Ωωωω πέρασαν δεκαπέντε μέρες χωρίς να κάνω εδώ την παρουσία μου; Δεν το πιστεύω πόσο γρήγορα περνά ο καιρός όταν οι δουλειές τρέχουν και δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα.
Πότε πέρασαν τρία χρόνια ακριβώς από το ατύχημά μου, που τότε βάφαμε το σπίτι μας πάλι και εγώ καθόμουν σαν την κοντέσα 😄 και έβλεπα, χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα. Νομίζω ότι το θυμάστε, όπως και εγώ, άλλωστε πως να το ξεχνούσα, αφού ήταν η πρώτη μου φορά που είχα πέσει.😢
Εδώ και ένα χρόνο ακριβώς ήταν η δεύτερη φορά που έπεσα. Τι λέει ο σοφός λαός μας; (ο γέρος ή από πέσιμο, ή από ...) Εντάξει δεν έχουμε ακόμα φτάσει στο δεύτερο...🤣🤣
Με βοήθησαν τότε πολύ οι κόρες μου και προπαντός η μικρή μου που κάθεται από πάνω μας. Ευτυχώς που τώρα μπορώ και κάνω τις δουλειές μου σιγά σιγά.
Έβλεπα που λέτε το σπίτι τόσο καιρό που όσο πήγαινε και αυτό κάτι χάλια τα είχε. Ενα λίφτινγκ το ήθελε, αφού τόσο καιρό έκανα όσα βλέπει η πεθερά.
Μέχρι τώρα 60 χρόνια ότι χρειαζόταν το σπίτι το έφτιαχνε ο μάστρο Γιώργης. Εννοείτε πως ήταν έτοιμος να το βάψει. Σιγά που θα το έβαζε κάτω. Ετών 88. Πέσαμε όλοι επάνω του. Άσε καλέ μου να φέρουμε κάποιον να το κάνει να μην ταλαιπωρηθείς.
-Και εγώ τι θα κάνω μου λέτε; Ρώτησε!
-Να φτιάξεις εσύ την σίτα στην πόρτα μας που έχει χαλάσει;
Η σωτήρια ερώτηση, την σωτήρια στιγμή! 😄 Κι επί το έργο!
Μετά πολλά και με πολλές αντιρρήσεις φέραμε έναν μπογιατζή και μας έβαψε το σπίτι Αφού τελείωσε το βάψιμο, κοιτάζω γύρω μου και ένας πανικός στην αρχή με έπιασε να μην το πω;
Θα μου πείτε οι κόρες σου; Η μικρή στο κρεββάτι από πέσιμο, ωωωω ναι έγινε και αυτό 😢και η μεγάλη μου δέκα χιλιόμετρα μακριά στην δουλειά της.
Μου λέει η μικρή μου να πάρουμε μια γυναίκα μαμά να σε βοηθήσει. Δεν το έχω κάνει καμία φορά της είπα. Να που ήρθε η ώρα μου λέει. Είναι μια φίλη μου που έχει ανάγκη και πάει σε σπίτια. Εντάξει λέω να την φέρουμε, για τα πιο δύσκολα. Τα εύκολα θα τα κάνω εγώ έτσι;
Και φτάνει που λέτε η μέρα που ο μπογιατζής τελειώνει και περιμένω να έρθει η γυναίκα για βοήθεια.
Αμ δε...που αρρώστησε το παιδί της και δεν μπόρεσε να έρθει;
Και τώρα Ρούλα λέω, αντιμέτωποι, εσύ και οι δουλειές.
Για δεκαπέντε μέρες να είσαστε από μια μεριά να με βλέπατε. (Αφού έβαζα την μουσική μου, κλασική κιθάρα παρακαλώ η αγαπημένη μου και του μαστρό Γιώργη) που πάντα με βοηθάει, να κάνω πέντε δουλειές, να πηγαίνω να ξαπλώνω ένα τέταρτο στον καναπέ, να μου περνάει ο πόνος της μέσης και να σηκώνομαι να συνεχίζω. Τώρα που σας γράφω, κατάφερα μέσα σε αυτές τις δεκαπέντε μέρες, να έχω ένα σπίτι καθαρό, όπως εγώ το θέλω.
Είμαι πολύ χαρούμενη, τέλος καλό όλα καλά γιατί δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το ξανακάνω. Τα χρόνια περνάνε...😉
Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, ας είναι και καύσωνας, που θα πάει; Θα περάσει!
Σας αφήνω με τα χρώματα ενός ωραίου ηλιοβασίλεμα τος, από την ταράτσα του σπιτιού μας!
Ααααα να μην ξεχνάμε πως, ένα χαμόγελο είναι όμορφο και μέσα από δάκρυα.
😊
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!
Δίχως κόπο δεν γίνεται τίποτα......σιγά σιγά Ρούλα μου ομορφύνες και τακτοποίησες τον χώρο σου,ήρθε κι η στιγμή να τον απολαμβάνεις πίνοντας καφεδάκι κι αγναντεύοντας την μεγευτική θεά που κοιτάζει το Κρητικό πελάγος,αν δεν κάνω λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά στην κόρη σας,να είναι γερή και σιδερενιά!
Εύχομαι να περάσεις μία όμορφη εβδομάδα με υπέροχες,οικογενειακές στιγμές!
Φιλάκια!
Πω πω πω αυτές οι δουλειές μαρτύριο. Αλλά το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει . Περαστικά στην κόρη σου. Και τώρα μετά το λίφτινγκ θα καμαρώνεις ένα καινούργιο σπιτικό. Να στε καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη εβδομάδα
Φιλάκια
Υπέροχο το σπιτάκι σου Ρούλα μου, το αποτέλεσμα σε δικαίωσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να παινέσω, Ρούλα μου, τον δυναμισμό σου πρώτα που κατάφερες μόνη να έχεις ένα πανέμορφο σπιτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά στη κόρη και καλή δύναμη σε σένα που τόσα έχεις να φροντίσεις!
Καλή βδομάδα, υπομονετική και με πολλά ΑΦιλάκια αγάπης! <3
Ρούλα μου, τι ωραίο "χρονικό" μάς χάρισες! Μέσα σε λίγες παραγράφους χώρεσες κόπο, χιούμορ, συγκίνηση, πόνο, χαρά και... ένα σπίτι καθαρό από άκρη σ' άκρη! 👏
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε θαυμάζω πραγματικά για τη δύναμη και την επιμονή σου. Οι «μάχες» που δίνεις καθημερινά —με τη μέση, τις πτώσεις, τις ανατροπές— έχουν πάντα ένα φως στο τέλος, και αυτό το φως το κρατάς εσύ αναμμένο!
Και τι ωραία εικόνα: η μουσική της κιθάρας, ο μάστρο Γιώργης, η σίτα στην πόρτα και εσύ, να σηκώνεσαι και να ξαναπέφτεις... όχι από πτώση, αλλά από κόπωση, μόνο και μόνο για να ξανασηκωθείς 💪
Να είσαι καλά, να ξεκουραστείς τώρα, το σπίτι αστράφτει και εσύ ακόμα περισσότερο!
Καλή εβδομάδα και... περιμένουμε το επόμενο "επεισόδιο" από την ταράτσα, με θέα το ηλιοβασίλεμα! 🌅
Με πολλή αγάπη και ένα χαμόγελο (μέσα απ’ τα δικά σου λόγια),
😊
Χαλάλι η κούραση Ρούλα μου. Το έκανες υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το χαρείς μαζί με την οικογένειά σου!
Βρε θηρίο, τα βλέπω και με έπιασε η ...ψυχή μου. Δεν είναι λίγο αυτό το πράγμα, μη σου πω ότι είναι το χειρότερο μετά τη μετακόμιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω ολόψυχα, καλορίζικο το ανακαινισμένο σπιτικό σας, Ρούλα μου. Το αποτέλεσμα που βλέπω είναι εντυπωσιακό, καλή μου φίλη και δείχνει και την άψογη αισθητική σας.
Ο μάστρο Γιώργης αεικίνητος, το λέει η καρδιά του! Τι να πω εγώ για τέτοιους ανθρώπους. Μπράβο, το λιγότερο.
Αχ αυτό σου το ηλιοβασίλεμμα απ' την ταράτσα, βρε Ρούλα μου, όλα τα λεφτά. Να ανεβαίνεις να μένεις εκεί να εμπνέεσαι με τις εικόνες.
Καλές όμορφες καλοκαιρινές μέρες να περνάτε. Φιλιά στέλνω πολλά.