Αγαπημένοι μου φίλοι...αργώ αλλά δεν ξεχνώ πως σας χρωστάω μια συνέχεια..από την προηγούμενη ανάρτηση μου....για την συνάντηση μας.. με τις φίλες μπλοκερς στη Θεσσαλονίκη.. στις ρίζες μου...
Η ιδέα μου γεννήθηκε...όταν διάβασα στο μπλοκ της αγαπημένης μας φίλης ζωγράφου της Μαρίας Βιλλιώτη..(Πνοές Τέχνης)..ότι θα έκανε σεμινάρια ζωγραφικής στην Θεσσαλονίκη...( θα μου πεις και θα πήγαινες εκεί για το σεμινάριο;)...χι.χι....
Ε.... ναι ...αυτή ακριβώς η ιδέα σφηνώθηκε στο κεφάλι μου... (τι να πω ... τέτοιο που είναι;)..χι..χι..όχι πως θα μάθαινα να ζωγραφίζω... αλλά ήθελα να κάνω έκπληξη στην Βιλλιώτη...στην Ρένα την Χριστοδούλου.. και στα κορίτσια από την Θεσσαλονίκη...όσα μπορούσα να γνωρίσω...
Σαν ιδέα την συζητάω με τον Σμαραγδένιο μου... και όπως το καταλάβατε χατίρι δεν μου χάλασε...!!!!!
Βέβαια η ιδέα αυτή δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί...χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της αγαπημένης μας φίλης της Βικυς της (Ποδηλάτισσα)..!!!!!
Όταν της το είπα τι σκεφτόμουνα να κάνω..μου είπε.. είναι μακρυά.. και δεν ξέρω αν θα μπορέσω...ήθελα πολύ να την γνωρίσω από κοντά... αλλά βρε παιδιά η Αθήνα απέχει πολύ από την Θεσσαλονίκη.. και αν δεν έχεις δουλειά ... δεν πας τόσο εύκολα..!!!!
Τελικά έφτασε η προτελευταία μέρα που θα...φεύγαμε...και ξαφνικά παίρνω ένα τηλεφώνημα......έρχομαι αύριο Θεσσαλονίκη....για μια στιγμή έμεινα με ανοιχτό το στόμα... ..έρχεται;;; ποια έρχεται;;
Η Βίκυ είμαι μου λέει και να με περιμένεις αύριο...
Τι χαρά μου έδωσε αυτό το τηλεφώνημα.. δεν λέγεται... μην σε νοιάζει μου λέει...θα τα οργανώσω όλα εγώ.. και την έκπληξη και την συνάντηση μας...
Την έκπληξη όμως που μου έκανε εκείνη.. θα την θυμάμαι για πάντα...
Να έρθει από τόσο μακρυά.. για να βρεθούμε...δεν το περίμενα πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου δώσουν από την αγάπη τους . τόσο ..πολύ..
Βρεθήκαμε εκεί όλες όσες μπορέσαμε να έρθουν και νιώσαμε την δύναμη που δίνει αυτό το άψυχο κουτί που γίνεται κρίκος και δένει ανθρώπους άγνωστους μέχρι χθες μεταξύ τους...
Το γέλιο μας έβγαινε αυθόρμητο και πλημμύριζε τον χώρο γύρω...η ανταταλαγή των μικρών δώρων αγάπης..συνοδευόταν από επιφωνήματα χαράς...χι.χι..
οι φωτογραφίες έδιναν και έπαιρναν ..τις πιο πολλές τις είδατε στο μπλοκ της Βικης της Ποδηλάτισσα...και ευτυχώς δηλαδή . γιατί αν περιμένατε από μένα σωθήκατε.. έβγαλα δυο τρεις...και αυτές .. άστα χάλια... το είπαμε δεν είμαι καλή φωτογράφος...χι.χι.. μήπως θέλω σεμινάρια φωτογραφίας;;; αλήθεια που κάνουν;..χι..χι..
Την συνάντηση αυτή θα την θυμόμαστε..με πολύ αγάπη και είμαστε πολύ χαρούμενοι που σας γνωρίσαμε κορίτσια...μας ξανανιώσατε με την αγάπη σας..νιώσαμε σαν να είμασταν φίλοι από παλιά... .. αν και εγώ με τον Σμαραγδένιο μου...είμασταν κατά πολύ μεγαλύτεροι σας..εν τούτης...μας ξανανιώσατε...
Παρά λίγο να μην μου μείνει χρόνος να δω και τους δικούς μου...
Ηταν εκεί τα κορίτσια....Η Μαρία η Βιλλιώτη που ήταν η αιτία γι αυτό το όμορφο ταξίδι...η Ρένα η Χριστοδούλου..η Μαρία..η Κάντζαλη ..η Χρυσούλα..η Φαίδρα .. η Ευτυχία...η Μαρία από τις Μορφοπλασίες..η Ανθούλα που έχει και το εργαστήρι εκεί που γίνονται τα σεμινάρια.... η Μαντρίνα....η Γιούλα...τώρα αν έχω ξεχασει καμιά κορίτσια .. ( που είμαι σίγουρη... να μου γράψετε.. και εγώ ήμουν εκεί ..θα χαρώ πολύ να θυμηθώ..) γιατί ένα μυαλό το ίδιο χειμώνα καλοκαίρι τι να σου κάνει..χι.χι.και δεν γίνατε να μην κάνω ειδική μνεία.. στην Βικη μας την Ποδηλάτισσα που ήταν η ψυχή αυτής της όμορφης συνάντησης..!!!!!!
Την άλλη μέρα είχαμε ραντεβού στο Μπιστρό.. της κόρης της Αχτίδας οπου και μας περίμενε..εκεί η Αχτίδα .. η Γιωργία.. ενας άνθρωπος γεμάτος ζωή και δημιουργία....και η γλυκύτατη συνονοματή μου Βαρβαρούλα... με τα κέρινα ποιήματα της..έτσι λέγεται το μπλόγκ της..να το δείτε...είναι από της καινούργιες μπλοκοφίλες..σου αποπνέει μια γαλήνη...μια αύρα...!!!!
Νομίζετε οτι σας τα είπα με το νί και με το σίγμα;; αυτή ηταν η κεντρική ιδέα.. τα υπολυπα θα μεινουν μεσα..στην καρδια μας... αν φτάσατε μέχρι εδώ .. θα πεί πως είχατε μεγάλη υπομονή να διαβάσεται το χρονικό..αυτής της συνάντησης..
Είματε και οι δύο πολλοί χαρούμενοι που σας γνωρίσαμε κορίτσια..σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας που είναι αμοιβαία...σας.. περιμένουμε την επόμενη φορά στην Κρήτη..να πιούμε τις ρακές μας..!!!!!!!!
Με δυσκολία πήραμε τον δρομο της επιστροφής...
Αν και ήτανε ανοιχτός μπροστά μας...εμεις αφήσαμε εκει ένα κομμάτι της καρδιάς μας..πίσω στην ομορφη Θεσσαλονίκη...και στην συνάντησή μας..
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΌΛΑ...!!!!
Η ιδέα μου γεννήθηκε...όταν διάβασα στο μπλοκ της αγαπημένης μας φίλης ζωγράφου της Μαρίας Βιλλιώτη..(Πνοές Τέχνης)..ότι θα έκανε σεμινάρια ζωγραφικής στην Θεσσαλονίκη...( θα μου πεις και θα πήγαινες εκεί για το σεμινάριο;)...χι.χι....
Ε.... ναι ...αυτή ακριβώς η ιδέα σφηνώθηκε στο κεφάλι μου... (τι να πω ... τέτοιο που είναι;)..χι..χι..όχι πως θα μάθαινα να ζωγραφίζω... αλλά ήθελα να κάνω έκπληξη στην Βιλλιώτη...στην Ρένα την Χριστοδούλου.. και στα κορίτσια από την Θεσσαλονίκη...όσα μπορούσα να γνωρίσω...
Σαν ιδέα την συζητάω με τον Σμαραγδένιο μου... και όπως το καταλάβατε χατίρι δεν μου χάλασε...!!!!!
Βέβαια η ιδέα αυτή δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί...χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της αγαπημένης μας φίλης της Βικυς της (Ποδηλάτισσα)..!!!!!
Όταν της το είπα τι σκεφτόμουνα να κάνω..μου είπε.. είναι μακρυά.. και δεν ξέρω αν θα μπορέσω...ήθελα πολύ να την γνωρίσω από κοντά... αλλά βρε παιδιά η Αθήνα απέχει πολύ από την Θεσσαλονίκη.. και αν δεν έχεις δουλειά ... δεν πας τόσο εύκολα..!!!!
Τελικά έφτασε η προτελευταία μέρα που θα...φεύγαμε...και ξαφνικά παίρνω ένα τηλεφώνημα......έρχομαι αύριο Θεσσαλονίκη....για μια στιγμή έμεινα με ανοιχτό το στόμα... ..έρχεται;;; ποια έρχεται;;
Η Βίκυ είμαι μου λέει και να με περιμένεις αύριο...
Τι χαρά μου έδωσε αυτό το τηλεφώνημα.. δεν λέγεται... μην σε νοιάζει μου λέει...θα τα οργανώσω όλα εγώ.. και την έκπληξη και την συνάντηση μας...
Την έκπληξη όμως που μου έκανε εκείνη.. θα την θυμάμαι για πάντα...
Να έρθει από τόσο μακρυά.. για να βρεθούμε...δεν το περίμενα πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου δώσουν από την αγάπη τους . τόσο ..πολύ..
Βρεθήκαμε εκεί όλες όσες μπορέσαμε να έρθουν και νιώσαμε την δύναμη που δίνει αυτό το άψυχο κουτί που γίνεται κρίκος και δένει ανθρώπους άγνωστους μέχρι χθες μεταξύ τους...
Το γέλιο μας έβγαινε αυθόρμητο και πλημμύριζε τον χώρο γύρω...η ανταταλαγή των μικρών δώρων αγάπης..συνοδευόταν από επιφωνήματα χαράς...χι.χι..
οι φωτογραφίες έδιναν και έπαιρναν ..τις πιο πολλές τις είδατε στο μπλοκ της Βικης της Ποδηλάτισσα...και ευτυχώς δηλαδή . γιατί αν περιμένατε από μένα σωθήκατε.. έβγαλα δυο τρεις...και αυτές .. άστα χάλια... το είπαμε δεν είμαι καλή φωτογράφος...χι.χι.. μήπως θέλω σεμινάρια φωτογραφίας;;; αλήθεια που κάνουν;..χι..χι..
Την συνάντηση αυτή θα την θυμόμαστε..με πολύ αγάπη και είμαστε πολύ χαρούμενοι που σας γνωρίσαμε κορίτσια...μας ξανανιώσατε με την αγάπη σας..νιώσαμε σαν να είμασταν φίλοι από παλιά... .. αν και εγώ με τον Σμαραγδένιο μου...είμασταν κατά πολύ μεγαλύτεροι σας..εν τούτης...μας ξανανιώσατε...
Παρά λίγο να μην μου μείνει χρόνος να δω και τους δικούς μου...
Ηταν εκεί τα κορίτσια....Η Μαρία η Βιλλιώτη που ήταν η αιτία γι αυτό το όμορφο ταξίδι...η Ρένα η Χριστοδούλου..η Μαρία..η Κάντζαλη ..η Χρυσούλα..η Φαίδρα .. η Ευτυχία...η Μαρία από τις Μορφοπλασίες..η Ανθούλα που έχει και το εργαστήρι εκεί που γίνονται τα σεμινάρια.... η Μαντρίνα....η Γιούλα...τώρα αν έχω ξεχασει καμιά κορίτσια .. ( που είμαι σίγουρη... να μου γράψετε.. και εγώ ήμουν εκεί ..θα χαρώ πολύ να θυμηθώ..) γιατί ένα μυαλό το ίδιο χειμώνα καλοκαίρι τι να σου κάνει..χι.χι.και δεν γίνατε να μην κάνω ειδική μνεία.. στην Βικη μας την Ποδηλάτισσα που ήταν η ψυχή αυτής της όμορφης συνάντησης..!!!!!!
Την άλλη μέρα είχαμε ραντεβού στο Μπιστρό.. της κόρης της Αχτίδας οπου και μας περίμενε..εκεί η Αχτίδα .. η Γιωργία.. ενας άνθρωπος γεμάτος ζωή και δημιουργία....και η γλυκύτατη συνονοματή μου Βαρβαρούλα... με τα κέρινα ποιήματα της..έτσι λέγεται το μπλόγκ της..να το δείτε...είναι από της καινούργιες μπλοκοφίλες..σου αποπνέει μια γαλήνη...μια αύρα...!!!!
Νομίζετε οτι σας τα είπα με το νί και με το σίγμα;; αυτή ηταν η κεντρική ιδέα.. τα υπολυπα θα μεινουν μεσα..στην καρδια μας... αν φτάσατε μέχρι εδώ .. θα πεί πως είχατε μεγάλη υπομονή να διαβάσεται το χρονικό..αυτής της συνάντησης..
Είματε και οι δύο πολλοί χαρούμενοι που σας γνωρίσαμε κορίτσια..σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας που είναι αμοιβαία...σας.. περιμένουμε την επόμενη φορά στην Κρήτη..να πιούμε τις ρακές μας..!!!!!!!!
Με δυσκολία πήραμε τον δρομο της επιστροφής...
Αν και ήτανε ανοιχτός μπροστά μας...εμεις αφήσαμε εκει ένα κομμάτι της καρδιάς μας..πίσω στην ομορφη Θεσσαλονίκη...και στην συνάντησή μας..
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΌΛΑ...!!!!