ΤΙ ΓΑΛΗΝΗ..!!!!! ΤΙ ΟΜΟΡΦΙΆ..!!!

Αγαπημένοι μου φίλοι..
Αυτή η εβδομάδα που μπαίνει..είναι η εβδομάδα των Παθών...
Όμως..για μένα η Κυριακή των Βαΐων.. ήταν μια μέρα γαλήνης και ομορφιάς και θα ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας...!!
Λίγα χιλιόμετρα δυτικά του Ηρακλείου.. σε ένα καταπληκτικό τόπο.. βρίσκεται η Μονή των Σαββατιανών..

ένα όμορφο μοναστήρι.. που όποιος πάει εκεί.. νομίζει ότι συνομιλεί  με τον Θεό..!!

Χωμένο κυριολεκτικά μέσα στο πράσινο..

και με πολύ εργασία των καλογραιών που μένουν εκεί έχει γίνει πραγματικός παράδεισος..

Γαλήνη της ψυχής και του πνεύματος..βρίσκεις εκεί..

Λουλούδια .. δέντρα.. Μονές..!!! τόσο ταιριαστά δεμένα μεταξύ τους!!! 

Η δε διαδρομή να φτάσεις σ αυτόν το παράδεισο είναι από τις ωραιότερες..

σε κάθε στροφή η ματιά σου αντικρίζει κάτω.. στα πόδια σου απλωμένη την θάλασσα ντυμένη με αυτό το θαλασσί χρώμα της που ξεμυαλίζει ακόμα και Άγιο...

Στο Βάθος η Ντία ξαπλωμένη νωχελικά..επάνω της,  απολαμβάνει το χάιδεμα από  τις πρώτες αχτίνες ενός αγουροξυπνημένου ήλιου...

αλλά η φωτογράφος είναι πολύ αρχάρια..και ο φακός πολύ φτωχός για να αποδώσει ότι τα μάτια βλέπουν....γι αυτό αγαπημένες μου αρκεστείτε σε ότι δείτε..

 τα υπόλοιπα βάλετε την φαντασία σας να τα συμπληρώσει.. πιστέψτε με .. θα είναι πολύ καλύτερα..!!! 
Πολλές φορές τα λόγια είναι περιττά.. μπροστά στο μεγαλείο της φύσης..!!!!  
Γεμίζει η καρδιά ικεσία...και ευχαριστίες για ότι μας προσφέρεται απλόχερα  στον κόσμο τούτο..!!!! 

Το ξέρω, ότι το ξέρετε..αυτή είναι  η πιο κατανυκτική εβδομάδα.... η εβδομάδα των Παθών και μας προετοιμάζει για την μέρα της Ανάστασης... όπως την αισθάνεται ο κάθε ένας μας μέσα του..!!
Γι αυτό φίλοι μου αγαπημένοι..ας γεμίσουμε τις καρδιές μας.. με αγάπη... με αυτήν την αγάπη που Εκείνος μας δίδαξε και έδωσε την Ζωή Του γι αυτήν..!!! 
Είναι αυτή η αγάπη που μας λυτρώνει και μας κάνει καλύτερους ανθρώπους..!!!
Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους σας.. και στην κάθε μία ξεχωριστά.. να περάσετε το καλύτερο Πάσχα που θα θέλατε...μαζί με τους αγαπημένους σας...!!!
Σας εύχομαι από τώρα.. γιατί θέλω να βρω τον χρόνο να περάσω από όλες σας να αφήσω τις ευχές μου και στον δικό σας χώρο..που μέσα από αυτόν έχουμε γίνει μια μεγάλη και όμορφη  παρέα ...
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για την αγάπη σας..δεν ξέρω με πιο τρόπο να σας δείξω αυτό που αισθάνομαι.. μόνο με ένα μεγαααααλο ευχαριστώ..σας..!!!
Ας γίνει η ΑΝΆΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΊΟΥ....ανάσταση στις ζωές σας.!!!!    

  Τα αυγουλάκια είναι δώρο αγαπημένης φίλης..!

ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ....ΔΕΝ Τ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..!!!!

Πόσο πίσω να πάω; χι.χι ούτε και εγώ το πιστεύω...πως θα ερχόταν η στιγμή που θα το έκανα..!!
Μια ιδέα της Πέτρας,της πιο πιστής φίλη του σκύλου...http://pistos-petra.blogspot.gr/2014/03/blog-post_24.html 
ήταν η αφορμή να κάνω...
αυτό το πισωγύρισμα στις σχολικές αναμνήσεις μου..προ αμνημονεύτων χρόνων..χι.χι.
 Ταν που λέτε μια φορά και ένα καιρό...ένα κοριτσάκι..που γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη πήγε και αυτό μαζί με τα άλλα παιδάκια στην πρώτη τάξη του δημοτικού.. όσο και να του άρεσαν τα γράμματα..ποτέ δεν κατάφερε μέχρι που τελείωσε η πρώτη τάξη..να ξεχωρίσει το ..άλφα από το όμικρον  η δασκάλα και η μαμά του είχαν απελπιστεί ότι δεν  θα τα μάθαινε ποτέ σωστά...

Ήταν όμως παιδί που ήθελε να τα καταφέρει.. και στην επόμενη τάξη.. δηλαδή στην δευτέρα
το είχε ξεπεράσει .. και επειδή της άρεσε.. να προσπαθεί... στην τρίτη τάξη τις εκθέσεις της  η δασκάλα ,τις κάρφωνε με τις πινέζες στον μαυροπίνακα να τις βλέπουν τα  παιδιά για παράδειγμα.. καμάρι τότε εκείνη.. να δεις!!

Πάντα ήταν παιδί υπάκουο..(ακόμα και τώρα με γκρίζα μαλλιά.. το ίδιο υπακούει χι.χι. )γι αυτό και δεν θυμάται αν είχε φάει ξυλιές..χι.χι.
Και φτάνει στην έκτη τάξη..και στην περίοδο των εξετάσεων.. την εβδομάδα που θα έγραφαν τα παιδιά ..διαγώνισμα.. και ενώ ήταν πολύ καλά διαβασμένη παθαίνει ιλαρά....ναι..ναι μην γελάτε.. η αρρώστια αυτή ήθελε να την επισκεφτεί αυτήν την συγκεκριμένη εβδομάδα... 
Μα να γράφουν όλα τα παιδιά και εκείνη με πυρετό στο κρεβάτι..!!
Οι εξετάσεις τελείωσαν τα σχολεία έκλεισαν και εκείνη ακόμα άρρωστη..δεν γινόταν να χάσει την χρονιά!!! όχι ότι θα πήγαινε γυμνάσιο... που τέτοιες πολυτέλειες τότε... τα κορίτσια... ένα δημοτικό και αυτό πολύ ήταν..
Ένα από τα όνειρα του ήταν να γίνει αεροσυνοδός...της άρεσε το πέταγμα και ζήλευε τα πουλιά που το κατάφερναν... 
 Και τι θα γίνει τώρα. μαμά; ρωτούσε γεμάτη αγωνία...
Όμως γρήγορα η αγωνία της πέρασε όταν τους χτύπησε την πόρτα τους .. ο δάσκαλος ..που δυστυχώς με τα χρόνια έχει ξεχάσει πως τον λέγανε...και είπε της μαμάς της να φέρει το παιδί στο σχολείο να δώσει τα μαθήματα.για να πάρει το απολυτήριο..!! 
Ήταν το μοναδικό παιδί που έγραφε διαγώνισμα σε κλειστό σχολείο ...και δεν μπορούσε να κάνει και σκονάκι ..να πάρει η ευχή.χι.χι...

Ανεκουτάλεψα τις θύμησες και τις έβγαλα στην επιφάνεια..χι.χι. χάρη στην Πέτρα..που μας παρακίνησε να το κάνουμε...την ευχαριστούμε..!! 
Ολες οι εικόνες.. είναι από το αναγνωστικό της πρώτης ταξης.. τις βρήκα στο ιντερνέτ....ένα από τα καλά του.. χι..χι.!όσο για φωτογραφίες αυτές χάθηκαν στην μετακόμισή μου στο νησί την Κρήτη..μόνο μέσα στις θύμησες υπάρχουν..!!!
Να έχετε  όλοι...μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα..να χαμογελάτε κάνει καλό...!!!
Εδώ είναι οι φίλες που έχουν δηλώσει συμετοχή και έχουν γράψει...!!!

    
 Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr/

Πεταλούδα από το blog http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/

Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr/

Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr/

Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από την Πέτρα

Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr/

Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr/

Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr/

Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr/

Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/

Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com/

Μαρία από το blog  http://swanocean.blogspot.gr/

Άννα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr/

Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/

Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/

Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- φιλοξενήθηκε από την Πέτρα

Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/

Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/

Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/

Rylie από το blog http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/

Marilise από το blog http://katitimou.blogspot.gr/

Φλώρα από το blog http://texnistories.blogspot.gr/

Marie Anne από το blog http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/ 

Μαρία Έλενα από το blog http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/

Σμαραγδένια Ρούλα από το blog http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/

http://pistos-petra.blogspot.gr/2014/03/blog-post_24.html

ΝΑ ΣΑΣ...ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΩ;

ΜΕ...ΔΥΟ ΕΠΟΧΕΣ ΑΛΛΙΩΤΙΚΕΣ;

-Λοιπόν γιαγιά;
-Τι λοιπόν Αγγελικούλα μου;
-Δεν θα μου πεις το παραμύθι που μου υποσχέθηκες;

-Και βέβαια θα σου το πω. Σου έχω χαλάσει ποτέ εγώ χατίρι; μόνο που αυτήν την φορά, λέω να αφήσουμε το παραμύθι να ξεκουραστεί στον κόσμο της φαντασίας και να σου πω μια αληθινή ιστορία..που δεν θα έχει νεράιδες και βασιλόπουλα, ούτε θηρία που ρουφάνε την θάλασσα με μια ανάσα, αλλά ούτε και δράκους που ζούνε σε  απόμακρα κάστρα.
-Και τι θα έχει γιαγιά;
-Κάνε λίγη υπομονή Αγγελικούλα μου και θα καταλάβεις.
Και εκείνη, που πάντα της άρεσαν οι ιστορίες και τα παραμύθια της γιαγιά της,κάθισε κοντά της όλο αυτιά..περιμένοντας να αρχίσει η γιαγιά της την ιστορία που της είχε υποσχεθεί, ενώ έξω ο άνεμος σιγοσφύριζε το τραγούδι του.!
Η Ροζαλία που μέχρι εκείνη την στιγμή έπαιζε με το κουβάρι απ το πλεχτό της γιαγιάς, μόλις είδε την Αγγελική να κάθεται κοντά της, παράτησε του κουβάρι που τις ξέφυγε γλιστρώντας κάτω από την πολυθρόνα και κουλουριάστηκε στα πόδια της, κουνώντας την ουρά της και τεντώνοντας τα αυτιά της  έτοιμη θαρρείς να ακούσει του κόσμου τα περίεργα.

-Λοιπόν γιαγιά;
-Λοιπόν Αγγελικούλα μου,θα σου πω την ιστορία των δύο εποχών.
-Σαν την Άνοιξη και τον Χειμώνα;
-Όχι... αυτές οι εποχές δεν έχουν καμιά σχέση με εκείνες που ξέρεις...και επειδή δεν έχουν όνομα θα πούμε την πρώτη εποχή.. Χ.Τ.και την δεύτερη..εποχή..Μ.Τ.
-Τι εποχές είναι αυτές γιαγιά; δεν της έχω ξανά ακούσει.!!!
-Θεέ των γάτων!!  τι είναι πάλι τούτο!εγώ ξέρω το Καλοκαίρι,το Φθινόπωρο,τον Χειμώνα και την Άνοιξη... τα δίχρωμα μάτια της Ροζαλίας.( το ένα γαλάζιο και το άλλο πράσινο),ανοιγόκλεισαν γεμάτα απορία, καθώς η περιέργεια της είχε φτάσει στα ύψη.!!
Η γιαγιά, αφού στερέωσε τα γυαλιά της στην μύτη της, ακούμπησε το πλεχτό της στα γόνατα, και άφησε το βλέμμα της να πλανηθεί έξω από το παράθυρο.
-Πριν από λίγα χρόνια, στην εποχή Π.Τ. ήταν μια οικογένεια που ζούσε πολύ ευχαριστημένη.
Η κάθε μέρα που περνούσαν ήταν χαρούμενη.. τα βράδια τους μαζεμένοι γύρω από τραπέζι συζητούσαν πως περάσαν την μέρα τους.

Ο μπαμπάς,έλεγε πόσο κουράστηκε στην δουλειά του .. αλλά μετά από τόσο ωραίο φαγητό η κούραση του είχε πάει περίπατο..
Τα παιδιά ενθουσιασμένα από την εκδρομή που είχανε πάει αυτήν την ηλιόλουστη μέρα, δεν σταματούσαν να συζητάνε πόσο καλά περάσανε.

Και η μαμά,περήφανη που άρεσε σε όλους το καλομαγειρεμένο φαγητό της τους είχε ακόμα μια έκπληξη...ένα ωραίο μυρωδάτο γλυκό , είχε κάνει την εμφάνιση του επάνω στο τραπέζι, ενώ η μοσχοβολιά του είχε απλωθεί σε όλο το σπίτι.
Τις απογευματινές ώρες, καθισμένοι στην βεράντα οι γονείς απολάμβαναν το απογευματινό καφεδάκι τους

κοιτάζοντας  τον ήλιο που έκανε την τελευταία του βουτιά πίσω από τον λόφο βάφοντας Αγγελικούλα μου τον ουρανό πορτοκαλί.

Στην αυλή τα παιδιά έτρεχαν κυνηγώντας το ένα τ άλλο ενώ οι φωνές τους και τα γέλια γέμιζαν τον αέρα...

 Κι όταν η νύχτα κατέβαζε τα μαβιά της πέπλα να σκεπάσει τον κόσμο και το φεγγάρι
ξεκινούσε για βραδινό του ταξίδι, τότε ερχόταν η ώρα της γιαγιάς με τα παραμύθια της... μια φορά κι έναν καιρό....και τα παραμύθια ακουμπούσαν απαλά στα βλέφαρα των παιδιών, μέχρι να έρθει ο ύπνος να τα πάρει.
-Σαν και μένα γιαγιά μου;
- Ναι Αγγελικούλα μου..σαν και σένα.
-Αχ!! τι ωραία θα ήταν να ζούσα και εγώ σε κείνη την εποχή την.... πως την είπε η γιαγιά;
θα έτρεχα με τα παιδιά στον κήπο, θα κυλιόμουν στο γρασίδι, και θα έπιανα πότε πότε κανένα ποντικάκι που θα προσπαθούσε να μου ξεφύγει  όπως το κουβάρι από το πλεχτό της γιαγιάς..σκεφτόταν η Ροζαλία και αναστέναξε όπως αναστενάζουν οι γάτες...
-Λοιπόν γιαγιά;
-Λοιπόν Αγγελικούλα μου..εδώ μπορούμε να πούμε πως τελειώνει η πρώτη εποχή..με την επίσκεψη μιας κυρίας, που ήρθε και στρογγυλοκάθισε στο σπίτι και από τότε άλλαξε και η ζωή της οικογένειας.. 
Με τον ερχομό της άρχισε και η εποχή..Μ.Τ.
-Αμάν καλέ γιαγιά θα με τρελάνεις.. πια!.. τι εποχές είναι αυτές;και πια είναι η κυρία αυτή που άλλαξε την ζωή τους;
-Την άλλαξε μικρή μου.. γιατί αυτή η κυρία .. ήξερε τόσα πολλά πράγματα που όσοι την έβλεπαν και την άκουγαν .. έμεναν με ανοιχτό το στόμα.
Στην αρχή καμάρωναν που την είχαν στο σπίτι τους. ήξερε τα πάντα ..ήξερε τι γινόταν από την μια άκρη του κόσμου ως την άλλη... και όχι μόνο.
Επειδή ήθελε να την προσέχουν όλοι... όταν άρχιζε μαι ιστορία.. ποτέ δεν την τελείωνε την ίδια μέρα και η μαμά για να μην χάσει την συνέχεια της ιστορίας είχε κάψει αρκετές φορές το φαγητό και για γλυκό; ούτε λόγος να γίνεται..δεν υπάρχει χρόνος πια.
Ο μπαμπάς με το που μπαίνει στο σπίτι κάθεται κοντά της δεν θέλει κανένας να τον ενοχλεί,την ώρα που την ακούει..και κείνη να λέει.. να λέει ..να λέει και τι δεν έλεγε..
Το τάδε αυτοκίνητο να πάρετε...έχει υδραυλικό τιμόνι και ηλεκτρικά τζάμια.
Αυτήν την σκούπα να πάρετε είναι η καλύτερη .. ρουφάει την σκόνη και δεν κουράζει την νοικοκυρά.
Το καθαρέξ με μπλε και πράσινους κόκκους πλένει μόνο του χωρίς να βάλετε τα χέρια σας στο νερό.
Όσο την άκουγαν  τόσο περισσότερα πράγματα αγόραζαν που πολλές φορές τους ήταν και αχρείαστα.
Τα παιδιά τώρα πια κοιμούνται χωρίς παραμύθια..βυθισμένα στις πολυθρόνες την  παρακολουθούν και το χαμόγελο σπάνια κάνει την εμφάνισή του πια.
Είχε γίνει μέλος της οικογένειας και κανένας δεν μπορούσε να κάνει χωρίς εκείνη.
Εεεε στάσου γιαγιά πήρες φόρα.. νομίζω ότι τόση ώρα μου μιλάς για την τηλεόραση.. έτσι δεν είναι;

-Έτσι είναι Αγγελικούλα μου. Το ήξερα εγώ πως είσαι έξυπνο παιδί.!!
-Και βέβαια είμαι..!! απάντησε όλο καμάρι εκείνη... αφού κατάλαβα ότι η πρώτη εποχή είναι η εποχή ..Χ.Τ. Χωρίς τηλεόραση.. και η δεύτερη Μ.Τ.με τηλεόραση...όμως εγώ όσες εποχές και να αλλάξουν πάντα θα αγαπώ τα παραμύθια σου.
Εκείνα με τους δράκους και τις νεράιδες, τις μάγισσες και τα βασιλόπουλα και ας πήγαν στην χώρα της φαντασίας είπε η Αγγελική και χάιδεψε την Ροζαλία που είχε αποκοιμηθεί γουργουρίζοντας στη αγκαλιά της..!!!
Σε λίγο και τα δικά της βλέφαρα..άρχισαν να βαραίνουν..ο ύπνος ερχόταν να τα κλείσει..!!!.
Ονειρα γλυκά Αγγελικούλα μου..!!!
Εδώ  μπορούμε να πούμε πως έζησαν αυτοί καλά και εμείς όχι...καλύτερα...!!!

Αγαπημένοι μου φίλοι....γι αυτήν  την μικρή αυτή  ιστορία και  για τις ζωγραφιές ευθύνομαι μόνο εγώ ..μην τα βάλετε με κανέναν άλλον..!!χι.χι...   να έχετε έναν όμορφο και χαμογελαστό μήνα..το ξέρω πως είναι δύσκολο μα.... με λίγη καλή θέληση  ίσως τα καταφέρουμε..!!!!!!



 

      

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΕΙ....!!!!!!

Νόσος Νάξος.

Φίλοι μου αγαπημένοι αν σας βγάλουν τα βήματα σας μέχρι εδώ .. αυτήν την φορά .. θα σας παραπέμψω σε ένα μπλοκ με το λίνκ αυτό. http://akivernitos.blogspot.gr/2014/03/blog-post_23.html  
 να δείτε και να διαβάσετε γιατί πρέπει να νιώσουμε περήφανοι που είμαστε  Έλληνες..
Δεν θα ήθελα να σας κουράσω .. με πολλά λόγια .. αξίζει ο πολύτιμος  χρόνος σας να καταναλωθεί σε κάτι  ουσιώδες.!!!!!!
Και.. ναι ας χαμογελάσουμε γεμάτοι περηφάνια..πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι..!!!
Σας ευχαριστώ πολύ τα λέμε σύντομα..!!!!

  

ΕΝΑΣ ..ΚΟΥΚΟΣ ΔΕΝ ΦΈΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ...ΔΥΟ ..ΟΜΩΣ;

Ναι φίλοι μου.. λέμε ότι ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη..γι αυτό είπε ο γνωστός και μη εξαιρετέος ύποπτος...Σμαραγδένιος να μην φτιάξει έναν ..

              αλλά δύο κούκους 

να υποδεχτούν την Άνοιξη που πρόβαλε σήμερα και ημερολογιακά Δειλά δειλά τα κομμάτια του γαλάζιου ουρανού,
γίνονται όλο και περισσότερα..

Κι ένα ήλιος κρεμασμένος από ψηλά να σπρώχνει τις αχτίδες του να χαϊδέψουν και να ζεστάνουν τα πλάσματα του κόσμου τούτου.
Πρώτη.. πρώτη και βιαστική μην της πάρουν την πρωτιά
στολίστηκε σαν νύφη ντυμένη στα άσπρα άνθη της  η μυγδαλιά...!!!

Πασπαλισμένα με δροσοσταλίδες τα κυκλάμινα .. οι μενεξέδες.. τα ζουμπούλια.. ανοίγουν τα πέταλα τους για να βάλουν τα χρώματα τους στην παλέτα του χρωστήρα και να ζωγραφίσουν την φύση..!!

Ως την άκρη της θάλασσας που γαληνεμένη πια..φτάνουν οι μυρωδιές από την κοντινή κορφή του λόφου.
Μυρωδιές γνώριμες.. φασκομηλιάς.. μέντας .. θυμαριού..

Ένα σμάρι διαβατάρικα πουλιά.. ξεκουράζονται πάνω στα σύρματα του ηλεκτρικού μετά από το μακρινό τους ταξίδι..!

Όπου και να στρέψεις το βλέμμα..σου θα δεις το ξύπνημα της φύσης μετά από τον βαθύ λήθαργο του χειμώνα ..
Μμμμμμμ.. μύρισε Άνοιξη..!! ψιθύρισε η μικρή μοβ βιολέτα στο γιασεμί που είχε σκαρφαλώσει στον φράχτη..!!
Καλός όρισε.!! απάντησε εκείνο..!!!

Ας την καλωσορίσουμε και εμείς αγαπημένοι μου 
φίλοι με χαμόγελα..και ας ζεστάνει καρδιές και σώματα.!!   
     
    

ΙΣΑ ΠΟΥ ....ΠΡΟΛΑΒΕΝΩ...

Ο καιρός πέρασε σχεδόν και οι μέρες σιγά σιγά
 τελειώνουν...η..

 θα κάνει και πάλι αυτό που αγαπά..και ξέρει να κάνει καλά...
Η προθεσμία να στείλουμε την αγάπη μας στην Φλόγα.. κοντεύει να λήξει...

Οι τελευταίες μικρές πεταλούδες επάνω σε λουλουδάτες χαρτοπετσετοθήκες..

και οι  πλεχτές θήκες για κινητά...

 μαζί με την αγάπη μου  ήδη ταξιδεύουν για την Ναύπακτο.. 

για εκεί που θα λουλουδίσει  ο τόπος.. με πανέμορφα  χρώματα και θα πεταλουδίσει  αγάπη από όλες μας που θα κάνει πολλά παιδικά μουτράκια χαρούμενα...
Αλήθεια πόσο γέμισμα καρδιάς είναι αυτό!!! 
Το έχετε σκεφτεί; 
Είναι αυτό που φέρνει χαμόγελο στα χείλη... ας το κάνουμε τρόπο ζωής...!!!!

Ραντεβού στην Κοζάνη κορίτσια!!!!!

Για να συνεχίσουν να χαμογελάνε..άνθρωποι..!!
Τα λέμε σε λίγες μέρες..!!!