ΕΚΤΟΡΑΣ..!!!!

​

 ΕΚΤΟΡΑΣ!

Το ένιωσα από την στιγμή που μας σύστησαν.

Πες το ένστικτο; που το είχα πολύ ανεπτυγμένο; πες το χημεία; η μπορείς να το το πεις και κάρμα, ήξερα πως με την κοπέλα αυτή θα μας ένωνε κάτι πολύ δυνατό!

Από εδώ ο Έκτορας.

Από εδώ η Ισμήνη.

Άπλωσε το χέρι της και άγγιξε το δικό μου που το είχα απλώσει προς το μέρος της και ένιωσα μια ανατριχίλα σε όλο το κορμί μου.

Γύρισα και την κοίταξα στα μάτια.

Είχε τα πιο όμορφα μάτια που είχα δει.

Γαλάζια, σαν το χρώμα της θάλασσας.

Την αγάπησα από την πρώτη στιγμή.

Έγινα ο σύντροφος της.

Όπου πήγαινε περπατούσα δίπλα της, παραστάτης να την προσέχω σε κάθε της βήμα και να της δείχνω την αγάπη μου κάθε στιγμή.

Όμως και εκείνη δεν πήγαινε πουθενά χωρίς εμένα και κάθε της χάδι με έκανε απέραντα ευτυχισμένο.

Είχαμε γίνει αχώριστοι.

Στους περιπάτους που πηγαίναμε,συχνά για να μην πω πάντα, περνούσαμε από τον εθνικό κήπο.

Τα βήματα μας και αυτήν την φορά ακολούθησαν τον ήχο της μουσικής που έβγαινε από το  ακορντεόν που έπαιζε ένας οργανοπαίχτης  καθισμένος  

 στο γνωστό  παγκάκι  και  που η μουσική του συντρόφευε τους περιπατητές που περνούσαν από εκείνο το σημείο.

Εκείνη σταμάτησε για λίγο, έβγαλε ένα νόμισμα   από την τσέπη της και το ακούμπησε στο τασάκι δίπλα του.

Είχε κάνει τόσες φορές αυτήν την κίνηση που την την είχα μάθει και εγώ απ΄έξω πια.

Γύρισα και την κοίταξα!!

Αχ! να μπορούσες να δεις το βλέμμα  μου, θα έβλεπες όλη την αγάπη του κόσμου μέσα του.

Και εγώ να μπορούσα να μιλήσω!

Αυτή όπως θα καταλάβατε  παρεούλα μου αυτή  ήταν η δική μου συμμετοχή στο "14ο" παιχνίδι των λέξεων που συνεχίζει με επιτυχία κάθε φορά.. η memaria !!

Οι λέξεις που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε  είναι γραμμένες με κόκκινα γράμματα..!!

Την πρωτιά την κατέκτησε με την αξία της η αγαπημένη μας Κανελλάκη με το πολύ όμορφο "Τάμπλετ κοπής" της!!!

Ευχαριστώ πάρα πολύ  για τον χρόνο ...που αφιερώσατε να το διαβάσετε.!!

Είμαι πολύ χαρούμενη που και αυτή την φορά προσπάθησα να συμμετάσχω  σ αυτό το όμορφο παιχνίδι....το λέει και η λέξη..παίζουμε με την έμπνευση ...και διαβάζουμε πολύ όμορφες ιστορίες βλέποντας.. σε πια μονοπάτια οδηγείται η σκέψη του κάθε ενός μας.. είναι  απίστευτο!!

Αυτή η εβδομάδα των ΠΑΘΏΝ...ας είναι για όλους μας εβδομάδα περισυλλογής και συγχώρεσης..!!όπως μας έμαθε ΕΚΕΙΝΟΣ!!

Ας είναι η αγάπη εκείνη που θα οδηγεί τα βήματα μας..!!!

Να είστε όλοι καλά.. καλό μήνα..και να θυμάστε να χαρίσετε ένα χαμόγελο..σε όσους το έχουνε χάσει!!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ παντού!!!

Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε..!!

ΟΤΑΝ...Η ΑΓΑΠΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ...!!

10 Χρόνια " Πρωτοβουλία για το παιδί"

Πέρασαν  10 χρόνια από την ημέρα που μια ομάδα ευαίσθητων ανθρώπων κάνει σκοπό της ζωής της την διάσωση εγκαταλελειμμένων, κακοποιημένων,βαριά παραμελημένων και ορφανών παιδιών...
Πέρασαν 10 χρόνια του οργανισμού ..  "Πρωτοβουλία για το Παιδί"

Βέροια

Δεν θα μπορούσα να αρχίσω αλλιώς αυτήν την ανάρτηση αν δεν αναφέρω  την Αγαπημένη  Ποδηλάτισσα!!!

Είναι η φίλη που από εκείνη έχω μάθει   την Πρωτοβουλία για το παιδί στην Βέροια 

όπως και πολλές άλλες δραστηριότητες που κάνει η  ομάδα των ανθρώπων που έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους το παιδί.

Αυτές οι μέρες είναι γεμάτες με bazzar που σκοπό τους έχουν την ανακούφιση των παιδιών που η ζωή, τους έχει δείξει το άσχημο της πρόσωπο και  βρίσκονται σε δύσκολη θέση...

Η βοήθεια όσων μπορούν να την δώσουν και να κάνουν αυτή  την ζωή τους καλύτερη είναι σημαντική, έστω και αν αυτή είναι μικρή..!!

Η δική μου χαρά είναι  να συνδράμω με κάτι μικρό και αυτή την φορά..αν και αυτά δεν πρέπει να τα λέμε και να τα δημοσιεύουμε ...αλλά το κάνουμε με το σκεπτικό να το δουν και άλλοι άνθρωποι και να μαθευτεί .. ίσως να θέλουν και άλλοι και να συμβάλουν αν μπορούν με  την αγάπη τους!!

Αλλο ένα bazzar  που και αυτό γίνεται για  να γίνει πιο εύκολη και χαρούμενη η ζωή των παιδιών στις γυναικείες φυλακές της Θήβας..και που γι αυτό ξέρουμε 

   από άλλη μια αγαπημένη φίλη μας  την  Νικόλ !!! 

και που αυτό γίνεται στην Αθήνα..εδώ είναι η αφίσα τους για πληροφορίες.!! 

 και εδώ η μικρή μου συνεισφορά  ήταν αυτή..και για τα δύο..μοιρασμένα!!

κουτάκια με ντεκουπάζ..

και δαντελίτσα

κρεμαστρούλες

σελιδοδείκτες

κουνελάκια από καλτσούλες

από τσόχα....και πανάκια

και τα κλασικά μου

Ηδη έχουν ταξιδέψει...στους προορισμούς τους..και ελπίζω να  χαρίσουν... έστω και σε ένα παιδί ένα χαμόγελο..!! 

Καλή επιτυχία στις προσπάθειες όλων 

Μια καινούργια εβδομάδα μπήκε.. να είναι για όλους σας παρεάκι μου  όπως την περιμένετε..με πολλά χαμόγελα!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!! 

ΤΟ ΘΛΙΜΕΝΟ...ΒΙΟΛΙ..!!

                                                           πηγή εικόνας

Από την κοιλιά της μάνας της η Ισμήνη αγαπούσε την μουσική.
Είναι μερικά πράγματα στην ζωή που έρχονται από μόνα τους λες και είναι γραμμένο  να γίνουν έτσι.
Ακούμπησε το βιολί της στην καρέκλα δίπλα της και εκείνη κουρασμένη ευχάριστα. κάθισε επάνω στην κουπαστή της βεράντας της ..ακουμπώντας το κεφάλι στα γόνατα της.
Η βίλας της που βρισκόταν σε μια από τις ακριβότερες περιοχές του Παρισιού κοντά στις όχθες του Σηκουάνα είχε μια καταπληκτική θέα..που αυτή την βραδιά την έλουζε μια ολόγιομη πανσέληνος και έκανε το τοπίο να μοιάζει μαγευτικό.
Ακόμα αντηχούσαν στα αυτιά της τα παραπεταμένα χειροκροτήματα του κοινού από την κατάμεστη αίθουσα του μεγαλύτερου θεάτρου του Παρισιού.
Οι σκέψεις της  την πήγαν πολλά χρόνια πίσω.
Μικρή ήταν και ίσα που θυμόταν τον εαυτό της
να της λέει η μητέρα της..πως όταν  ήταν έγκυος, ήταν πολύ ανήσυχο μωρό και όλο την κλωτσούσε...
Μόλις όμως έβαζε η μητέρα της  μουσική στο ραδιόφωνο εκείνη ηρεμούσε αμέσως.
Χαμογελούσε στην σκέψη αυτή όποτε την θυμόταν.
Ο πατέρας της έλεγε...να δεις που αυτό το παιδί όταν γεννηθεί, μια μέρα θα γίνει μεγάλη μουσικός.
Θυμάται ακόμη το πρώτο της παιχνίδι που ήταν ένα μικρό πιανάκι και τον πατέρα της να την κοιτάζει περήφανος όταν τα μικρά της δαχτυλάκια  ακούμπησαν επάνω πλήκτρα.
Όταν έγινε 10 χρονών η μικρή Ισμήνη ήταν ένα παιδί θαύμα. 
Το μικρο πιανακι είχε αντικατασταθεί με το βιολί που ήταν αυτό που αγαπούσε πραγματικά η Ισμήνη.
Ήδη είχε πάρει το πρώτο της βραβείο  από την μουσική ακαδημία Αθηνών παμψηφεί,για την πρώτη της σύνθεση.
Από εδώ  και πέρα μεγαλώνοντας αγαπούσε όλο και περισσότερο τον ήχο του βιολιού.
Οι μουσικές σπουδές της με την συμπαράσταση των γονιών της και προπαντός του πατέρα της..τελείωσαν με άριστα και με πολλούς επαίνους για την νεαρή συνθέτρια του βιολιού!!
Η φήμη της άρχισε να απλώνεται και  την καλούσαν  να δώσει συναυλίες παντού.
Άρχισαν να την ζητούν να παίξει με το μαγικό βιολί της τα μεγαλύτερα  θέατρα και οι μουσικές σκηνές του κόσμου!!
Πριν λίγα χρόνια είχε αγοράσει αυτή την βίλα στο Παρίσι... έμενε εκεί όταν μπορούσε να ξεκλέβει λίγες ώρες για τον εαυτό της.
 Η Ελλάδα η αγαπημένη της πατρίδα...ήταν  εκείνη που γύριζε πάντα για να δει τους γονείς της  να πάρει  ανάσα από το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού της!!
Ο πόνος από την ξαφνική  απώλεια του πατέρα της πέρασε μέσα από το δοξάρι της και μετουσιώθηκε  σε  θλίψη και δύναμη.
Οι μουσικές συνθέσεις της που τις αφιέρωνε όλες σε εκείνον, είχαν γίνει παγκόσμια γνωστές για το συναίσθημα που άφηναν σε όποιον τις άκουγε!!
Ηξερε ότι θα ήταν περήφανος όπως πάντα για εκείνη  και θα χαιρόταν που συνέχιζε το όνειρο της και το δικό του ..και αυτό της έδινε δύναμη να προχωρήσει. 
Όπου έδινε τις συναυλίες της σε όλα τα μέρη του κόσμου...σαγήνευε το κοινό της που συγκλονιζόταν από το μαγικό παίξιμο του βιολιού της, και ξεσπούσε σε ενθουσιώδη  χειροκροτήματα και πολλά μπράβο.
Όλα τα μέσα..μαζικής επικοινωνίας και τα  παγκόσμια περιοδικά μιλούσαν για την Ελληνίδα καλλιτέχνιδα με το θλιμμένο βιολί!!!
Και εκείνη ήξερε ότι αυτό το χρωστούσε σε εκείνον..!!
Αχ πατέρα πόσο προφητικά ήταν τα λόγια σου να ήξερες!!!

Αγαπημένη μου παρεούλα αυτή ήταν η δική μου ιστορία  και η συμμετοχή μου στο παιχνίδι της Μαίρης και την γήινη ματιά της..

             φωτο-συγγραφική σκυτάλη.#1 

και  με αφορμή την όμορφη εικόνα που είχε για μένα η Αννα . 
Την ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί η εικόνα αυτή έλεγε από μόνη της την ιστορία της!!
 Την εικόνα που επιλέγω για την Χριστίνα που είναι η επόμενη στην σειρά ..είναι αυτή...

                                                           πηγή εικόνας
Το ξέρω Χριστινάκι μου ότι θα με μαλώσεις και θα πεις...αμάν βρε Ρούλα τι εικόνα είναι αυτή;
 ..αλλά σαν ονειροπαρμένο..που είμαι  μου άρεσε ο τίτλος του γαλαξία σου..!!
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα όλοι..
Να περνάτε καλά και να μην ξεχνάτε πως τίποτε δεν είναι δεδομένο.. γι αυτό να χαμογελάτε και να λέτε ευχαριστώ ..γιατί ξημέρωσε άλλη μια μέρα !!
Υ.Γ.Λόγο απώλειας χρόνου την εβδομάδα που μας πέρασε..σας ζητώ  συγνώμη που δεν μπόρεσα να απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά  και  απάντησα ομαδικώς σε όλους σας με ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας τα όμορφα σχόλια σας και τον χρόνο σας!!! 
Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε..!!

ΕΚΔΡΆΜΟΝΤΑΣ...!!!!

Αυτή την φορά θέλω να μοιραστώ μαζί σας..παρεάκι μου μια όμορφη εκδρομή που έκανα μόνη μου μεν (αφού ο σπιτόγατος μου δεν πάει πουθενά ) με το καπή δε..(το έγραψα με μικρά γράμματα μήπως και δεν το προσέξετε...χα..χα..) 
Μια όμορφη διαδρομή που μας θύμιζε πως η Άνοιξη είναι στο δρόμο και έρχεται...όπου να ναι...
Μέσα από το πούλμαν απολάμβανα την φύση 

    που  έχει αρχίσει να πρασινίζει κάθε                      εκατοστό 

      αυτού του όμορφου νησιού...

      μετά από μία ώρα ταξιδιού.. η  πρώτη μας         στάση ήταν  στα νότια του νομού                   Ηρακλείου στο χωριό Σίβα..
Στο έμπα του χωριού μια ανθισμένη αμυγδαλιά μας καλωσόριζε!!

 Εκεί.. όπου βρίσκεται  η μονή της Παναγιάς της Οδηγήτριας!!
             Απλό αλλά ιστορικό μοναστήρι..!!

     Η μονή ιδρύθηκε τον τον 14 ο αιώνα..

      μας υποδέχτηκαν με περισσή φιλοξενία

       οι καλόγεροι που μένουν εκεί..

και  μια γατούλα που κατά βάθος φοβήθηκε από την παρουσία μας.. και ανέβηκε επάνω στο δέντρο!!..χα..χα.. 

για περισσότερες πληροφορίες μπείτε...  εδώ !!πραγματικά αξίζει τον κόπο να μάθουμε κάποια πράγματα γι αυτό το όμορφο  ταπεινό μα τόσο δεμένο με την ιστορία της Κρήτης..μοναστήρι.!!

    Η εκδρομή μας συνεχίστηκε μέσα από              τον πανέμορφο κάμπο της Μεσαράς 

 γεμάτο με καταπράσινες ελιές και πολλά              θερμοκήπια ..στο δρόμο μας μικρά                                     εκκλησάκια

   με τα κυπαρίσια τους  να ανεβάζουν τις             κορφές τους  ικεσίες στον ουρανό.!!

    Η διαδρομή φανταστική σε ένα τοπίο                 που εναλλάσονταν ...

     από το πράσινο της πεδιάδας..

          με τα προβατάκια της...

      με την άγρια ομορφιά των βουνών                                      της.

  Φτάνοντας στο Σπήλι  ένα χωριό του                Ρεθύμνου αντικρίζουμε την μονή  του                          Αγίου  Ραφαήλ...!!

    Εδώ η εκκλησία είναι χτισμένη σε μια                  πολύ όμορφη τοποθεσία..

    και  μαζί με τα βοηθητικά κτίρια 

     αποτελούν την μονή που είναι πολύ                      νεότερη

Εδώ θα διαβάσετε αν σας ενδιαφέρει ότι την αφορά...!!!
Αφού ανάψαμε τα κεράκια μας και προσευχήθηκε  ο καθένας μας  άλλοι παρακαλώντας και άλλοι ευχαριστώντας τον Θεό..(τις ευχαριστίες να μην τις ξεχνάμε ναι;) 
Στον γυρισμό περάσαμε από την πόλη του Ρεθύμνου και απολαύσαμε ένα απογευματινό καφεδάκι..στον παραλιακό της δρόμο..!!
Οι φωτογραφίες από το μούχρωμα του Ρεθύμνου!

πήραμε ευχαριστημένοι όλοι τον δρόμο της επιστροφής...!!! 
Ήταν μια μέρα που γεμίσαμε με όμορφες εικόνες της φύσης και της καρδιάς μας.!!!

Και μια και βρισκόμαστε σε αυτό το κλίμα  θα ήθελα να σας πω ... για ένα όμορφο έθιμο που υπάρχει.. εδώ στην Ν.Αλικαρνασσό του Ηρακλείου Κρήτης που κατοικείτε ως επί το πλείστον  από πρόσφυγες...από την παλιά Αλικαρνασσό ..ένα μικρο απόσπασμα σας έχω εδώ...!!
Η ανεργία, οι οικονομικές δυσκολίες αναγκάζουν τους Αλικαρνασσείς να στραφούν στην εργασία ήδη από τα παιδικά τους χρόνια με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να εγκαταλείπουν την εκπαίδευση από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Το ενδιαφέρον τους για την εκπαίδευση και τον πολιτισμό εκδηλώνεται οργανωμένα σε περιόδους που οι βασικές βιοτικές τους ανάγκες καλύπτονται επαρκώς. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και σε δύσκολες στιγμές δεν έπαψαν να εκδηλώνουν τα στοιχεία εκείνα που χαρακτήριζαν τη Μικρασιατική αγωγή τους. Μπορεί να μην κατάφεραν να διασώσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία αλλά κατόρθωσαν να μεταφέρουν τη γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, τις παραδόσεις τους, τις περίφημες ΄΄στιχοπλακιές'' τους, τη μουσική και τους χορούς, γεύσεις κι αρώματα Μ Ασίας, στοιχεία που με τον καιρό διασταυρώνονται γόνιμα με την κρητική παράδοση και διαμορφώνουν το ιδιαίτερο χαρακτήρα των κατοίκων της Ν. Αλικαρνασσού.
Αλλά για την παλιά Αλικαρνασσό μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ...Εδώ έχει μεγάλο ενδιαφέρον η ιστορία  για τα δεινά αυτού του τόπου..!!
Για αυτά τα έθιμα λοιπόν θα ήθελα να σας πω..
Σήμερα της Σταυροπροσκυνήσεως..μαζεύουν 
κλαδιά από το γνωστό μας δεντρολίβανο..

        και μαζί με λουλουδάκια κάνουν                                   μικρά 

         μπουκετάκια..

       οι γυναίκες που βοηθούν εθελοντικά

        δεμένα με περίσσια φροντίδα..!

      είναι τρίτης  και τέταρτης                                  γενιά  Αλικαρνασσείς 

 που...(συνεχίζουν τα ήθη και τα έθιμα των προγόνων τους από τις χαμένες πατρίδες..)και τα μοιράζουν σε όσους πάνε να ανάψουν κεράκι στον στον Άγιο Νικόλαο..

         την εκκλησία της ενορίας μας..αυτό το                      μπουκετάκι  όταν 

                           ξεραθεί ..

θυμιάζουν με αυτό τα σπίτια τους.. βγάζει μια πολύ όμορφη μυρωδιά!!! 

Αν έχετε φτάσει μέχρι εδώ.. παρεακι μου..και δεν έχετε φύγει πιο πριν...δεχτείτε και την συγνώμη μου για το μακρό..αυτής της ανάρτησης..κάνετε ένα ουφ..τελείωσε.. και χαμογελάστε αυτό ήταν !!
Να είστε όλοι καλά..σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σας...!!!