ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ...

Μπορεί  είμαστε στα μισά του χειμώνα, ποιανού χειμώνα δεν ξέρω, αφού εδώ στην Κρήτη και ιδιαίτερα στο δικό μας προάστειο, είναι ακόμα φθινόπωρο. Ο νοτιάς που φυσάει ανεβάζει την θερμοκρασία στους 20 βαθμούς, ενώ επάνω στην Μακεδονία έστρωνε το χιόνι σήμερα ζηλεύω σνίφφ...😢

Αφορμή ο καλός καιρός, βγήκα μια βόλτα να τον απολαύσω και περπατώντας το βλέμμα μου, στεκόταν  όπως ήταν φυσικό  σε ότι όμορφο έπεφτε στην αντίληψη μου...😉

Ενα πολύ όμορφο κάγκελο μπροστά από μια σχολή μουσικής, σε καλούσε να ψιθυρίσεις ένα τραγούδι...😊

   

 Η συνάντησή μου με τα στολισμένα με λουλούδια ποδήλατα του δρόμου, μου έφερε χαμόγελα στα χείλη...

Ακόμη με τα φωτάκια των Χριστουγέννων στολισμένα, σαν να θέλουν εκείνοι που τα στόλισαν να συνεχίσουν τις γιορτινές μέρες 

Καλλιτέχνες που πιάνουν τα πινέλα τους και εθελοντικά, προσπαθούν να ομορφύνουν τον κόσμο γύρω τους, ζωγραφίζοντας ένα αδιάφορο κουτί του ΟΤΕ!

Εν το μεταξύ, για να μην ξεχνάμε και  την τέχνη του πλεξίματος αφού κατόπιν παραγγελίας της εγγονής μου της Έρρικας, που ήθελε ένα σάλι με βελόνες που το είδε σε μια ξένη σειρά εποχής, και το οποίο μόλις τελείωσα,

δεν γινόταν να μην σας το δείξω, ε; 
🤣

 Φορεμένο από μένα, για να φωτογραφηθεί, αφού η ώρα είναι σχεδόν δώδεκα και δεν γινόταν να την φωνάξω να το βάλει εκείνη! 😊

Από πιο κοντά...

 

Και από πιο πιο κοντά οι λεπτομέρειες...

Αυτά είχα να σας πω προς το παρόν, μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και θυμηθείτε, πως ότι σε κάνει να χαμογελάς δεν είναι ποτέ λάθος!😊

Σας ευχαριστώ πολύ, που για μια ακόμη φορά περνάτε και τα λέμε!