Μπορεί να πέρασαν οι γιορτές, αλλά για μας συνεχίζονται ακόμα.
Θα με ρωτήσετε και με το δίκιο σας βέβαια, πως γίνεται αυτό βρε Ρούλα;
Να σας πω γιατί αν δεν μοιραστώ την χαρά μας μαζί σας, με ποιον θα την μοιραστώ οέο;😄
Αν παρατηρήσατε στην περασμένη ανάρτηση μου, καθυστέρησα να απαντήσω στα σχόλιά σας και ο λόγος ήταν, ότι είχα μεγάλο ζόρι στο πλέξιμο. 😂
Η αιτία ήταν δυο κασκόλ που έπρεπε να έχω πλέξει μέχρι σήμερα, γιατί θα ερχόταν η Γιωργίνα, η μικρή μας εγγονή από την Πράγα με τον καλό της και ήταν τα δωράκια τους για τις γιορτές, αφού δεν μπόρεσαν να είναι εδώ εκείνες τις μέρες τα παιδιά.
Απίστευτο πόσο γρήγορα μεγάλωσαν τα εγγόνια μας και έχουν ανοίξει τα φτερά τους παίρνοντας τις ζωές τους στα χέρια τους.
Ήδη πέντε χρόνια στην Πράγα η μικρή μας για το διδακτορικό της που τελείωσε, αλλά δεν το βλέπω φίλοι μου να γυρίζει πίσω, αφού έχει βρει κι όλας δουλειά πάνω στο αντικείμενο που έχει σπουδάσει. Ασε δε που έχει βρει και τον σύντροφο της που είναι από εκεί. Προς το παρόν έρχονται για διακοπές στην Κρήτη.
Δύο χαρούμενα και ευτυχισμένα παιδιά με όλα τα όνειρα τους μπροστά, να τους περιμένουν μαζί με τις ευχές μας!
Τα μοντέλα μας παρουσιάζουν τα ιδιαίτερα αυτά κασκόλ με τσεπούλες δια χειρός γιαγιάς Ρούλας.😉
Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και μην ξεχνάτε να...
