Ψάχνοντας αυτές τις μέρες τα μπλοκάκια μου ..είδα ότι είχα γράψει παλιά...χι..χι..2004 για τόσο παλιά λέμε..κάποιες μαντινάδες που μιλούν για το Πάσχα ..την Άνοιξη...και μια που ακόμα έχουμε εορταστικό και Ανοιξιάτικο κλίμα θέλησα παρεάκι μου να μοιραστώ μαζί σας.. εκείνες τις προσπάθειες μου..διανθίζοντάς την κάθε μαντινάδα με τα λουλούδια μου!!
Όσοι είναι από την Κρήτη θα καταλάβουν την παρακάτω μαντινάδα.. και τι δύσκολο είναι να μην είσαι κρητικός και να προσπαθείς να μπεις στην κουλτούρα του τόπου...!!
Όμως η προσπάθεια για μένα πάντα είναι το άλφα και το ωμέγα κάθε ξεκινήματος!!
Τση Κρήτης την αυλόπορτα
Ανοίγω τη με τρόπο
να μπω να κάτσω στην αυλή
θέλει μεγάλο κόπο.
Φιλί τσ αγάπης δώσαμε
με το Χριστός Ανέστη
μια λέξη απ τα χείλη σου
προσμένω κι άντε πες τη.
Να σουν κερί να σε κρατώ
πάντα στην μια μου χέρα
με τ άλλο να σου τον κρατώ
μακρυά σου τον αγέρα.
Λουλούδι είσαι τ Απριλιού
και γω του Μάϊ κλώνος
Θα σε κρατώ ολάνθιστο
μην σε μαράνει ο χρόνος.
Αγριομανουσάκι μου
κι αμυγδαλιάς ανθέ μου
στην στράτα δεν σε πάντιξα
και κακοφαίνεται μου
Μυρίζει η αγκάλη σου
σαν ροδαριά τ Απρίλη
μπουμπούκι κόκκινο κλειστό
είναι τα δυο σου χείλη.
Ξανθιά μου μου βιόλα έγινες
τ ονείρου μου η σκέψη
κι ό ήλιος του μεσημεριού
που πα να βασιλέψει.
Εβαλες το φουστάνι σου
και πάλι το βιολάτο
και έκανες την γειτονιά
μικρή μου άνω κάτω.
Ενα βιολάκι άνθισε
αναθεμάτο κι όλα
ξεπέρασε στην μυρωδιά
την πιο όμορφη μου βιόλα.
Μες τ ανθογιάλι τση καρδιάς
βιόλα μου στόλισα σε
από δω και μπρος μοναδική
έγνοια μου μόνο θα σαι.
Ποτέ δεν είδα την ζωή
σαν αδειανό ποτήρι
γι αυτό και κείνη δεν χαλά
κανένα μου χατίρι.
Αγαπημένη μου παρεούλα..ένα μικρό δείγμα προσπάθειας ήταν αυτό..
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.. ας έχουμε στην έννοια μας όσους περνούν δύσκολα.. και αν μπορούμε ας τους απλώσουμε το χέρι...
Και να μην ξεχνάμε ότι ένα χαμόγελο ζεσταίνει και την πιο παγωμένη καρδιά.!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.!!
Όσοι είναι από την Κρήτη θα καταλάβουν την παρακάτω μαντινάδα.. και τι δύσκολο είναι να μην είσαι κρητικός και να προσπαθείς να μπεις στην κουλτούρα του τόπου...!!
Όμως η προσπάθεια για μένα πάντα είναι το άλφα και το ωμέγα κάθε ξεκινήματος!!
Τση Κρήτης την αυλόπορτα
Ανοίγω τη με τρόπο
να μπω να κάτσω στην αυλή
θέλει μεγάλο κόπο.
Φιλί τσ αγάπης δώσαμε
με το Χριστός Ανέστη
μια λέξη απ τα χείλη σου
προσμένω κι άντε πες τη.
Να σουν κερί να σε κρατώ
πάντα στην μια μου χέρα
με τ άλλο να σου τον κρατώ
μακρυά σου τον αγέρα.
και γω του Μάϊ κλώνος
Θα σε κρατώ ολάνθιστο
μην σε μαράνει ο χρόνος.
Αγριομανουσάκι μου
κι αμυγδαλιάς ανθέ μου
στην στράτα δεν σε πάντιξα
και κακοφαίνεται μου
Μυρίζει η αγκάλη σου
σαν ροδαριά τ Απρίλη
μπουμπούκι κόκκινο κλειστό
είναι τα δυο σου χείλη.
Ξανθιά μου μου βιόλα έγινες
τ ονείρου μου η σκέψη
κι ό ήλιος του μεσημεριού
που πα να βασιλέψει.
Εβαλες το φουστάνι σου
και πάλι το βιολάτο
και έκανες την γειτονιά
μικρή μου άνω κάτω.
Ενα βιολάκι άνθισε
αναθεμάτο κι όλα
ξεπέρασε στην μυρωδιά
την πιο όμορφη μου βιόλα.
Μες τ ανθογιάλι τση καρδιάς
βιόλα μου στόλισα σε
από δω και μπρος μοναδική
έγνοια μου μόνο θα σαι.
Ποτέ δεν είδα την ζωή
σαν αδειανό ποτήρι
γι αυτό και κείνη δεν χαλά
κανένα μου χατίρι.
Αγαπημένη μου παρεούλα..ένα μικρό δείγμα προσπάθειας ήταν αυτό..
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.. ας έχουμε στην έννοια μας όσους περνούν δύσκολα.. και αν μπορούμε ας τους απλώσουμε το χέρι...
Και να μην ξεχνάμε ότι ένα χαμόγελο ζεσταίνει και την πιο παγωμένη καρδιά.!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.!!