Κάθε φορά που η Αριστέα μας η πυργοδέσποινα καλέ; ετοιμάζει ένα συμπόσιο ποίησης..με πιάνει κρύος ιδρώτας...και σκέφτομαι τι λέξη θα βάλει αυτήν την φορά άραγε Θε μου..!!
Ενώ η λέξεις φιλία φίλος φιλικός ήταν πολύ ωραίες ...για όσους το γράψιμο είναι εύκολο .. εμένα με δυσκόλεψε πολύ.
Θα μου πείτε .. και ποιος σε πιέζει να πάρεις μέρος....έλα μου ντε..! που από την μια μεριά έχω την οικοδέσποινα του συμποσίου που με σπρώχνει..χα..χα..(τραβάτε με κι ας κλαίω λέμε εγώ από την άλλη ) είπα να το προσπαθήσω και αυτήν την φορά..!! γιατί είπαμε .. μη χάσω..
Οσοι ήταν να γράψουν βέβαια θα είχαν την έμπνευση..!! και ήταν πολλοί... γράφτηκαν και αυτήν την φορά διαμάντια..!!
Ομως οι μέρες περνούσαν και τίποτε δεν μου κατέβαινε.. άσε που το είχα ξεχάσει κι όλας.!!
Και κάποια στιγμή σαν από μηχανής Θεός να η ιδέα..!!!
Κάπου... κάποτε σε ένα μπλοκάκι είχα γράψει κάτι για την φιλία..!!
Ελα όμως που το έψαχνα και δεν το έβρισκα μετά από τόσα χρόνια!!! για του λόγου το αληθές!!
Οπότε ... ένα μπλοκάκι έκανε για μένα την συμμετοχή ..!!
Ομως σας κούρασα με την πολυλογία μου...
Εδώ είναι ότι είχα γράψει ...το 92
ΘΥΜΑΜΑΙ!!
Θυμάμαι κάποια γειτονιά στην Σαλονίκη,
με τα γεράνια της και τ άσπρα γιασεμιά,
τότε που πείραζα την φίλη μου την Νίκη,
για τα σγουρά της κατακόκκινα μαλλιά.
Θυμάμαι τις μπλε ποδιές και τα παπούτσια μας τα τρύπια.
Και οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν την καρδιά,
τότε που άρχισαν τα πρώτα καρδιοχτύπια
και σταματήσαμε να είμαστε παιδιά.
Μπρός το περίπτερο εκείνης της γωνίας
νοσταλγικά η θύμηση μου ξαναζεί,
όρκους πως κάναμε αιώνιας φιλίας,
ότι κι αν γίνει πάντα θά' μαστε μαζί.
Τα χρόνια πέρασαν και φύγανε και πάνε,
μα οι αναμνήσεις μένουν πάντα στην καρδιά
και χθες και σήμερα στην θύμηση μου θά ναι
Η Νίκη με τα κόκκινα μαλλιά.!!
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που του αφιερώσατε για να το διαβάσετε..
Αυτή ήταν η σωτήρια συμμετοχή μου στο
#17ο συμπόσιο ποίησης #
που όπως ξέρετε πια καλά όλοι όσοι συμμετέχετε διοργανώνει με επιτυχία κάθε φορά η Αριστέα μας..!! μπείτε εκεί να διαβάσετε όλες τις συμμετοχές θα χαρούν οι φίλοι αν τους αφήσετε ένα λόγο..
Η "Αγία τριάς της γαλαρίας " όχι μόνο δεν έμεινε στην γαλαρία αλλά έκατσε επάξια στην πρώτη θέση.. όσοι δεν την έχετε διαβάσει τρέξτε στο απάγκιο της Κανελλάκη.!!
Να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα παρεάκι μου και να μην ξεχνάτε να χαρίζετε ένα χαμόγελο..ακόμα και στα δύσκολα.!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.!!
Ενώ η λέξεις φιλία φίλος φιλικός ήταν πολύ ωραίες ...για όσους το γράψιμο είναι εύκολο .. εμένα με δυσκόλεψε πολύ.
Θα μου πείτε .. και ποιος σε πιέζει να πάρεις μέρος....έλα μου ντε..! που από την μια μεριά έχω την οικοδέσποινα του συμποσίου που με σπρώχνει..χα..χα..(τραβάτε με κι ας κλαίω λέμε εγώ από την άλλη ) είπα να το προσπαθήσω και αυτήν την φορά..!! γιατί είπαμε .. μη χάσω..
Οσοι ήταν να γράψουν βέβαια θα είχαν την έμπνευση..!! και ήταν πολλοί... γράφτηκαν και αυτήν την φορά διαμάντια..!!
Ομως οι μέρες περνούσαν και τίποτε δεν μου κατέβαινε.. άσε που το είχα ξεχάσει κι όλας.!!
Και κάποια στιγμή σαν από μηχανής Θεός να η ιδέα..!!!
Κάπου... κάποτε σε ένα μπλοκάκι είχα γράψει κάτι για την φιλία..!!
Ελα όμως που το έψαχνα και δεν το έβρισκα μετά από τόσα χρόνια!!! για του λόγου το αληθές!!
Οπότε ... ένα μπλοκάκι έκανε για μένα την συμμετοχή ..!!
Ομως σας κούρασα με την πολυλογία μου...
Εδώ είναι ότι είχα γράψει ...το 92
ΘΥΜΑΜΑΙ!!
Θυμάμαι κάποια γειτονιά στην Σαλονίκη,
με τα γεράνια της και τ άσπρα γιασεμιά,
τότε που πείραζα την φίλη μου την Νίκη,
για τα σγουρά της κατακόκκινα μαλλιά.
Θυμάμαι τις μπλε ποδιές και τα παπούτσια μας τα τρύπια.
Και οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν την καρδιά,
τότε που άρχισαν τα πρώτα καρδιοχτύπια
και σταματήσαμε να είμαστε παιδιά.
νοσταλγικά η θύμηση μου ξαναζεί,
όρκους πως κάναμε αιώνιας φιλίας,
ότι κι αν γίνει πάντα θά' μαστε μαζί.
Τα χρόνια πέρασαν και φύγανε και πάνε,
μα οι αναμνήσεις μένουν πάντα στην καρδιά
και χθες και σήμερα στην θύμηση μου θά ναι
Η Νίκη με τα κόκκινα μαλλιά.!!
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που του αφιερώσατε για να το διαβάσετε..
Αυτή ήταν η σωτήρια συμμετοχή μου στο
#17ο συμπόσιο ποίησης #
που όπως ξέρετε πια καλά όλοι όσοι συμμετέχετε διοργανώνει με επιτυχία κάθε φορά η Αριστέα μας..!! μπείτε εκεί να διαβάσετε όλες τις συμμετοχές θα χαρούν οι φίλοι αν τους αφήσετε ένα λόγο..
Η "Αγία τριάς της γαλαρίας " όχι μόνο δεν έμεινε στην γαλαρία αλλά έκατσε επάξια στην πρώτη θέση.. όσοι δεν την έχετε διαβάσει τρέξτε στο απάγκιο της Κανελλάκη.!!
Να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα παρεάκι μου και να μην ξεχνάτε να χαρίζετε ένα χαμόγελο..ακόμα και στα δύσκολα.!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.!!