ΕΜΜΕΤΡΟΣ .....ΚΑΦΕΝΕΣ..!!

Το πήγα από εδώ, το πήγα από εκεί, 

να γράψω ήθελα για έναν καφενέ.

Η φίλη μας η Αριστέα έγινε αιτία με τον δικό της καφενέ για τον προβληματισμό μου.!!

Δεν μου έβγαινε με τίποτα το πεζό. 

φωτό από το ίντερνετ

           ΉΤΑΝΕ ΝΙΟΣ..!!

Ήτανε νιος κι αυτός κάποια φορά,

σαν ξεκινούσε την ζωή να συναντήσει.

Την πέτρα έλιωνε στα χέρια του τα δυο,

κι είχε την δύναμη την μοίρα να νικήσει.

Τα χρόνια πέρασαν κι η ψεύτρα η ζωή,

πως τον ξεγέλασε δεν το χει καταλάβει, 

Αυτός που ήτανε ολόγερο σκαρί,

τώρα να μοιάζει μ ένα ξέμπαρκο καράβι..     Με το κασκέτο πάνω στ άσπρα του μαλλιά,

και με το χέρι στο μπαστούνι ακουμπισμένο, πάνω στους ώμους του το βάρος της ζωής,

σέρνει το βήμα του αργό και κουρασμένο.

Στης γειτονιάς τον καφενέ κάθε πρωί,

πάει τους φίλους του εκεί να συναντήσει.

Με τάβλι, πρέφα, κολιτσίνα και καφέ,

της μοναξιάς του το κενό θε να γεμίσει.!! 

Αγαπημένη μου παρέα..να περάσετε ένα όμορφο και χαρούμενο και τριήμερο..όπου και να πάτε .. ότι και να κάνετε..!!

Είναι καλύτερο ένα λυπημένο χαμόγελο από

το καθόλου...χαμόγελο..!!   

Για όσους παρακολουθούν τις ιστορίες του καφενέ

οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος

3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)