Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

ΕΚΟΜΠΟΔΕΣΑΝ ΟΙ ΚΛΩΣΤΕΣ..!!!



Είναι αυτό που μας λείπει.
Τα χέρια της υφάντρας, τα χέρια του ράφτη, τα χέρια που κάποτε πελεκούσαν το ξύλο.
Είναι η μαστοριά, το μεράκι. η τέχνη που συναντά την ανάγκη.
Θαύμασα τις σαίτες, τα μιτόχτενα, τα φάδια  και τα στημόνια.
Ακουσα πάλι την ξεχασμένη ορολογία του αργαλειού...(αργαστήρι το λένε στην Κρήτη)  άκουσα την φωνή της μνήμης να ψιθυρίζει την "Ανυφαντού" με τις κλωστές  που κομποδένανε και μπερδέψανε στο χτένι.
Ποιος δεν θυμάται τον αξέχαστο ΞΥΛΟΥΡΗ !!!
που έκανε τις ανυφαντούδες (υφάντρες) ξακουστές...!

Ενα αργαστήρι και δυο κουρασμένα χέρια δεν ξυπνούν μόνο μνήμες  από όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, αλλά δείχνουν δρόμους.
Κάποτε τα παλιά ρούχα γίνονταν κουρελούδες .
Το φθαρμένο ρούχο αποκτούσε καινούργια ζωή.
Τίποτα δεν πάει χαμένο, τίποτα δεν είναι για πέταμα, μήτε τα υλικά μήτε ο χρόνος.
Σε εποχές κρίσης σκεφτόμαστε πάντα πως υπήρχαν και πιο δύσκολοι χρόνοι.
 Τότε ήταν οι  τεχνίτες που ήξεραν να δίνουν ζωή  σε απλά πράγματα και να παρατείνουν τις ζωές των φθαρμένων υλικών.. 
Σήμερα προσπαθούμε να βαδίσουμε στα χνάρια τους και ας μην είμαστε μαστόρισσες σαν εκείνες τις ανυφαντούδες..
Αν ψάχνουμε για διεξόδους σήμερα ... ας αρχίσουμε από τα απλά....

Το κείμενο αυτό  το αλίευσα  από ένα περιοδικό που  κυκλοφορεί εδώ.. στην Κρήτη...μου άρεσε και νομίζω ότι και σήμερα αυτό κάνουμε .. δεν πετάμε τίποτα....!!!
Όπως ... μαλάκια και  κλωστές που μας περισσεύουν  και μπορούν να γίνουν  προς το παρόν πιάστρες για την κουζίνα για να προστατεύουμε τα χεράκια μας να μην καούν.. όταν πιάνουμε τις κατσαρόλες μας.. !!!
 Ετοιμάζουμε σιγά σιγά  μικρά πραγματάκια που θα ταξιδέψουν  όταν  συμπληρωθούν και άλλα  για να χαρίσουν χαμόγελα και αγάπη ... όπου χρειαστεί.. για αρχή... θα ταξιδέψουν  στην Βέροια.. στην Πρωτοβουλία για το παιδί..μαζί με Χριστουγεννιάτικα που θα γίνουν οσονούπω.. 
Είπα φέτος να ξεκινήσω με την ώρα μου ..γιατί όλο και κάτι προκύπτει εκείνες τις μέρες ..!!
Έπονται και τα  άλλα παζάρια   όπως το ξεμπλοκάρισμα.. και η συνέχεια  στην γιορτή της αγάπης..!!!
Ας βάλουμε  το αργαστήρι μας να κάνει τα μαγικά του από το τίποτα..!! 
Να  έχετε μια όμορφη εβδομάδα παρεάκι μου 
ένα χαμόγελο θα την κάνει ωραιότερη..!!!
Μην το ξεχνάτε.!!!!




Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

ΟΛΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ.... ΟΜΟΡΦΑ..!!!!!

Τι κάνουμε όταν πρόκειται να παντρέψουμε το παιδί μας;... οοοοχι το δικό μου ..αφού όπου να ναι  θα παντρεύω τα εγγόνια μου .. χα..χα.. τόσο μικρή  λέμε...είμαι..αλλά μιας αγαπημένης φίλης μου εδώ στο Ηράκλειο.
Είχε πλέξει μια πολύ όμορφη κουβέρτα  την οποία  είχε σκεφτεί να την κάνει ένα κάλυμμα κρεβατιού... για να  είναι ευκολόχρηστη  στην κόρη της όταν ήθελε να την χρησιμοποιήσει.. μετά τον γάμο... 
Μιλάμε στο τηλέφωνο και μου λέει την επιθυμία της αν γίνεται..!!
Μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται της λέω..!! 
Και στρώθηκα στο ράψιμο..η ραπτομηχανή πήρε φωτιά να προλάβουμε ημερομηνίες!! ράφτηκε το κάλυμμα  και η κουβέρτα που με τα απαλά της χρώματα γαζώθηκε επάνω  σ αυτό αφού μπήκε γύρω γύρω.. μια δαντελίτσα με λευκά λουλουδάκια...που  έδωσε .. μια νότα ρομαντισμού..


Το ίδιο ακριβώς  έγινε και με τα μαξιλάρια.. που στολίστηκαν και αυτά με τον ίδιο τρόπο.!!

το μοτίφ από κοντά..!!
Από ότι μου είπε η μαμά την νύφης  άρεσε πάρα πολύ το κουβερτοκάλυμμα...!
Αυτή είναι μια ιδέα για  φίλες που έχουν πλέξει κουβέρτες και τους αρέσει να στρώνουν το κρεβάτι τους με αυτές τις  ανεκτίμητες πλεχτές κουβέρτες.. αλλά βαριούνται τα ρεβέρ που συνήθως μπαίνουν μαζί με αυτές.. .. είναι μια λύση αυτή....δύο σε ένα...και γρήγορο στρώσιμο..!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..

Να έχετε αγαπημένη μου παρέα  μια όμορφη εβδομάδα..!!!
 Να μην ξεχάσετε.. να  δώσετε προτεραιότητα  στα χαμόγελα.. !!!








Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΟΝΙΑ.!!!

Ηταν ένα καλοκαιρινό βράδυ, κάπου στην Ελληνική ύπαιθρο.
Η γενειάδα του γέροντα άστραφτε  από το ιδρώτα  κάτω από ζέστη που έκανε καθώς  ο ήλιος  έπεφτε επάνω της. 
Είχε σταματήσει  στην όχθη του ποταμού και περίμενε να βρεθεί κάποιος  καβαλάρης  να τον περάσει απέναντι.
Η αναμονή δεν φαινόταν να τελειώνει και το κορμί του άρχισε να μουδιάζει  από  κούραση.
Τότε άκουσε τον απόμακρο αχό από τις ανάσες 
κάμποσων αλόγων που κάλπαζαν  πάνω στο σκληρό μονοπάτι.
Με προσοχή παρατηρούσε  του οπλισμένους καβαλάρηδες  που στάθηκαν στην ρηχή μεριά του ποταμού να περάσουν  απέναντι.
Αφησε τον πρώτο να περάσει χωρίς να  κάνει μια προσπάθεια να του τραβήξει την προσοχή.
Μετά πέρασε κι άλλος ένας, κι άλλος..και τελικά  ο τελευταίος πλησίασε το σημείο που στεκόντας σαν άγαλμα  ο γέροντας μας.
Καθώς ο τελευταίος καβαλάρης  ήρθε κοντά, ο γέροντας έπιασε την ματιά του και είπε.
Θα μπορούσες άρχοντα μου, να προσφέρεις σε ένα γέροντα το διάβα του ποταμού με το άλογο σου; Απ ότι φαίνεται , δεν υπάρχει τρόπος να περάσει κανείς με τα πόδια.
Σφίγγοντας τα γκέμια του ο καβαλάρης απάντησε."ανέβα εδώ επάνω"  ο ιππέας βλέποντας ότι ο γέροντας δεν ήταν σε θέση να σηκώσει το κουρασμένο του  κορμί μέχρι την σέλα του αλόγου, ξεπέζεψε και τον βοήθησε να ιππεύσει.
Καθώς πλησίαζαν στο σπιτάκι του γέροντα, η περιέργεια  έσπρωξε τον ιππέα μας να τον ρωτήσει: " Παρατήρησα, ότι πολλοί πέρασαν  χωρίς να τους κάνεις  λόγο να σε περάσουν απέναντι.
Μου έκανε εντύπωση γιατί περίμενες  και παρακάλεσες εμένα τον τελευταίο ..αν αρνιόμουν  και σε παρατούσα εκεί;
Ο γέροντας κοίταξε τον ιππέα καλά στα μάτια και του απάντησε : Πιστεύω ότι ξέρω τον κόσμο  αρκετά καλά.
Κοίταξα τους άλλους στα μάτια  και αμέσως αντιλήφθηκα  ότι δεν θα είχαν καμιά έγνοια για την κατάστασή μου, οπότε δεν θα είχε καμιά σημασία να τους παρακαλέσω να με βοηθήσουν.
Μόλις όμως κοίταξα μέσα στα δικά σου μάτια, διέκρινα συμπάθεια και ευγένεια .
Ηξερα ότι το ευγενικό σου πνεύμα  θα αποδεχόταν με χαρά την ευκαιρία  να μου προσφέρει βοήθεια τώρα που την είχα ανάγκη.
Τα λόγια ζέσταναν την καρδιά του ιππέα, που τα δέχτηκε λέγοντας:
"Σου είμαι ευγνώμων γι αυτά που είπες.Είθε να μην είμαι ποτέ τόσο πολύ απασχολημένος   με τα δικά μου προβλήματα, ώστε  να καταφέρνω να ανταποκρίνομαι στις ανάγκες  των άλλων με ευγένεια και συμπόνια."
Και με αυτά τα λόγια ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, έκανε στροφή με το άλογό του και συνέχισε για τις Θερμοπύλες.!!

 Και αφορμή για να το αντιγράψω από το μικρό βιβλιαράκι  του ..Ακη Αγγελάκη "Μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες"και να το μοιραστώ μαζί σας παρεάκι μου για άλλη μια φορά ...είναι ότι σε λίγο καιρό  θα έρθουν γιορτινές μέρες και όχι μόνο...ας   δείξουμε και εμείς ευγένεια και συμπόνια όπως ο Λεωνίδας..!!
Και να μια αφορμή για να ξεκινήσουμε να το κάνουμε..!!!  μια πρόσκληση


Να είστε όλοι καλά,  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα... να χαμογελάτε 
είναι μεταδοτικό.. δεν το λέω μόνο εγώ..!!!  






Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

ΚΛΗΡΏΣΑΜΕΕΕΕΕΕ..!!!


Εεεε ναι .. κληρώσαμε....τι  έτσι θα σας άφηνα χωρίς δωράκι;
Εσείς  μου αφιερώσατε τον χρόνο σας .. με συγκινήσατε με τα τόσο ωραία σχόλια σας..με γεμίσατε  χαρά.. αγάπη..ένιωσα τόσο όμορφα.!!
Δεν είναι λίγο αυτό.!!!
Μακάρι να μπορούσα να έδινα σε όλες σας κάτι..αλλά πως θα χαιρόταν εκείνη που θα κέρδιζε;χι..χι..
Να μου πεις θα χαιρόσασταν όλες...εντάξει δεν λέω.. αλλά ας όψεται η κρίση  βρε κορίτσια μου...!!! 
Και κοίτα τώρα σύμπτωση..κάθε  φορά που κάνω κλήρωση.. εκτός από μία   φορά ...που η τύχη ευνόησε διπλά μια  φίλη.....η τυχερή να είναι και διαφορετική φίλη  κάθε φορά.. και χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτό...
Για την κλήρωση... θα μπορούσα να μάθω πως δουλεύει  η... αυτόματη... αλλά  έλα που είμαι της παλιάς σχολής... και έτσι  ετοίμασα το τετράδιο μου...  

έγραψα τα ονόματα σας...


31 άτομα  στο σύνολο..και αφού
έκοψα τα χαρτάκια μου, 

τα δίπλωσα ..και τα έβαλα στη γνωστή γυάλινη καρδούλα..



 και ελλείψει  πιτσιρικίων ....χα..χα ...έβαλα την χερούκλα μου και τράβηξα κλήρο.....(τι τραβάω η γυναίκα) 


Και η τυχερή είναι ...ταράμ... ταρατaράμμμ...
η Αννα η Flo...!!!! που έχει το μπλοκ ..ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ

Αννιώ μου να είσαι πάντα τυχερή και σε πιο ουσιαστικά  πράγματα στην ζωή σου φίλη μου. 
περιμένω μέηλ σου...
 Και αφου τελιώσαμε με την κληρωση..είπιαμε χαλαρα αλλο ενα καφεδακι  και καναμε την αναρτηση..χα..χα..! με ποιον τα εκανα όλα αυτά και γιατί γραφω στον πλυθυντικό; 
Μα ..είμαι εγώ και ο  εαυτός  μου... μου αρέσει να έχω παρέα..το είπαμε !!!!

Τώρα θα μου πείτε ..που είναι το δωράκι;
Εεεε αυτό λέω να το κάνω κατόπιν συνεννοήσεως.. με την τυχερή Αννούλα... μπορεί να σας το δείξει εκείνη όταν το λάβει..!! 
Να είστε όλοι καλά να ..περνάτε τέλεια και να έχετε ένα ΟΜΟΡΦΟ ΜΗΝΑ..! 
Σας ευχαριστώ πολύ ..και  μην ξεχνάτε.. τα ωραιότερα συναισθήματα αρχίζουν με ένα χαμόγελο.!!