Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ....!!!

Δεν ξέρω αγαπημένοι μου φίλοι πως να αρχίσω.. αυτήν την ανάρτηση..που είναι ίσως συνέχεια
της προηγούμενης .. όχι προς το θέμα της αλλά όσο προς την ίδια την ανάρτηση και για να μην σας κουράζω με απορίες ας αρχίσω να σας εξηγώ τα ανεξήγητα για μένα....!!
Λοιπόν που λέτε αγαπημένες μου φίλες  ήρθε μια μέρα  πριν από 10 μέρες που πήγα να ανοίξω το λάπτοπ....να κάνω το μπλόκιν  μου να πω τις καλημέρες μου .. να δω τις δικές σας.. αλλά 
άλλες οι βουλές οι δικές μου και άλλες... των άλλων..!!!

Μπροστά μου ήταν ένα.. λυπούμαστε δεν βρέθηκε η ιστοσελίδα δεν υπάρχει σύνδεση στο ίντερνετ.
Βρε αμάν..!! βρε ζαμάν τίποτε αυτό.. εκεί είχε μουλαρώσει.. δεν έχετε ίντερνετ..έλεγε..
Τι να κάνω το πήρα απόφαση.. λέω  πόσο θα κάνει; θα ξανάρθει.. χι.χι αμ κούνια που με κούναγε!! 

Η διακοπή ήταν από τα έργα που έφτιαχναν το δρόμο μπροστά στο σπίτι μας. 
Ηταν τρίτη 11 του μήνα.. σας γράφω ημερομηνίες.. γιατί έχει σημασία το θέμα...
Όπως έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση μου..είχα μάθει για την 15η του μήνα τι μέρα ήταν .. έπεφτε Σάββατο ..και ήθελα πάρα  μα πάρα πολύ να κάνω αυτήν την συγκεκριμένη ημερομηνία μια ανάρτηση..
Λέω από μέσα μου μέχρι το Σάββατο θα το φτιάξουν.. δεν μπορεί..!!! παίρνω τηλέφωνο τις βλάβες.. λίγο πριν έρθει  ο τεχνικός  την παρασκευή το απόγευμα.. βλέπω και έχω ίντερνετ.!!! χαρά εγώ να δεις... του λέω .. εντάξει.. όλα καλά .... μου λέει τι καλά αφού δεν μου δείχνει το μηχάνημα ότι έχετε σήμα εδώ...και εγώ που το βρήκα;; του λέω..

δεν ξέρω μου λέει μπορεί μόλις αλλάξετε σελίδα να χαθεί..το σήμα.. 
Για τρεις ώρες μέχρι να τελειώσω την προηγούμενη  ανάρτηση και να την δημοσιεύσω το σήμα ήταν εδώ..χωρίς να έχει κανένας άλλος από την γειτονιά μου ούτε τηλέφωνο ούτε ίντερνετ.. ενδιάμεσα αυτών των ωρών χτυπάει και το τηλέφωνο από πολύ μακρυά εκτός Ελλάδος...!!!
Εεεεε τώρα τι λες!!! σύμπτωση;;
Από το επόμενο πρωί και  μέχρι σήμερα που σας γράφω ..που έχει φτιαχτεί η βλάβη μετά κόπων και βασάνων...όχι που δεν θα μας ταλαιπωρούσε..!!! δεν μπορώ να εξηγήσω τι ακριβώς έγινε.. και μπόρεσα να έχω σήμα την συγκεκριμένη μέρα ..και από που ήρθε αυτό το σήμα παιδιά;; πείτε μου μια λογική απάντηση..!! πάντως αν εξαιρέσουμε την έλλειψη σας..δεν με στεναχώρησε και τόσο η βλάβη γιατί έκανα αυτό που ήθελα.. τώρα το πως έγινε αν ξέρει κανείς ας μου λύσει την απορία...!!!!!!
Αγαπημένες μου σας ευχαριστώ πολύ  και από εδώ για τα όμορφα σχόλια σας στην προηγούμενη ανάρτηση μου..όλα καλά θα πάνε..αρκεί να το πιστέψουμε..επιτέλους ξανά μαζί... δώστε μου τώρα ένα χαμόγελο σας..!!! έτσι μπράβο..!!!!!   
  

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ...!!!!!!!!


Μέχρι σήμερα δεν ήξερα ότι υπάρχει....
Όχι η 15 Φεβρουαρίου, αυτή υπάρχει...!!!αλλά δεν ήξερα ότι η μέρα αυτή ήταν η παγκόσμια μέρα κατά του παιδικού καρκίνου..!!!
Το έμαθα μετά από μια συνομιλία που είχα με την Αριστέα...http://princess-airis.blogspot.gr/2014/02/blog-post_14.html
και την ευχαριστώ γι αυτήν την ενημέρωση...και ώ!!!! της σύμπτωσης.!!!
πριν από δύο μέρες διάβασα ένα μικρό βιβλίο...που με συγκλόνισε..!!!!!
Σας το προτείνω με όλη μου την καρδιά να το βρείτε και να το διαβάσετε...είναι μόνο 94 σελίδες..και είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια..είναι η ζωή με τα μάτια ενός παιδιού..!!διαβάστε το..!!! ίσως δείτε μετά και εσείς την ζωή με άλλα μάτια..!!!
Το βιβλίο λέγεται..< Αγαπητέ Θεέ>  εκδόσεις
opera του Ερίκ Εμανουέλ Σμιτ   μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης.
Αυτήν την μέρα διάλεξα να σας δείξω  με πολύ φειδώ είναι αλήθεια.. μπροστά σε αυτά που βλέπω να φτιάχνετε φίλες μου..εσείς, τρία ξύλινα καδράκια που  μου έκοψε ο Σμαραγδάκης (εεε να μην βάλει και αυτός το χεράκι του;)
Τα έφτιαξα με την μέθοδο του ντεκουπάζ...εεεε..!!να μην βάλω και εγώ το δικό μου;
      ναι... είναι η δεύτερη απόπειρα μου 
    νιώθω χαρούμενη που μπορώ να συνεισφέρω
         με ένα μικρό πετραδάκι μου..
      εδώ όλα τα πετραδάκια μου μαζί...
καμαρώνουν με συνοδεία  αληθινών λουλουδιών
ένα πιο μακρινό πλάνο με τον κανέλο.. να μην θέλει να αφήσει το χουζούρι του..!!
στην προσπάθεια που κάνουμε όλες μαζί για την Φλόγα..!!!
 εννοείται ότι η προσπάθεια συνεχίζεται..
Αγαπημένες μου φίλες.. μπείτε στο κόπο και διαβάσετε αυτό που βρήκα στο http://enomenoiblogers.blogspot.com/2013/02/15.html 
Χαρίστε όσα περισσότερα χαμόγελα μπορείτε..τα παιδιά της Φλόγας  αξίζουν.. την αμέριστη αγάπη μας..!!! 
Υ.Γ.χαίρομαι που είμαι πάλι κοντά σας μετά από τέσσερις μέρες χωρίς ίντερνετ....μου λείψατεεεεεε!!!!!! 
   

  



Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Ο...ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ.. ΤΣΗ ΚΡΗΤΗΣ..!!!

Τι να του πεις του αετού
πού χει ψηλά πετάξει
και τα φτερά του έδωσε
στον θεό να τα φυλάξει

Φύλαξε Θέ μου τα φτερά
κι πού χεις  και τα άλλα
γιατί ήταν μερακλίδικα
κι από τα πιο μεγάλα...!!!  

Ενα μικρό αφιέρωμα που είχα γράψει για εκείνον που έφυγε σαν σήμερα για την γειτονιά των αγγέλων..!!

ΞΥΛΟΥΡΗΣ..!!

Κρήτη μου τον βασιλικό,
απού χες στον μπαξέ σου,
τον πότιζες, τον δρόσιζες
και τον κορφολογούσες.
Κρυφά τον εκαμάρωνες
ν ανθίζει να βλασταίνει
και να σκορπά μοσχοβολιές
στση ρούγες και στση στράτες.
Και ψήλωσε και έφτασε,
η στην κορφή του κόσμου.
Η ξενηθιά των πλάνεψε
Κρήτη μου και στον παίρνει.
Και κείνος εμαράθηκε,
χάμε στο χώμα γέρνει.
Και τονε κλαίει η ξενηθιά,
κι εσύ παντέρμη ΚΡΗΤΗ..!!!!! 

ΑΘΑΝΑΤΕ ΞΥΛΟΥΡΗ..!!!!


Αγαπημένες μου... Αμαλια....Ράνια....Ελλη...Αδέρφι..Νεφέλη... Ποιώ Ελένη...Ρένα ....Ντίμη....Δημιουργία....Ελενη Φλογερά  Ελενα .Λ....sensurasiglo.XXI.. Μι Μαρία...Μεταξία Νικολοπούλου....Μαριλανα...Κατρίνα... Νικολ... Ρενα Χριστοδουλου..Πινελία...Μιραντα...Ποδηλάτισσα... Μαρία Ελενα...nieneke nia....Αριστεα... Φλωρα... Ολυμπια..   Μαριλιζ .. Χριστινα... μου....μετά λύπης μου.. στην προηγούμενη ανάρτηση μου αυτήν την φορά δεν μπόρεσα να απαντήσω στην κάθε μια σας χωριστά.. λόγο χρόνου.. ήθελα να βάλω μια ανάρτηση,.. για  ένα αφιέρωμα που έπρεπε να γίνει στις.... 8.. του μήνα και εκτός αυτό είχα πρόβλημα με τα σχόλια μου ... μου τα έβγαζε ο γκούγκλης στο τέλος ενώ εγώ τα έγραφα από κάτω ακριβώς απο τα δικα σας...αν πάτε πίσω θα το διαπιστώσετε ... η απάντηση μου στο σχόλιο της Ράνιας υπάρχει  και στο τέλος των σχολίων  μου έτρωγε πολύ χρόνο που δεν είχα ...αυτήν την φορά  έτσι προτίμησα να περάσω από τα δικά σας μπλοκοσπιτακια και να αφήσω μια καλησπέρα.. η καλημέρα ανάλογα την ώρα... χι.χι. σας ευχαριστώ πολύ κάθε φορά που περνάτε και μου αφήνετε τις δικές σας με κάνει πολύ χαρούμενη αυτό...σας φιλώ όλες ..!!! χαμογελάτε..και μην το βάζετε κάτω πλιζζζζζ!!!!!

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ....ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ..!!!! (Life Image # 3)

Περπατώντας στους δρόμους της πόλης μου τα έβλεπα με άλλα μάτια τώρα πια..
Ηταν από πάντα εκεί μπροστά  μου, όμως τα προσπερνούσα ρίχνοντας φευγαλέες αδιάφορες ματιές...΄
Χρόνια και χρόνια ακίνητα .. στο ίδιο μέρος ανάμεσα στα τσιμεντένια σπίτια..και πίσω από του κήπου τα σκουριασμένα σύρματα..!!!
                 Φυλακισμένα...
Ακόμα έχουν μείνει μερικά τελευταία κιτρινισμένα φύλλα που τρεμοπαίζουν στο παραμικρό φύσημα τ αγέρα..!!
Εγκλωβισμένα ανάμεσα στις πολυκατοικίες με γυμνά τα κλαδιά τους υψωμένα στον ουρανό

 Αναζητούν μέσα από τα σύννεφα μια αχτίδα φωτός που προς το παρόν δεν έρχεται...

Δεν ήταν η ώρα ακόμα το ξέρουν.!!!! 

Περιμένουν υπομονετικά...να σκάσει το πρώτο μικρο φυλλαράκι τους..!!!
Υψώνουν τα κλαδιά τους.....  ικεσία στην Ανοιξη που δεν θα αργήσει να έρθει..!!!

Με αυτή μου την ανάρτηση παίρνω μέρος στο (Life Imag #3)της Μαρίας..  http://mytripssonblog.blogspot.gr/2014/02/life-images-3.html   
Πίσω από εκείνο το συννεφάκι προβάλει ένα χαμόγελο.. το βλέπετε;                       
  
    

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΑΔΟΛΟ...!!!!


Απόρησες, που αυτό το ηλιοβασίλεμα, 
σου φάνηκε πιο μενεξεδί
και του πέταγμα του γλάρου
πιο ανάλαφρο...

Απόρησες,που τα αστέρια της νύχτας

είναι απόψε πιο λαμπερά
και το φεγγάρι σου στέλνει
το πιο λαμπρό του χαμόγελο....

Απόρησες, που δεν άφησες τον ύπνο,

να ακουμπήσει απαλά τα βλέφαρα σου,
γιατί ήθελες να δεις το ξημέρωμα....

Απόρησες,που άκουσες το τραγούδι του Μαγιού,
μέσα στο καταχείμωνο,
και ψιθύρισες καλημέρα στην μαργαρίτα,
που κρατούσες στην χούφτα σου....

Με ρώτησες...

Ολα αυτά γιατί;

Και εγώ σου απάντησα....


Σε άγγιξε ο έρωτας, δεν το κατάλαβες;


Αυτό το..ΑΔΟΛΟ..πήρε μέρος πριν λίγες μέρες στο συμπόσιο ποίησης που έκανε η Αριστέα και την ευχαριστώ για την τέλεια φιλοξενία της.. και την άψογη διοργάνωση..

Ενα χαμόγελο αγαπημένοι μου φίλοι ανοίγει και τις πιο δύσκολες καρδιές
Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε..!!

ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΜΟΡΦΟ ΜΗΝΑ..!!!