ΤΡΙΑ.. ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ...!!!

                                          

Ξεκινώ αγαπημένοι μου φίλοι με τις πάρα 
πολλές ευχαριστίες μου για τα τόσο όμορφα σας λόγια και για την αγάπη που μου δώσατε όλοι...στην προηγούμενη ανάρτηση μου...
Ένα μεγάλο συγνώμη που δεν απάντησα στα σχόλια σας...ένα μικρό ατύχημα της κόρης μου που ευτυχώς δεν ήταν σοβαρό όμως πρέπει να να είναι γυψωμένη μέχρι τέλος του μήνα..
μου  έχει λιγοστέψει τον χρόνο.. και προτίμησα να περάσω από τα δικά σας μπλοκόσπιτα.. να αφήσω εκεί δυο λέξεις...(χι..χι. δύο λέξεις δεν θα το λεγα αφού ξέρε τε τι πολυλογού είμαι...βρε το συνήθειο μου να μην σταματώ στις δυο λέξεις!!!) αφού δεν με έπαιρνε ο χρόνος να το κάνω .. όπως το κάνω πάντα όταν μου αφήνετε της ψυχή σας τα λόγια...!!!
 Δεν φανταζόμουν ποτέ, πως με το άνοιγμα των σχολείων θα άνοιγα και εγώ  (ο εγγονός μου δηλαδή την ευχή μου να χει) αυτό το μπλοκ...ούτε την λέξη δεν γνώριζα τι σημαίνει τότε..χι.χι.
Τι μέρα όμως έ; σαν παιδάκι αισθάνθηκα που το παίρνουν από το χέρι και το πάνε στο νηπιαγωγείο για πρώτη φορά..!! '
Σαν σήμερα...ήδη συμπληρώθηκαν 3 χρόνια ..όμορφα...χαρούμενα.. με εκπλήξεις και ανταμώματα.. κοντά και μακρινά..αγαπησιάρικα..!!!

                                                   Δωράκι  απο την  Βαρβαρούλα μου για τα τρία  χρόνια .μπλόκιν..!! 
Και τι κερνάνε.. όταν έχουν γενέθλια; 
Θα μου πείτε τούρτα..!!! αμ δέ΄!! τι να σου κάνει μια τούρτα..!! για αυτό είπα ότι ένα ταψί μπακλαβάς..

 και ένα γαλακτομπούρεκο θα είναι ότι πρέπει..για την περίπτωση..χι.χι. 

Να γλυκαθείτε και μια ρακί για να πείτε στην υγειά σας..!! 

Και τι.. χωρίς δωράκι δεν θα σας άφηνα εννοείται.!!
Κάτι που έφτιαξε ο Σμαραγδένιος..
 Και ντεκουπάρισα εγώ..χμμμ ας το πούμε κι έτσι..χι χι. δύο σε ένα δηλαδή..

 Σας παραθέτω της χρήσεις που μπορείτε να του κανε τε...από μολυβοθήκη, 

 θήκη για καλλυντικά..,

 η να βάζετε μέσα τα τηλεκοντρόλ σας..

 διαλέγετε και παίρνετε..!!
Οπως βλέπετε με την μέθοδο της απλής αναλογικής..χι.χι. ωχ!! κάτι μου θύμισε αυτό... έγραψα τα ονόματα σας 

τα τύλιξα ..και έβαλα τα 39 χαρτάκια (ένα ήταν διπλό το σχόλιο) σε ένα κουτί που μου χάρισε η αγαπημένη μου Βαρβαρούλα (το αδέρφι όπως την λέω)..

και  το χέρι μου ανέδειξε 

την νικήτρια που είναι..ταραταρααταμ..!!!

         Η Βίκυ μας η ποδηλάτισσα..

              ΕΔΏ

αυτό το πλάσμα που έχει δώσει τόσα στους άλλους και πάντα με μια προσφορά αγάπης είναι στα χέρια και στην καρδιά...!!!
Ελπίζω να σου αρέσει Βικούλα μου..!! πάντα να είσαι τυχερή μάτια μου...σου αξίζει να είσαι..!!
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τα χαμόγελα που μου χαρίσατε..και για τα όμορφα πράγματα που μου μάθατε να κάνω..!!!!!
Ένα χαμόγελο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και δεν κοστίζει τίποτε απλά...ΧΑΡΙΣΤΕ ΤΟ..!!!!
Υ.Γ.μην δίνετε σημασία στα γράμματα.. αυτά κάνουν ότι θέλουν..πότε μικραίνουν και πότε μεγαλώνουν .. που θα πάει όμως θα τα τιθασεύσω..χι.χι.!! 

   

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ...!!!!!...ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ...!!!!

Έτος  2011....

Πως να αντισταθείς  σε ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει
Που αρνείται πεισματικά να καταλάβει πως οι μέρες  του τέλειωσαν;
Πώς να του πεις όχι, όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου, και σου προσφέρει τις κλεμμένες μέρες του Σεπτέμβρη γεμάτες ηλιαχτίδες;
Πώς να αρνηθείς την πρότασή του για τις τελευταίες βουτιές;
Πώς να του χαλάσεις το χατίρι, όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο ψιθύρισματα  των κυμάτων;

 

Το ξέρει πως θα φύγει.
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος.
Προσπαθεί να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις,όταν ο Σεπτέμβρης διεκδικήσει τις μέρες του.
Ε!!!και εσύ κατά βάθος...δεν είσαι και τόσο σκληρή ...όσο θέλεις να φαίνεσαι!!!!...................................... είχα γράψει..!!

Έτος 2014...
Τι Σεπτέμβρης βιαστικός κι  αυτός;
Ακόμα δεν πρόλαβε να μπει.... και η μυρωδιά της βροχής ,
χάιδεψε τα ρουθούνια μου.
Τι βιασύνη κι αυτή..να έρθει; δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για Σεπτεμβρίατικες  μελαγχολίες.. !!

Ακόμα η αρμύρα της θάλασσας δεν έχει στεγνώσει.. κι εκείνος θέλει να την ξεπλύνει με τις  βροχές του.
Η τελευταία νύχτα του καλοκαιριού.. απόψε.. και δεν  άφησε να την χαρούμε ..ρίγησαν τα κορμιά από την δροσούλα. 
Αμέσως να θυμώσει και να κατεβάσει τα σύννεφα του μέχρι τα πόδια μας.. ας τα άφηνε εκεί ψηλά ακόμα.. λίγο ..!! 
τι θα του στοίχιζε;.....

Αμέσως και πάραυτα  να μας δηλώσει την Φθινοπωρινή παρουσία του .. !!
Το ξέρουμε ότι θα έρθεις .. Σεπτέμβρη μου..μην μας χτυπάς τόσο απότομα την ΄πορτα.. !!!
Nα σε καλοπιάσω ....με  ένα  στιχάκι.. έ; 

Μ έναν Σεπτέμβρη να ρίχνει
πάνω στα τζάμια βροχή
και μ ένα δάκρυ να στάζει 
μες την δική μου πληγή
αναζητώ  τις νύχτες
σε μια  χρυσή αμμουδιά 
τότε που μόνο το κύμα 
 είχαμε για συντροφιά.

Να τανε να μην έφευγε
αυτό το καλοκαίρι
γιατί μαζί του έφυγες 
αγάπη μου και εσύ
μ ένα κοχύλι έμεινα 
στο άδειο μου το χέρι
να νοσταλγώ τις νύχτες μας 
σε μια αμμουδιά χρυσή.

Του Φθινοπώρου πέφτουν τα φύλλα
και λεν τραγούδι θλιμμένο κι αργό
μες το κορμί μου ανατριχίλα
το ξέρω η αγάπη σου σου 
δεν είμαι εγώ..!!!!

Δεν μελαγχολούμε  επειδή μπήκε ο Σεπτέμβρης αγαπημένοι μου φίλοι.. ας του χαρίσουμε τα ομορφότερα μας χαμόγελα.. ...γεμάτα από καλοκαιρινές εικόνες..!!!
Για μένα .. ο Σεπτέμβρης .. είναι ο μήνας.....που  σας γνώρισα...που έκανα τα πρώτα μου βήματα σ αυτόν τον παράξενο και  δύσκολο για μένα δρόμο..είναι ό μήνας που  έκανα το ξεκίνημα σ αυτό το όμορφο ιντερεντικό  ταξίδι  που  με πήγε σε άγνωστα άλλα τόσο όμορφα  και γεμάτα αγάπη.. πρόσωπα...!!!
Δεν νομίζω πως είναι τυχαίο  την μέρα που ανοίγουν τα σχολεία χι.χι..θα  συμπληρωθούν τρία χρόνια... που για πρώτη φορά πατούσα με ένα και μοναδικό δάχτυλο τα πλήκτρα..χι.χι. !!! και νομίζω πως είναι χθες.!!!
Ούτε ποτέ θα μπορούσα να φανταστώ..τι θα μάθαινα... και πόση αγάπη θα εισέπρατα.. από αυτόν τον χώρο...που  δεν είναι απρόσωπος ,γιατί πίσω από έναν υπολογιστή υπάρχει ένας άνθρωπος που πατάει τα πλήκτρα για να μιλήσει μαζί σου..  υπάρχουν συναισθήματα.. σκέψεις που μοιράζονται...χέρια που αγγίχτηκαν..!!
 Σας ευχαριστώ  πάρα  πολύ από καρδιάς όλους αγαπημένοι μου φίλοι..!!!! να είστε όλοι καλά..!!!
*******************************************
Χαμογέλασε ποιος σου είπε οτι ο Θεός αγαπάει τους μουτρωμένους;.......λόγια της αγαπημένης  Αλκυόνης Παπαδάκη.
ΝΑ  ΈΧΕΤΕ .. ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ...  ΜΉΝΑ...!!!!!!       ΚΑΛΩΣΌΡΙΣΕΣ   ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ..!!!

TO......ΣΥΜΠΑΝ..!!..

Είχαμε χαρές που λέτε... όταν έρχεται το
ξενιτεμένο σου.. τι άλλο θα νιώσεις από χαρά;...
Να το ακουμπήσεις να δεις αν είναι καλά και να ανοίξουν οι αγκαλιές...να κλείσουν μέσα τους τις μέρες απουσίας.... πως κοντένουν οι αποστάσεις..!!!
Πως είναι όλα ίδια ξανά σαν να έφυγε μόλις χθες..!!
Ναι για την εγγονή μου σας μιλώ και είμαι πολύ περήφανη που ότι έχει καταφέρει στην μικρή ζωή της το έχει καταφέρει με την αξία της χωρίς καμιά βοήθεια..
Έχει σπουδάσει σκηνοθεσία,σενάριο, μοντάζ.. τώρα κάνει το μεταπτυχιακό της στην Ολλανδία και έχει περάσει εκεί στην σχολή καλών τεχνών ενώ δουλεύει ταυτόχρονα...για τον επιούσιο.!! 
Στα πρώτα της βήματα έχει γυρίσει 3 ταινίες μικρού μήκους που η πρώτη απέσπασε στο φεστιβάλ Δράμας έπαινο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη πριν από 5 χρόνια..
Έχει πάρει το πρώτο βραβείο στο σενάριο από το κέντρο Ελληνικού κινηματογράφου.... ακόμα τις χρωστάνε τα χρήματα..και δεν πρόκειται να τα πάρει εδώ που τα λέμε να μην γελιόμαστε...
Εχει γράψει το σενάριο για ένα  επεισόδιο που έχει παιχτεί στον Αλφα στις αληθινές ιστορίες.. εκεί να δείτε τι εκμετάλλευση πέφτει από τα πρώτα βήματα των νέων παιδιών δεν περιγράφεται....
Ιστορίες για αγρίους λέμε..αν δεν είσαι στο κύκλωμα .. χάνεσαι δυστυχώς.
Όμως υπάρχουν ακόμα παιδιά που το παλεύουν να βρουν μια πόρτα να την ανοίξουν με τα δικά τους χέρια....και  που πιστεύουν στο όνειρο...!!!  
Δυστυχώς δεν ξέρω να σας βάλω την πρώτη της ταινία μικρού μήκους  να την δείτε.. όμως αν έχετε 6.34 λεπτά από τον χρόνο σας πατήστε επάνω στο  Σύμπαν της..!!εδώ.. 
Να έχετε αγαπημένοι μου φίλοι μια όμορφη εβδομάδα..πάντα θα υπάρχουν αφορμές για ένα χαμόγελο... να... όπως ο ερχομός ενός ξενιτεμένου παιδιού..!!! 

......ΑΥΞΑΝΕΣΤΕ ..ΚΑΙ.. ΠΛΥΘΗΝΕΣΤΕ..!!!!

Πριν από ένα χρόνο  φίλοι μου είχα βάλει μια ανάρτηση με τίτλο η φάρμα των ζώων..για να σας δείξω.. τις κοτούλες μας και τις κατσικούλες μας..εδώ
Πόσο γρήγορα μεγάλωσαν δεν φαντάζεστε.. και γέννησαν οι κατσικούλες...

 και πλήθαιναν οι κοτούλες 

και έκαναν παπάκια οι πάπιες...χηνάκια οι                     χήνες..!!!

           γέννησαν και οι γατούλες 

..εδώ θα δείτε τα μικρά..που φυτρώνουν στις γλάστρες.
Τους κρύφτηκα... πάλι..θα με ψάχνουν..χι.χι  

η κοιμούνται στο φαράσι....
Ουφ.. ούτε να κοιμηθούμε πια με την ησυχία μας.. πολύ θόρυβος βρε παιδιά..!!!

η κάνουν πασαρέλα στο τοίχο.. 
τι κοιτάτε καλέ; δεν έχετε δει μοντέλο;

τι παιχνιδιάρικα... και  είναι..5 παρακαλώ...
όλο εξερευνήσεις είναι.. 
Πρόσεχε στην σκάλα θα πέσεις..!!

 Ουφ κουράστηκα από το παιχνίδι..

Ελα να κάνουμε λίγο αγκαλίτσα..!!

 εδώ κάνουν παιχνίδι με τον Κάρολο ένα αδέσποτο σκυλάκι...που έγινε και αυτός της οικογένειας..

Το ξέρω ότι είμαι κούκλος αφού το ένα μου μάτι είναι καφέ και το άλλο μπλε..χι.χι. 

 έχουμε ακόμη την Ρόζι..τις Κατερίνας μου την σκυλίτσα και αυτή κούκλα.. έ;
Όχι αν έχετε αντίρρηση να μου το πείτε...και βέβαια είμαι κούκλα.. 

 Δεν θα μπορούσαν να λείψουν από την παρέα ο                    Ελβις...                

            και ο Τζόουνς..

Τα αγαπημένα μου καναρινάκια....!!!
Το ξέρω .. είναι σκλαβιά τα πουλιά στο κλουβί. θα ήθελα να ανοίξω αυτά τα κλουβιά και να αφήσω τα καναρινάκια ελευθέρα.. αλλά δεν θα επιβιώσουν επειδή δεν ξέρουν τίποτα από τον έξω κόσμο..και το άλλο.... είμαι πολύ χαρούμενη όταν τα ακούω να κελαιδούν.. θέλω να πιστεύω ότι είναι και εκείνα ευτυχισμένα γι αυτό ξεσηκώνουν το κόσμο με το τραγούδι τους...
όλη αυτήν την φάρμα των ζώων την φτιάχνει η Κατερίνα μου η βοσκοπούλα.. χι.χι. 
Φίλοι μου αγαπημένοι..μην ξεχνάτε να χαρίζετε ένα χαμόγελο μαζί με την καλήμερα σας.. 
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..!! 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ........ΤΟ ΑΠΡΌΠΤΟ..!!

Οι δυο φίλες ξεκίνησαν όπως κάθε μέρα εδώ και πολύ καιρό για τον καθημερινό τους περίπατο.
Το είχαν καθιερώσει, χειμώνα καλοκαίρι όποτε τους επέτρεπε ο καιρός,να πηγαίνουν για περπάτημα.
Τους το είχε πει ο γιατρός.
Κατεβάζει την χοληστερίνη και κάνει καλό στις αρθρώσεις τους είχε πει.
Αφορμή γύρευαν για βολτίτσα και μάλιστα με ιατρική εντολή. 
Η Εύα... πρώην Ευανθία και η Πέρσα.. πρώην Περσεφόνη.. ήταν φίλες από το γυμνάσιο. Ομορφογυναίκες και οι δύο γύρω στα 65.
Η Εύα ξανθιά,λεπτή σικάτη με πρόσωπο που μόλις είχαν κάνει την εμφάνιση τους οι πρώτες ρυτίδες στην ευαίσθητη περιοχή των ματιών.
Η Πέρσα, λίγο γεματούτσικη θα την έλεγες,στο δικό της πρόσωπο όμως έβλεπες την την προσωποποίηση της χαράς,πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη ήταν.
Διαφορετικοί χαρακτήρες, όμως αυτό δεν τις εμπόδισε να γίνουν φίλες στο γυμνάσιο που πήγαιναν.Μαζί στο διάβασμα, μαζί στις βόλτες,μαζί και στα συναισθηματικά.Αχώριστες.!!Όταν πέρασε η Εύα 
στην Αθήνα στο πανεπιστήμιο και η Πέρσα  στο Τ.Ε.Ι της πόλης που ζούσαν. Έπρεπε να χωρίσουν οι δρόμοι τους, έδωσαν μια υπόσχεση τα δύο κορίτσια. Ότι και να γινόταν στην ζωή τους η φιλία τους δεν θα χανόταν ποτέ.
Χώρισαν, όμως η επαφή τους δεν χάθηκε. Στις διακοπές η Εύα πάντα ερχόταν στο νησί και οι συναντήσεις τους ήταν οι ωραιότερες μέρες τους.
Η Ζωή όμως παίζει τα δικά της παιχνίδια και σενάρια, όσο και να έκαναν όνειρα οι δυο φίλες πως θα ήταν για πάντα μαζί, αυτό δεν έγινε εφικτό,αφού η Εύα  ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε έναν  νεαρό γιατρό που γνώρισε σε ένα πάρτι με συμφοιτητές της .  και έμεινε στην πρωτεύουσα. Έκανε  μια όμορφη οικογένεια..με  δύο παιδιά και τρία εγγόνια και λίγο πριν πάρει την σύνταξη ο άντρας της έφυγε  ξαφνικά από την ζωή. Έχασε τον κόσμο κάτω από τα πόδια της η Εύα και ο πρώτος άνθρωπος που βρέθηκε κοντά της να της πιάσει το χέρι, ήταν εκεί. Εξ άλλου οι επαφές τους ποτέ δεν είχαν κοπεί..το τηλέφωνο είχε αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή.. όποτε αυτό δεν ήταν δυνατόν.
Η Πέρσα, η φίλη που ποτέ δεν την άφησε στα εύκολα και στα δύσκολα, το κορίτσι με το χαμογελαστό πρόσωπο,έμεινε στο νησί τους  ερωτευμένη με τον Αλέκο τον μελαχρινό όμορφο γείτονα της που αγάπησε την ίδια και τον πρόσχαρο χαρακτήρα της, έφτιαξε την δική της οικογένεια. Δεν ήθελε να αφήσει τον τόπο της τον αγαπούσε η Πέρσα. Όπου αλλού θα ένιωθε έξω από τα νερά της.
Η Εύα με την προτροπή της Πέρσας αποφάσισε να γυρίσει στο νησί δεν ήθελε να είναι στα πόδια των παιδιών της. Ήξερε ότι είχε την φίλη της  εκείνη που με το χαμόγελο της της έφτιαχνε την διάθεση.
Ο καθημερινός τους περίπατος που  γινόταν κάθε φορά και από άλλο δρόμο, έκανε την Εύα να ξαναθυμηθεί με νοσταλγία μέρη που είχε ξεχάσει.     
Πάμε να καθίσουμε λίγο στο καφενεδάκι αυτό;της είπε η Πέρσα.Με πονούν τώρα τελευταία τα πόδια μου.Με ξέρεις δα.. τι λιχούδα είμαι και αυτό άρχισε να φαίνεται είπε γελώντας  δείχνοντας το σώμα της που τα λίγα παραπανίσια κιλά της άρχισαν να φαίνονται γύρω από την μέση..!!
Τώρα τελευταία το ανακάλυψα το μέρος πάμε;
Ο Καφενές των ονείρων.. έλεγε η ταμπέλα.
Πάνω από το μικρό λιμανάκι με τα μικρά και μεγάλα βαρκάκια  αραγμένα ένα γύρω η θέα ήταν υπέροχη.

 

Ας καθίσουμε είπε η Εύα που ο χώρος της
άρεσε...Απέναντι τους το παλιό φρούριο της πόλης τους,νόμιζες ότι αναδυόταν μέσα από την θάλασσα. Περιποιημένα τα τραπεζάκια καθαρά .. μια νότα ανεμελιάς δέσποζε στο χώρο, χωρίς όμως να σε ξενίζει αυτό..ίσα.. ίσα.. ήταν κάτι διαφορετικό χωρίς να μπορούσες να το προσδιορίσεις..

Τους πλησίασε ένας περιποιημένος κύριος με  γκρίζους κροτάφους, θα τον έλεγες όμορφο με  δυο μικρές αυλακιές στην αρχή του μετώπου του ανάμεσα στα  πράσινα του μάτια.. να πάρει την παραγγελία τους.
Μια φευγαλέα λάμψη στα μάτια της Πέρσας δεν την πρόσεξε κανείς.
Τι θα πάρετε κυρίες μου;ρώτησε ενώ το βλέμμα του έπεσε επάνω στην Εύα..με ένα ερωτηματικό μέσα του.
Δυο σκέτους ελληνικούς παρακαλώ. είπε η Πέρσα με ένα χαμόγελο λίγο αινιγματικό...που ούτε αυτό έγινε αντιληπτό.
Ξέρεις Πέρσα μου; κάτι μου θυμίζει αυτός που πήρε την παραγγελία μας.Σαν να τον έχω ξαναδεί αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ που.
Σώπα καλέ.!! τι να σου θυμίζει..!!
Σε λίγο η μυρωδιά του φρεσκοψημένου καφέ τους έσπασε τα ρουθούνια..ο ίδιος που είχε πάρει την παραγγελία  σέρβιρε και τα καφεδάκια...κοντοστάθηκε για λίγο..συγνώμη να σαν κάνω μια ερώτηση; απευθύνθηκε και στις δύο... μήπως σας ξέρω από κάπου;
Δεν νομίζω..πρώτη φορά ερχόμαστε εδώ και αυτό τυχαία.. πρόλαβε να απαντήσει η Πέρσα.
 Μα και εγώ έχω αυτήν την αίσθηση..ψιθύρισε η Εύα..που κατά βάθος την είχε την περιέργεια να μάθει ποιος ήταν και γιατί την κοίταξε με αυτό το ερωτηματικό βλέμμα.
Με λένε Μιχάλης Σ....και είναι λίγα χρόνια που έχω ανοίξει αυτόν τον καφενέ. μπορεί να είναι λίγο διαφορετικό από ένα κλασικό καφενείο αλλά εμένα μου αρέσει να το λέω καφενέ των ονείρων... εξ ου και η ταμπέλα με το όνομα του..επάνω!! Όλο και κάτι θα ονειρεύεται όποιος έρχεται εδώ για ένα καφεδάκι αγνατεύοντας το ηλιοβασίλεμα.

Πράγματι πολύ όμορφο μέρος απάντησε η Εύα ενώ το μυαλό της δούλευε εντατικά μόλις άκουσε το επίθετο του Μιχάλη.
Εκείνη την στιγμή του φώναξε για να πάρει παραγγελία ένα ζευγάρι που είχε μπει.
Ξαφνικά έβαλε μια μικρή κραυγή η Εύα.. σκύβοντας προς το μέρος της Πέρσα που κοίταζε έξω αδιάφορη.
Πέρσα..!!! θυμήθηκα ποιος είναι .. είπε στην φίλη της.. 
Ποιος είναι καλέ; πες μου και με έσκασε.. τις απάντησε εκείνη με ένα μυστηριώδες βλέμμα. 
Είναι ο Μιχάλης που στο γυμνάσιο θυμάσαι ήταν ερωτευμένος μαζί σου;
Αλήθεια; έκανε γεμάτη με ψεύτικη απορία η Πέρσα.
Εεεεε όχι και μαζί μου βρε Εύα μου μην λέμε και ότι μας κατέβει.Δεν ξεκουτιάναμε ακόμα δόξα το Θεό.Μαζί σου  ήταν και το ήξερε όλο το σχολείο μόνο εσύ φιλενάδα δεν το πήρες χαμπάρι..με τα μούτρα στο διάβασμα..
Την συζήτηση τους την διέκοψε..ο ερχομός του Μιχάλη με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη δείγμα ότι και εκείνος είχε θυμηθεί την Εύα.
Πήρε μια καρέκλα και έκατσε κοντά τους,ξετυλίγοντας αναμνήσεις και πρόσωπα.. πέρασε η ώρα και ούτε που το κατάλαβαν,μέχρι που η πανσέληνος του Αυγούστου έκανε την εμφάνισή της βάφοντας με χρυσάφι την θάλασσα....!!! 

Είχε σκοτεινιάσει πια και δεν μπόρεσε να δει η Εύα.. ένα χαμόγελο παιχνιδιάρικης ευχαρίστησης που πέρασε από το πρόσωπο της φίλης της..!!!
Τα υπόλοιπα  τα άφησε στην μοίρα..!!

Αυτή είναι η συμετοχή μου στην πρόσκληση  για ένα καφέ στον καφενέ της παρέας από την Αριστεα και την ιδέα της Κανελλάκη..!!!
Να έχετε φίλοι μου ένα χαμόγελο έτοιμο πάντα.. δεν ξέρετε πότε θα σας χρειαστεί..!!
Μια όμορφη εβδομάδα σας εύχομαι από καρδιάς.!

Εδώ είναι τα ιστολόγια των φίλων που θέλουν να πιούν ενα καφέ μαζί μας....!!
 Δημήτρης Ασλάνογλου, άστεγος , φιλοξενούμενος μου
Χριστίνα http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/
Κάτια, http://katitimou.blogspot.gr/
Κική, http://ekfrastite.blogspot.gr/
Κλαυδία,http://katoapotinakropoli.blogspot.gr/
Μαρία Νι, http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/
Λάχεσις,http://epilogh.blogspot.gr/
Rylie,http://pepperychaos.blogspot.gr/
Ινώ, Σκιάθος, άστεγη , φιλοξενούμενη μου
Δέσποινα, http://www.mamadesekrisi.blogspot.gr/
Γιώργος-Hengeo,http://hengeo.blogspot.gr/
Ελένη Φλογερά,http://stamonopatiatisfantasias.blogspot.gr/
Μαρία Κανελλάκη, http://toapagio.blogspot.gr/

Αλέξανδρος http://midnight-in-brussels.blogspot.gr/

Nastenka (πρώην pink angel) http://midnight-in-brussels.blogspot.gr/
giwta ar,http://giwtatotongi.blogspot.gr/
Μαρία(me maria),  http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Κατερίνα Βαλσαμίδη, http://apopsitexnis.blogspot.gr
Lysippe, http://on-the-up-and-up.blogspot.gr/
Μαζεστίξ, http://toixo-toixo.blogspot.gr/
Σμαραγδένια,http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/
Έλλη, http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Christina Andromeda, http://andromeda-mygalaxy.blogspot.gr/
Γεωργία, http://armoniaart.blogspot.gr/
Τάσος Κ, (πρώην λαθρεπιβάτης) θα φιλοξενηθεί από μένα
@ριστέα, http://princess-airis.blogspot.gr/    
  
 Οι εικόνες ειναι από το διαδύκτιο. 




      

ΖΗΛΕΨΑ ΤΑ..... ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ..!!!!!

Πριν από δύο τρεις μέρες περνώντας από της 
Αριστεας   βλέπω ένα τίτλο...Τα αποτυχημένα μου.. μπαίνω και τι να δω....αν εννοεί αυτά που είδα αποτυχημένα...... εγώ πως θα χαρακτήριζα αυτό που μόλις βλέπετε εδώ ..εσείς..έ;
Ενα κουτί  έγινε το πειραματόζωο..χι.χι. ας ξεκινήσουμε από το αποτυχημένο κρακελέ στον πάτο... από εκεί ξεκίνησα.. αλλά δεν πτοήθηκα με την πρώτη αποτυχία...  για να το δείτε πρέπει να πάρετε τηλεσκόπιο..χι.χι.αν δεν έχετε μην ζορίζεστε...έτσι κι αλλιώς δεν φαίνεται.. 

Μεγάλο θράσος έχω... άλλα το έχω .. τι να κάνω;συνέχισα...με απλό ντεκουπάζ στο εσωτερικό.... λέω μέσα δεν θα το βλέπουν πολύ..χι.χι

Εξάλλου φίλοι μου δεν λέμε ότι από τα λάθη μας μαθαίνουμε;

αλλά εγώ που να σταματήσω..συνέχισα το πείραμα..

Και επειδή μου αρέσει να μαθαίνω... προσπάθησα..αυτό να το κρατήσετε..έ; προσπάθησα... λοιπόν να κάνω  ντεκουπάζ σε ένα κουτί..χι.χι..

Ότι μου έχουν πει και μου έχουν δείξει αγαπημένες φίλες...ας πούμε ότι το θυμόμουν..

χι.χι εμ..αν δεν κάνεις μαθήματα.. τι να σου κάνουν αυτά;όλο και θα αποτύχεις κάπου..

 

Πήρα λοιπόν και εγώ το κουτί και του άλλαξα τα φώτα...χι.χι. και έτσι με  (φωτισμένο)κουτί χι..χι.  είπα να υποδεχτούμε τον Αύγουστο τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού..!

Πηροφοριακά.....το κουτί ήδη έχει πάει σε χέρια αγαπημενα...που τους άρεσε.....αυτό δεν το κατάλαβα...μάλλον άσχετη είναι εκείνη σαν και μένα...χι..χι...πάσχω από φωτοσκίαση..!! 

Το ξέρω αγαπημένοι μου φίλοι ότι είναι  πολύ δύσκολα τα πράγματα  μέσα στην χώρα μας.. αλλά και γύρω μας..είναι ακόμα χειρότερα..όμως ένα μικρό χαμόγελο ας φτάσει μέχρι την άκρη των χειλιών μας..ίσως είναι η ελπίδα ότι το αύριο θα είναι καλύτερο.. αν το πιστέψουμε..!!!ένα χαμόγελο δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν...!   
Ας είναι αυτός ο Αύγουστος.. για όλους.. ο καλύτερος σας μήνας..!!!

ΑΦΙΕΡΩΝΕΝΟ ΣΤΟ ΜΑΡΤΎΡΙΟ .ΜΙΑΣ ....ΣΤΑΓΌΝΑΣ..!!!

Ένα μαρτύριο και μάλιστα μιας σταγόνας όταν ξέρεις ότι θα το περάσεις ...όλο το αναβάλεις...!!!!

Και άντε να το αναβάλεις μια ...δυο ..τρεις φορές...

Εκείνο είναι εκεί μπροστά σου με μια σταγόνα νάααααα!!!! τοπ...τοπ..τοπ...να σου λέει πότε θα με φτιάξεις;..

μην την  κάνεις κοπάνα !!! 
Προσπαθώ δεν βλέπεις την αγωνία μου να σε κάνω όμορφη σαν και εκείνης μιλάς και από πάνω;

Έσκασα τόσο καιρό στης δασκάλας μας της Μαρία της Βιλλιώτη το μπλοκ..αν δεν με πιστεύετε πηγαίνετε εκεί να δείτε...!!
Αντε κουνήσου να με βάλεις και στο δικό σου να κάνω και καμιά βόλτα...!!
Όσο νάναι η Αθήνα από την Κρήτη έχουν μια απόσταση.. θα πάρω τον αέρα μου..
Αέρα θα πάρεις....!!!
Με σταγόνα δεν ξέρω αν μοιάζεις..χι.χι...
Μου θέλεις και σύγκριση .... 

Εδώ γελάνε......!!!

Μην πεις μετά ότι δεν σε ειδοποίησα.. εν τάξει; παράπονα  δεν θέλω να εξηγιόμαστε...φτάνει που θα περάσω το μαρτύριο σου .. να έχω και τα λόγια σου από πάνω;; δεν λέει..!!!
Πάντως εγώ προσπάθησα...το αποτέλεσμα δεν το ξέρω..!!!  θα σου το πει η δασκάλα που μας έβαλε το μαρτύριο  χμ....το μάθημα ήθελα να πώ....χι.χι.
Και τώρα σας παρουσιάζω σε πρώτη πανελλήνια μπλοκοεμφάνιση .. την αυτοδίδακτη ερασιτέχνισσα ζωγράφο το καμάρι της μάνα της..(αν δεν παινέσουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει.χι.χι.χ ) ...!!!!!
Βιλλιώτη... με έφαγε στην στροφή η κόρη..χι.χι.....

 Αγαπημένοι μου φίλοι....να θυμάστε ...το χαμόγελο είναι μια καμπύλη που ισιώνει τα στραβά...!!!!μην το ξεχνάτε..!!
Να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα..!