Craftlandia Challenge 16 "ΚΟΥΚΟΥΒΆΓΙΕΣ Ή ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΙ"

" Το καφεδοχωριό"

Η ιδέα ξεκίνησε ένα πρωινό πίνοντας τον καφέ μου.

Έτσι που τον κοίταζα κάθε πρωινό, πρόσεξα στην επιφάνειά του κάποια σχήματα.

Κάθε μέρα και άλλο σχήμα.

Αποφάσισα να κάνω τον φωτογράφο, χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. 

Κάποια στιγμή έτσι που κοίταζα ένα σχήμα, λέω... βρε λες; Γιατί όχι;

Θα μπορούσε...Φαντασία έχουμε. Το χαμόγελο που σχηματίστηκε στο φλυτζάνι μου και στο πρόσωπό μου,  ήταν σαν να μου έδιναν το οκ!

Λοιπόν η ιστορία διαδραματίζεται στην Κρήτη,

ένα νησί, κάπου στον χάρτη του κόσμου!

Κικιρίκουουου! ακούστηκε η γαργαριστή φωνή του πετεινού στο καφεδοχωριό. Ξυπνήσετε!! 

Ναι ναι, έτσι το λέγανε το μέρος αυτό και μην σας παραξενεύει το όνομα, αφού δεν θα μπορούσε να ήταν άλλο από αυτό.

Η μέρα άρχιζε... ένα κοτοπουλάκι άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε τριγύρω νυσταγμένο ακόμα, ενώ η πρώτη ηλιαχτίδα είχε φανεί κι ολας σ αυτόν τον παράξενο τόπο.

Σηκωθείτε φώναξε η κοτούλα 

στις πάπιες ήρθε η ώρα να κάνουμε τα αυγουλάκια μας! 

Μμμμ ψυθιρισε το σκουλικάκι σέρνοντας το κορμί του τι ωραίο ξημέρωμα!

Μια γατούλα με σηκωμένη την ουρά της ξεκίνησε για τον καθημερινό της περίπατο, 

ενώ ο σκύλος είχε τεντώσει τα αυτιά του ακούγοντας παράξενους θορύβους,

Αχ τι ωραίο ξύπνημα είναι αυτό;

έκρωξε με την βραχνή και όχι τόσο όμορφη φωνή του το παγώνι, ανοίγοντας την πολύχρωμη σαν βεντάλια ουρά του!

Καλά σας ξυπνητούρια είπε ο κ.

κατσικούλης, δένοντας την 

  γραβάτα του.😊

Ενώ η μικρή ολοστρόγγυλη λίμνη, άστραφτε κάτω από την λάμψη του ήλιου.

Ααααα να,  μόλις φάνηκε και η βαρκούλα. Πάμε να δούμε τι έπιασαν τα δύχτια της; 

Ωωωω...τι βλέπουμε εδώ; είπαν με μια φωνή ο γαϊδαράκος και ο κύρης του που δεν είχε προλάβει να ξεπεζέψει καλά καλά.

Ψαράκια,

χταποδάκια,

πω...πω χαρά που θα κάνει η κυρά μου μόλις της τα πάω!

Τα χαμόγελα και τα παιχνίδια έδιναν και έπαιρναν όλη μέρα μέχρι το απόγευμα στο παράξενο αυτό χωριό!

Ξαφνικά, εκεί κατά το σούρουπο σύννεφα μαζεύτηκαν στον ουρανό 

και η  βροχή δεν άργησε να πέσει, αναγκάζοντας όλους να ανοίξουν τις ομπρέλες τους 

για να προφυλαχτούν από τις χοντρές σταγόνες της.

Μόνο ένα ζευγάρι κουκουβάγιες, κρυμμένες ανάμεσα στα δέντρα,

ερωτοτροπούσαν χωρίς να τους νοιάζουν τα βρεγμένα φτερά τους, αφού τα στέγνωνε η αγάπη τους!!!!

Με αυτό το ζευγάρι τις πλεκτές κουκουβάγιες, παίρνω μέρος στην πρόσκληση που κάνει η φίλη μας η Μία. "Craftlandia Challenge 16 "

Το θέμα είναι κουκουβάγιες ή σκαντζόχοιροι."

Με το έμπα του μήνα θα ήθελα να σας ενημερώσω για μια πρόταση  Εδώ οι λεπτομέρειες, για όσες επιθυμούν να προσφέρουν!

 Για όσους άντεξαν να φτάσουν μέχρι εδώ, να σας ευχαριστήσω πολύ για την υπομονή σας και τον χρόνο σας.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε να είστε όλοι καλά, και να θυμάστε, πως ποτέ ένα χαμόγελο 😊δεν έκανε τα πράγματα δυσκολότερα από ότι είναι! 

Καλό μήνα με υγεία εύχομαι σε όλους σας! Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε! 

Craftlandia Challenge 12 ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΡΙ(Γ)ΜΜΈΝΑ...

 Από καιρό τώρα είχε πάρει το μάτι μου την πρόσκληση της Μίας που καλούσε, όποιον ήθελε να πάρει μέρος σε ένα δρώμενο με θέμα τα φύλλα, σε όποια μορφή τους...

Με ξέρετε πια, να μην δω πρόσκληση τσούπ να μην χάσω...😊

Το θέμα ήταν ότι δεν ήξερα πως με το ίντερνετ θα είχα πρόβλημα σχεδόν ένα μήνα και δεν ήμουν σίγουρη αν θα μπορούσα να κάνω ανάρτηση μέσα στην ημερομηνία...

Στο μεταξύ βρέθηκα στα Γιάννενα και εκεί μέσα σε τόσο όμορφα τοπία, στολισμένα με τα χρώματα του φθινοπώρου...

Σμαραγδάκι...

φυσικό ήταν το μυαλό μου να πάει στα φύλλα και άρχισα να τα βλέπω με άλλο μάτι, το μάτι της δημιουργίας...εκείνα δεν ξέρω με τι μάτι με έβλεπαν που ήθελα να πάρω στην Κρήτη...μα τόσο μακρινό ταξίδι θα πάμε; σαν να τα (άκουγα) να λένε μεταξύ τους...ένα φύλο που δεν είχε ακόμα πάρει το χρυσαφένιο του χρώμα, είπε στα άλλα...καιρός ήταν να κάνουμε και εμείς ένα ταξίδι και που ξέρεις μπορεί να γίνουμε πιο όμορφα από ότι είμαστε...πιο όμορφα αποκλείεται να γίνουμε κοίτα γύρω σου την φύση, κοίτα δέντρα, τα χρώματα μας και πες μου αν αυτό το πορτοκαλοκίτρινοκόκκινο στρωμένο χαλί δεν σου αρέσει.

πηγή ίντερνετ

Ναι δεν αντιλέγω, αλλά εγώ να...θα ήθελα να ζήσω και μια περιπέτεια, να δω και άλλους τόπους. Ετσι κι αλλιώς η μοίρα μας είναι να ξεραθούμε και να πέσουμε κάτω, μέχρι να γίνουμε λίπασμα, για τα επόμενα χρόνια.

Γι αυτό περιμένετε να δούμε τι θα μας κάνει αυτή που μας μάζεψε...

Αυτή που σας μάζεψε χρυσά μου, έστειψε το μυαλό της να βρει τι θα σας κάνει, αφού έψαξε, έψαξε και ιδέα δεν της κατέβαινε...θυμήθηκε πάλαι ποτέ κάτι ζωγραφισμένα φύλα που είχε φτιάξει η Αριστέα εδώ  και μην μου πείτε πως την ξεχάσατε; 

Καλά μην περιμένετε να δείτε τόση τελειότητα, ντάξει;😯

Μια προσπάθεια ήταν η ζωγραφική επάνω στα φύλλα. Καλά την κάναμε την προσπάθεια... τώρα τι τα κάνουμε τα ζωγραφισμένα οέο;🤔

Τα έβαλα επάνω σε ένα λευκό χαρτόνι ατάκτως ερρι(γ)μμένα (ναι το ξέρω η λέξη δεν υπάρχει,) 🤣και τα άφησα εκεί, να περιμένουν την απόφαση μου!!

Μέχρι εκείνη την στιγμή κάτι γράφτηκε στα γρήγορα σχετικά με το θέμα...

"Σαν τελευταίο φύλλο"

Σαν τελευταίο φύλλο, που νιώθει ανατριχίλα στο άγγιγμα τ ανέμου, έτσι και εγώ καλέ μου φοβάμαι μην σε χάσω, στην άκρη όταν θα φτάσω.

Σαν τελευταίο φύλλο, που ο άνεμος το πήρε, το σκόρπισε μακριά μου, έτσι και συ καρδιά μου, να ξέρεις δεν θ αντέξω, πως φεύγεις να πιστέψω.

Ο χωρισμός σου είναι πληγή που αιμορραγεί, σαν τελευταίο φύλλο, που έπεσε στην γη! 🍁 

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην πρόσκληση της Μίας να δημιουργήσουμε  με φύλλα. 

                              Craftlandia Challenge 12

Εύχομαι σε όλους να είστε καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και κάνετε το χαμόγελο καθημερινό σας χόμπι!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!