Ναι έρχεται κάποτε και αυτή η ώρα.. που δεν ξέρεις τι να κάνεις και βαριέσαι να κάθεσαι.. ο λόγος το λέει...
Γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει γυναίκα που να φτάσει σ αυτό το σημείο να...προλάβει να βαρεθεί..χα..χα..
Σε κάποια τέτοια στιγμή βρέθηκα και ψαχνόμουν τι κάνω...τι να κάνω..και η σκέψη αυτή με ακολουθούσε ακόμα και εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του..χα.χα.
Βέβαια δεν σας κρύβω πως ντρεπόμουν να κάνω ανάρτηση αυτή την ιδέα που μου ήρθε κοιτάζοντας μια συγκεκριμένη γωνία του μπάνιου μας...που εδώ και πολύ καιρό δεν μου άρεσε το... καλαθάκι του (ναι γι αυτό το..απαραίτητο αξεσουάρ του μπάνιου πρόκειται να σας πω...
Είχε σκουριάσει αν και ανοξείδωτο.
-Πέτα το βρε αγάπη μου θα πάρουμε καινούργιο...ο δικός μου.
-Δεν το βλέπεις; τα έφαγε τα ψωμιά του...
-Χμ.. εγώ καλά λες αλλά..
-Τι αλλά..δεν έχει, αύριο θα πάρουμε άλλο καινούργιο.
Ομως εγώ εκεί με τον δισταγμό στα χείλη..
τι έχω μάθει εδώ μέσα από τις φίλες μου;
πως δίνουμε στα πράγματα μια δεύτερη ευκαιρία.
Μα και σε αυτό; θα αναφωνήσετε και με το δίκιο σας..
Εεεε ναι.. μόνο ένα παράορο (σαλεμένο) χα..χα μυαλό σαν το δικό μου θα μπορούσε να το σκεφτεί και αφού μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό πειραματίστηκα.
Τι είχα να χάσω;
Μπογιές είχα και άρχισα να το βάφω..από την βιασύνη μου ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία πως ήταν πριν και λίγα λεπτά πριν το καλύψω όλο από την μπλε μπογιά το θυμήθηκα χα.χα.
Αφού βάφτηκε ολόκληρο..
Πινελάκια και χρώματα χαρούμενα έπιασαν δουλειά.
Το πράσινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί...
Και άρχισε να αλλάζει όψη..
Και το αποτέλεσμα με αποζημίωσε..για την δεύτερη ευκαιρία που του έδωσα.!!
το μοντέλο στην πασαρέλα..
Πανέμορφο και χαρούμενο όπως εγώ στην... θέση του!!
ΧΑ..ΧΑ..
Ο Αύγουστος μετράει στα δάχτυλα του ενός χεριού τις μέρες του αλλά..γι αυτό θα μιλήσουμε την επόμενη φορά..
Να είστε καλά να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε.. πάντα υπάρχουν αφορμές για να το κάνουμε..ναι;
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!
Γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει γυναίκα που να φτάσει σ αυτό το σημείο να...προλάβει να βαρεθεί..χα..χα..
Σε κάποια τέτοια στιγμή βρέθηκα και ψαχνόμουν τι κάνω...τι να κάνω..και η σκέψη αυτή με ακολουθούσε ακόμα και εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του..χα.χα.
Βέβαια δεν σας κρύβω πως ντρεπόμουν να κάνω ανάρτηση αυτή την ιδέα που μου ήρθε κοιτάζοντας μια συγκεκριμένη γωνία του μπάνιου μας...που εδώ και πολύ καιρό δεν μου άρεσε το... καλαθάκι του (ναι γι αυτό το..απαραίτητο αξεσουάρ του μπάνιου πρόκειται να σας πω...
Είχε σκουριάσει αν και ανοξείδωτο.
-Πέτα το βρε αγάπη μου θα πάρουμε καινούργιο...ο δικός μου.
-Δεν το βλέπεις; τα έφαγε τα ψωμιά του...
-Χμ.. εγώ καλά λες αλλά..
-Τι αλλά..δεν έχει, αύριο θα πάρουμε άλλο καινούργιο.
Ομως εγώ εκεί με τον δισταγμό στα χείλη..
τι έχω μάθει εδώ μέσα από τις φίλες μου;
πως δίνουμε στα πράγματα μια δεύτερη ευκαιρία.
Μα και σε αυτό; θα αναφωνήσετε και με το δίκιο σας..
Εεεε ναι.. μόνο ένα παράορο (σαλεμένο) χα..χα μυαλό σαν το δικό μου θα μπορούσε να το σκεφτεί και αφού μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό πειραματίστηκα.
Τι είχα να χάσω;
Μπογιές είχα και άρχισα να το βάφω..από την βιασύνη μου ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία πως ήταν πριν και λίγα λεπτά πριν το καλύψω όλο από την μπλε μπογιά το θυμήθηκα χα.χα.
Το πράσινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί...
Πανέμορφο και χαρούμενο όπως εγώ στην... θέση του!!
Ο Αύγουστος μετράει στα δάχτυλα του ενός χεριού τις μέρες του αλλά..γι αυτό θα μιλήσουμε την επόμενη φορά..
Να είστε καλά να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε.. πάντα υπάρχουν αφορμές για να το κάνουμε..ναι;
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!
