Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ..... ΔΎΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΈΣ..!!!

                                           Μια εικόνα 25 λέξεις ..!!!


ΣΙΩΠΕΣ

Πόσο εκκωφαντικές μπορούν να γίνουν οι σιωπές;
Λόγια αγάπης, που πέταξαν στο ανέμου την φούρια.
Χωρίς ανθρώπου ίχνη η ακρογιαλιά μας πια.
Πότε έγιναν ασπρόμαυρα τα καλοκαίρια μας;

Ηταν η συμμετοχή μου..στο δρώμενο  25 λέξεις # 9

που κάνει στο  στο κείμενο  της  η Μαρία Νικολάου.. ευχαριστώ πολύ όλους για τον χρόνο που μου χαρίσατε  διαβάζοντας το.
Την πρωτιά την είχε η .. (Αννα Πάρος) το ολιγόλεκτο της θα το διαβάσετε  εδώ στο κείμενο της Μαρίας.

Παίζοντας με τις λέξεις #9


Αλλη μία συμμετοχή μου ήταν αυτή στο παιχνίδι των λέξεων  που ξεκίνησε η Φλώρα στο Texnis storis και συνεχίζει επάξια να  κάνει η Μαρία.
Οι λέξεις που έπρεπε να βάλουμε είναι γραμμένες με κόκκινο.

                                     ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ;

Εδώ και ώρα η Μυρτώ, στεκόταν ακίνητη μπροστά στο παράθυρο, παρακολουθούσε την βροχή που έπεφτε με δύναμη στα τζάμια.
Είχε καρφώσει το βλέμμα της στους ελικοειδείς υδάτινους δρόμους του νερού.
Με δυσκολία ξεχώριζε τα απέναντι δέντρα μέσα στο σύθαμπο και την ομίχλη που είχε πέσει. 
Έτσι ένιωθε και μέσα της.
Μια ομίχλη που δεν την άφηνε να δει καθαρά..τόσο καιρό.
Αναστέναξε βαθιά, λες και ένα σκοινί την έπνιγε  σαν θηλιά και της έκοβε την ανάσα.
Αναρωτήθηκε από πότε είχαν αρχίσει να απομακρύνονται με τον Δημήτρη.
Που πήγε τόση αγάπη που ένιωθαν ο ένας για τον άλλον;
Θες η καθημερινότητα; θες που τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενε;
Όσες προσπάθειες και να είχε κάνει να κρατήσει αυτόν το γάμο δεν τα είχε καταφέρει.
Η σχέση τους είχε γίνει τοξική.
Κάθε τόσο κατέστρεφαν αυτήν την σχέση με λόγια που πλήγωναν ανεπανόρθωτα.
Σαν ξεφτισμένη κουρτίνα κρεμασμένη από έναν κρίκο ήταν η ζωή της. 
Ε.. λοιπόν είχε πάρει την απόφαση της, να σπάσει αυτόν το κρίκο  που την  κρατούσε σε ένα γάμο δίχως προοπτική.
Είχε φτάσει πια στα όρια της.
Στο διάολο πια η προκατάληψη για τις χωρισμένες.
Στο διάολο και ο Δημήτρης.
Ήθελε την ζωή της πίσω και θα την έπαιρνε.
Φτάνει πια με τις δικές του προτεραιότητες.
Θα κοίταζε τώρα και τις δικές της.
Θα άλλαζε τροχιά στην ζωή της!! 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ώρα που του δώσατε από τον πολύτιμο χρόνο σας να το διαβάσετε  αγαπημένο μου   παρεάκι....και βεβαίως ,μια ακόμη πρωτιά για την αγαπημένη μας ποιήτρια..
 (ποιώ - Ελένη).. που μας μάγεψε με το Αίνιγμα του Φεγγαριού της!! να περάσετε να το απολαύσετε..!!
Να περνάτε όμορφα ότι και να κάνετε....
Να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε..ομορφαίνει την ζωή..!!





Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ....ΜΕ...ΜΙΑ ΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ....ΔΥΟ ΤΥΧΕΡΟΥΛΕΣ...!!!

Ξεκινώ με ένα μεγάααααααααλο ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα σχόλια σας και την αγάπη που αφήσατε στην προηγούμενη επετειακή ανάρτηση που έκανα λόγο των πέντε μου χρόνων σ αυτήν την μπλοκογειτονιά..!!
 Με γέμισαν  πολύ χαρά   .!! 
Δεν το πιστεύω πως πέρασαν κι ολας πέντε χρόνια..!!!
Διάβαζα... και πολλές φορές τα μάτια μου  θάμπωναν... όχι από ένα σκουπιδάκι που είχε μπει .. αλλά από την συγκίνηση που με έκανε να νιώθω τόσο... μα τόσο όμορφα..!!
Η αντιγραφή και η επικόλληση που έκανα από την πρώτη μου ανάρτηση
είχε μπλοκάρει την απάντηση μου στα δικά σας σχόλια και δεν μπόρεσα να ευχαριστήσω την κάθε μια χωριστά όπως το κάνω ..
Μα να το πάθω  στην επέτειο;
 Αυτό θα πει ξένος  δάχτυλος...η  λάθος δαχτύλου πάτημα..χα..χα..και επειδή φοβήθηκα να μην σβήσουν όσα είχα γράψει το άφησα ως είχε...... το ήξερα ότι θα βρίσκατε τον τρόπο να να αφήσετε  το σχόλιό σας.. ξέρω τι σαΐνια  είστε ..!!! 
  Όμως   πίσω από κάθε αναποδιά .. υπάρχει και η λύση...!!
Και για μένα ήταν να σας ευχαριστήσω επισκέπτοντας τα  δικά σας μπλόκς  αγαπημένη μου παρέα..!! 
Ξέρω ακόμα ότι άφησα να περάσουν πολλές μέρες  ..αλλά βρίσκομαι αυτόν τον καιρό στην εποχή της μετάβασης από το καλοκαιράκι ... στο φθινόπωρο  και αυτό για μένα σημαίνει.. βάψιμο σπιτιού.. πήγαινε- έλα να συμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.. και πάει λέγοντας.  Έφευγαν οι μέρες  και εγώ.... που χρόνο να κάτσω να κάνω  ανάρτηση και να κάνω μια φίλη να χαμογελάσει για την τύχη της..!! που μπορεί να είναι ..
Η  Αννα φλο
Η  Ελένη ποιώ
Η  Αριστέα
Η   Ρανια και ο κόσμος της
Η  Σωτηρία
Η  Λίτσα αρτ
Η  Ελένη Φλογερά
ΤΟ  Κανελλάκι
Η   Νικόλ
Η   Ποδηλάτισσα
ΤΟ Αδέρφι Κέρινα ποιηματα
Η  Φιλιώ
Η  Μαρία με τον ήλιο της
Η litsa t.
Η Εφη με την παλέτα της
Ο  Ασωτος
Η  Μαρια Πυργιανάκη
Ο Αρης Αλμπης
Η  Ρένα Χριστοδούλου
Η  Χαρά
Η  Αρτίστα
ΤΟ Σκουλίκι
 Η  Ειρήνη
Η  Δημιουργία-Κατερίνα
Ο  Μτένης Κονταρίνης
Η Τάντε Κική
Η  ΑΪναφετς
Η  Μαρίνα της διπλανής πόρτας
Η Μαρία με τα ζικ-ζακ της
Η Αλεξάνδρα με το κουμπί της
Η Μαριάννα με το ατελιέ της..!!!
Η Αλεξία
Κάποια από όλες σας θα είναι η τυχερή...!!!
Και έγινε η γνωστή διαδικασία... γράψιμο στο χαρτί.
 κόψιμο και τύλιγμα ..

 και το γνωστό χεράκι...(χερούκλα)   τράβηξε ένα χαρτάκι..
 και τυχερό ήταν... ταραμ τα ταμμμμμ...
!!!!!!!!!!!!!!!!!. το περιοδικό μας..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και φυσικά αφού τα κορίτσια είναι δύο θα πάρει η κάθε μια το δωράκι της....που είναι ένα βιβλίο και από μια πλεχτή  θήκη για τα γυαλάκια τους !!!!



Πάντα τυχερές να είστε Μαρίνα και Όλγα..μου  και σε πιο ουσιαστικά πράγματα στην ζωή σας..!!!.
Κορίτσια περιμένω την διεύθυνση σας..στο μέηλ μου..roulamakedonisa@gmail.com

Αγαπημένο μου παρεάκι..σας ευχαριστώ από καρδιάς..σας αφήνω με ένα  τελευταίο..καλοκαιρινό δειλινό..!!!


θα τα λέμε πια από την άλλη αυλή μου......να έχετε.. ένα όμορφο μήνα...καλό υπόλοιπο  Φθινόπωρο... να είστε όλοι καλά...!!! και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε ναι;....ομορφαίνει την ψυχή .!!
                                








Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2011..!!!

Π

  1. Για σας σας!!!! είμαι η Ρούλα η  αλιώς Σμαραγδένια σας καλοσωρίζω στο φτωχικό μπλοκόσπιτό μου...είναι ..νεοκτισμένο .. ελπίζω σιγά σιγά να γεμίσει με όμορφα πράγματα...που να σας κάνουν να αισθάνεστε σαν το σπίτι σας, όταν θα το επισκέφτεστε!!!  το κλειδί θα βρίσκεται πάντα κάτω από το χαλάκι....δεν χρειάζεται να κρατάτε τίποτα...μόνο την αγάπη σας και  καλή διάθεση!!!!η πόρτα του θα είναι πάντα ανοιχτή...για τους φίλους και τους καλεσμένους..με ένα ποτηράκι ρακί.. ..και ξεροτήγανα...συγνώμη ακόμη δεν έχω φωτο...να σας δείξω...όμως μπορείτε να βάλετε την φανασία σας να δουλέψει....καλώς ωρίσατε!!!!!16 Σεπτεμβρίου 2011 - 2:50 μ.μ.
    Γειά σου Ρούλα
    Με Χαρά σε καλωσορίζω στη γειτονιά.
    Θα ενθουσιαστείς με τη γειτονιά μας και θα κάνεις ό,τι τρέλλα έχεις απωθημένο.
    Μη μασάς,κάνε ο,τι ονειρεύεσαι χωρίς αναστολές, κανένας δεν θα σε σχολιάσει ούτε φυσικά θα σε κατηγορήσει...ΜΑΖΙ ΣΟΥ!
    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με Χαρά δέχομαι το καλωσορισμά σου ΧΑΡΑ μου σε ευχαριστώ πολύ και να είσαι καλά και ελπίζω να τα λέμε...
    ΑπάντησηΔιαγραφή
ΠΕΝΤΕ..ΧΡΟΝΙΑ.. ΜΕΤΑ..!!!
Ναι δεν έχετε κάνει λάθος ..ούτε σε άλλο συνώνυμο  μπλοκ μπήκατε...!!
Αυτό που διαβάσατε πιο πάνω ήταν το πρώτο μου κείμενο με τα ορθογραφικά του λάθη...( πω..πω.. λάθη..!!τότε δεν ήξερα  πως μπορούσα να τα διορθώσω) 
 Και με  πρώτο σχόλιο από   την   Χαρά που μου έφερε γούρι  και  μετά έγινε , πως να το φανταζόμουν μια από τις αγαπημένες μου φίλες   χι...χι..
  Ήμουν  ανίδεη  στον καινούργιο αυτόν θαυμαστό κόσμο που έμελλε να γίνει για μένα  η παρέα μου .. και να γνωρίσω μέσα από εδώ φίλες ... που έχουν γίνει πια μέρος της ζωής μου..
Ζούσα μέσα σε ένα μικρόκοσμο.. που ήταν η γειτονιά μου και άντε λίγο παραπέρα.. 
Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ.. (είμαι και μεγάλη γυναίκα  το ξέρετε  πια αυτό   με ..όσες έχουμε βρεθεί και από κοντά)  πως θα άνοιγαν τόσο πολύ οι ορίζοντες μου.. 
Πως αυτή  η  άψυχη οθόνη του υπολογιστή θα γινόταν για μένα η  νοητή γραμμή  που θα με ένωνε με άγνωστους μέχρι  πριν λίγο καιρό ανθρώπους μεταξύ τους!!
Πως θα γινόταν η καθημερινή μου απασχόληση... και θα μάθαινα τόσα πολλά πράγματα να κάνω και να δίνω με χαρά ότι δημιουργώ με τα χέρια μου για να κάνω άλλους ανθρώπους και παιδιά προπαντός να χαμογελάνε
Αυτό ήταν και το πιο ουσιώδες  . με έκανε να νιώθω χρήσιμος άνθρωπος και με γέμισε με όμορφα συναισθήματα...και αυτό χάρη σε αγαπημένες πια φίλες που με βοήθησαν να ανακαλύψω και άλλα ενδιαφέροντα πιο ουσιαστικά.
Θυμάμαι πως προσπαθούσα με το ένα δάχτυλο (τώρα χρησιμοποιώ δύο..χα..χα..) να πληκτρολογήσω τα γράμματα .. και πως έκανα μια ώρα να γράψω κάτι...!!
 Όσο και να προσπαθήσω δεν θα τα καταφέρω να σας ευχαριστήσω για  την βοήθεια στις  ιντερνετικές απορίες μου  ...χι..χι. που όποτε την χρειαζόμουν  την  είχα από όλες σας... για την  αγάπη  και τα καλά λόγια  που  μου  αφήνεται κάθε φορά με τα σχόλια σας ..!!
Σας νιώθω πια <  καθημερινή μου παρέα.. είναι σαν να πίνουμε ένα καφεδάκι μαζί και να λέμε αυτά που κάνουμε .. και ενίοτε  δεν είναι κακό να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα που μας καταπιέζει συνεχώς.. Ένα χαμόγελο λίγο χιούμορ .. είναι αυτά που μας λείπουν στις δύσκολες μέρες που περνάμε... !! 
Εεεεεεε και μετά από όλα αυτά τι άλλο θα ήταν το κέρασμα μου από μια ρακή και ξεροτήγανα ; από τότε σας τα χρωστούσα.. !!! 
Μια ρακή με γλυκό κουταλιού  λεμόνι...!!
Εναλλακτικά για όσους δεν τους αρέσει το λεμόνι ...έχουμε και γλυκό πορτοκάλι...
Και βέβαια να μην ξεχάσω τα ξεροτήγανα που τα λατρεύω...και που βρήκα στο ίντερνετ.. αφού δεν ξέρω να τα φτιάχνω  έτσι όμορφα...!!!

 Και που ξέρετε;... όλο και κάποια τυχερή θα προκύψει..το είπαμε θέλω να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελούν.. το χαμόγελο είναι μια καμπύλη που ισιώνει τα στραβά.. το έχουμε ξαναπεί.!!



Να περνάτε όμορφα αγαπημένη  μου παρέα και σας ευχαριστώ πολύ για αυτά τα όμορφα πέντε  χρόνια.!!!
                                                             πηγή



Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

ΓΙΑ... ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ..!!

                                                       πηγή
Μια φορά και ένα καιρό..ήταν μια οικογένεια με ένα παιδί.
Το ζευγάρι ήταν σκληρά εργαζόμενο και παρόλο που προσπαθούσαν, ο χρόνος τους ποτέ δεν ήταν αρκετός για να μοιραστούν πράγματα και εμπειρίες με το εξάχρονο αγοράκι τους.
Κάποιο βράδυ, κουρασμένος καθώς επέστρεψε ο πατέρας στο σπίτι, άκουσε την χαρούμενη φωνή του παιδιού του.
<Μπαμπά, πόσα λεφτά κερδίζεις σε μια ώρα;> 
Ρώτησε με συνεσταλμένη φωνή  και παρακλητική ματιά το μικρό αγόρι καθώς υποδεχόταν τον πατέρα του,που επέστρεφε στο σπίτι από την δουλειά του.
Ο πατέρας , που ξαφνιάστηκε από την ερώτηση είπε.
Κοίταξε αγόρι μου , ούτε η μητέρα σου το ξέρει αυτό. Γι αυτό σε παρακαλώ μην με ενοχλείς γιατί είμαι πολύ κουρασμένος.
<Μπαμπά, πες μου σε παρακαλώ, πόσα λεφτά κερδίζεις  σε μια ώρα; το αγόρι επέμενε.
Ο πατέρας τελικά του απάντησε...Είκοσι  ευρώ την ώρα.
<Εντάξει μπαμπά. Θα μπορούσες να μου δανείσεις  δέκα ευρώ; ρωτά το αγοράκι.
Η ανησυχία και ο εκνευρισμός του πατέρα ήταν φανερός όταν φώναξε στο παιδί.
<Ωστε με ρωτάς όλα αυτά για να σου δώσω δέκα ευρώ;  Πήγαινε γρήγορα να κοιμηθείς και να μην με ξαναενοχλήσεις.!!>
Είχε βραδιάσει και οι ενοχές για τον τρόπο που απάντησε στο γιο του δεν τον άφηναν να ησυχάσει.Σκέφτηκε ότι το παιδι τον ρώτησε επειδή μάλλον ήθελε να αγοράσει κάποιο παιχνίδι και δεν είχε αρκετά χρήματα.
Μετανιωμένος για την συμπεριφορά του πήγε στο δωμάτιο του.
<Κοιμάσαι; τον ρώτησε.
<Όχι μπαμπά γιατί; ρώτησε το αγόρι μισοκοιμισμένο.
<Εδώ είναι τα δέκα ευρώ που μου ζήτησες πριν του είπε.
,Ευχαριστώ πολύ μπαμπά απάντησε με χαρά το παιδάκι, βάζοντας το χέρι του κάτω από το μαξιλάρι του και βγάζοντας κάποια χρήματα.
<Τώρα έχω αρκετά!!! Τώρα έχω είκοσι ευρώ !!! είπε το αγόρι στον πατέρα του ο οποίος  κοίταζε  με απορία τον γιο του,που συνέχισε..λέγοντας.
<Μήπως τώρα θα μπορούσες, μπαμπά, να μου πουλήσεις  λίγο από το χρόνο σου;>
Ας γίνουμε περισσότερο ανεχτικοί, υπομονετικοί, δημιουργικοί, και ανοιχτοί με τα παιδιά μας. Αυτό  είναι που χρειάζονται περισσότερο  από τα υλικά αγαθά που τους προσφέρουμε.
Τα παιδιά έχουν αυτό που εμείς οι μεγαλύτεροι  κάπου  στην διαδρομή  το έχουμε ξεχάσει.
Την ανοιχτή πόρτα στην χαρά,  στην καλοσύνη,στην μοιρασιά και στο γέλιο.. !!!!

Το διάβασα σε ένα μικρό βιβλιαράκι που μου χάρισαν ...  λέγεται μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες... 

και νομίζω ότι αντανακλά αυτό που λείπει στα παιδιά... στις μέρες μας από τους γονείς τους.!!!!
Χαρίστε τους λίγο από το χρόνο σας... μαζί με ένα χαμόγελο σας όσο κουρασμένοι και να είστε..!!!
Αγαπημένη μου παρέα..με αυτήν την μικρή  ιστορία ... που  μου  έκανε εντύπωση το θέμα της  μπορω να πω..παίρνω μέρος στο δρώμενο ...
   οικογενειακές ιστορίες..!! που κάνει η  Αριστέα  μας με την ωραία ζωή της
 Να περνάτε  όμορφα και μην ξεχνάτε τα χαμόγελα ..είναι...εκεί  και περιμένουν να τα ανακαλύψετε..!!
Υ.Γ   Aν έχετε δύο λεπτά χρόνο διαβάσετε και αυτό  στο.... χαμομηλάκι







Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ..!!! ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ.. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ..!!!!!!!

Αφιερωμένο σε όλο το παρεάκι μου που περνά η όχι ..   και τα λέμε..!!
Οτι διαβάσετε  είναι παλιό αλλά... όμως τόσο επίκαιρο κάθε φορά που έρχεται  ο.... 
Σεπτέμβρης..!!
Το τραγούδι  αφιερωμένο σε όλους σας..!!!


Πως να αντισταθείς  σε ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει;
Που αρνείται πεισματικά να καταλάβει πως οι μέρες  του τέλειωσαν;
Πώς να του πεις όχι, όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου, και σου προσφέρει τις κλεμμένες μέρες του Σεπτέμβρη γεμάτες ηλιαχτίδες;
Πώς να αρνηθείς την πρότασή του για τις τελευταίες βουτιές;
Πώς να του χαλάσεις το χατίρι, όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο ψιθύρισμα των κυμάτων;
Το ξέρει πως θα φύγει....
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος...!!
Προσπαθεί να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις,όταν ο Σεπτέμβρης διεκδικήσει τις μέρες του...!!
Ε!!!και εσύ κατά βάθος...δεν είσαι και τόσο σκληρή ...όσο θέλεις να φαίνεσαι!!!!
Καλό μήνα και καλό Φθινόπωρο σε όλους να περνάτε
καλά... χαρίστε  ένα χαμόγελο... θα τα βγάλουμε πέρα... ακόμη και στα δύσκολα..!!!!!!

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

ΤΑ ...ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ..!!!

Επιτέλους μπήκε στην κανονική της ροή η καθημερινότητα μου..μετά από
όλα τα όμορφα .. και τα ελαφρώς δύσκολα...!! 
Μην νομίζετε ότι τελείωσαν τα μπάνια μας .... όοοχι ίσα ίσα που τώρα τα κάνουμε που η θάλασσα έχει ηρεμήσει.... αφού το φετινό καλοκαιράκι  οι αέρηδες δεν άφησαν μια γοργόνα σαν και μένα έστω και με τα μπρατσάκια της  χα..χα..να κολυμπήσει..!! Ευτυχώς έχει  ακόμα εδώ 
καλοκαιράκι..!!
Με αυτά και με άλλα ήρθε επιτέλους  ο καιρός να σας δείξω.. ότι  σας είχα υποσχεθεί ... να δει και η φίλη μου η  Νικόλ  ότι  τα μαθήματα που μου έκανε δεν πήγαν χαμένα...!!
Χαρτοπετσέτες  .. διάφορα ξύλινα όπως  κρεμαστρούλες και κουτί καρδιάς... μαζί με παστέλ  χρώματα ..και πηλός  και διάφορα άλλα  ήταν τα δώρα της.. που δεν πρόλαβα να σας δείξω...!!
Και αφού περίμεναν υπομονετικά... τόσο καιρό .. ήρθε και η δική τους ώρα που λέμε  να βγουν στην πασαρέλα να μην έχουν παράπονο..!!
Η κρεμαστρούλα αυτή έγινε με χαρτοπετσέτα και το  υλικό...πάουερ τεξ.. με πατίνα..δωράκι και αυτό το υλικό...από την Αριστέα μας ... θυμάστε που μου το είχε στείλει;.... καλά τι λέω ... που να θυμάστε τώρα.. κι εσείς..!!
Ε....λοιπόν  αυτή η πρώτη κρεμαστρούλα    με τις ατέλειες της  ήδη .. βρίσκετε στην Πάτρα...σε δικό μου  αγαπημένο άτομο!!! 


                                              Ηθελε ακόμη δουλίτσα...
Εδώ όμως  στο κουτί της καρδούλας φαίνεται η δουλειά  που  έχει βελτιωθεί αρκετά οφείλω να πω...ε; θα συμφωνήσετε και εσείς ..!!!
                                Δωράκια της  αγαπημένης φίλης μας   Νικόλ
               Οι σταγονίτσες  δωράκι της  πυργοδέσποινας  μας Αριστέας...όλο δωράκια είμαι..χα..χα..
                                    κωλύθηκε γύρω γύρω μια τρεσούλα...
Και στολίστηκε με ενα  όμορφο φιόγκο περιμένοντας την αποστολή της..!!
 Σας ευχαριστώ πολύ και τις δύο κορίτσια μου ...!!!!!!!!
Εεεεε και δεν γίνεται μέσα σε όλα να μην κάνω και το πλεχτούλι μου..!! 
Ένα ζευγάρι σπορτέξ για τον μπέμπη που γεννήθηκε...θυμάστε την προίκα του; εεεεε ένα ζευγάρι παπουτσάκια  του έλειπαν .. συμπληρώθηκαν και αυτά και είμαστε οκ..!!!



Αυτά προς το παρόν παρεούλα μου  να είστε όλοι καλά  να προσέχετε τον εαυτό σας..και να θυμάστε ... ένα χαμόγελο κάνει το πρόσωπο ωραιότερο..!!!



Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

ΑΠΛΕΣ...ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ... ΙΣΤΟΡΊΕΣ..!!!


Η ιστορία αυτή!!αν  και εξελίχτηκε το φετινό καλοκαίρι..έχει ξεκινήσει από τα Χριστούγεννα.. ναι .. ναι.. από τότε είναι η αρχή της...!!
Σας μπέρδεψα;..
Είναι  η ώρα να ξεμπερδέψω αυτό το κουβάρι..
Οπως σας έγραψα και  πιο πάνω .. κόντευαν Χριστούγεννα ...
Καλά εδώ λέμε καλοκαιρινές ιστορίες.... εσύ θα μας πεις για Χριστούγεννα; σίγουρα αυτό θα σκεφτήκατε διαβάζοντας μέχρι εδώ .

Προσπερνώ την σκέψη σας και συνεχίζω... πάω που λέτε στον γιατρό για να κάνω μια επέμβαση...
  Ενα πρόβλημα ρουτίνας για εκείνους..
Κάνω όλες τις  εξετάσεις   που μου  είπαν  και μου λένε... θα σας ειδοποιήσουμε    πότε θα μπείτε  στο νοσοκομείο για το χειρουργείο..
Οκ.. λέω εγω θα περιμένω τηλεφώνημα σας.... και το ξεχνώ...
Ερχεται η Ανοιξη με τα λουλούδια της τα χρώματα και τα αρώματα της.....έρχεται  και φεύγει ..το Πάσχα .. καλέ; τι γρήγορα που περνά ο καιρός;
Και έρχεται το καλοκαιράκι με τα όλα του..!!
Μετακομίζουμε στο μπλακονάκι ... αγνατεύοντας  υπέροχα ηλιοβασιλέματα .. μπάνια στην θάλασσα  πολλές όμορφες παρέες ..που ήρθαν από μακρυά..τα ξέρετε....και ξαφνικά   στα μέσα του καλοκαιριού χτυπά το τηλέφωνο.
Η κ Σμαραγδάκη; με ρωτά μια άγνωστη σε μένα φωνή..
Μάλιστα λέω η ίδια τι θα θέλατε;
Σας παίρνουμε  από το νοσοκομείο να έρθετε μεθαύριο για την προγραμματισμένη  σας...επέμβαση .
Καλά τώρα καλοκαιριάτικα το θυμηθήκατε; του λέω..εγώ το είχα ξεχάσει από τα Χριστούγεννα περίμενα..
θα έρθετε η θα δώσουμε την σειρά σας σε άλλον μου λέει αυστηρά..
Οχι..όχι θα έρθω του λέω και μου κλείνει το τηλέφωνο..!!
Τι να κάνω η γυναίκα..ετοιμάστηκα..πήρα τα απαραίτητα  για μερικές μέρες.. μια νυχτικούλα .. ένα φορεματάκι για να αλλάζω την μέρα .. δεν μου αρέσει να είμαι με την νυχτικιά..ακόμα και αν είμαι άρρωστη..!! 

Μπαίνω που λέτε στο νοσοκομείο γίνεται η επέμβαση.. και την άλλη μέρα μου λέει ο γιατρός ... κυρία μου μπορείτε να πάτε στο σπίτι σας..!!
Να μας αδειάσετε την γωνιά...χμμμ το κρεβάτι  θέλω να πω..
Γιατί ;  δεν ήμουν καλό παιδί;του απαντώ.. αφού έκανα ότι μου λέγατε...!!
Και μου λέει χαμογελαστά.. γι αυτό ακριβώς  είστε μια χαρά..!! 
 Μα να μην ξεκουραστώ λιγάκι; γιατί με διώχνετε; ούτε την νυχτικούλα μου δεν πρόλαβα να βάλω..!! 
Γέλια ο γιατρός...!!
Εεεεε μα έχει προχωρήσει πολύ η ιατρική μου λέει  .. παράδειγμα εσείς !!
Τι εγώ; του λέω τι μου κάνατε ;γιατί δεν πονάω; και να έρχονται οι γιατροί και να τους δείχνει τι μου έχει κάνει και να του λένε μπράβο γιατρέ..!!!
Μα τώρα βρήκε η ιατρική να προχωρήσει;...του λέω..!!!
Τι να κάνω; τα μάζεψα την άλλη μέρα και πήγα στο σπίτι μου...
Η επέμβαση έγινε λαπαροσκοπικά.. και είναι ανώδυνη με πολύ λίγο πόνο μόνο την πρώτη μέρα..!!.
Εδώ και μέρες απολαμβάνω ξανά τα μπάνια μου... και τα ηλιοβασιλέματα στην θάλασσα μας..!! 

Τα καλοκαίρια μου εδώ και χρόνια περνούν απλά .. από  το ίδιο σταθερό σημείο.... το μπαλκονάκι μας.!!
Η ιστορία αυτή είναι αληθινή... και γράφτηκε για τις καλοκαιρινές ιστορίες .. το δρώμενο που κάνει ...Η Μαρία στο κειμενο της 
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους σας..να προσέχετε τον εαυτό σας και να μην ξεχνάτε να χαρίζετε  ένα χαμόγελο...στις δυσκολίες είναι απαραίτητο..!!!








Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

ΣΤΗΝ.. ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ...!!! . ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ..!!


Ο άνθρωπος είναι το πιο δυνατό πλάσμα στον κόσμο..
Είναι όμως ταυτόχρονα και το πιο αδύνατο στις δυσκολίες που συναντά στο διάβα της ζωής του..
Σ αυτές τις δυσκολίες..πάντα θέλουμε κάποιον να μας βοηθήσει να βγούμε από αυτές..
Κάποιον που θα μας δώσει δύναμη...να παλέψουμε ...
Να μετατρέψει την απελπισία σε ελπίδα..
Την αποτυχία σε επιτυχία..
Την αμφιβολία σε πίστη..
Την αχαριστία σε ευγνωμοσύνη
Την ανασφάλεια σε γαλήνη..
Την θλίψη σε χαμόγελο.
Τον εγωισμό σε συμπόνια
Και την αδιαφορία σε προσφορά..!!
Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να πιστεύει όπου εκείνος νομίζει ότι τον εκφράζει κάτι..
Ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο σημείο του πλανήτη μας ..δεν  υπάρχει άνθρωπος  που να μην πιστεύει κάπου.. σε έναν Θεό...σε μια ανώτερη δύναμη... στον δικό του Θεό...που ο καθένας μας έχει μέσα στην καρδιά του..!!!
Στην δική μου καρδιά δεσπόζει η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ..!!!
Σε ΕΚΕΙΝΗ προστρέχω στις δύσκολες ώρες μου...να την επικαλεστώ..για βοήθεια και να Την ευχαριστήσω  για την προστασία της...!! 
Μόνο που να.....θα ήθελα την ΠΑΝΑΓΙΑ μου.... πιο χαμογελαστή..στις εικόνες Της!! 
Εκεί που το αδύνατο είναι δυνατό αφήστε την καρδιά σας να πλημμυρίσει με όμορφα συναισθήματα που θα σας συντροφεύουν κάθε φορά που αισθάνεστε πως οι ώρες σας γίνονται... δύσκολες..!!
Ένα αφιέρωμα  είναι σε ΕΚΕΊΝΗ.!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλες της Μαρίες της γειτονιάς μας μην ξεχάσετε να τις στείλετε τις ευχές σας..,,
Στην Μαρία με της Πνοές Τέχνης
Στην Κανελλάκι με το απάγκιο της
Στην Μαρία Νικολ με τα χειροποιήματα της
Στην Μαρία..με τον ήλιο της
Στην me Μαrία...
Στην Μαιρη Μαιρημε τα πλεκτά της
Στην Μαρία που συλλέγει στιγμές.
Στην Μαρία Ελενα με την γλυκιά ζωή
Στην Μαry την αιώνια γυναίκα
και σε όλες όσες γιορτάζουν σήμερα...!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ..!!!!
Να περνάτε όμορφα ...και μην ξεχνάτε ...να χαμογελάτε όταν λέτε καλημέρα..!!







  



Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΜΕΣΑ ΣΕ... ΌΛΑ..!!

Εεεεε ναι το κάναμε   και αυτό..μέσα σε όλα..!!!
Ποιο αυτό;
Μα... ναααα..... ήμασταν  τυχερές .. να κάνουμε σεμινάρια ζωγραφικής με δασκάλα  την ΜΑΡΊΑ ΒΙΛΛΙΩΤΗ  εδώ στην Κρήτη.....!!
Ένα ολόκληρο χρόνο περιμέναμε....για μετρήστε 1..2..3...365 μέρες....!! εεεε ήταν να μην βάλουμε  κόκκινα χαλιά... τις μπάντες να παίζουν....  τα ζήτω... τα γιούπιιιι.... τα πυροτεχνήματα.....!!
Καλά δεν  ήταν ακριβώς έτσι... αλλά η δική μας η χαρά θα μπορούσε να ήταν όλα αυτά..!!
Αφού αγναντέψαμε το πέλαγος ..μια σταλιά...ήρθε και το κυρίως θέμα..ο χρόνος έτρεχε και έπρεπε να ήμασταν στην ώρα μας  ..!!!
Πρώτη μέρα και πρώτο μάθημα...σε μαύρο χαρτί  λευκό σχέδιο..!!!
Το βλέπω και παθαίνω ...ένα μπλοκάρισμα..ααααα πολύ ωραία αναφωνώ στην δασκάλα να το κάνουν τα κορίτσια...!! χα..χα..
Γιατί εσύ Ρουλίτσα; νομίζεις ότι θα την σκαπουλάρεις ;
Μα   κυρία αυτό είναι δύσκολο  δεν θα τα καταφέρω..και μάλιστα χωρίς κάνναβο.. γιατί δεν βλέπω να φτάνουν ... οι κάνναβοι.. πήγαινα να την κάνω με ελαφρά η έξυπνη..χα..χα..!!
Ελα σου όμως που το σκουληκάκι της ζήλιας με έτρωγε ...
Έβλεπα τα κορίτσια να ζωγραφίζουν  και το μαύρο χαρτί να παίρνει μορφή.. και το ματ μου γυάλισε.. ( με την καλή έννοια ε;) 

με βλέπει η δασκάλα και μου λέει χαμογελαστά.. τι θέλεις Ρουλίτσα;...
Ε εεε  να μήπως.....
Αν έχω κι άλλο μαύρο χαρτί ;.. και βέβαια έχω ..και λευκό μολύβι και ξύστρα και γόμα.... άλλα δεν έχω κάνναβο... !!
Εεε. και τι πειράζει λέει η αφεντιά μου χαρούμενη.. που θα δοκίμαζα.. ας ήταν και χωρίς κάνναβο .. !!
Και στρώνομαι ... η καλή σου ..να κάνω το μάθημα... !! 
Να πηγαίνει η δασκάλα στις άλλες μαθήτριες  και σε μένα να μην έρχεται.
Με ζώνουν τα φίδια.. λέω... η δεν κάνω τίποτα και δεν μου το λέει να μην στεναχωρεθώ.. η...τα κάνω τόσο τέλεια που δεν χρειάζομαι διόρθωση..... χα...χα..
Καλά αν καβαλήσει κανείς το καλάμι όπως εγώ.. μην του πείτε να κατέβει .. είναι ωραία εκεί πάνω.. χα..χα..ακόμα και με ράμματα !!..
Εντάξει δεν θα σας κρατήσω άλλο σε αγωνία...χμμμμμ.. το έργο μου...!!! 



Εννοειτε οτι τα κορίτσια το εκαναν τελειοοο!!
Την επόμενη   μέρα το μάθημα ήταν πορτραίτο με χρωματιστά μολύβια..
Εκεί σε θέλω ..να δεις πως κατεβαίνεις μανι μανι από το  καλάμι...το παρκάρεις στην άκρη... να μην σου ότι το πετάς κι ολας και κάνεις την σερβιτόρα .... σίγουρη δουλειά παιδί μου ..!!!  
 Αν έχεις τα κότσια   όπως το είχαν τα κορίτσια μέσα σε αυτά και η Κατερίνα μου...τότε κάνει αγγέλους ... γιατί μόνο τέτοιους κάνεις όταν μαθαίνεις ...πρώτα με την αγαπημένη  φίλη ... και μετά την άπαιχτη δασκάλα μας..την ΜΑΡΊΑ ΤΗΝ ΒΙΛΛΙΩΤΗ..!!
Σε ευχαριστούμε  παααααααρα πολύ Μαράκι  μου και όχι μόνο για τα μαθήματα..!!

Να έχετε   όλοι σας  μια όμορφη εβδομάδα .. και βρείτε.. αφορμές να χαμογελάτε... θα τις ανακαλύψετε αν ψάξετε μέσα σας.. και γύρω σας..!!
Να είστε όλοι καλά..!!!