εκείνη..που μετά ένα χρόνο..αποφάσισα να αξιοποιήσω το δώρο της..
Έπιασα και εγώ λοιπόν .. μολύβια .. γόμες..το σταντ.. την φωτό που έπρεπε να ζωγραφίσω...και ήθελε να της κάνω να μοιάζει έ;; εδώ γελάνε..χι.χι.  

με την μέθοδο του Κάνναβου Βεβαίως βεβαίως..!!
 Ανοιξα το  μπλοκ τις ζωγραφικής μου  δώρο από την Βιλλιώτη,... όχι που δεν θα το έλεγα.. Μαράκι μου..και με χέρια που έτρεμαν άρχισα να κάνω τις πρώτες γραμμές..

 

Δεν έχω πετύχει ούτε κατά διάνοια.. το μοντέλο..

Μπορούμε να πούμε πως είναι μια δική μου εκδοχή του μοντέλου..χι.χι.

όμως είμαι πολύ χαρούμενη που τουλάχιστον βλέπεται..χι.χι. μετριοφροσύνη έ;; είναι η δεύτερη φόρα.. που προσπαθώ να κάνω προσωπογραφία....η πρώτη ήταν πριν από δύο χρόνια περίπου σε ένα μάθημα της Βιλλιώτη..από το ίντερνετ...

Δεν ξέρω να χρησιμοποιώ το μολύβι και το κάρβουνο όπως πραγματικά πρέπει για να βγει και το αποτέλεσμα καλό..αλλά χωρίς δασκάλα και  στο προνήπιο...μην περιμένετε και πολλά!!!
χι.χι..λίγο τα μαγουλάκια της μου έφυγαν.. λίγο τα ματάκια της, λίγο η μυτούλα της, κατά τα άλλα καλά ε;; 

Οχι δεν είμαι αριστερόχειρ... πως θα έβγαζα την φωτογραφία με το αριστερό;
Την έβγαλα και λίγο στην αυλή να πάρει τον αέρα της...χι.χι. 

Αδέρφι.. και καρντάση.. αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη εξαιρετικά σε σένα .. όπως και το πορτραίτο...που χωρίς το δώρο σου ποτέ δεν θα το έκανα..σε ευχαριστώ πολύ και  εύχομαι τα καλύτερα στην οικογένεια μας..τώρα πια.. χι.χι.
Αγαπημένοι μου φίλοι..πάντα υπάρχουν στιγμές και αφορμές στην ζωή μας για χαμόγελα.. κάνετε το..       
Να έχετε μια χαρούμενη εβδομάδα όπως ο καθένας σας την θέλει...!!