ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ...ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ...και ΟΧΙ ΜΟΝΟ.!!

Αυτή τη φορά επιτρέψτε μου την μαμά... κουκουβάγια να σας συστήσω την μία από τις δυο κόρες μου ..την Κατερίνα  και την αγάπη της για τα καλλιτεχνικά...
Από πολύ μικρή  αγαπούσε να ζωγραφίζει..
τα τετράδια της πάντα ήταν γεμάτα από ζωγραφιές επάνω..!!
Τα χρόνια πέρασαν ..και η  αγάπη της αυτή έμεινε πίσω αφού προτεραιότητα στην ζωή της πήραν ο γάμος..τα παιδιά.. και το μεγάλωμα τους !!!
Τα παιδιά μεγάλωσαν και πέταξαν σαν τα πουλιά..να ξεκινήσουν τις δικές τους ζωές!
Και ξαφνικά ο χρόνος περίσσευε... 
Και εκεί που είχες ξεχασμένες κάτι αγάπες  ..έρχονται και σε βρίσκουν  και  έρχεται το πλήρωμα του χρόνου..και αρχίζεις... να ξαναπιάνεις τα πινέλα και τα μολύβια σου που τα είχες αφήσει κάπου εκεί στην παιδική σου ηλικία..!!
Στην αρχή  μικρές  πινελιές και τελείως ερασιτεχνικά..

Σιγά -σιγά..με μόνη βοήθεια την αγάπη της..

Η ερασιετεχνική εξέλιξη ήρθε με την πάροδο του χρόνου..
                       Τοπία Τοσκάνης..από ταξίδι της

         

               Ταξιδεύοντας στην               Τυνησία.. 

Φελούκες στην Αιγυπτο

Η γυναίκα με το κόκκινο..ζωγραφισμένο με το αριστερό χέρι...το δεξί ήταν  σπασμένο..!!

                     Ανάγλυφο όπως λέμε μίξ μίντια..χι..χι..

Οταν η φαντασία καλπάζει..

Με ένα δύο σεμινάρια που έκανε όταν ήρθε στην Κρήτη η αγαπημένη μας φίλη η γνωστή ζωγράφος η  Μαρία Βιλλιώτη..βελτίωσε ακόμα περισσότερο το ταλέντο της .!!
Πορτραίτο...

Τώρα πια οι δημιουργίες  της κρεμασμένες   στολίζουν τους τοίχους των σπιτιών μας και  τα ενοικιαζόμενα  διαμερίσματα.. που έχει φτιάξει ο πατέρας της  και  που βρίσκονται σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία όπου και το μπαλκονάκι μας πρώτο πλάνο...που μας φιλοξενεί 

 τα καλοκαίρια μας απέναντι στο απέραντο γαλάζιο..!! 

Λίγες ακόμα φωτογραφίες από τον γύρω χώρο μας!!

  Το μεταφορικό μέσον  των πραγμάτων μας δημιουργία και πατέντα του πάτερ φαμίλια...εκτός των άλλων χα..χα..

Αυτή η σκάλα σε πάει στην θέα που θέλεις να απολαύσεις!!!

Μόλις πέντε λεπτά με τα πόδια από την πανέμορφη παραλία !!

Μέσα από την θάλασσα  στο βάθος διακρίνεται στο ύψωμα!!

Η παραλία μας...ναι δικιά μας είναι..χι..χι.

και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα της!!

Εδώ και λίγα χρόνια έχουν παραλάβει την σκυτάλη τα παιδιά  και  συνεχίσουν επάξια το επάγγελμα που κάναμε εμείς..!! 

Καιρός να ξεκουραστούμε και.. να απολαύσουμε την ζωή..με τις μικρές και τις μεγάλες χαρές της..!!
Οπως τα γατάκια εδώ..που χαλαρώνουν  περιμένοντας..ποιος ξέρει τι..!!!

Το εκκλησάκι μας.. για τις ευχαριστίες!!!

Αυτό το  λινκ θα σας σας πάει εκεί που σίγουρα  θα έχετε την περιέργεια να δείτε παρακάτω.!! 

 Παρεάκι μου ..εύχομαι σε όλους σας να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..ένα χαμόγελο μας  δίνει κουράγιο και δύναμη !!!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!

  




  

ΣΤΟ... ΕΜΠΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ..!!

Με πάρα πολύ μεγάλη χαρά και στο έμπα του πιο καλοκαιρινού  μήνα έφτασαν στα χέρια μου 'ΟΙ ΛΑΒΕΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ"!!

Από τις εκδόσεις 24 γράμματα!!
Ένα βιβλίο γεμάτο από  υπέροχη ποίηση.!!!

Όπως όλοι θα ξέρετε η αγαπημένη μας φίλη η Ελένη που ποιεί αποφάσισε επιτέλους μετά από παρακλήσεις των φίλων που διαβάζαμε θαυμάζοντας κάθε φορά την γραφή της να βάλει σε ένα βιβλίο το πρώτο της, γιατί σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλα  κάποια  από  της καρδιάς της τα όμορφα..!!

Προσπάθησα να φωτογραφίσω κάποιες σελίδες του αλλά δεν τα έχω καταφέρει καλά.

Την  παρουσίαση το βιβλίου της την παρακολούθησα από ΕΔΩ.....

 αφού το μακρινό της απόστασης με κρατούσε μακρυά από αυτό το χαρμόσυνο γεγονός..

Όταν  το πάρετε στα χέρια σας θα ταξιδέψετε και εσείς μέσα από την όμορφη  ποίηση της Ελένης  και τα μονοπάτια της.!!!  

Την παρουσίαση την προλόγισαν μαζί με άλλους και η δική μας Μαρία  Κανελλάκη.

Καλοτάξιδες οι Λαβές των Αγγέλων σου Ελένη μας!!

Θέλησα να καλωσορίσω τον Ιούλιο με 

ένα όμορφο νέο.. όπως η Κυκλοφορία ενός βιβλίου ποίησης  για να τον καλοπιάσουμε και επιτέλους να καλοκαιριάσει κανονικά.!! 

Και τα όμορφα νέα συνεχίζονται με μια ακόμη κυκλοφορία βιβλίου .."

Με χαρούμενη  έκπληξη έμαθα ότι και μια ακόμη φίλης της γειτονιάς μας έχει κυκλοφορήσει το πρώτο της βιβλίο της "Λίγες γραμμές...έτσι.."

της φίλης Λαμπρινής Τσούρκα. 

Με την άδεια της σας το παρουσιάζω εδώ, αλλά για πιο πολλές πληροφορίες ..

Είναι Paraskevi Labrini M 

Πατήστε   ΕΔΩ να μπείτε στο μπλοκ της για να διαβάσετε περισσότερα γι αυτό .!!

Καλοτάξιδο σου εύχομαι Λαμπρινή μου.!!

Αγαπημένο μου παρεάκι σας εύχομαι να είστε όλοι καλά, και  όλο κάποιο χαρούμενο νέο θα ακούσετε και θα γίνει  η αφορμή  να χαμογελάσετε ..!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε

 

  

Παπουτσωμένες...καρέκλες..!!!

Όχι δεν διαβάζετε λάθος τίτλο.
Όχι δεν κάνουν πουλάκια τα μάτια σας.
Είναι ακριβώς αυτό που διαβάζετε.
Σας έχω εξάψει την περιέργεια; χα..χα 
Αυτό ήθελα..
Όμως δεν θέλω και να σας ταλαιπωρώ.. γι αυτό ας πάμε κατευθείαν στο ζουμί της υπόθεσης.
Σε ποιας υπόθεσης; 
Μααα στις παπουτσωμένες καρέκλες..!!
Θα μπορούσε να ήταν παραμύθι..αλλά δεν είναι.
Ας πάρουμε τα πράγματα  από την αρχή..
Κατ αρχήν πρέπει να έχουμε καρέκλες εννοείτε.
Κατόπιν αυτές οι καρέκλες να έχουν σιδερένια πόδια.

Και τέταρτο να κάνουν θόρυβο στα πλακάκια κάθε φορά που  τις μετακινείς.
Αν αυτό σε ενοχλεί, ψάχνεις στα καταστήματα να βρεις κάτι που να ελαττώνει τον θόρυβο αυτό.
Βρίσκεις διάφορα γι αυτόν το σκοπό που όμως λόγο του πολύ μικρού μεγέθους του ποδαριού..της καρέκλας  δεν βρίσκεις κάτι να σε ικανοποιεί.
Και όταν κάνεις τα πάντα χωρίς να μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα που σε ενοχλεί... τότε βάζεις το μυαλό σου να δουλέψει να βρει μια λύση.!!
Και ω!!! του θαύματος ..μια ιδέα σφηνώνεται σ αυτό το μυαλό.
Κάθεσαι στην καλοκαιρινή σου γωνιά, βλέποντας δεξιά σου την θάλασσα..και μπροστά σου πάνω από το λάπτοπ αγαπημένα δωράκια.

Και σκέφτεσαι! Αν; ...και εδώ μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο πλεχτό..βελονάκι κλωστή.

Πλέχτηκαν δοκιμαστικά τέσσερα μικρά σκουφάκια σαν δαχτυλήθρες ένα πράγμα.

Μπήκαν κάτω από τα ποδαράκια και με λίγη κόλα σταθεροποιήθηκαν  μια χαρά.

Κατόπιν αυτής της επίπονης προσπάθειας,που 
στέφθηκε με επιτυχία...έχουμε αθόρυβες χα..χα..παπουτσωμένες καρέκλες...!!
Εδώ δεξιά  η παπουτσωμένη καρέκλα.. και αριστερά  η ξεπαπούτσωτη.χα..χα..

Και ένα κοντινό πλάνο!!

 Καννελάκι μου η ανάρτηση αυτή είναι για σένα  για να δεις την παγκόσμια πατέντα χα..χα..και  ότι εκπληρώνω τον λόγο που σου  άφησα σε σχόλιο μου.. στο απάγκιο σου.!!! 

Εύχομαι παρεάκι  μου να έχετε  μια όμορφη 

εβδομάδα και μην ξεχνάτε.. ακόμα και στα δύσκολα.. υπάρχει μια λύση...που στο τέλος θα μας χαρίσει ένα χαμόγελο.!! 
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε !! 

ΈΩΣ ΠΌΤΕ;

“Ακούς Λέανδρε; Πάλι μάχη γίνεται κάτω  στον πρώτο. Πού θα πάει αυτή  η κατάσταση;”

“Και τι σε νοιάζει εσένα βρε Ασπασία;”, απάντησε εκείνος σηκώνοντας το φλιτζάνι να πιει μια γουλιά καφέ.

“Φτού να πάρει, κάηκα!” είπε και άφησε νευριασμένος το  φλιτζάνι απότομα στο τραπέζι που χοροπήδησε σκορπίζοντας πιτσιλιές καφέ τριγύρω.

Η Ασπασία ούτε που το πρόσεξε.

Για άλλη μια φορά, από τον φωταγωγό οι βρισιές και τα κλάματα δυνάμωναν.

“Φεύγω” της είπε “και κοίτα την δουλειά σου. Να μην σε νοιάζει τι κάνουν αυτοί, να μην βρεις τον μπελά σου στο τέλος”, είπε κλείνοντας την πόρτα!

Εδώ και ένα χρόνο από τότε που νοίκιασε αυτό το ζευγάρι το διαμέρισμα του πρώτου ορόφου είχαν αρχίσει να ακούνε διάφορα οι ένοικοι της πολυκατοικίας.

Η Ασπασία με τον άντρα της έμεναν στον από πάνω όροφο και πολλές φορές γίνονταν ακούσιοι ωτακουστές στις άσκημες βρισιές του άντρα και στα κλάματα της γυναίκας.

Εκείνη, μια μικρή όμορφη κοπέλα και εκείνος πολύ μεγαλύτερος της.

Από μακρυά μπορούσες να καταλάβεις, ότι το ζευγάρι δεν ήταν και από τα πιο ταιριαστά.

Όποτε συναντούσε τυχαία καμιά φορά η Άσπα την κοπέλα, εκείνη έτρεχε να μπει γρήγορα στο διαμέρισμα.

Μια δύο φορές είχε δει και μελανιές στο πρόσωπό της που προσπαθούσε να τις κρύψει σκύβοντας το κεφάλι της.

Και σήμερα για μια ακόμη φορά, επαναλήφθηκε  το ίδιο σκηνικό.

Ήταν σίγουρη πως αυτός ασκούσε βία επάνω στην κοπέλα.

Δεν θα καθόταν άλλο άπραγη.

Στα αυτιά της άκουσε για μια ακόμη φορά την φωνή του άντρα της να μην μπλεχτεί και βρει τον μπελά της.

Όχι αυτήν την φορά δεν θ’ άκουγε κανέναν Λέανδρο.

Κατέβηκε στον πρώτο, αποφασισμένη να ρωτήσει αν χρειάζονταν βοήθεια η κοπέλα.

Χτύπησε την πόρτα, αλλά δεν πήρε απάντηση.

Ήταν σίγουρη ότι ήταν μέσα, γιατί είχε δει τον άντρα να φεύγει μετά τον καυγά.

Ξαναχτύπησε φωνάζοντας.

“Άνοιξε είμαι η Ασπασία από πάνω. Χρειάζεσαι κάτι καλή μου;”

Η ξύλινη πόρτα άνοιξε δειλά λίγα εκατοστά και ένα πρόσωπο παραμορφωμένο από τις μελανιές και τα δάκρυα φάνηκε στο άνοιγμα.

Η Ασπασία για μια στιγμή σάστισε, δεν ήξερε τι να κάνει.

Το βλέμμα που αντίκρισε, είχε μέσα του όλο τον τρόμο του κόσμου.

Ξεπερνώντας το σοκ έσπρωξε απαλά την κοπέλα προς τα μέσα, πέρασε και εκείνη στο διαμέρισμα.

Αντίκρισε ένα βομβαρδισμένο τοπίο, μάρτυρας για το τι είχε προηγηθεί εκεί μέσα πριν λίγο.

Η κοπέλα ήταν έτοιμη να καταρρεύσει.

Την πήρε στην αγκαλιά της και την έβαλε να κάτσει στον ξεχαρβαλωμένο καναπέ΄

Βρήκε μια πετσέτα και άρχισε να σκουπίζει το αίμα και τα δάκρυα από το πρόσωπό της.

“Ησύχασε”, της είπε χαϊδεύοντας τα μακρυά μαλλιά της, καθώς σχημάτιζε στο τηλέφωνό της τον αριθμό του συλλόγου κακοποιημένων γυναικών.

Δεν θέλησε να την ρωτήσει τίποτε.

Ήξερε η Ασπασία, όταν θα ήταν έτοιμη να μιλήσει θα βρισκόταν κάποιος να την ακούσει εκεί.

Σε λίγο δύο μέλη του συλλόγου την έπαιρναν μακρυά από την άβυσσο που ρουφούσε την ζωή της στο χάος.

Λίγο πριν φύγει η κοπέλα από εκεί γύρισε και φίλησε τα χέρια της Ασπασίας χωρίς να μιλήσει.

Μόνο το βλέμμα της ήταν γεμάτο ευγνωμοσύνη!!

Επειδή στην προηγούμενη ανάρτηση μου είπα πολλά αφήνω εδώ να μιλήσει μόνο η συμμετοχή μου στο 

15ο δρώμενο.. Παίζοντας με τις λέξεις που κάνει με επιτυχία πάντα η memaria

Ενα μεγάλο ευχαριστώ πολύ σε όλους σας που   του αφιερώσατε τον χρόνο σας. 

Οι    λέξεις: μάχη, φωταγωγός, μάρτυρας, άβυσσος, φωνή ήταν οι λέξεις που έπρεπε  να χρεισημοποιήσουμε.

Την πρωτιά στο παιχνίδι την πήρε η Αριστέα με την δική της συμμετοχή...και που μας λέει καθε φορα που πάμε στο πυργόσπιτο της πως Η ζωή είναι ωραία...με μια ιστορία που είναι το ακριβώς αντίθετο με τον τίτλο της.

Σας αφήνω με τις πανέμορφες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν  εχθές από την θάλασσα  λίγο πριν  από  μια καλοκαιρινή καταιγίδα .

Απολαύσετε τι δημιουργεί η φύση αγαπημένο μου παρεάκι. 

Και η... καταιγίδα σε όλο της το μεγαλείο!!!

Να είστε όλοι καλά και να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και φορέστε ένα χαμόγελο σίγουρα θα σας πηγαίνει.!!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε !!!