ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ.... ΚΡΙΤΙΚΉ...!!!

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ.

Η Ευτέρπη σηκώθηκε από το κρεβάτι και φόρεσε τις παντόφλες της.

Έριξε την ρόμπα από πάνω της και βγήκε στο μπαλκόνι της.

Την είχε ξυπνήσει όπως κάθε πρωί η καρδερίνα της.

Καλημέρα Σίσυ μου..τι μου κάνεις σήμερα;

Ένα όμορφο κελάδημα λες και ήταν η απάντηση στην καλημέρα της.

Έσκυψε και μύρισε τα ζουμπούλια που μοσχοβολούσαν και έριξε μια ματιά απέναντι στο σπίτι της γειτόνισσας της. Είδε τα παντζούρια ανοιχτά.

Κατίναααα μαρή Κατίναααα!!!  

Ελα ετοιμάζω καφέ έχω και νέα.

Δεν περίμενε δεύτερη φορά να της φωνάξει η Ευτέρπη. Έβαλε το φακιόλι της  η Κατίνα και πήγε απέναντι να πιουν τον  καφέ τους  όπως έκαναν εδώ και χρόνια  σαν γειτόνισσες και φίλες΄

Έπρεπε να το παραδεχτεί  πως της Ευτέρπη τον μερακλίδικο καφέ  δεν τον έφτιαχνε καμιά στο χωριό.

Η Ευτέρπη ήταν μια γυναίκα που ο Θεός την είχε προικίσει με πλούσιες καμπύλες.

Τον άντρα της που έκανε τον γυρολόγο τον είχε χάσει πριν από χρόνια από μια ανακοπή και ο γιος της είχε φύγει να σπουδάσει στο εξωτερικό.

Έτσι η Ευτέρπη  είχε μείνει μόνη  και αφού δεν είχε τίποτε να κάνει με τον καιρό  το έριξε στην κοινωνική  ενημέρωση..

Ήταν ενήμερη για τα πάντα με το τι συνέβαινε στο χωριό.

Ποιος έμπαινε που.. ποιος έβγαινε από που.

Το ήξερε αυτό η Κατίνα  και κάθε πρωί που έπιναν τον καφέ τους όλο και για κάποιον θα είχε να της πει.

Γι αυτό ανυπομονούσε να τελειώσει η ιεροτελεστία του ψησίματος του καφέ, να μάθει τα νέα που της υποσχέθηκε η γειτόνισσα της.

Αυτό που είχε μάθει από εχθές η Ευτέρπη της γαργάλαγε την γλώσσα.

Και της Κατίνας η περιέργεια όμως είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της.

Ελα λέγε θα με σκάσεις πια είναι τα νέα που θα μου πεις;

Μα καλά δεν άκουσες τίποτε αλήθεια για την καινούργια δασκάλα που ήρθε τώρα τελευταία στο χωριό;

Όχι τι έγινε μ αυτήν;

Προχθές που πήγα στον μπακάλη τον κυρ Φώτη να πάρω  αλεύρι για το ψωμί μου είπε ότι είναι χωρισμένη και συζεί με κάποιον. Τι παράδειγμα θα δώσει στα παιδιά που μαθαίνουν γράμματα;

Τι μου λες Ευτέρπη μου; 

Ναι έτσι  μου είπε μα δεν είδες και το ντύσιμο της; κολάζει και πεθαμένο.

Ο Θεός να μας φυλάει από κάτι τέτοιες Κατίνα μου.

Και δεν κάνω κουτσομπολιό, της είπε η Ευτέρπη να δεις πως το είπανε στην τηλεόραση..κοινωνική χμμμ ενημέρωση  οοοχι.. κάπως αλλιώς κοΙνωνική κριτική ναι  ναι  κοινωνική κριτική Κατίνα μου.!!

Ξαφνικά ακούστηκε η φωνή του ταχυδρόμου.

Κυρά Ευτέρπηηηη έχεις επιστολή από τον γιο σου καλώς τα δέχτηκες!!!

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο παιχνίδι των 

λέξεων που με επιτυχία και αυτή την φορά διοργάνωσε η ..Μεμαρία μας

Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους όσους αφιέρωσαν  τον χρόνο τους να το διαβάσουν ...
Οι λέξεις υπέροχες  και ο κάθε ένας μας ταξίδεψε στα δικά του μονοπάτια και είναι άξιο λόγου πως κάθε φορά..πόσο διαφορετικά πονήματα μπορούν να γραφτούν...
Η πρωτιά ανήκει αυτήν την φορά στην Lysippe Αξίζει να πάτε να διαβάσετε  Εδώ  το βραβευμένο της έργο..!!
Οταν γύρω μας  υπάρχουν άνθρωποι που καλούνται να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις...ένας καλός λόγος είναι αυτό που χρειάζονται.. και σκέψη πως τους έχεις στην έννοια σου και ας είσαι μακρυά....θα τους δώσει δύναμη αν αυτό..είναι εφικτό.!!!
Παρεάκι μου να είστε καλά  και  να έχετε μια χαμογελαστή εβδομάδα..!!! Καλές αποκριές!!
Σας ευχαριστώ πολύ

που περνάτε και τα λέμε..

  

ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.... ΚΑΙ ΤΑ ΔΎΟ.....

Με άλλο τρόπο ήθελα να αρχίσω αυτήν την ανάρτηση  παρεάκι μου..αλλά μια βόλτα στο μπλοκ  του... άσωτου γιού με έκανε να αλλάξω γνώμη και να βάλω πρώτα ένα βίντεο που είδα εκεί και με την άδεια του το  μετέφερα εδώ.. γιατί λάτρευα την ΜΑΛΒΙΝΑ..που ήταν πάντα επίκαιρη ακόμα και τώρα είναι  και μην μου πείτε πως όχι...!!!

Σαν γνήσια Μακεδόνισσα.. θα ήθελα τόσο..να βρισκόμουν..ανάμεσα  στο πλήθος ...
Είμαι πολύ θυμωμένη με όλους όσους έφεραν την πατρίδα μου  σε αυτήν την θέση να ..διαμαρτύρεται για τα αυτονόητα..!!!!!!
Όλο αυτό με έκανε να δουλέψω..εκτός από το μυαλό μου και τα χέρια μου...και να εκτονωθώ δημιουργώντας τι άλλο; τα κλασικά μου ...
Οι πιάστρες μου για την κουζίνα....

Και οι χαρτοπετσετοθήκες..η πινελιά αυτή την φορά ήταν τα λουλουδάκια μιας και πλησιάζει η Άνοιξη.... 

Θα μου πεις πάλι τα ίδια; τι να κάνω αφού το βελονάκι προς το παρόν είναι αυτό που με χαλαρώνει;
Πέρασαν τα πέλαγα...και αυτή την φορά ταξιδεύουν  ήδη προς την  Αθήνα  να προσφέρουν την αγάπη..όπως εκείνα ξέρουν ..για το Αντωνοπούλειο ίδρυμα..στην γιορτή της αγάπης που θα γίνει στο ξενοδοχείο Αμαλία στις 10-2 !! 

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο σπιτάκι της Νικόλ.!!!
Να κάνετε πάντα ότι αγαπάτε..ότι σας κάνει να νιώθετε όμορφα...είναι αυτό που θα σας φέρει χαμόγελα...
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα όλοι!!!
Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε...

 

Μια φωτογραφία - ένα ποίημα..!!!

Για άλλη μια φορά παρεούλα μου επικαλούμαι..κείμενα που αλίευσα...από το περιοδικό συγκεκριμένου κρητικού 
σούπερ μάρκετ..
Γράφει  φωτογραφίζει και επιλέγει η ΕΦΗ ΨΙΛΑΚΗ.! 
Είναι κάποιοι άνθρωποι προικισμένοι να ποιούν..τους λατρεύω ζηλεύοντας.!!!

Μια δέσμη από χρώματα στο βάζο του χρόνου.

Απλά πράγματα όλα.
Η τάξη τους είναι φροντισμένη από το χέρι σου.
Μια δέσμη από χρώματα στο βάζο του χρόνου.
Αλλωστε τι θαρρείς πως στο βάθος  είναι η ποίηση;
Είναι η γύρη των πραγμάτων του σύμπαντος.
Η γύρη σε πράξεις,
η γύρη σε οδύνη,σε φως, σε χαρά,σε αλλαγές,
σε πορεία, σε κίνηση.
Η ζωή και η ψυχή σε αιώνιο καθρέφτισμα μέσα στον χρόνο.
Τι νομίζεις λοιπόν κατα βάθος η ποίηση είναι;
Μια ανθρώπινη καρδιά φορτωμένη όλο τον χρόνο. 
Νικηφόρος Βρεττάκος.

Να εγγίσω  μόνο τον λόγο!

Κύριε,συγχώρεσε με που τόλμησα
να πάρω στα χέρια τον λόγο Σου.
Αφού δεν είμαι έτοιμος να παραδώσω 
το αγαπητό μου σώμα,δεν μπορώ
να κρατήσω στα χέρια το πνεύμα 
του σώματος, τα υπερούσια λόγια.
Λόγε, ολόκληρη η ζωή
πληρώνει την αλλαγή
της ουσίας σε λόγον,
τη στιγμή της μεταμόρφωσης.
Κύριε, ελέησον μου την χαρά
να εγγίσω μόνο,μιλώντας τον λόγο.
Ζωή Καρέλλη.

Κάτι λάμπει θαρρώ 
μέσα στα σύννεφα,
ακόμη και μέσα στις πέτρες.

Κάτι λάμπει θαρρώ μέσα τα σύννεφα, ακόμη και μέσα στις πέτρες.Γιατί μες απ όλα περνάει ένα δίχτυ ζωής, μια πορεία κόσμων γιατί τα πράγματα όλα είναι η αγία ύλη, η γιομάτη στο βάθος της από θείους κεραυνους και τριαντάφυλλα.
Νικηφόρος Βρεττάκος.

Δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.

Είμαι ένας απλός,καθημερινός, αισιόδοξος άνθρωπος.
Αλλά, δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.
Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν την ματιά.
Για να ανακαλύπτουν ορίζοντες.
Για να υπόσχονται το "παραπέρα"
Για να λούζουν στο αληθινό φως τ άδεια δωμάτια.
Για να φτιάχνουν σκιές με χρώμα πάνω στους λευκούς τοίχους... 
Οδυσέας Ελύτης. 

Το λάτρεψα  αυτό το ποίημα του μεγάλου μας ποιητή...θαρρείς και με περίμενε εκεί να το διαβάσω .και εννοείτε  ότι..δεν το ήξερα...
και κοίτα να δεις.....πως μέχρι τώρα όλα μου τα παράθυρα είχανε θέα...!!! 
Μου άρεσαν όλα... και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας.!!! 
Να είστε όλοι καλά να έχετε μια όμορφη εβδομάδα...να προσέχετε  τον εαυτό σας.. και να μην ξεχνάτε.. όσα χαμόγελα χαρίζετε.. θα γυρίσουν σε εσάς πολλαπλάσια.. το ίδιο και η αγάπη..!!!
Σας ευχαριστώ πολύ.. που περνάτε και τα λέμε..