Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2023

  


Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να αναρτήσω την ιστορία του πολύ όμορφου τόπου όπου μεγαλώνω, αφού ήρθα εδώ μικρούλα 19 χρονών ερωτική μετανάστρια.

Τον αγάπησα ετούτο τον τόπο  και έχω την τύχη να μένω δίπλα από την θάλασσα του. Με συγκινεί η ιστορία της προσφυγιάς του και το ότι έχουν κρατήσει  ήθη και έθιμα του ξεριζωμένου τόπου τους. 

Ψάχνοντας, ανακάλυψα  ΕΔΩ ενδιαφέροντα γεγονότα και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας. 

 ΝΕΑ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΣ:  Η νέα πατρίδα των προσφύγων της γενέτειρας του Ηροδότου.

Bodrum στα τούρκικα, ή Πετρούμι, όπως την έλεγαν οι Έλληνες κάτοικοί της, η Νέα Αλικαρνασσός στην Κρήτη, υποδέχτηκε Μικρασιάτες πρόσφυγες


Νέα Αλικαρνασσός: Η νέα πατρίδα των προσφύγων της γενέτειρας του Ηροδότου

Το πρώτο προσφυγικό ρεύμα ήρθε το 1914 πολύ πριν τη Μικρασιατική καταστροφή, αλλά μέσα σε μία ταραγμένη δεκαετία πολέμων (Βαλκανικοί, Α΄ Παγκόσμιος) και διώξεων σε τμήματα του ελληνικού πληθυσμού της Τουρκίας. Το 1923 πολιτογραφούνται 12.070 πρόσφυγες στο Ηράκλειο της Κρήτης με τους 325 να είναι από την Αλικαρνασσό.

Τελικά το 1925 ιδρύεται ο οικισμός της Νέας Αλικαρνασσού και οι εικόνες είναι παρόμοιες με αυτές άλλων περιοχών, όπως η Νέα Ιωνία Αττικής, η Νέα Ιωνία Βόλου, η Ελευσίνα, η Καισαριανή, κλπ

Το στεγαστικό πρόγραμμα της πολιτείας βοηθάει στο χτίσιμο μικρών οικιών χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και αποχέτευση.

Το νέο εργατικό δυναμικό που προστέθηκε στην περιοχή βοηθάει στην ανάπτυξη κλάδων και επαγγελμάτων που πριν την έλευση των προσφύγων δεν ήταν ανεπτυγμένα σε μία περιοχή μέχρι τότε αγροτική.

Το 1929 στο πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο αναφέρονται τρεις συνοικίες, ο Άγιος Νικόλαος, τα Θαλασσινά και τα Γεωργικά.

Η Νέα Αλικαρνασσός, παραθαλάσσια όντας, θύμιζε έντονα στους πρόσφυγες το Πετρούμι – Bodrum – Aλικαρνασσό της Μικράς Ασίας, ενώ στις μεταξύ τους συζητήσεις οι πρόσφυγες αποκαλούνται όχι πάντα Αλικαρνασσιώτες, αλλά Πετρουμιανοί. Επιπλέον αρκετοί πρόσφυγες ήταν ψαράδες αφού η Αλικαρνασσός είναι παραθαλάσσια και η Νέα Αλικαρνασσός τους βοηθούσε να συνεχίσουν να εξασκούν το επάγγελμα που ήξεραν.

Κρατώντας τη θρησκευτική τους παράδοση που ήταν άρρηκτα δεμένη με το ναό του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι της Αλικαρνασσού της Μικράς Ασίας και την εικόνα του προστάτη Αγίου που διέσωσαν, δημιουργούν στη Νέα Αλικαρνασσό το 1927 τον πρώτο ξύλινο ιερό ναό του Αγίου Νικολάου και το 1954, λειτούργησε και ο πέτρινος.


Μεταφέρουμε από το Δήμο Ηρακλείου, στον οποία με τις αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει ενσωματωθεί η Νέα Αλικαρνασσός, την ακόλουθη ιστορική αναφορά, που είχαμε παρουσιάσει και στο αφιέρωμα στον ποδοσφαιρικό σύλλογο των Μικρασιατών της πόλης, τον Ηρόδοτο: «Μετά το 1922, οι Μικρασιάτες δεν θα επιστρέψουν ποτέ στις ιδιαίτερες πατρίδες τους παρά μόνο ως επισκέπτες. Για να κατανοήσουμε πως πραγματοποιείται η μετάβαση από την Παλιά στη Νέα Αλικαρνασσό είναι απαραίτητο να εντάξουμε την μετακίνηση των Αλικαρνασσέων στο γενικότερο προσφυγικό ρεύμα από την Μ. Ασία στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Κρήτη.

Οι Μικρασιάτες διώκονται εξαιτίας της εθνικής τους ταυτότητας. Βασική επιδίωξη της τουρκικής πλευράς ήταν α) η εξαφάνιση του ελληνικού στοιχείου από την Μ. Ασία, ώστε να μπορεί να διεκδικήσει τα εδάφη αυτά, επικαλούμενη την εθνική ομοιογένεια του πληθυσμού και β) η ταυτόχρονη αποδυνάμωση του ελληνικού κράτους εξαιτίας της πληθυσμιακής έκρηξης που προκλήθηκε.

O πρώτος διωγμός των Ελλήνων της Μ. Ασίας αρχίζει το 1914. Τότε, παρατηρείται και η σταδιακή άφιξη Μικρασιατών προσφύγων στην Κρήτη και ειδικότερα στο Ηράκλειο. Από το 1915-1919 φιλοξενήθηκαν στο Ηράκλειο γύρω στις 1.500 οικογένειες από τη Μ. Ασία και τα Δωδεκάνησα, συνολικά περίπου 6.000 άτομα. Οι πρώτοι Αλικαρνασσείς πρόσφυγες φτάνουν στην Κρήτη, στη περιοχή της Σητείας και από εκεί στο Ηράκλειο το 1914. Διέμεναν σε παραπήγματα, στην περιοχή της Χανιώπορτας. Απ’ αυτούς λίγοι επιστρέφουν στις εστίες τους την περίοδο 1918 -1919. Το 1921 οι περισσότεροι πρόσφυγες που παραμένουν στο Ηράκλειο είναι από την Αλικαρνασσό και το Αϊδίνι.

Νέα Αλικαρνασσός: Η νέα πατρίδα των προσφύγων της γενέτειρας του Ηροδότου

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από την πολιτογράφηση των προσφύγων το 1923 στο Ηράκλειο εγκαταστάθηκαν 12.070 πρόσφυγες από τη Μ. Ασία, 325 από τους οποίους κατάγονται από την παλιά Αλικαρνασσό.

Η Ν. Αλικαρνασσός βρίσκεται στο 2,5 χλμ. της κεντρικής αρτηρίας Ηρακλείου – Λασιθίου, στην ανατολική πλευρά του Ηρακλείου. Η γη που παραχωρήθηκε για την ίδρυση του προσφυγικού αυτού συνοικισμού ήταν 6000 στρέμματα με σύνορα από το Βορρά το Κρητικό πέλαγος, από την Ανατολή και το Νότο, τα όρια της επαρχίας Πεδιάδος και από τη Δύση, το Σιλαμιανό ποταμό.

Νέα Αλικαρνασσός: Η νέα πατρίδα των προσφύγων της γενέτειρας του Ηροδότου
1 Μάρτη 1934 Κρητικά Νέα – Ηράκλειο

Ο χώρος αυτός τηρούσε όλες τις προϋποθέσεις σύμφωνα με τη Διεύθυνση Εποικισμού ώστε να αναδειχθεί σε νέα πατρίδα για τους ξεριζωμένους «Πετρουμιανούς». Βασικό σημείο για την επιλογή της περιοχής ήταν η παραθαλάσσια επίπεδη θέση της που δημιουργούσε στους Αλικαρνασσείς πρόσφυγες συναισθήματα οικειότητας και αποδοχής και ταυτόχρονα εξασφάλιζε επαγγελματικά πολλούς από αυτούς αφού η κύρια ασχολία τους ήταν η αλιεία.

Η διαδικασία ίδρυσης της Ν. Αλικαρνασσού είχε ξεκινήσει από το 1924. Αρχικά, εξελέγη η «αγροτοαστική ομάδα Αλικαρνασσού», και στις 15/10/1924 προκηρύσσεται διαγωνισμός για την ανέγερση 300 οικιών. Η νέα πόλη είχε χωριστεί σε τρεις ζώνες ανάλογα με τα επαγγέλματα των οικιστών.

Η βόρεια ζώνη τα «θαλασσινά» παραχωρήθηκαν στους αλιείς, η νότια τα «γεωργικά» στους αγρότες ενώ η ενδιάμεση κεντρική ζώνη, τα «αστικά» σε αυτούς που είχαν αναπτύξει αστικές δραστηριότητες, εμπόρους, τεχνίτες, κτίστες, εργάτες.

Το σχέδιο της πόλης είχε καλή ρυμοτομία και προέβλεπε την ολοκλήρωση ελεύθερων χώρων και άνετων δρόμων. Τον αρχικό πληθυσμό της Ν. Αλικαρνασσού αποτελούσαν 350 πολυμελείς οικογένειες με καταγωγή από την Παλιά Αλικαρνασσό ή τα περίχωρα.

Η οικονομική και κοινωνική εξέλιξη της Αλικαρνασσού αποτέλεσε μια δύσκολη πρόκληση για τους Αλικαρνασσείς πρόσφυγες, την οποία αποδέχθηκαν με πείσμα παρόλο που βαθιά στις ψυχές τους πίστευαν πως σύντομα θα ξαναγύριζαν στα μέρη τους, στο Πετρούμι.

Νέα Αλικαρνασσός: Η νέα πατρίδα των προσφύγων της γενέτειρας του Ηροδότου
Πηγή χάρτη «Νέα Αλικαρνασσός – Ταξίδι στο χρόνο και την ιστορία», έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου και Δήμου Ν. Αλικαρνασσού

Η πίκρα και η νοσταλγία τους, όμως, δεν έδρασαν ανασταλτικά. Με σκληρή δουλειά και ανεξάντλητη ψυχική δύναμη προσπαθούσαν να «αναστήσουν» την χαμένη τους πατρίδα. Η σύγκριση του παλιού και του νέου τόπου τους ήταν διαρκής και τους ωθούσε σε ολοένα μεγαλύτερες θυσίες ώστε η Νέα Αλικαρνασσός να αναδειχθεί σε άξια διάδοχο της Παλιάς».

       

                

Το γκράφιτι απεικονίζει την μάνα Μικρασιάτισσα που έχει στην αγκαλιά της ένα παιδί και ακόμη ένα δίπλα της. Το βλέμμα της είναι θλιμμένο και φοβισμένο, παίρνοντας τον δρόμο της προσφυγιάς.

Μετά τον πόνο της προσφυγιάς, γράφτηκαν και οι ματωμένες και τιμητικές σελίδες της Εθνικής Αντίστασης (στη Ν. Αλικαρνασσό βρίσκεται ομαδικός τάφος Γερμανών αλεξιπτωτιστών μετά τη μάχη της Κρήτης) με την πόλη να πορεύεται στο σήμερα κρατώντας σφιχτά στη μνήμη της (συμβάλλουν σε αυτό οι δραστήριοι τοπικοί σύλλογοι) τις ιστορικές της αναφορές της που είναι ο οδηγός της.

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος


Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας.

Καλή εβδομάδα να έχετε!

Σας αφήνω με την ευχή να σταματήσει ξεριζωμός των ανθρώπων πιά!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε! 









35 σχόλια:

  1. Καλέ Αλικαρνασσό μένεις; Το πατρικό μου είναι εκεί παραδίπλα, στον Κατσαμπά. Γειτόνισσες τόσα χρόνια!
    Αν και το πρώτο που μου τράβηξε το μάτι, ήταν που είμαστε "κοντοχωριανές", μου άρεσε πολύ που ξετύλιξες την ιστορία της περιοχής αυτής. Είναι σημαντικό να ξέρουμε που ζούμε.
    Σε φιλώ, καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειτόνισσες δεν λες τίποτα Γιώτα μου 60 χρόνια στην Αλικαρνασσό, γνώρισα και έμαθα από κοντά τα ήθη και τα έθιμα των προσφύγων, αφού η πεθερά μου ήταν 11 χρονών και μια από εκείνους που τους έδιωξαν από τον τόπο που γεννήθηκαν , την παλιά Αλικαρνασσό!
      Από καιρό ήθελα να κάνω αυτό το αφιέρωμα στο τόπο που με μεγαλώνει και με έχει αγκαλιάσει σαν δεύτερη πατρίδα μου! θα χαρώ κάποια στιγμή να τα πούμε και από κοντά μικρή μου.😊
      Να περνάς καλά με ότι κάνεις αυτό μην το ξεχνάς! Καλή εβδομάδα φιλιααα! 🤗

      Διαγραφή
  2. Πολύ ενημερωτικό. Σ' ευχαριστούμε. Και εγώ από προσφυγική οικογένεια του Πόντου προέρχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι πόντιοι για μένα είναι μια ξεχωριστή και περήφανη γενιά, αφού μέχρι τα 16 μου ζούσα στην Θεσσαλονίκη και είχα την τύχη να ζω μαζί τους στην γειτονιά μας και γνωρίσω από κοντά τον περήφανο αυτό λαό...
      Το ίδιο ακριβώς νιώθω και για τους κρητικούς... Και εγώ από προσφυγική οικογένεια είμαι αλλά από την Μακεδονία.... αλλά όπου γης πατρίς λέμε. Αντιγόνη μου.
      Να είσαι καλά και να περνας ακόμα καλύτερα. Καλή εβδομάδα φιλιααα! 🤗

      Διαγραφή
  3. Μετανάστρια και η ίδια νιώθω πολύ καλά τον πόνο των ανθρώπων που αφήνουν τα σπίτια τους για το άγνωστο!
    Κοριτσάκι έφυγα από την Πόλη και τον Βόσπορο όπου ζούσα σαν πριγκιποπούλα και ήρθα στην Αθήνα, δύσκολη η προσαρμογή αλλά τελικά όλα καλά!
    Εξαιρετικό το κείμενο που μας έβαλες και σίγουρα θέλει μελέτη, γι αυτό και θα επανέλθω!
    Καλή μας βδομάδα ακόμα καλοκαιρινή και χαμογελαστή με πολλά πολλά ΑΦιλάκια αγάπης! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ολοι όσοι έχουμε περάσει από αυτήν την μετανάστευση Στεφανία μου καταλαβαινόμαστε και ο καθένας μας κουβαλάει τις μνήμες του. Αλλά όπως λες, τελικά όλα καλά και αυτό μετράει!
      Δεν γίνεται να μην πάρουμε την ζωή στα χέρια μας και να συνεχίσουμε να ζούμε.
      Απλά ήθελα να μάθω και να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία αυτού του τόπου και των ανθρώπων του!
      Καλή εβδομάδα να έχουμε φιλενάδα με τα καλύτερά της την αγάπη μου φιλιαααα! 🧡😘

      Διαγραφή
  4. Εύχομαι κι εγώ μαζί σου Σμαραγδάκι μου να σταματήσει ο ξεριζωμός των ανθρώπων που έχει τόσο πόνο και δυστυχία. Τα βλέπουμε καθημερινά γύρω μας. Βλέπουμε πόσοι συνάνθρωποι ταλαιπωρούνται, χάνονται, πενθούν γιατί άλλοι αποφάσισαν γι' αυτούς και τη ζωή τους. Αυτό που με τρομάζει ακόμα περισσότερο είναι να βλέπω λαούς που έχουν υποστεί τα χειρότερα δεινά, να τα ξεχνούν και να κάνουν τα ίδια και χειρότερα σε άλλους. Ο πόνος δεν θα έπρεπε να κάνει τους ανθρώπους καλύτερους;
    Σ' ευχαριστούμε για το αφιέρωμα που μοιράστηκες εδώ, μαζί μας. Οι πρόσφυγες φέρνουν όπου βρεθούν τον πολιτισμό τους και η Κρήτη στάθηκε τυχερή που εμπλουτίστηκε ο δικός της ακόμα περισσότερο.
    Να είσαι καλά Σμαραγδάκι μου και καλή εβδομάδα σε όλους σας!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου δεν συγκρίνεται ο ξεριζωμός των ανθρώπων που φεύγουν από την γη τους λόγο πολέμου, με την οικειοθελή μετανάστευση την οποία επιλέγουμε να κάνουμε...
      Δυστυχώς φίλη μου η απληστία των κυβερνώντων φέρνει την καταστροφή και τους πολέμους στον κόσμο και οι ανθρώπινες ζωές είναι γι αυτούς μόνο παράπλευρες απώλειες και δεν βλέπω στο μέλλον να αλλάζει τίποτα. τι κρίμα!
      Από καιρό ήθελα να γράψω κάτι για τον τόπο αυτό και τους ανθρώπους του. Ο καλός μου έχει καταγωγή από αυτούς τους πρόσφυγες αφού η μητέρα του ήρθε το 22 με τους διωγμούς εδώ και πράγματι οι γονείς εκείνοι από το τίποτα , έχουν δημιουργήσει με τα χρόνια και με μεγάλο κόπο μια ζωή καλύτερη για τα παιδιά τους.
      Το μόνο που μας λείπει Μαρία μου είναι ένα χωριό... που τόσο πολύ ήθελαν τα παιδιά μας! 😊
      Δόξα τω Θεό να λέμε όμως και να ευγνωμονούμε γι αυτά που έχουμε.
      Καλή εβδομάδα να έχεις και να κάνεις ότι αγαπάς ...την αγάπη μου φιλιααα! 🧡🤗

      Διαγραφή
  5. Να που μάθαμε μια σειρά ενδιαφέροντα στοιχεία για σένα, Ρούλα μου. Και μαζί για τον ιστορικό αλλά και νέο τόπο σου.
    Οι αναφορές σου στο ξεριζωμό των προσφύγων, νομίζω είναι ένας ευλογημένος λόγος, καλή μου φίλη.
    Καλό Φθινόπωρο και βδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα ο κάθε τόπος έχει την ιστορία του ...τόσα χρόνια κάτοικος αυτής της περιοχής με το τόσο πλούσιο σε ιστορία παρελθόν και τόσο ζωντανό παρόν, ένιωσα την ανάγκη να παρουσιάσω εδώ λίγα στοιχεία.
      Παντού σε όλη την χώρα μας υπάρχουν πρόσφυγες που έχουν κάνει τον τόπο αυτόν πατρίδα τους για πάντα.
      Σε ευχαριστώ πολύ που πάντα έχεις έναν καλό λόγο να πεις. Καλή εβδομάδα σου εύχομαι εν μέσο Φθινόπωρου. καλο απόγευμα. 🍁🍂

      Διαγραφή
  6. Ευχαριστούμε Ρούλα για το ενδιαφέρον ιστορικό αφιέρωμα ...να είσαι καλά αγαπημένη
    Σε φιλώ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάθε φορά που κάποιοι θέλουν να κάνουν πόλεμο την πληρώνει ο άμαχος πληθυσμός φίλη μου και δυστυχώς αυτό συνεχίζεται όλα τα χρόνια... με την αφορμή Εγώ σε ευχαριστώ πολύ που περνάς και τα λέμε ΄Ράνια μου.
      Να περνάς όμορφα με ότι κάνεις καλή εβδομάδα να έχεις. Την αγάπη μου, φιλια στην μπέμπα και σέ σένα! 🧡🤗😘

      Διαγραφή
  7. Πατρίδες της προσφυγιάς. Ξένοι σε ξένους τόπους με μια βαλίτσα μνήμες. Αγωνίζονται να ριζώσουν, βιώνουν τη ζωή και τον θάνατο, την ευτυχία και τη δυστυχία και τα καταφέρνουν κουβαλώντας τον πολιτισμό και κυρίως το ήθος τους. ¨πατρίδα μας ο κόσμος¨ λένε. Και η Κρήτη σαν άλλος Ανταίος όλους τους σηκώνει στους ώμους της, όπως λέει ο φίλος μας ο Ψιλάκης. Όμορφο και ενδιαφέρων το αφιέρωμά σου Ρούλα μου. Να είσαι καλά που το μοιράστηκες μαζί μας. Φιλιά πολλά, Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Αννίκα μου, έδωσες την σωστή ερμηνεία στον προσφυγικό ανά τον κόσμο και δυστυχώς επαναλαμβάνεται, όταν κάποιοι ανεγκέφαλοι θέλουν εξουσίες χωρίς να λογαριάζουν τον άμαχο πληθυσμό!
      Και εδώ στην Αλικαρνασσό, οι πρόσφυγες αφότου κατάλαβαν ότι οι πατρίδες τους ήταν πια χαμένες, ξανάχτισαν τις ζωές τους από την αρχή και όντως αυτό το προάστιο είναι από τα ωραιότερα του Ηρακλείου!
      Χαίρομαι που σου άρεσε φίλη μου.
      Να είσαι καλά και να περνάς ακόμα καλύτερα. καλο σου απόγευμα Αννίκα μου! την αγάπη μου φιλιααα! 🧡🤗

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα φίλη μου.
    Μεγαλις πόνος η προσφυγιά.
    Ακούω από τις θείες μου, αδερφές του πατέρα μου, πόσα τράβηξαν κι απορώ πώς άντεξαν.
    Όλες γεννημένος εδώ αλλά τα γνώριζαν από τις διηγήσεις των γονιών τους που ήρθαν διωγμενοι σπο εκεί.
    Άξιοι άνθρωποι όμως, πάλεψαν και πρόκοψαν.
    Ευχαριστούμε πολύ για το αφιέρωμα.
    Δεν πρέπει να ξεχνάμε.
    Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Ρένα μου και το βλέπουμε δίπλα μας πως ξεριζώνονται οι άνθρωποι από τον τόπο τους! Έγινε πριν 100 χρόνια και συνεχίζεται...
      Αυτό με έκανε να θυμηθώ ιστορίες που μου έλεγε η πεθερά μου όταν ήρθαν οι γονείς της στον τόπο αυτόν και εκείνη ήταν 11 χρονών...Έφεραν μαζί τους τον πολιτισμό τους με τα ήθη και έθιμα των αλησμόνητων πατρίδων τους και τα συνέχισαν και οι επόμενες γενιές εδώ, από τα οποία έμαθα εγώ και τα έμαθα και στις κόρες μου!
      Αιτία για να αναζητήσω την ιστορία της περιοχής της Ν. Αλικαρνασσού ήταν οι εικόνες που έβλεπα στην τβ με έκαναν όπως όπως όλους μας φίλη μου να ανατριχιάσω.
      Μακάρι να σταματήσει όλη αυτή η τραγωδία του ξεριζωμού στον κόσμο!
      Να είστε καλά όλοι σας Ρένα μου καλό σου βράδυ...την αγάπη μου φιλιαααα!

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Ρούλα! Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου. Είναι αλήθεια ότι η Ν. Αλικαρνασσός ξεχωρίζει από την υπόλοιπη περιοχή του Ηρακλείου και τώρα καταλαβαίνω ότι αυτό το χρώμα το οφείλει στην ιστορία της. Φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευγενία μου δεν ξέρω να πω για άλλες περιοχές του Ηρακλείου που σίγουρα θα έχουν και εκεινες την δική τους ιστορία, αλλά επειδή ζω στην Αλικαρνασσό, και τον αγάπησα σαν την πατρίδα μου αυτόν τον τόπο, λέω την δική μου γνώμη και για αυτό θα συμφωνήσω μαζί σου πως είναι ένα από τα προάστια που ξεχωρίζει.
      Αν δεν ήταν ο θόρυβος από τα αεροπλάνα (θα φύγει σε 5 χρόνια) θα ήταν ακόμα καλύτερα.
      Οντως οι Αλικαρνασσώτες λεγονται και μπουντρουμιανοί όπως τους λένε εδώ έχουν πολύ ωραίες παραδόσεις, που τις έχουν περάσει και στις επόμενες γενιές μέχρι τώρα.
      Ευγενία μου να περνάς καλά ότι και να κάνεις καλο υπόλοιπο Φθινόπωρο...🍁🍂 φιλιαααα! 😘

      Διαγραφή
  10. Εγώ πάλι, είχα τη χαρά να γνωρίσω την παλιά Αλικαρνασσό (Μπόντρουμ) σε ένα ταξίδι μου στη Μικρά Ασία και Καππαδοκία. Πολύ όμορφα μέρη "ζυμωμένα" με ελληνικά ήθη και έθιμα.. Άσχετο, αλλά οι Τούρκοι σε όλη τη Μικρά Ασία, αγκαλιάζουν με μεγάλη θέρμη τους Έλληνες τουρίστες.. Να αναφέρω επίσης το υπέροχο τραγούδι Ελισσώ, σε μουσική τού αξέχαστου Μάνου Λοϊζου και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, με τον Νταλάρα να απογειώνει την Ελισσώ - απο την Αλικαρνασσό.. Ωραίες θύμισες μού ξύπνησες σήμερα, Σμαράγδι μου, και χαίρομαι που ζεις σε έναν τόσο όμορφο τόπο γεμάτο ιστορία (και νοσταλγία..) Σε φιλώ γλυκά! 🍂🧡🎁🍁

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΄Κοίτα τώρα Πετρίνα μου μικρός που είναι ο κόσμος! έχουμε ένα κοινό σημείο αναφοράς! 😊 Μέχρι εκεί έφτασε η χάρη σου; Πριν μερικά χρόνια είχανε κάνει αρκετοί Αλικαρνασσώτες, ένα ταξίδι μνήμης στο Πετρούμι όπως το λένε εδώ, για να δουν τα πατρογονικά τους. Στις διηγήσεις τους μας έλεγαν πως τους καλοδέχτηκαν όσοι ζούσαν στα σπίτια τους... δεν είχαν διαφορές τόσες γενιές πίσω μεταξύ τους. Αλλοι ήταν που ήθελαν αυτούς του ξεριζωμούς, όπως και τους Τούρκους που για εκείνους η πατρίδα τους ήταν η Κρήτη...
      Το τραγούδι είναι από τα αγαπημένα μου και ταίριαζε με αυτά που ήθελα να βάλω.
      Ηταν για μένα ένα αφιέρωμα στην θετή μου πατρίδα!
      Να είσαι καλά Πετρίνα μου και καλή δύναμη σε ότι κάνεις! Καλό υπόλοιπο Φθινόπωρο! 🍁 την αγάπη μου
      🧡 φιλιααααα 😘 🤗

      Διαγραφή
  11. Τι οδοιπορικό κι αυτό αισιόδοξη φίλη μου. Θα μου πάρει μέρες να το "ξεσκονισω" καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο χρόνος είναι όλος δικός φιλενάδα πάρε όσο θέλεις. Χαίρομαι που είστε καλά!
      Να περνάς όμορφα με ότι κάνεις, Στέλνω αγκαλιές και φιλιααα! 🤗😘

      Διαγραφή
  12. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη Ρατζάνι Ρεχάνα. Να είσαι καλά και να περνάς ακόμα καλύτερα.😊

      Διαγραφή
  13. Απαντήσεις
    1. Ρουλακι μου είναι spam. Και σε μένα ήλθε κι έγραψε τα ίδια

      Διαγραφή
    2. Πάρε με αύριο αν μπορείς να μου εξηγήσεις τι είναι σπάμ; Πρωτη φορά μου συμβαίνει και κάτι δεν μου ταίριαζε στο σχόλιο σου, αλλά, τι να βάλει το μυαλό μου 😯

      Διαγραφή
  14. Αχ αυτή η προσφυγιά! Τι πέρασαν (και περνούν ακόμα στις μέρες μας) διάφοροι λαοί! Η γενοκτονία των Μικρασιατών έχει μπει στο ενδιαφέρον μου τα τελευταία χρόνια Ρούλα μου κι έχω διαβάσει ουκ ολίγα βιβλία!
    Σε ευχαριστούμε για τη μεταφορά των ιστορικών στοιχείων!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστάκι μου από καιρό ήθελα να αφιερώσω μια ανάρτηση για τον τόπο αυτόν που με μεγάλωσε και με αγκάλιασε σαν παιδί της.
      Ανθρωποι που ξεριζώθηκαν και έχασαν ότι είχαν στις πατρίδες τους, δεν το έβαλαν κάτω και ξεκίνησαν από την αρχή την ζωή τους, πρόκοψαν και η νέα του πατρίδα η Αλικαρνασσός πίστεψε με, έγινε ένα από τα ωραιότερα προάστια, χωρίς να της λείπει τίποτα από μια πόλη.
      Χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέρουσες τις πληροφορίες μου.
      Να είσαι καλά μικρή μου με δύναμη και αισιοδοξία εξορκίζουμε τις δυσκολίες μας ναι;
      Την αγάπη μου στέλνω 🧡 με αγκαλιά 🤗και φιλί...😘

      Διαγραφή
  15. Ρουλακι μου οπως ξερεις και εγω απο προσφυγες καταγομαι.3η γενια αλλα απο τις διηγησεις του παππού ειναι σαν να τα ζησαμε και εμεις.Καθε τοπος και μια ιστορια.Εξαιρετικες οι πληροφοριες για τον τοπο που μενεις.Και ναιισχυει αυτο για αυτους που γυρισανε στην πατριδα που ελεγε και ο παππους μου σαν επισκεπτες πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι και εδώ οι άνθρωποι αυτοί που ξεριζωθήκαν Λίτσα μου από το τον τόπο τους, έκτισαν μια καινούργια πατρίδα εδώ...
      Ο κάθε ξεριζωμός μένεις στις μνήμες εκείνων που τον έζησαν και με την σειρά τους έμαθαν στα παιδιά και στα εγγόνια τους φεύγοντας από την ζωή, τα ήθη και και τα έθιμα της χαμένης τους πατρίδας και έτσι ΄συνεχίζονται οι παραδόσεις του τόπου τους...και ναι όταν πήγαν προσκύνημα, σαν επισκέπτες και εκείνοι.
      Η ανάρτηση αυτή είναι από μένα ένα ευχαριστώ για τους ανθρώπους και τον τόπο, που με αγκάλιασαν σαν παιδί τους φιλενάδα. Πότε δεν ένιωσα πως είμαι ξένη.
      Να είσαι καλά φιλενάδα και να περνας όμορφα την αγάπη μου φιλιααα 🧡😘

      Διαγραφή
  16. Εξαιρετικό αφιέρωμα στις χαμένες πατρίδες των απανταχού προσφύγων και συγκλονιστικό το γκράφιτι με τη μάνα πρόσφυγα. Έχουμε κι εμείς στην περιοχή της Νέας Ιωνίας (προσφυγούπολη με μεγάλη ιστορία κι αυτή) ένα παρόμοιο γκράφιτι που ντύνει την πλαϊνή πρόσοψη μιας πολυκατοικίας. Κι επειδή η προσφυγιά είναι διαχρονική μάστιγα, είναι χρήσιμο να ανατρέχουμε σε τέτοιες ιστορικές αναφορές για να μην εξοβελίζουμε με ευκολία τους σύγχρονους πρόσφυγες που ψάχνουν πατρίδα για να στήσουν τις ζωές τους.
    Να είσαι καλά βρε Ρουλάκι μου, διάλεξες ό,τι πιο ουσιαστικό για τις μέρες αυτές! ΣΛ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές ακριβώς οι τραγικές εικόνες Κανελλάκι μου με τους ανθρώπους και τα παιδιά να χάνουν τις ζωές τους που δεν φταίνε σε τίποτα και εκείνοι που επιζούν να μην έχουν πια στον ήλιο μοίρα που λένε.
      Οπως το λες αγάπη μου η προσφυγιά είναι διαχρονικό πρόβλημα και όσο θα υπάρχουν ανεγκέφαλοι που κάνουν πόλεμο, χωρίς αιδώ...θα υπάρχει και η προσφυγιά!
      Αυτό ήταν που με παρακίνησε να κάνω αυτό το μικρό αφιέρωμα στο τόπο αυτόν που με μεγαλώνει ακόμα.
      Ξέρω την ευαισθησία σου για το θέμα και ήξερα ότι θα σου άρεσε.
      Να είσαι καλά αγάπη μου και εγώ Σ.Λ ❤

      Διαγραφή
  17. Πολύ συγκινητικά και χρήσιμα όσα μετέφερες Ρουλίτσα μου...
    Να μην αξιώνεται άνθρωπος να ξεριζώνεται άρον άρον μέσα στην οδύνη του πολέμου, είναι φρικτό...
    Και πόση δύναμη ψυχής είχαν όλοι αυτοί οι κατατρεγμένοι για να στήσουν με τόσα βάσανα τις νέες τους πατρίδες και να προκόψουν! Δυστυχώς επαναλαμβάνονται οι ξεριζωμοί και χάνονται χιλιάδες ζωές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή