Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ..!!!
Σάρωσε η λαίλαπα του πολέμου την ψυχή σου.
Ως χθες ήσουν άνθρωπος.
Σήμερα τίποτα.
Κουλουριασμένη στην γωνιά.
Τσαλακωμένο χαρτί, πεταμένο στην άκρη του δρόμου,
να ακούς το σφύριγμα του θανάτου, που σαν φίδι τυλίγει τα πόδια και τα κρατάει ακίνητα.
Και τα μάτια πελώρια να κοιτούν τα σπίτια με τις τρύπες, που χάσκουν σαν το ξεδοντιασμένο στόμα γριάς μάγισσας.
Στα χείλη, εκείνη η γλυκόπικρη γεύση απ το σταμάτημα του χρόνου.
Μέσα από τον αχό και την αντάρα, προσπαθείς να διακρίνεις, πέρα από τον καπνό, που πάει όπου τον πάει ο άνεμος, την παρουσία κάποιας ανθρώπινης φιγούρας.
Άδεια κράνη κι ασάλευτα κορμιά τριγύρω.
Ανεξίτηλα τα ίχνη της βίας στο κορμί σου και πιότερο στην ψυχή.
Αναπάντητα τα χιλιάδες γιατί σου..
Διάβασα μέσα στο βλέμμα σου την απόφαση.
Δεν θα δώσεις ζωή.... στην ζωή .. που σκιρτάει μέσα σου...
Δεν είναι αυτός ο κόσμος για παιδια ΕΙΠΕΣ..!!!!!
Και επειδή ...δεν θέλω να σας αφήσω με αυτή την γεύση στο (στόμα)..
να σας γλυκάνω λίγο...με μια δόση αισιοδοξίας ....
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΟΡΓΗ
ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ
ΜΕΣ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ...!!!!!!