Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022

ΕΚΠΡΌΘΕΣΜΗ...

Βλέποντας τον τίτλο ξέρω τι θα σκεφτείτε...θα μου πείτε και ποιος δεν είναι εκπρόθεσμος την σήμερον ημέρα ;

Και θα έχετε απόλυτο δίκιο, αλλά επειδή εδώ προσπαθούμε όσο μπορούμε να μην βαρύνουμε την ατμόσφαιρα, εκτός και αν υπάρχει λόγος σοβαρός.

Εεεε αυτήν την φορά ο τίτλος δεν εννοούσε τίποτα σοβαρό, απλά μια συμμετοχή μου σε μια πρόσκληση που έκανε η φίλη μας η Η Μία με θέμα τα κοχύλια και όπως καταλάβατε από τον τίτλο είμαι εκτός προθεσμίας...

Αλλά εγώ απτόητη μια και είχα βρει το θέμα ενδιαφέρον, θυμήθηκα ότι κάποτε πριν 30 χρόνια έλεγα στα εγγόνια μου, απλές μικρές ιστοριούλες, γιατί τα μικρά βαριούνται τις μεγάλες,  εκ τις οποίες η μία έλεγε για ένα κοχύλι.


"Το παιδί και το κοχύλι"

Μια φορά και ένα καιρό,(γιατί έτσι αρχίζουν όλα),ήταν ένα παιδί που το έλεγαν Άρη (αυτός ήταν ο εγγονός μου  που τώρα είναι 34 χρονών, τότε ήταν 4. Και με ρωτούσε...γιαγιά εγώ είμαι αυτός; θα μπορούσε και να ήσουν αγόρι μου του έλεγα και θυμάμαι πως  γελούσαν και τα αυτάκια του.😊)

Ο Άρης λοιπόν, αγαπούσε πολύ την θάλασσα, του άρεσε να κολυμπάει να κανει βουτιές, να κάνει βόλτες στην αμμουδιά και να μαζεύει χρωματιστά βότσαλα. Τον μάγευαν τα λαμπερά τους χρώματα έτσι που γυάλιζαν βρεγμένα. Μια μέρα εκεί που έψαχνε βρήκε ένα ωραίο κοχύλι. Το πήρε στα χέρια του και κοίταζε με θαυμασμό το υπέροχο σχήμα του. Καθώς το κοιτούσε σκέφτονταν πόσα πολλά πράγματα θα είχε δει στα βάθη της θάλασσας και στα μακρινά ταξίδια που είχε κάνει. Και τότε άκουσε το κοχύλι να του λέει...Βάλε με κοντά στο αυτί σου, να σου πω μια ιστορία από τις πολλές που ξέρω. Ο Άρης έκανε ότι του είπε το κοχύλι. Το έβαλε στο αυτί του και εκείνο άρχισε να του διηγείται...

Όταν βρισκόμουν κάποτε στο πάτο της θάλασσας, την άκουσα να μουγκρίζει αγριεμένα. Μέσα σε λίγη ώρα είχε σηκώσει τεράστια κύματα. Επάνω στα αφρισμένα της νερά, ένα μικρό βαρκάκι πηδούσε σαν καρυδότσουφλο έτοιμο να βουλιάξει...

(-Και γιατί θύμωσε η θάλασσα γιαγιά; ήταν η ερώτηση του τότε.

-θα σου πω παρακάτω μικρέ μου λίγη υπομονή...του απάντησα.)

Που λες Αρη μου, με ένα μεγάλο δυνατό κύμα αναποδογύρισε το βαρκάκι και οι δυο ψαράδες που ήταν μέσα έπεσαν στην θάλασσα. Και σίγουρα θα είχαν πνιγεί, αν δεν περνούσε από εκεί ένα μεγάλο κοπάδι δελφίνια, που πήραν στην πλάτη τους τους ψαράδες και τους έβγαλαν στην στεριά.

Ο Άρης του παραμυθιού, όπως και ο μικρός Άρης, άκουγε με τεντωμένα αυτιά, αυτά που του έλεγε το κοχύλι. Πες μου κι άλλα σε παρακαλώ, μου αρέσουν οι ιστορίες της θάλασσας.

-Ελα αύριο πάλι εδώ φίλε μου και θα σου πω την συνέχεια της ιστορίας, που μιλάει, για  την περιπέτεια  ανάμεσα στον ψαρά και στο γαλάζιο δελφίνι ψάχνοντας τον χαμένο θησαυρό.


-Αλήθεια θα μου την πεις και μένα γιαγιά; 

-Και βέβαια θα σου την πω Άρη μου...

Έκτοτε ο μικρός μας Άρης μεγαλώνοντας είχε μια αδυναμία στα κοχύλια...😊 

Αυτή θα ήταν η συμμετοχή μου, αν ήμουν εμπρόθεσμη 😊

Να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να χαμογελάτε ακόμα και στα δύσκολα, θα βρείτε κάποια στιγμή να το κάνετε, αρκεί να κοιτάξετε στα μάτια εκείνους που αγαπάτε...

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...




   

18 σχόλια:

  1. Θα έχουμε κι εμείς συνέχεια;;;;
    Να χαίρεσαι τον εγγονό σου και βέβαια φαντάζομαι ότι θα του έκανε εντύπωση η ιστορία μαι γι αυτό αγαπάει τα κοχύλια !! Κι εγώ τα λαυρεύω και μαζεύωωωωω!!!!! Σε φιλώ !!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετά από τόσα χρόνια λες να την κάνω την συνέχεια Ράνια μου; αφού έχει σειρά ο μικρός Γιαννάκης γιατί όχι...μου έβαλες ιδέα, αφού θα είναι ένα παραμύθι που θα κάνει τριάντα χρόνια να τελειώσει...😊 τότε το άφησα έτσι, γιατί κάθε φορά ήθελαν και άλλα να τους λέω...🤣
      Τα κοχύλια είναι και δική αδυναμία φιλενάδα.
      Να περνας όμορφα με ότι κάνεις φιλιάααα 😊

      Διαγραφή
  2. Ποτέ δεν είναι εκπρόθεσμη μια τόσο όμορφη ιστορία, Ρούλα μου. Μου άρεσε πολύ.
    Φιλάκια πολλά και καλοκαιρινά, γεμάτα κοχύλια και αστερίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι ιστορίες μου είναι πολύ απλές και μικρές και έχουν γραφτεί πριν από πολλά πολλά χρόνια Πίππη μου, απλά ήταν το κοχύλι αφορμή να την θυμηθώ και να την ξεθάψω που λένε 🤣 μέσα σε κάτι μπλοκάκια γραμμένη μαζί με άλλες.
      Εβλεπα ότι όταν τους έλεγα μεγάλες ιστορίες βαριόταν τα πιτσιρίκια και έτσι έπλαθα μικρές, τι οποίες τις θυμούνται μέχρι σήμερα... 🤣
      Να περνας όμορφα στην χώρα τις μπροστινής βεράντας Πίππη μου 🍉 καλο σου βράδυ φιλιααα!! 😘

      Διαγραφή
  3. Μακάρι να διαβάζουμε τέτοιες δημιουργίες, Ρούλα και ας είναι ...εκπρόθεσμες. Αυτές οι ιστορίες της θάλασσας, είναι αγαπημένες μου. Καλή βδομάδα καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηταν ιστορίες μικρές που τις σκαρφιζόμουν γιατί είχαν βαρεθεί να τους λέω την κοκκινοσκουφίτσα και την χιονάτη με τους εφτά νάνους,😊
      Οπότε κάτι έπρεπε να εφευρίσκω να τους διάφορες λέω για να τους κινώ το ενδιαφέρον ...😊
      Σε ευχαριστώ πολύ που περνάς και τα λέμε να είσαι καλά καλό σου βράδυ.🌙

      Διαγραφή
  4. Σμαραγδένια μου τι γλυκιά ιστορία, λογικό να άρεσε στον εγγονό σου. Κρίμα που δεν πρόλαβες να τη στείλεις, αλλά ευτυχώς τη μοιράστηκες μαζί μας!
    Να τους χαίρεσαι όλους, παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα. Και να σε χαίρονται και εκείνοι, γιατί είσαι υπέροχη με μια χρυσαφένια καρδιά.
    Στέλνω ολόγλυκα φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιστορία για μικρά παιδάκια Μαρινακι μου και η αιτία να την θυμηθώ ήταν αυτή η πρόσκληση 😊και εννοείτε ότι δεν με ένοιαξε για την συμμετοχή αλλά ήταν ο λόγος να ανασύρω απο την μνήμη μου αυτήν την απλή ιστορία που είχα πει κάποτε στον μικρό εγγονό μου τον Άρη...😊
      Σε ευχαριστώ πολύ Μαρινάκι μου για τις ευχές σου να χαίρεσαι και εσύ τους δικούς μικρή μου την αγάπη μου φιλιααα!! 😘

      Διαγραφή
  5. :) είχαμε ένα κοχύλι στο σπίτι και το έβαζα μικρή στο αυτί μου γιατί η μαμά μου μού είχε πει πως ακούς τη θάλασσα. Ώρες καθόμουν με το κοχύλι στο αυτί για να ακούω τι προσπαθεί να μου πει η θάλασσα.

    Εγώ λέω να γίνει σύντομα και ένα δρώμενο με δελφίνια για να ακούσουμε και την ιστορία με τον ψαρά και το γαλάζιο δελφίνι.
    Καλή συνέχεια κυρά της Θάλασσας και των παραμυθιών :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντε καλέ; σοβαρά Μανια μου; 🤣 σκέψου ότι λέγαμε τα ίδια πράγματα με την μαμά σου, πριν πολλά πολλά χρόνια.
      Κάτι συμπτώσεις όμως που κάνει η ζωή ε; να μάθω ότι η φίλη μου η Μάνια που μένει στο Μόντρεαλ ή στην Μορεάλη της κατά εκείνη, να έκανε το ίδιο με το κοχύλι της, με τον Αρη της παραμυθοιστορίας μου...😊
      απίστευτο; 😯 χα..χα.. και χωρίς δρώμενο μπορεί να κάνουμε κάτι...δική μας είναι η ιστορία , την κάνουμε ότι
      και όποτε θέλουμε και όπως είπα στη φίλη πιο πάνω μην μου βάζετε ιδέες!!🤣
      Σε ευχαριστώ πολύ για την προσφώνηση Μάνια μου με κάνεις και κοκκινίζω αλήθεια! Βλέπεις;
      Να περνάς όμορφα με ότι κάνεις καλο σου ξημερωμα εδώ, 🌙καλή μέρα εκεί να πω; 🌞 φιλιαααα!!! 😘


      Διαγραφή
  6. Τι σημασία έχουν οι προθεσμίες μπροστά σε μια τέτοια γλυκιά εξιστόρηση γιαγιάς προς τον εγγονό της; Ρούλα μου, το έκανα εικόνα να έχεις τον Αρούλη μικρό και να του πλέκεις (εκτός όλων των άλλων) κι όμορφα παραμύθια. Είσαι ένας ανεξάντλητος θησαυρός για την οικογένειά σου, και όχι μόνο...
    ΣΛ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είπα και εγώ Κανελλάκι μου γιατί να μην σας παραμυθιάσω και εσάς με αφορμή ένα κοχύλι ;🤣 δεν έχουν να λένε οι προθεσμίες αφού είμαστε παντός καιρού που λέμε...
      Πραγματικά όμως έχεις πιάσει την εικόνα έτσι ακριβώς αγάπη μου 😊 αφου είχαν βαρεθεί τα ιδια και τα ίδια έπρεπε μα κάτι καινούργιο να τους κινήσω την περιέργεια τους και όλο σκαρφιζόμουν μικρές ιστοριούλες...και η φάση ήταν ότι το κάθε μου εγγόνι είχε προτίμηση σε διαφορετικό παραμυθάκι...ο Αρης μας εκτός από το κοχύλι είχε και σε ένα άλλο αδυναμία που λεγόταν "Το παλιό λεωφορείο" 🤣
      Τώρα περιμένω πως και πώς να μεγαλώσει λίγο να αρχίσει να καταλαβαίνει τα παραμυθάκια, και ο Γιαννάκης
      μας για να ξανά ανακαλύψω στα γραφτά μου.😊
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα να είσαι καλά Μαράκι μου να περνάς όμορφα την αγάπη μου φιλί..!! Σ.Λ. ❤

      Διαγραφή
  7. Και εντός και εκτός προθεσμίας οι ιστορίες σου Ρούλα μου υπέροχες!!! Παίρνει σειρά ο μικρός Γιαννάκης!
    Φιλιά πολλά σε όλους σας! Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου αφορμή ήταν η πρόσκληση.. αυτόν τον καιρό δεν μπορώ να κάνω και πολλά, οπότε κάτι μου θύμισε το θέμα και έψαξα στα συρτάρια μου ξεθάβοντας από την κλεισούρα της την απλή και μικρή ιστοριούλα, λέω γιατί όχι; ας γίνουμε για λίγο παιδιά δεν πειράζει , είναι η καλύτερη ηλικία και είναι αυτή που μας κάνει όταν την θυμόμαστε χαρούμενους... όσο για τα μικρά μου που μεγάλωσαν πια, όλα σχεδόν θυμούνται αν όχι όλες αλλά αυτες που τους άρεσαν πιο πολύ ...
      Περιμένω πως και πως να μεγαλώσει λιγο ο μικρούλης μας να ακούσει αυτά που έλεγα στην μαμά του, όταν ήταν μικρή σαν εκείνον...ήδη αντιλαμβάνεται τα πάντα, ενω λέει και τις πρώτες του λεξούλες...😊
      Να περνάς καλά φίλη μου να κάνεις ότι σε ευχαριστεί καλό σου ξημέρωμα την αγάπη μου φιλιααα!😘

      Διαγραφή
  8. Εκπρόθεσμη ή όχι, η ιστορία αλλά και το μπαουλάκι με τα κοχύλια είναι πανέμορφα, Ρούλα μου. Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ και ελπίζω στο επόμενο δρώμενο να μπορέσεις να συμμετέχεις. Πολλά πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα ήταν υπέροχο Μία μου και μου θύμισε τι είχα γράψει κάποτε για τα εγγόνια μου, αφορμή ήταν να το μοιραστώ μαζί σας σαν μικρό παραμύθι αφού ο μικρός τότε εγγονός μου είχε ξετρελαθεί με αυτό το κοχύλι, με το οποίο μετά σκαρφίστηκα και διάφορες άλλες τις οποίες τις έλεγα χωρίς να τις γράφω, οπότε δεν τις θυμάμαι όλες..🤣...σίγουρα την επόμενη φορά θα έχω τον νου μου...😉
      Να είσαι καλά κυριολεκτώ Μία μου να περνάς όμορφα με ότι κάνεις καλό σου ξημερωμα🌙 φιλιααα!!😘

      Διαγραφή
  9. Λατρευω τα κοχυλια Ρουλακι μου και με εκανες να τα αγαπησω ακομη πιο πολυ.Ωραια η ιστορια σου ομως και θα την αποστηθισω να την λεω στη μικρη μας που χωρις παραμυθι δεν κοιμαται.Φιλακια Ρουλακι μου και καλη σου εβδομαδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ τα λατρεύω Λίτσα μου ...Υπάρχει και συνέχεια φιλενάδα δες την όποτε μπορείς...😊
      Καλή εβδομάδα φιλενάδα καλο σου ξημερωμα φιλια πολλά στην μικρή σας...την αγαπη μου παντα 😘

      Διαγραφή