ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΥΝΕΧΊΖΟΝΤΑΙ ΕΝ ΜΈΣΩ... "ΣΥΜΠΟΣΊΟΥ"

Μπορεί να πέρασαν οι γιορτές, αλλά κάποιες φορές μπορεί να συνεχίζονται.

Με το δίκιο σας θα πείτε, μα τι λέει η Ρούλα; για ποιες γιορτές μιλάει; Δεν τελειώσανε;

Όχι βέβαια αν πρόκειται για την Ρούλα, που είχε πίστη στον δικό της μυστικό Άγιο Βασίλη πως σίγουρα κάτι θα του είχε τύχει στο δρόμο και περίμενε υπομονετικά να πάρει το δικό της δωράκι. Έκανε σενάρια με το μυαλό της, πως μπορεί να είχε καθυστερήσει, επειδή είχε πολλά δωράκια να χαρίσει...μπορεί να του είχε αρρωστήσει κανένας τάρανδος, ή μπορεί να είχε κάποια βλάβη το έλκηθρό του. Ολα είναι δυνατόν να έχουν συμβεί σε μια καθυστέρηση στην παράδοση των δώρων. Όμως ποτέ, μα ποτέ δεν θα άφηνε μια υπόσχεση χωρίς να την πραγματοποιήσει. Εεεε και αν καμία φορά συμβεί, δεν πειράζει, υπάρχει και η επόμενη Πρωτοχρονιά! 

My secret santa 2022 

Ο δικός μου  sekret Santa στην φετινή ανταλλαγή που διοργανώνει η Μαριλένα  κάθε χρόνο τις γιορτινές μέρες είναι η...φίλη μας η  Κάτια   θα την βρείτε πατώντας επάνω στο όνομα της. Σας το λέω σαν να μην το ξέρετε ε;🤣

Τα δωράκια της όμορφα και φτιαγμένα με τα χεράκια της μου έδωσαν μεγάλη χαρά, αφού για δεύτερη χρονιά ήταν ο δικός μου Santa.

Το πνεύμα των γιορτών στο σπιτικό μου, κι ας έχουν περάσει οι γιορτές.

Ένα όμορφο μεταξωτό ρόδι, μια θήκη πλεκτή με γιορτινές χαρτοπετσέτες που θα χρησιμοποιήσω την επόμενη χρονιά,

μπισκοτάκια γιορτινά που τιμήθηκαν δεόντως και μια πολύ όμορφη καρτούλα με τις ευχές της που θα με συντροφεύουν όλη αυτή την χρονιά.

Αγαπημένε μου Αγιε Βασίλη-Κάτια  σε ευχαριστώ πολύ που παρατείνεις τις γιορτινές μου μέρες, με τα όμορφα δωράκια σου!

Να είσαι καλά και του χρόνου να το ξανακάνουμε!😊 

 Μια καρτούλα ακόμη που μου ήρθε ζωγραφισμένη από τα χεράκια της Αννίκας μας δεν ήταν δυνατόν να μην σας την δείξω να δείτε την τέχνη της συνοδευόμενη από όμορφες ευχές! 

 

Αννίκα μου σε ευχαριστώ πολύ!!

Μια που βρισκόμαστε σε κλίμα γιορτινό, με λίγη καθυστέρηση και εδώ είπα να κάνω, μ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια που λένε, αφού και το συμπόσιο που έκανε η πυργοδέσποινα μας η Αριστέα στο σπιτικό της ήταν μέσα στις γιορτές.  
  

 "Το ξύλινο"

Με χαρακτηρίζει μια μόνο λέξη.

Δεν μπορείς να με πεις αλλιώς.

Πάντα γύρω μου μια μάζωξη.

Για λύπες, για χαρές, για καβγάδες.

Ποτισμένο το ξύλινο κορμί μου, από τις μυρωδιές του καφέ και του φαγητού.

Η ζωή μου ίδια και απαράλλακτη καθημερινές και σκόλες.

Αν είχα μιλιά, θα μπορούσα να σου πω ατέλειωτες ιστορίες.

Ναι το ξέρω ότι είμαι γεμάτο ραγισματιές και ρόζους.

Μπορείς να τα πεις και παράσημα.

Ένα απλό ξύλινο τραπέζι κουζίνας είμαι και μένω εδώ.

Όπως και οι ένοικοι του σπιτιού.

                        

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στο 29ο συμπόσιο ποίησης, που διοργανώνει με επιτυχία η Αριστέα μας κάθε φορά.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για την προσοχή σας και τον χρόνο που αφιερώσατε να το διαβάσετε. Νιώθω πολύ όμορφα κάθε φορά που που προσπαθώ, να συμμετέχω. 

Όταν διάβασα την λέξη "Τραπέζι" που είχε βάλει η Αiris-Αριστάκι μας η γνωστή και μη εξαιρετέα του συμποσίου καλέ; από την πρώτη στιγμή, ενώ η λέξη φαινόταν εύκολη, γιατί θα μπορούσες να γράψεις ατέλειωτες ιστορίες που εξελίσσονται γύρω από ένα τραπέζι, αν είχες έμπνευση και αυτό αποδείχτηκε εκ των υστέρων από τις πολύ  όμορφες και συγκινητικές  συμμετοχές. Εν τούτης εμένα με δυσκόλεψε πολύ και έτσι προέκυψε με λίγες λέξεις να μιλάει το τραπέζι...  

Τα συγχαρητήρια μου και από εδώ σε όλους τους συμμετέχοντες σε αυτό το υπέροχο συμπόσιο για άλλη μια φορά.

Την πρωτιά την πήρε επάξια η Σταυρούλα Δεκούλου  με το...υπέροχο ποιήμα της και "Δειπνήσαμε αγάπη" 

Ολες τις συμμετοχές θα τις βρείτε Εδώ.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε και τα λέμε.