Γύρω της φως.
Η ζωή της ανήκει, μπαλαρίνα λευκή.
Δεν πατά στο σανίδι.
Στο ρυθμό των φτερών απλωμένα τα χέρια.
Η καρδιά της χτυπά στου θριάμβου την ώρα.
Ο δικός της ο δρόμος, πιρουέτες στρωμένος.
Το κοινό της κι απόψε, είναι αυτό που γεμίζει, του θεάτρου τον χώρο.
Τον κατάλευκο κύκνο να θαυμάσει να νιώσει, του χορού της το κάλος.
Μια κραυγή ήταν μόνο, στο φινάλε του τέλους.
Το λευκό κοκκινίζει, χαμηλώνουν φτερά.
Σε απύθμενο χάος, στροβιλίζοντας πέφτει.
Μες στο βάθος ακούει, ουρλιαχτά και σειρήνες.
Δεν μπορεί νά ναι εκείνη, κάποια άλλη θα είναι.
Η ζωή θα γυρίσει τραγική ειρωνεία, σε δυο ρόδες επάνω.
Η ψυχή θα παλέψει διαδρομή να αλλάξει.
Δεν θ αφήσει την σκέψη να βουλιάξει στην θλίψη.
Μες τα χέρια κρατάει την ζωής ενός κύκνου, που στη μέση την κόβει μια αδέσποτη σφαίρα.
Ένας τίτλος θα φτάσει στα ευπώλητα τρία.
Το δικό της βιβλίο "η ακίνητη πορεία"
.png)
ΕΔΩ θα βρείτε όλες τις υπέροχες συμμετοχές, διαβάστε τις και στον δικό τους χώρο, θα χαρούν εκείνοι που τις έγραψαν.
Ευχαριστώ πολύ από καρδιάς, όσους πέρασαν και μου χάρισαν τον χρόνο τους να διαβάζοντας την συμμετοχή μου.🧡
Επίσης σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε παρεάκι μου
