ΕΤΟΙΜΗ Η .. ΠΡΟΙΚΑ...

Εεεεε ναι... ετοιμάστηκε η προίκα του μωρού.. Ένα μωρό ..που θα έρθει στον κόσμο... οσονούπω...και που ήταν η αιτία της απουσίας μου από τις επισκέψεις μου στα δικά σας μπλόκς... και που ίσα που απαντούσα στα σχόλια σας... 
Και πιστέψτε το δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο στον κόσμο από ένα μωρό...!!!
Θ α μου πείτε σε ποιον κόσμο θα έρθει το μικρούλι ...
Ας έχουμε την ελπίδα ότι τα παιδιά που θα έρχονται  στην ζωή θα την κάνουν καλύτερη από αυτήν εδώ..και ας χαρούμε που ακόμα βρίσκονται νέοι. που θέλουν να γίνουν γονείς .!
Και εμείς ας είμαστε δίπλα σε τόσο χαρούμενα γεγονότα και ας κάνουμε  καλύτερο και ομορφότερο όσο μπορούμε ...το πρώτο του περιβάλλον για ένα  μωρό  που τολμά να έρθει  στον κόσμο μας.!!
Όπως θα καταλάβατε...μπήκαν μπροστά... οι ραπτομηχανές .. καρόλια... καρφίτσες .. μεζούρες.. και άρχισαν τον τρελό χορό τους γύρω από τα υφάσματα...!! 

Εμένα να βάλεις εδώ...πάω καλύτερα με την ρίγα... μου έκλεινε το μάτι το πουά...

Και εγώ θα μπω γύρω γύρω από την λευκή πανούλα..ε;   φώναζε από μακρυά  ένα σκούρο μπλε ύφασμα.. !!

Εντάξει.. εντάξει.. όλα θα σας βάλω εκεί που ταιριάζετε ..μπουρνουζάκια με αστεράκια 

...παπλωματοθήκες...σαλιάρες.. 

 δουλέψαμε με πολύ κέφι .. και ετοιμάστηκαν τα μαξιλαράκια..  η σταγόνα και το σταγονάκι... το σύννεφο και το συννεφάκι και ένα μοναδικό αστέρι που τα συνόδευε ...

 στάθηκαν όλα για την μεγάλη πόζα... 

Την όλη κολεξιόν..την συμπλήρωσε ένα πλεχτό σετάκι..με όλα τα κομφόρ..χα..χα..!! 

Παρά λίγο να μην προλάβω να  τα φωτογραφίσω...!!
 Στο τσακ τα πρόλαβα... δηλαδή.. πριν  τα πάρει αγκαλιά η μέλλουσα μανούλα..!! 
Με το καλό της εύχομαι  ένα μωράκι ευλογημένο  με όλα τα καλά της μοίρας στην ζωούλα του ..!!
Και εσείς αγαπημένοι  μου  φίλοι μην ξεχνάτε.. ένα χαμόγελο ...ανοίγει τις καρδιές των ανθρώπων..!!
Να περνάτε όμορφα ότι και να κάνετε..!!
Υ.Γ....στο επόμενο..η ώρα του γάμου...!!

ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΕΣ...ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ...!!!!

                              Την εικόνα μου την έστειλε το...αδέρφι   και την λάτρεψα...!!
Και ναι... ο ένας ευχάριστος λόγος που χάθηκα για λίγο ήταν αυτός..!!
Ε.. μην μου πείτε ότι δεν το καταλάβατε  ήδη από τον τίτλο ε;
Είχα την μεγάλη χαρά φέτος να συναντήσω και να γνωρίσω από κοντά την αγαπημένη μας Νικόλ.. ναι.. ναι είναι αυτή που ξέρετε..την ευγενική και γεμάτη  συναίσθημα  Νικόλ !!

Μια αγαπημένη φίλη που καιρό τώρα <μιλούσαμε> μόνο πίσω από μια οθόνη..όπως με πολλές από εσάς φίλες μου..!!
Και να που έρχονται στιγμές ..και γνωρίζεσαι με ότι μέχρι τώρα φανταζόσουν..και νιώθεις όμορφα..για τον άνθρωπο..!!
Όμως η χαρά μου διπλασιάστηκε  αφού τον συγκεκριμένο διάστημα έτυχε να είναι και εδώ η αγαπημένη παλιά μου φίλη μπλόκερ και μέντορας μου στην μάθηση μου γύρω από το ίντερνετ  η Τζίντζερ-Μαίρη...και  η παρέα δεν άργησε να στηθεί..!!
Πιστέψτε το ...δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να περάσει όμορφα... μια καλή παρέα, ανοιχτές αγκαλιές και πολλά χαμόγελα.. φτάνουν..!! 
Μέσα από ένα φακό... και μάλιστα της παλιάς σχολής ..όσο και η φωτογράφος.. αυτά πάνε μαζί είπαμε..  δεν μπορείς να αποτυπώσεις το συναίσθημα και την χαρά που νιώθεις..για τόσο όμορφες  αγαπησιάρικες συναντήσεις.!!

Ως συνήθως  στο  τέλος σκέφτομαι να βγάλω φωτό χα..χα..όταν έχουν φύγει όλοι σχεδόν  και οτι απομένει από το ταψί...!!
Αυτά τα λίγα έχω να σας πω που όμως για μένα είναι πάρα πολλά...για να ξέρετε γιατί λείπω από την ιντερνετική παρέα μας αυτόν τον καιρό..!!
Ο 'αλλος χαρούμενος λόγος  ακόμα δεν  έχει ολοκληρωθεί.. οπότε θα μου κανε τε ακόμη λίγη υπομονή και είμαι  σίγουρη ότι θα με δικαιολογήσετε..!!
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και πολλές αφορμές για να χαμογελάτε παρεάκι μου...!!!

ΠΕΤΑΓΜΑΤΑ...!!!

ΦΤΕΡΟΎΓΕΣ.

Το βλέμμα ακουμπάει  σε μια γαλάζια και  ακύμαντη θάλασσα

Παρακολουθεί τα μικρά κύματα που ακουμπούν απαλά την ακρογιαλιά,

σαν να φοβούνται να μην ξυπνήσουν τα όνειρα από την χθεσινή βελούδινη νύχτα.

Ένας γλάρος πέρασε φτερουγίζοντας.

Ταξιδευτή  ακούμπησα την σκέψη μου στα ανοιγμένα φτερά του.

Και εκείνη  έφυγε μαζί του στο βάθος του ορίζοντα να σε γυρέψει.

Εκεί που σμίγει ο ουρανός και η θάλασσα σφιχταγκαλισμένα  σαν εραστές.

Και έμεινα εγώ ακίνητη εκεί στην άκρη της να νανουρίζω τα όνειρα  να μην ξυπνήσουν από την χθεσινή βελούδινη νύχτα. 

Μια που βρισκόμαστε  στις ακρογιαλιές και στα κύματα ας συνεχίσουμε στο ίδιο  μοτίβο..αγναντεύοντας τη..!!

Καράβι η αγάπη μας μέσα στα πέλαγα.

Σαν κύμα έπαιζες και εγώ σου γέλαγα.

Γλάροι τα χέρια μας φτερά ανοιγμένα,

τον έρωτα μάθαιναν σε σένα και μένα .

Μέσα στα μάτια σου γλυκά αρμένιζα.

Κι απ το γαλάζιο τους, τον κόσμο γέμιζα.

Ζήλεψε η θάλασσα και στ ακρογιάλι, 

φιλί του έστειλε μ ένα κοράλλι.

Το πρώτο πήρε μέρος στο γνωστό  συμπόσιο ποίησης  που με επιτυχία κάθε φορά κάνει η  Αριστέα..η γνωστή μας πυργοδέσποινα.!!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο που αφιερώσατε να το διαβάσετε...!!! 

Το δεύτερο...έχει γραφτεί το 94...το έβαλα να συνοδεύσει το πρώτο..!! 

Την πρωτιά την είχε επάξια η φίλη μας η Ελένη με τους Ταξιδευτές της ουτοποίας   της περάστε να  απολαύσετε το διαμάντι της.!!

Το ξέρω ότι λίγο καθυστερημένα  κάνω την ανάρτηση αυτή αλλά αυτόν το καιρό φίλοι μου μου πέσανε πολλές δουλειές που πρέπει να βγάλω σε πέρας.. αυτόν τον μήνα...και για αυτό ζητώ την κατανόηση σας.. για τις απουσίες μου..αν δεν αφήσω το μπλοκάρισμα πως θα τα κάνω μου λέτε;.. δεν γίνονται και τα δύο μαζί .. εν καιρό θα σας δείξω τι ακριβώς εννοώ ..!!! 

Να περάσετε  αγαπημένη μου παρέα ένα χαρούμενο Σαββατοκύριακο...σε όσα στραβά και ανάποδα γίνονται γύρω μας.. ας τα προσπεράσουμε με ένα χαμόγελο . θα νιώσουμε καλύτερα..πιστέψτε το..!!!!

Σας ευχαριστώ πολύ  που περνάτε και μου αφήνετε τον χρόνο σας..!!!

Σας το αφιερώνω ..με αγάπη.. ας ταξιδέψουμε μαζί του!!!!!!!!!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ...ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ..!!!!!

Καλοκαίριασε για τα καλά  πια.
 Και μια η θάλασσα που μας ξεμυαλίζει απέναντι...

μια οι δουλειές που  περιμένουν να μας έρθει η όρεξη να τις κάνουμε και.... μια που   έχουμε χαλαρώσει λίγο και... να ο καιρός .. που περνά και δεν το παίρνεις είδηση ..πόσο γρήγορα φεύγει ... η μέρα..και δεν προλαβαίνεις να κάνεις αυτά που ήθελες ..όπως  μια βόλτα στην γειτονιά, να διαβάσεις ..αναρτήσεις φίλων  να γράψεις..σχόλια.. πράγματα που μας  έχουν γίνει πια καθημερινή συνήθεια..παρεούλα μου..!!
Είναι και κάποιες φορές όμως που ένα τηλεφώνημα σε κάνει πάρα πολύ χαρούμενη!!
Ρούλα είμαι... Κρήτη έρχομαι για καφεδάκι...!! 
και τότε αλλάζει η καθημερινότητα και περνάς ένα πανέμορφο απόγευμα.. με φίλους  που είχαν την καλοσύνη και την διάθεση να έρθουν να μας δουν.. !!!
Εντάξει μην φωνάζετε καλέ; ποια είναι και ποια ειίναι;
Ενα Αρμενάκι απο την πανέμορφη Σύρο κόπιασε στην Κρήτη μετά του συζύγου της να αγναντέψει και απο εδώ ...

την αγαπημένη της θάλασσα ..!! και όταν γύρισε  ο ήλιος στο μπαλκονάκι..μετακομίσαμε στην μικρή μας πλατεία...

λίγα μέτρα πιο μακρυά.. μέχρι που έδυσε ο ήλιος...

βάφοντας με τα πιο υπέροχα χρώματα τον ορίζοντα...!!!!!!
Και τι δεν είπαμε..και πόσο  γρήγορα  περνά η ώρα  όταν έχεις όμορφη παρέα !!! 
Ελένη μου αφιερωμένο σε σένα με αγάπη το τραγούδι..!!

Με την Ελένη  είχαμε συναντηθεί για πρώτη φορά στο Ηράκλειο πέρσι..όταν είχαν κατέβει για την γέννηση της μικρής τους εγγονούλας..!!
Χάρηκα πολύ που ξαναβρεθήκαμε Ελένη μου .. και τώρα που ξέρετε τον δρόμο όταν με το καλό κατεβαίνετε εδώ θα χαρούμε  να τα λέμε φίλοι μας !! 
Η Ελένη είναι γουρλού.... γι αυτό έβαλα την ανάρτηση για την συνάντηση μας σήμερα.. που είναι πρώτη του μήνα για να μας πάει καλά αγαπημένη μου παρέα..!! 
Που ξέρεις; καμιά φορά η καλή διάθεση.. η θετική σκέψη..  ένα χαμόγελο που δεν ξεχνάμε να βάζουμε στα χείλη μας όταν λέμε καλημέρα..
 μας πάνε καλύτερα τα πράγματα.. !!
Να περνάτε όμορφα...να έχετε ένα  χαρούμενο μεσοκαλοκαιρινό μήνα ..!!!

ΜΟΥΣΙΚΕΣ....ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

                                               εικόνα από το ίντερνετ

Μια μικρή πετρούλα στην ακύμαντη λίμνη των αναμνήσεων πέταξες.
Αναδεύτηκαν οι θύμησες.
Έσπρωχναν η μια την άλλη, σε έναν αγώνα δρόμου πια θα ανέβει γρηγορότερα στην επιφάνεια.
Να τη!!  πρώτη πρώτη..εκείνη των δεκαεφτά χρόνων μου,που με ένα ποτήρι βερμούτ στο χέρι σε ένα πάρτι το.. πρώτο μου, (τότε ήμουν και μικρή για τέτοια) προσπαθούσα να αγγίξω δήθεν τυχαία το χέρι ενός αγοριού με γριζοπράσινα μάτια ακούγοντας από το πικ-απ,  το χιλιοπαιγμένο δισκάκι  45 στροφών  την βελούδινη φωνή του αξέχαστου βασιλιά της ροκ 
Elvis Presley  στο..  Only Yoy

Μέχρι τώρα όποτε ακούω αυτό το τραγούδι γυρίζω σε εκείνη την εποχή της αθωότητας..!!
Μετά από πολλά χρόνια όταν  άκουσα το τραγούδι ... Για ένα ταγκό..... της λατρεμένη Αλεξίου  .... έγινε το τραγούδι μας. 

Πλημμύρισαν οι αναμνήσεις την καρδιά.
Απλώθηκαν στο κορμί και ανανέωσαν τα κύτταρα του.!
Πόσες φορές τα τραγούδια δεν  λένε αυτά που θέλουμε να πούμε .!!!!
 Ακόμα πολλά αγαπημένα που άφησα απ έξω.. Εδώ  έβαλα τα δύο πιο σημαντικά κι αγαπημένα της ζωής μου..!!

Αυτή ήταν αγαπημένοι μου  η συμμετοχή μου στο μουσικό ταξίδι που μας προσκαλεί η Ελένη με το  Καρυδότσουφλο  της!! σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου για το ταξίδι αυτό.!! 
Να περνάτε  καλά .. να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..και μην ξεχνάτε..ένα χαμόγελο θα σας περιμένει στην γωνία...!!!!! 

ΟΛΑ ΜΑΖΙ....ΣΕ ΜΙΑ.. !!!

 ΤΟ ΤΑΜΑ 

Άνοιξε την πρόσκληση του γάμου τους και κοίταξε ευτυχισμένη τα δύο χρυσά άλφα τα αρχικά τους Αργύρης-Άρτεμη να είναι αγκαλιασμένα  όπως εκείνη με τον Αργύρη της.

προκαλούσαν συγγενείς και φίλους να βρεθούν κοντά τους την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής τους.

Χαμογέλασε. Όλα ήταν όπως τα είχε ονειρευτεί.

Από τότε που ήταν μικρά παιδιά  από το σχολείο ακόμα αγαπούσε τον Αργύρη με την αγάπη εκείνη την άδολη που μόνο τα παιδιά ξέρουν .

 Μία τάξη μεγαλύτερος ήταν, αλλά σε όλα τα παιχνίδια την υπερασπιζόταν όταν την πείραζαν τα άλλα παιδιά.

Μεγαλώνοντας  μεγάλωνε και η αγάπη που είχαν οι δυο τους

Θα σου χτίσω ένα μεγάλο παλάτι  και θα σε κάνω βασίλισσα Αρτεμώ μου της έλεγε όταν βρίσκονταν στα κρυφά πίσω από το εξωκλήσι της Βαγγελίστρας

Έτρεμε σαν πουλάκι όταν ακουμπούσε τα χείλη του στα δικά της και βούλιαζε στους ωκεανούς των γαλάζιων  ματιών του η Αρτεμώ. ποτέ δεν μπόρεσε να μετρήσει τις πολύχρωμες πεταλούδες που πετάριζαν γύρω τους, σε κάθε άγγιγμα του..

Και ήρθε ο καιρός που ο Αργύρης έπρεπε να φύγει. 

Είχε περάσει στην κοντινή πόλη  στην σχολή εμποροπλοιάρχων που ήταν και το όνειρό του..την αγαπούσε την θάλασσα όπως και την Αρτεμώ του.

Ήταν ο πρώτος μικρός χωρισμός τους και η Αρτεμώ  ένοιωσε την καρδιά της να πονά για πρώτη φορά.

Που να φανταζόταν ότι η ζωή της δίπλα στον Αργύρη θα ήταν από εδώ και πέρα πολλοί μικροί αποχαιρετισμοί.

Όταν είχαν αποφασίσει να ενώσουν τις ζωές τους τους είχε γίνει πια συνήθεια  το μαζί και χώρια.

Είχαν ορκιστεί από την πρώτη φορά που φιλήθηκαν πίσω  από το ξωκλήσι της Βαγγελίστρας.. ότι και να συνέβαινε στην ζωή τους θα ήταν για πάντα μαζί.

Η Αρτεμώ  έγινε δασκάλα. Λάτρευε τα παιδιά γι αυτό διάλεξε και αυτό το επάγγελμα.

Ήταν τυχερή γιατί την μετέθεσαν στο χωριό τους, αφού η προηγούμενη  δασκάλα είχε φύγει και το σχολειό χρειαζόταν μια δασκάλα.

Ήταν πολύ ευτυχισμένοι και ο γάμος τους έγινε το καλοκαίρι  μέσα σε χαρές και γλέντια μαζί με όλο το χωριό να χαίρεται για την ευτυχία τους, μέχρι το πρωί που ο ήλιος αγουροξυπνημένος, άρχισε να απλώνει τις αχτίνες του  να φωτίσει την μέρα.!

Τον ήθελε ολότελα  δικό της η Αρτεμώ τώρα που έγιναν ανδρόγυνο. Δεν ήθελα πια να τον μοιράζεται με την θάλασσα.

Το ήξερε αυτό ο Αργύρης  την λάτρευε την Αρτεμώ του και δεν ήθελε να την  στεναχωρεί.

 Είχε σκοπό να  αφήσει την θάλασσα  μόλις ταχτοποιούσαν τα οικονομικά τους.

Κάθε φορά που μπάρκαρε εκείνος, η Αρτεμώ πήγαινε στην Βαγγελίστρα της, άναβε ένα κερί και την παρακαλούσε να της τον προσέχει.

 Ήρθε ο χειμώνας βαρύς με τον  ουρανό   να   έχει κατεβάσει τα πιο μαύρα του σύννεφα  ενώ ο άνεμος λυσομανούσε σηκώνοντας τεράστια κύματα σαν να ήθελαν να καταπιούν το καράβι που βρέθηκε  μέσα σ αυτήν την θύελλα.

Ο καπετάνιος κατάλαβε ότι τα πράγματα ήταν δύσκολα..

Βαγγελίστρα μου βόηθα..!!! έκανε τον σταυρό του ο Αργύρης.

Δεν πρόλαβε να αποσώσει τα λόγια του και το καράβι άρχισε να γέρνει. ίσα που πρόλαβαν να πέσουν μαζί με το πλήρωμα στην θάλασσα.

Πάντα γέμισε η ψυχή της με φόβο όταν έβλεπε τον καιρό μπουρουνιασμένο.

Θα ήθελα να μπορούσε να πάρει μια κιμωλία και να τον σβήσει από μέσα της αυτόν τον φόβο. Όμως δεν μπορούσε, γιατί εκείνος τρύπωνε ακόμα πιο βαθιά μέσα της.

Βαγγελίστρα μου βόηθα..!! και εγώ θα έρχομαι να σου ανάβω κάθε μέρα το καντήλι σου.

Με την αγωνία στην καρδιά  ξάπλωσε αλλά δεν την έπαιρνε ο ύπνος

Αξημέρωτα άνοιξε την τηλεόραση την ώρα που ο παρουσιαστής των ειδήσεων  έλεγε για το ναυάγιο της ΕΛΠΙΔΑΣ και πως σώθηκαν όλοι οι ναυτικοί μαζί με τον καπετάνιο τους τους περισυνέλεξαν ταλαιπωρημένους αλλά ζωντανούς. σε λίγες μέρες θα γύριζαν στην πατρίδα.

Σε ευχαριστώ Βαγγελίστρα μου!!! έκανε τον σταυρό της η Αρτεμώ, και ξεκίνησε  για το τάμα της.

Από τότε και για όλα τα χρόνια της ζωής της έβλεπαν οι συχωριανοί την Αρτεμώ ακόμα  με το μπαστουνάκι της και τα άσπρα της μαλλιά να ανεβαίνει στο ξωκλήσι της Βαγγελίστρας για να ανάψει το καντήλι της Της.

Αυτή ήταν ολόκληρη η ιστορία μου στο παιχνίδι των λέξεων (κόψαμε αρκετά γιατί ξεπερνούσε το κείμενο τον αριθμών των λέξεων ) που κάνει ως γνωστό πάντα με πολύ επιτυχία η φίλη μας η Μαρία .. 

την πρωτιά την πήρε επάξια η Κανελλάκη μας με το Απάγκιο της..!!!

                       Κομμένες ανάσες στην σκοτεινιά
                             γυρεύουν ένα ξάγνατο.
                            Ένα μικρό άσπρο σημαδάκι,
                            να τις τραβήξει από εκεί.

Έλαβε μέρος στις 25 λέξεις που διοργανώνει με επιτυχία η Μαρία που έχει το Κείμενο

Η Πρωτιά στις 25 λέξεις ανήκει στην ποιήτρια φίλη μας την Ελένη να περάσετε να δείτε διαμάντια της

Και η τελευταία κυριολεκτικά συμμετοχή μου .... όχι καλέ μην σας πιάσει κόλπος .. θα ξαναπάρω μέρος.. απλά τελευταία στην σειρά λέω...ήταν  η φωτογραφία μου αυτή.. στον διαγωνισμό φωτογραφίζειν που κάνει πάλι η Μαρία...στο άλλο της μπλοκ ..Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά

                                  Όλα στο κόκκινο ήταν ο τίτλος της.. 

Πρώτη και καλύτερη ήρθε η φωτογραφία της Μαρίας...απολαύστε τη στο χώρο της.. φίλοι μου !!!
Σας ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου παρεούλα που αφήνετε ... έστω και λίγο...από τον πολύτιμο χρόνο σας ...καλή εβδομάδα σας εύχομαι..και  μην ξεχνάτε να χαμογελάτε ακόμα και στα δύσκολα... το ξέρω επαναλαμβάνομαι αλλά σκεφτείτε τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς  το χαμόγελο..ε;  

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ...!!!!...Μαθήματα 3D..δια τηλεφώνου..!!!!

 Γηράσκω αεί διδασκόμενος. 
Είπε ο Πλάτων.... όχι δεν το έριξα στην φιλοσοφία.. τρομάρα μου..
Όμως  πόσο ταιριάζει στην περίπτωση μου δεν λέγετε.!!
Καλέ πόσα θα μάθω πια η γυναίκα;  
Ναι.. ναι ακόμα μαθαίνω .. τι; εεεε αυτό θα το δείτε παρακάτω.. !!
Τοκ τοκ  έχετε πακέτο ...όχι εσείς καλέ; αλλά εγώ... ναι πακέτο είχα.. όχι από εκεί που πάει ο νους σας αλλά από την γνωστή και μη εξαιρετέα Αριστέα μας !! και τι πακέτο...!!!

Και σιγά το νέο θα μου πείτε... η Αριστέα και που δεν στέλνει πακέτα..το χει χούι!!
Ναι αλλά αυτό το συγκεκριμένο πακέτο είχε μέσα εκτός από  βιβλία   μια υπέροχη καρτούλα που την έφτιαξε μόνη της.....
χαρτοπετσετούλες

και  ένα πλαστικό  κουτάκι στρογγυλό , ένα μπουκαλάκι με ένα σκούρο υγρό...!!!! το κοίταξα με απορία; τι το κάνουν αυτό οέο; αναρωτήθηκα..!!!

Χτυπάω τηλέφωνο... τι είναι μανίτσα μου ετούτο; που θα έλεγες και εσύ, της λέω..!! 

Και από την άλλη μεριά του σύρματος..είναι πάστα Easy 3D flex.
Tι είναι παιδί μου της λέω για  κάνε μου το λιανά...!!
Να... μου λέει θα  το χρησιμοποιήσεις  και θα κάνεις  αυτό .. αυτό ... αυτό και αυτό..!!
Τι λες Αριστάκι μου λέω; όλα  εύκολα σου φαίνονται εσένα .. για ρώτα και μένα... που δεν κατέχω ντιπ... από τα θρι ντι  και τα  υπόλοιπα;
 Ελα μου λέει.. θα τα καταφέρεις  κανε ένα δείγμα..να δεις..!!
Και τι να κάνω; τα υλικά τα είχα αφού μου τα χάρισε  έπρεπε να σταθώ στο ύψος μου όσο κοντό και να ήταν αυτό..χα..χα..!!!
Πήρα λοιπό ένα ξυλαράκι   κόλλησα μια χαρτοπετσέτα.. και στο πλάι έκανα ότι ακριβώς μου είπε .

Εβαλα την πάστα και ψεκασα με το σκούρο υγρό.. να δεις πως το λένε..αααα πατίνα πάουερ... τέτοιο...Το αποτέλεσμα με ενθουσίασε αφού έγινε μια μικρή κρεμαστρούλα...που σιγουρα θα βρει το τόπο της.!!

 και μια και  πήρα φόρα λέω ας δοκιμάσω και σε ένα χάρτινο καπάκι ...

ακολούθησε  ένα γυάλινο βάζο 

...και... αααα  όχι αν συνεχίσω δεν θα σταματήσω..

 βρε λες να  κολλήσω σαν την Αριστέα;    
Πάντως μου άρεσε πολύ η διαδικασία ..τελειότητες μην περιμένετε..ντάξει...; 
Όσο για τα βιβλία που μου χάρισαν  μαζί  η Nάσια και τα αγόρια της  τον Νικόλα και τον Πέτρο....εεεεε..το ένα από αυτά ήταν τα  ποιήματα του Καβάφη.που ποτέ μου δεν είχα διαβάσει..! 

 Το ξεφύλλισα μέχρι να έρθει η ώρα να το διαβάσω με την ησυχία μου .. και  φτάνω  στην Ιθάκη του ..διαβάζω...

Πάντα στον νού σου νά χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάσεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη νά σέ δώσει η Ιθάκη.

Σαν να το έγραψε για μένα...σκέφτηκα...!!! Είναι ότι ομορφότερο έχω διαβάσει για όσους ψάχνουν την (Ιθάκη) τους και βρίσκονται ακόμα στο δρόμο προς αυτήν ..!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ από καρδιάς Αριστέα μου  Νάσια .. Νικόλα και Πέτρο.. τα βιβλία θα τα διαβάσω το καλοκαιράκι.!!! 
Αγαπημένη μου παρεούλα  σας ευχαριστώ πολύ  που περνάτε και τα λέμε...σας εύχομαι να έχετε ένα όμορφο μήνα...να μην ξεχνάτε το χαμόγελο.. χαρίστε το όπου μπορείτε.. δεν κοστίζει τίποτα.. είναι  η ουσία της ζωής..!!!!  

                                                           πηγή
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ  σε όλους..!!!!!!!!!!!!

.... Ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ..!!! ( Κοινωνία Ώρα Αγάπης)

Μέσα σε ένα όμορφο καταπράσινο δάσος, κανένα από τα ζώα που ζούσαν εκεί δεν είχε όρεξη για παιχνίδι...!!!
Άλλα  ήταν ξαπλωμένα νωχελικά επάνω στο χορτάρι,και άλλα καθισμένα στα κλαδιά των δέντρων και όλα είχαν αφοσιωθεί, με πολύ προσοχή, άλλο στο... smart fone, του,...άλλο στο.. I pad ένα τρίτο στο   tablet και άλλα .. στα κινητά τους .. στέλνοντας   μηνύματα το ένα στο άλλο, παίζοντας παιχνίδια στο  p.c..τους..
Απόλυτη σιωπή στο δάσος.
Κανένας βρυχηθμός... κανένα μουγκρητό.. 

Η μόνη που είχε ξεφύγει από αυτή την μανία ήταν η σοφή ηλικιωμένη  κουκουβάγια.
Έβλεπε πως είχαν καταντήσει τα ζώα του δάσους πως  είχαν παχύνει από το καθισιό.. και τα μεγάλα της μάτια βούρκωναν από την λύπη. .!
Πρέπει κάτι να σκεφτώ.. μουρμούρισε., δεν είναι κατάσταση αυτή!!
Κάτι που να συμμετέχουν όλα τα ζώα μαζί... αλλά τι;
Ω..!!! πως δεν το σκέφτηκα  τόσο καιρό φώναξε χτυπώντας με το ένα της φτερό το κούτελο της.!!

Θα οργανώσω ένα μαραθώνιο.. και μόνο να μου πει κανένα ότι δεν παίρνει μέρος σ αυτόν   και θα τα πούμε...!!
Κούκου..βα....κούκου βα.. άρχισε να φωνάζει. 
Ωχ... τι έπαθε η κυρα κουκουβάγια και μας φωνάζει.. λέει ένας λαγός που έπαιζε εκείνη την ώρα ένα παιχνίδι στον υπολογιστή του.
Δεν ξέρω τι  μας  θέλει  απάντησε  από το απέναντι κλαδί ένας σκίουρος...σκυμμένος  στο κινητό του να προσπαθεί να διαβάσει το μήνυμα που του έστειλε.. το ζαρκάδι. 
Ουφ τι να  θέλει άραγε; δεν μου φαίνεται και τόσο φιλικό το κρώξιμο της είπε ο λύκος , δυσαρεστημένος που τον διέκοψαν από την συζήτηση που είχε στο facebook   με την  κυρα λύκαινα.
Με τα χίλια ζόρια και συνοφρυωμένα μαζεύτηκαν στο ξέφωτο όπου ήταν  το σπίτι της σοφής ηλικιωμένης  κουκουβάγιας.

 Μπορεί όλα  τα ζώα να δυσαρεστήθηκαν για την μάζωξη αλλά δεν τολμούσαν να της φέρουν και αντίρρηση.
Όταν τα είδε εκείνη όλα  μαζεμένα κάτω από το σπίτι της...στάθηκε σε ένα κλαδί και κοίταξε ευχαριστημένη. 
Όλο το ξέφωτο .. μέχρι την άκρη του ήταν γεμάτο και όλα τα ζώα είχαν τα μάτια τους καρφωμένα επάνω της.
Χμμ.. καλό είναι αυτό σκέφτηκε... από μέσα της τουλάχιστον με ακούν ακόμα..
Ελα κυρά κουκουβάγια λέγε τι μας θέλεις και έχουμε   δουλειές είπε η βαστική  κυρα αλεπού .
Σαν τι δουλειές έχεις κυρά αλεπού;
Εεεεε να...έχω αφήσει στην μέση ένα μήνυμα  που ήθελα να στείλω...
Αααα για αυτό ακριβώς  θέλω να σας μιλήσω..την διέκοψε η σοφή  ηλικιωμένη κουκουβάγια.
Σας μάζεψα εδώ όλα ...γιατί δεν είναι κατάσταση αυτή που  ζούμε  στο δάσος..!! 
Δεν ήταν έτσι παλιά...το δάσος .. είχε ζωή.. φωνές... ακούγαμε μουγκρητά... βρυχηθμούς νιαουρίσματα.. 
Τώρα έχετε πέσει με τα μούτρα στο ίντερνετ στο  facebook  και δεν σηκώνεται κεφάλι από τα κινητά..!! 
Και πως θα μάθουμε χωρίς αυτά τι συμβαίνει στον κόσμο;  πετάχτηκε  ο βασιλιάς το λιοντάρι.
Να το κάνετε και αυτό ... αλλά με μέτρο.
Λοιπόν .. σας μάζεψα εδώ να σας ανακοινώσω την απόφαση μου να διοργανώσουμε  ένα μαραθώνιο  και θα λάβουν μέρος όλα τα ζώα του δάσους.. να γυμναστείτε και να ξαναγυρίσει η ζωή εδώ μέσα.
Μαραθώνιος; τι είναι αυτό; ρώτησε ο σκαντζόχοιρος που έφτασε εκεί
την τελευταία στιγμή.

Ο μαραθώνιος είναι ένα άθλημα του το κάνουν οι άνθρωποι και σκέφτηκα ότι αφού είναι  ομαδικό θα σας ενδιαφέρει.
Θα μαζευτήτε όλα εδώ στο ξέφωτο και μόλις θα σας δώσω το σύνθημα  θα αρχίσετε να τρέχετε μέχρι να φτάσετε στο απέναντι δασάκι.
Όποιο από όλα σας φτάσει πρώτο αυτό και θα είναι ο νικητής..
Ααα εγώ θα φτάσω πρώτο είπε το λιοντάρι εκτός ότι τρέχω γρήγορα είμαι ο βασιλιάς...μμμμ σιγά μπορεί να είσαι βασιλιάς αλλά  εγώ θα φτάσω πρώτη στο τέρμα. τρέχω γρηγορότερα .. είπε η ελαφίνα..!!  Εεε όχι και γρηγορότερα και από μένα; άρχισε να λέει η τίγρης.
Θέλουμε να πάρουμε και εμείς μέρος στον μαραθώνιο ακούστηκαν δυο ψιλές φωνούλες..!!
Ποιος μιλάει; γύρισαν όλα μαζί τα κεφάλια τους να δουν από που έρχονταν οι φωνές..
Μια χελώνα και ένα σαλιγκάρι  ήταν τα ζωάκια που μίλησαν.

πηγη εικόνων

Να πάρετε μέρος στην μαραθώνιο; ρώτησαν  όλα με ένα στόμα .. και κρατώντας τις κοιλιές  τους ξέσπασαν σε κοροϊδευτικά γέλια.. 
Τι φασαρία είναι αυτή; ρώτησε η κουκουβάγια ενώ ήταν έτοιμη να δώσει το σύνθημα της εκκίνησης.
Θέλουν να πάρουν μέρος και η χελώνα με το σαλιγκάρι.. μα ποτέ δεν θα μας φτάσουν στο τρέξιμο είπαν τα ζώα ακόμα γελώντας.
Και βέβαια έχουν το δικαίωμα στην προσπάθεια θα  πάρουν μέρος  όλα τα ζώα που θέλουν και  μπορούν να το κάνουν.
Λοιπόν.. μπείτε  όλα σε μια γραμμή.
Έτοιμοι; εμπρός... μαρς.
Ξεκίνησαν να τρέχουν όλα προς τα εκεί που ήταν το τέρμα...έτρεχαν να φτάσουν όσο γινόταν πιο γρήγορα..για να νικήσουν .
Το σαλιγκάρι και η χελώνα ξεκίνησαν και εκείνα μα όπως ήταν τα πράγματα δεν θα έφταναν ούτε μέχρι την μέση όμως συνέχισαν την προσπάθεια δεν το έβαλαν κάτω.
Ξαφνικά πιάνει μια δυνατή  καταιγίδα..και όλα έτρεξαν να προφυλαχθούν από τις χοντρές σταγόνες της βροχής.
Η χελώνα και το σαλιγκάρι  χώθηκαν κάτω  από τα καβούκια τους και συνέχισαν να προχωρούν.
Φτάνοντας λίγα βήματα πριν το τέρμα το σαλιγκάρι γυρίζει και λέει στην χελώνα..
Συνέχισε εσύ ... εγώ κουράστηκα δεν μπορώ άλλο, νομίζω ότι δεν θα τα καταφέρω.
Ελα λίγο έμεινε κουράγιο, φτάνουμε στο τέρμα το φανταζόσουν; 
Ανέβα στην πλάτη μου και πάμε.
Το σαλιγκάρι σκαρφάλωσε στο καβούκι  της χελώνας και προχώρησαν μαζί τα  δυο μέτρα που τους χώριζαν από το τερματισμό...!!
Ξαφνικά ακούστηκα χειροκροτήματα από όλα τα ζώα που είχαν στο μεταξύ μαζευτεί στο δασάκι που ήταν το τέρμα ..αφού η καταιγίδα.. είχε σταματήσει.
Μπράβο... μπράβο..έλεγαν όλα και δεν γελούσαν πια μαζί τους.
Όμως είχε παρουσιαστεί  ένα πρόβλημα.. ποιο από τα δύο θα ήταν ο νικητής; 
Να ρωτήσουμε την σοφή ηλικιωμένη κουκουβάγια. .είπαν μερικά.
Ναι ..ναι ...θα βρει την λύση σίγουρα.
Εγώ  λέω να έχουμε δυο νικητές .. εσείς τι λέτε; είπε εκείνη  με ένα χαμόγελο  
Ναι..ναι.. συμφώνησαν  όλα μαζί.
Και ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που σε έναν  μαραθώνιο υπήρχαν δύο νικητές αντί για  έναν...!!! 

Ολες οι εικόνες είναι από το ίντερνετ. 

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στο δρώμενο
                                          (Κοινωνία Ώρα Αγάπης)

της αγαπημένης μας πυργοδέσποινας...Αριστέας... Η ζωή είναι ωραία .. έχει αντίρρηση κανείς; 
Η ώρα της αγάπης μπορεί να υπάρχει παντού ... σε όλα τα πλάσματα του κόσμου τούτου.!!
Γι αυτό να την περιμένετε .. αγαπημένη μου παρέα θα σας γεμίσει χαρά και χαμόγελα..!!!! 
Όπως με γέμισε και εμένα χαρά και χαμόγελα αυτή η όμορφη προσωπική μου  κούπα για να πίνω τον καφέ μου  σταλμένη από την καλή μας φίλη την Με τον υπέροχο δικό της κόσμο!!!

Εεεεεε είναι να μην χαίρεσαι;
Σε ευχαριστώ πολύ Σωτηρία μου  μου για το χαμόγελο που μου χάρισες..!!!