δική μου Έχω μεγάλη απορία πως γίνεται να συνυπάρχουν μέσα μας ταυτόχρονα και τα δυο σπουδαιότερα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ο άνθρωπ...

Η πρώτη μου σκέψη όταν έμαθα το χαρμόσυνο  γεγονός, ήταν χαρά απέραντη, αφού  για δεύτερη φορά, θα γινόμουν προγιαγιά. Αυτή την φορά θα γίνε...

          Ευχαριστώ πολύ Γλαύκη! Κομμάτια τ αστέρια στην αμμουδιά. Θαμπώνει το φως τους μες την νυχτιά. Φεγγάρι η νύχτα απόψε δεν έχει,  ειν...

Πριν ακόμα αρχίσετε να διαβάζετε αυτήν την ανάρτηση, για να την καταλάβετε, θα πρέπει πρώτα να κάνετε φίλοι μου μια βόλτα στα Κέρινα ποιήματ...

Ωωωω πέρασαν δεκαπέντε μέρες χωρίς να κάνω εδώ την παρουσία μου; Δεν το πιστεύω πόσο γρήγορα περνά ο καιρός όταν οι δουλειές τρέχουν και δεν...

Ξυπνά ο ήλιος τα χαράματα, πάνω από τις ανάγλυφες γραμμές των νησιών. Τέντωσαν τα χέρια τους  οι ηλιαχτίδες αγουροξυπνημένες και ακούμπησαν ...

Εντάξει μην σας παραπλανήσει ο τίτλος. Ήθελα να είναι εντυπωσιακός, Μια που αποφάσισα όχι μόνη μου καλέ; Ακουσα το κάλεσμα της Αριστέα μας ...

πηγή Κεντρική ιδέα: Ένα πρωινό, λαμβάνετε έναν φάκελο χωρίς αποστολέα. Μέσα υπάρχει μόνο ένα παλιό κασετόφωνο χειρός και μια κασέτα. Πατάτε ...

Και πάνω που έλεγα, πως θα περάσει το καλοκαίρι μου εκτός από τα μωρουδιακά που πρέπει να κάνω, διότι μας προέκυψε καινούργιο μωρό,😂 να τη ...

 Μασούρια, κλωστές, στημόνια. Μέσα στο πλεκτό καλαθάκι χώρεσε ένας ολόκληρος κόσμος. Χώρεσε ή ομορφιά και το έθιμο, η ελπίδα κι ό πόθος. Χώρ...