Εκεί στη νότια ακτή της Κρήτης. Στον <<οπίσω αιγιαλό>>, όπως θα έλεγε κι εκείνος ο λόγιος ασκητής πριν από δέκα και πλέον αιώνες.
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο ανθρώπινο δημιούργημα,άλλος ναός που να τον δέρνουν οι άνεμοι του νότου με τόση μανία, που να τον φοβερίζουν τα κύματα του Λιβυκού κι εκείνος να αντιστέκεται για περισσότερα από χίλια χρόνια...λες και χτίστηκε εχθές..
Βρίσκεται στα Σφακιά, ανατολικά της Αγιάς Ρουμέλης.
πάνω στο κύμα...
Τον έχτισε ο Άι κυρ Γιάννης.....γύρω στο 1000 μ.χ. και τον αφιέρωσε στον Απόστολο των Εθνών, τον Παύλο....για να θυμίζει το πέρασμα του από την Κρήτη....!!!
Αν περνάτε από εκεί, ανοίξτε την πόρτα.
Κάποιος ερημίτης άγιος θα σας κοιτάξει από το τέμπλο.
Και θα ναι σαν να σας κοιτάζουν όλοι οι αιώνες μαζί. κι όλοι οι Άγιοι..!!!!!
Με αυτό τι μικρό κείμενο ήθελα να ξεκινήσω την σημερινή μου ανάρτηση ..
Το διάβασα σε ένα φυλλάδιο που έγραφε για αυτό το μικρό εκκλησάκι... που σήμερα ήταν η πρώτη μου φορά που το επισκέφτηκα...σε μια εκδρομή που κάναμε..
Στον ουρανό....να παίζει...κυνηγητό ο ήλιος με τα σύννεφα...σαν να προσπαθούσανε να δείξουν ποιος ειναι ο ο πιό δυνατός κυρίαρχος της φύσης....
Μια τα σύννεφα να θέλουν να κρύψουν τον ήλιο...
και μια... εκείνος να θέλει να επιβάλει την λάμψη του...
Ατελείωτο κυνηγητό......
Πως να συλλάβει ένας φτωχός φακός μηχανής ...την ομορφιά και την απλότητα της φύσης...!!!! μικρά εκκλησάκια κρυμμένα πίσω από δέντρα γίνονται οι μεσολαβητές των εικεσιών μας..
Εδώ βλέπετε......τον ερχομό της Άνοιξης.....λίγο βιαστικός μου φαίνεται ..αλλά τόσο όμορφος!!!!
Το έρημο ξωκλήσι.......τα παιχνιδια του ήλιου με τα συννεφα.. και η ελπίδα της Ανοιξης ήταν για μένα τα πιο σημαντικά.... και που ήθελα να μοιραστώ μαζίσας ....
φίλοι μου αγαπημένοι.....
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο ανθρώπινο δημιούργημα,άλλος ναός που να τον δέρνουν οι άνεμοι του νότου με τόση μανία, που να τον φοβερίζουν τα κύματα του Λιβυκού κι εκείνος να αντιστέκεται για περισσότερα από χίλια χρόνια...λες και χτίστηκε εχθές..
Βρίσκεται στα Σφακιά, ανατολικά της Αγιάς Ρουμέλης.
πάνω στο κύμα...
Αν περνάτε από εκεί, ανοίξτε την πόρτα.
Κάποιος ερημίτης άγιος θα σας κοιτάξει από το τέμπλο.
Και θα ναι σαν να σας κοιτάζουν όλοι οι αιώνες μαζί. κι όλοι οι Άγιοι..!!!!!
Με αυτό τι μικρό κείμενο ήθελα να ξεκινήσω την σημερινή μου ανάρτηση ..
Το διάβασα σε ένα φυλλάδιο που έγραφε για αυτό το μικρό εκκλησάκι... που σήμερα ήταν η πρώτη μου φορά που το επισκέφτηκα...σε μια εκδρομή που κάναμε..
Στον ουρανό....να παίζει...κυνηγητό ο ήλιος με τα σύννεφα...σαν να προσπαθούσανε να δείξουν ποιος ειναι ο ο πιό δυνατός κυρίαρχος της φύσης....
Μια τα σύννεφα να θέλουν να κρύψουν τον ήλιο...
και μια... εκείνος να θέλει να επιβάλει την λάμψη του...
Ατελείωτο κυνηγητό......
Πως να συλλάβει ένας φτωχός φακός μηχανής ...την ομορφιά και την απλότητα της φύσης...!!!! μικρά εκκλησάκια κρυμμένα πίσω από δέντρα γίνονται οι μεσολαβητές των εικεσιών μας..
Εδώ βλέπετε......τον ερχομό της Άνοιξης.....λίγο βιαστικός μου φαίνεται ..αλλά τόσο όμορφος!!!!
Το έρημο ξωκλήσι.......τα παιχνιδια του ήλιου με τα συννεφα.. και η ελπίδα της Ανοιξης ήταν για μένα τα πιο σημαντικά.... και που ήθελα να μοιραστώ μαζίσας ....
φίλοι μου αγαπημένοι.....