Περιμένοντας μια ΆΝΟΙΞΗ.!!!

Άνοιξη..αχ..αυτή η εποχή  η πιο όμορφη του χρόνου!!
Που όσα εγκώμια και να της πεις πάλι λίγα θα είναι..
Όποτε σιμώνει ο καιρός να κάνει την εμφάνιση της..γίνεται κάτι μαγικό,στην ψυχοσύνθεση μας..!!!
Ανεβαίνει η διάθεση μας και μόνο να δούμε ένα τοσοδούλι φυλλαράκι ρίγανης να ξεπροβάλει μέσα από τα ξεραμένα κλαδάκια..

Ένα πρωτόβγαλτο και βιαστικό μπουμπουκάκι που μόλις βάζει το πρώτο του χαμόγελο στην Άνοιξη που έρχεται..

Στην Άνοιξη που κάνει  τον ουρανό να βάζει τα γαλάζια του.. ανάμεσα στα λευκά συννεφάκια..

Στην Άνοιξη που μας κάνει να παίρνουμε φωτογραφία ότι μικροσκοπικό αρχίζει  να ξεφυτρώνει μέσα από την παγωμένη γη.

Σ αυτήν την Άνοιξη που  κάνει με τον ερχομό της  να γεμίζει αρώματα η πλάση.
Περιμένοντας την Άνοιξη είπα να  προϋπαντήσω με  λίγες μαντινάδες  μου τα πρωτοεμφανιζόμενα λουλουδάκια της.. να την καλοπιάσω να έρθει λίγο πιο γρήγορα...γιατί αυτός ο χειμώνας το παράκανε βρε παρεάκι μου στα κρύα ε;

          Βιόλα μου αραχνούφαντη
          πως να σ αγγίξω πε μου
          φοβάμαι μην μου σκορπιστείς
           στο φύσημα τ ανέμου.

             Λουλούδι είσαι τ Απριλιού
                και γω, του Μάη κλώνος
            θα σε κρατώ ολάνθιστο
                μη σε μαράνει ο χρόνος.

              Μοσχοκανέλα θα σε πω
              κι αγριογαρυφαλάκι
                   να ξαποστάσω άσε με
                   στσ αγκάλες σου λιγάκι.

               Του Μαρταπρίλη μου ανθέ
               πρωτομπουμπουκιασμένε
                   μες τση καρδιάς μου τον μπαξέ
                  άλλος ανθός δεν ναι νε.

                 Ρόδο μου Κυριακάτικο,
               Πασχαλινέ ανθέ μου
            στη στράτα δεν σε πάντιξα
             και κακοφαίνεται μου

Το πρώτο μας τριαντάφυλλο..στο εξοχικό. 
Αυτή την Άνοιξη περιμένω κάνοντας υπομονή και.. συμμετέχοντας στην πρόσκληση της ..Μαρίας με τον ήλιο στα γιορτινά της.
Για μια Άνοιξη που περιμένουμε..(σκέψεις και εικόνες  # 7)
Να είστε όλοι καλά ,να περνάτε όμορφα, να μην ξεχνάτε να χαρίζετε στον διπλανό σας ένα χαμόγελο...

Καλή Σαρακοστή και καλή εβδομάδα..να έχετε !!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!!

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ..ΓΙΑ ΦΤΕΡΑ..

Οταν ξεκινά η μέρα σου με ένα καφεδάκι που σου χαμογελάει...ναι δεν σας λέω ψέματα ..πως να μην είναι όμορφη!!!
Με το που έβαλα τον καφέ στο φλιτζάνι μου,
με έκπληξη μου είδα να μου χαμογελά ο καφές..χι..χι..και όπως καταλάβατε φωτογραφήθηκε όπως του έπρεπε με δόξα και τιμή..

Και αφού ήπιαμε το χαμογελαστό καφεδάκι μας παρεάκι μου αποφάσισα να μιλήσουμε σήμερα..για φτερά.. κλουβιά...και ελευθερία..!!
Την αφορμή αυτή μου την έδωσαν  δύο καναρινάκια  που θέλησα να τα αφήσω ελεύθερα ..

 Ανοιξα λοιπόν το κλουβί τους και τα άφησα να πετάξουν..
Παρακολούθησα για λίγο το πέταγμα τους 
Το έκαναν  μέχρι τα δέντρα της αυλής μου.

Μπήκα μέσα στο σπίτι και μετά από ώρες ..βγήκα να δω που ήταν τα καναράκια... το ένα ήταν στη σίτα της πόρτας μας..

 το άλλο ήταν εκεί στην αυλή μου...σαν να μην ήθελαν να φύγουν..

Ακόμα και ο Κανέλος που παραμόνευε πιο πέρα δεν τα φόβιζε !!!

Τι να κάνω; κατάλαβα ότι σίγουρα θα έπεφταν λεία  στα νύχια του.. και πως μετά  θα είχα τύψεις για ότι έκανα..!! και έτσι ξαναγύρισαν στο γνώριμο τους περιβάλλον..!!

Και εκεί..ακριβώς έκανα την σκέψη..ότι δεν είναι η ελευθερία  πάντα το ζητούμενο.. όταν 
δεν ξέρεις και δεν έχεις τα στάνταρ πως να την απολαύσεις ... έχεις βολευτεί...στο   κλουβί σου...σε ότι σου δίνει ασφάλεια ..φαγητό ,στέγη, φροντίδα..
(ισχύει και για τους ανθρώπους το ίδιο νομίζω) τότε η ελευθερία γίνεται ανασφάλεια.. πρέπει να είσαι πολύ δυνατός..να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις στην όποια ελευθερία σου!!
Μπορεί να είναι ελευθερία να στέκεσαι ολομόναχος κάτω από ένα συννεφιασμένο ουρανό..

Η μπορεί να είναι ελευθερία απολαμβάνεις ψιχουλάκια στο δρόμο μαζί με τους φίλους σου..

η να αγναντεύεις πάνω από ένα συρματόσχοινο τον κόσμο..

Μπορεί να ευχαριστιέσαι την  ελευθερία να είσαι ντεκουπάζ στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού μου...

η μια ολοκαίνουργια ονειροπαγίδα με  λευκά φτερά...

Οποια και να είναι η δική σου ελευθερία..απόλαυσε τη παρεάκι μου με φτερά ή όχι..μόνο μην ξεχάσεις να χαμογελάς ...έστω και με ένα καφεδάκι..!!!

Να έχετε καλό μήνα και μια όμορφη εβδομάδα..!!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!!

  

ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ...ΟΝΕΙΡΩΝ..!!!

Μπρος στ ακρογιάλι του ουρανού δεμένο μ άστρα τ όνειρο.
Το έλυσα και πλημμύρισε την θάλασσα.
Κι ακούμπησε στους βράχους.
Το πήραν οι γλάροι στα λευκά φτερά τους και το ταξίδεψαν επάνω σε γαλάζια νερένια μονοπάτια.
Έγινε άλμπουρο σε τρικάταρτο καράβι κι αρμένισε σε πέλαγα, καλώντας με να πάω μαζί του.
Ήτανε μονάχα ένα όνειρο που με ταξίδεψε....

 Τι άλλο από σκέψεις ονείρου θα μπορούσε να με εμπνεύσει ... όταν με παρακάλεσε η εγγονή μου η Έρρικα ετών 28 παρακαλώ... πως ήθελε να της κάνω μια ονειροπαγίδα...να την βάλει στο σπίτι της..
Ονειροπαγίδα; της λέω.. δεν έχω ξανακάνει καρδιά μου ...αλλά τι ωραία ιδέα έχεις .. θα είναι η πρώτη μου..  
Εεεεε και σαν γιαγιά που δεν χαλάει χατίρια γενικώς,καταλάβατε παρεάκι μου ε; 
Για να πω την αλήθεια μου με γοήτευαν αυτές οι στρογγυλές αέρινες..κατασκευές που λέγονται ονειροπαγίδες...
Η πρώτη μου κίνηση ήταν να μάθω περισσότερα πράγματα για αυτές.
ΕΔΩ....
" Ονειροπαγίδες κατασκεύασαν αρχικά οι Ινδιάνοι Τσιπέουα (η αλλιώς Οτζίμπουε).
Το αντικείμενο στην γλώσσα τους ονομάζεται asabikeshiinh..(μην ζητάτε μετάφραση χα..χα)..
Τις κατασκεύαζαν πλέκοντας σε δίχτυ κλωστές,από νεύρα μέσα σε στεφάνια από ξύλο ιτιάς, με μια πλέξη που θύμιζε ιστό αράχνης.
Συνήθως τις διακοσμούσαν με χάντρες και φτερά.
Μετά τις κρεμούσαν πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών για να τα προστατέψουν από τα κακά όνειρα.
Με τον καιρό καθώς το παιδί μεγάλωνε,η ονειροπαγίδα φθειρόταν και καταστρεφόταν.
Υποτίθεται ότι μόνο τα καλά όνειρα μπορούσαν να περάσουν από την κεντρική τρύπα της ονειροπαγίδας, ενώ τα κακά σκάλωναν και έμεναν παγιδευμένα.
Στην συνέχεια, τα παγιδευμένα κακά όνειρα θα διαλύονταν  με το πρώτο φως της αυγής."

Η πρώτη μου  κίνηση ήταν να μπω στο YouTube για να δω πως κατασκευάζονται οι ονειροπαγίδες.
Είδα όμως ότι μπορείς να τις κάνεις και με πλεχτά στρογγυλά πετσετάκια..έχουν εξελιχθεί σε πιο μοντέρνες εκδόσεις..χα..χα..
Οπότε... τελαράκι από το κέντημα είχαμε..

 Στρογγυλό πετσετάκι πλεχτό είχαμε.. 

Κορδελίτσες δαντελίτσες είχαμε...

Χαντρούλες είχαμε..

Οπότε ξεκίνησα την διαδικασία..τυλίγοντας το τελαράκι γύρω γύρω με άσπρο μαλάκι που είχαμε και τέτοιο...χα.χα..

Στερέωσα με άσπρη χοντρή  κλωστή γύρω γύρω  το πλεχτό πετσετακι ...

και μετά κρέμασα ότι κορδελίτσες και χαντρούλες είχα.. τα φτεράκια αγοράστηκαν μόνο..!!
Παρουσίαση σε λευκό φόντο

Και εδώ ...σε φόντο γενικό..χι.χι..

Ετσι εύκολα και σύντομα κατά τα άλλα.. και με ατέλειες...φτιάξαμε την δική μας πρώτη ονειροπαγίδα.. η οποία μου έβαλε και ιδέες μπορώ να πω..χα..χα..
Αυτά ήταν τα νέα μου αυτή την εβδομάδα παρεάκι μου που εύχομαι να είναι για εσάς η καλύτερη...να μην ξεχνάτε όταν χαρίζετε χαμόγελα..

ο κόσμος γίνετε πιο όμορφος.!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε !!

25 ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ.....ΠΛΕΞΕΙΣ..!!!!!!!

Ενα ακόμα δρώμενο έλαβε τέλος και ήταν αυτό της Μαρίας  στο  κείμενο της ...25 λέξεις # 12

                                

Μια φωτογραφία ήταν το έναυσμα για να γράψουμε όσοι θέλαμε   ολιγόλεκτα..των 25  λέξεων,γύρω από το θέμα της φωτογραφίας.
Εεεεε και ως είθισται ..να μην δω δρώμενο στην γειτονιά....
φάντης μπαστούνι να μαι..


                          Ραγισματιές!!
               Στο δρόμο, στη ψυχή, στο κορμί.
         Γκρίζες κι ασπρόμαυρες πορείες στο σοκάκι.
 Σαρακοφαγωμένα όνειρα, βλέμματα πίσω από τις γρίλιες
                       αδυσώπητος χρόνος.
                              Φθορά.

   

 Ευχαριστώ πολύ όσους πέρασαν και αφιέρωσαν τον χρόνο τους διαβάζοντας το...  
Για άλλη μια φορά μια φωτογραφία μας πήγε σε μονοπάτια που ο καθένας μας  εμπνεύστηκε..και γράφτηκαν υπέροχα ολογόλεκτα..που την πρωτιά την πήρε η Σταυρούλα  που στο λογισμών αραξοβόλι της θα διαβάσετε τις σκέψεις της.

Και μια που βρεθήκατε μέχρι εδώ δείτε έστω και καθυστερημένα μια μικρή   πλεκτή μου προσφορά για το παζάρι  που έγινε στην Αθήνα  για  το  Αντωνοπούλειοίδρυμα της Πάτρας.

Σας εύχομαι  να περάσετε μια όμορφη εβδομάδα ..να προσέχετε τον εαυτό σας..και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε..

είναι μεταδοτικό που έλεγε κάποτε γνωστός παρουσιαστής...
Σας ευχαριστώ πολύ παρεάκι μου που περνάτε και τα λέμε..

" ΝΟΡΑ"

ΝΟΡΑ"

Με πολύ κόπο σηκώθηκε από το κρεβάτι ο Νικόλας.

Δυο μέρες τώρα δεν είχε μπορέσει να συνειδητοποιήσει  το φευγιό της.

Το κεφάλι του το ένιωθε βαρύ και μια μέγκενη του προκαλούσε ένα φοβερό πονοκέφαλο.

Σέρνοντας τα βήματά του πήγε μέχρι την κουζίνα.

Ένας  σκέτος καφές  ίσως να τον βοηθούσε  να συνέλθει από το τρομερό προχθεσινό μεθύσι του,που το μαρτυρούσαν τα άδεια μπουκάλια σκορπισμένα στο πάτωμα.

Και αυτή η εκνευριστική βροχή δεν έλεγε να σταματήσει.

Θαρρείς πως το έκανε επίτηδες να πέφτει ασταμάτητα δυο μερόνυχτα τώρα.

Άνοιξε τον υπολογιστή και με αγωνία έψαξε τα μηνύματά του.

Κανένα μήνυμά της. Τίποτα.

Το περίμενε άλλωστε μετά τον προχθεσινό φευγιό της.

Πως τα σκάτωσα έτσι γαμώτο μου,ψιθύρισε κατεβάζοντας μια γουλιά από τον πικρό καφέ του..

Την αγαπούσε την Νόρα.

Η γνωριμία τους ήταν από εκείνες που θα μπορούσε να την πεις και κεραυνοβόλο έρωτα.

Η χημεία μεταξύ τους ήταν σχεδόν τέλεια.

Η Νόρα του είχε χαρίσει την αγάπη της, έτσι όπως δεν την είχε γνωρίσει τόσα χρόνια πριν.

Οι γυναίκες ποτέ δεν έλειψαν από την ζωή του αλλά  οι σχέσεις μαζί τους σταματούσαν στην επιφάνεια.

Με την Νόρα όλα ήταν πολύ διαφορετικά. 

Τον είχε μαγέψει η απλότητα και η ειλικρίνειά της. Ήταν αυτό που είχε εκτιμήσει στον χαρακτήρα της.

Κάθε μέρα που περνούσε κοντά της διάβαζε μέσα στα μάτια της όλα αυτά που ήθελε να έχει στην ζωή του, γι αυτό και μεγάλωνε η αγάπη του για εκείνη.

Το ήξερε ότι είχε φερθεί ανόητα από την στιγμή που τον είχε πλευρίσει η  Ντίνα, ένας παλιός του έρωτας στο πάρτι που είχε πάει χωρίς την Νόρα .

Θυμόταν αμυδρά μέσα στο μεθύσι του πως είχε παρασυρθεί από την γοητεία της.

Έβαζε στοίχημα ότι αυτή η Ντίνα ήταν η πηγή της φωτογραφίας που είχε σταλεί στο μέηλ της Νόρας  που τους έδειχνε σε προκλητική στάση μαζί της και που έμελλε να είναι η αιτία του χωρισμού τους.

Είχε θυμώσει πολύ με τον εαυτό του.  

Εκείνη είχε χάσει την εμπιστοσύνη της απέναντί του και δεν ήξερε πως θα έβρισκε τον τρόπο να το διορθώσει αυτό.

Άνοιξε την τηλεόραση και ξάπλωσε στο κρεβάτι. 

Η φωνή της Πρωτοψάλτη γέμισε το δωμάτιο..η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα..

Έχωσε το πρόσωπό του στο μαξιλάρι της και μύρισε βαθιά το άρωμα της που είχε μείνει επάνω στο σεντόνι δυο μέρες πριν.

Δεν μπορούσε χωρίς εκείνη και θα έκανε τα πάντα να σώσει την αγάπη αυτή! 

Αυτή ήταν  η δική μου συμμετοχή  στο #18ο # παιχνίδι των λέξεων ..

που διοργανώνει με επιτυχία η Μαρία κάθε φορά και που έχει γίνει θεσμός πια στην γειτονιά μας..

Σε ευχαριστούμε πολύ Μαρία μας  με το χάρτινο καραβάκι σου..για την φιλοξενία σου !!!
Ευχαριστώ πάρα πολύ και όσους πέρασαν  το χρόνο τους διαβάζοντας  την συμμετοχή μου.
Είμαι πολύ χαρούμενη  κάθε φορά που μπορώ και συμμετέχω στα  δρώμενα της γειτονιάς μας..
Αυτήν φορά θέλησα να περάσω πρώτα από εσάς να απολαύσω τις δικές σας υπέροχες συμμετοχές..!!  
Την πρωτιά την πήρε επάξια η Μαριάνα με τον ονειρόκοσμο της και την  "μαμά"  της...δείτε Εδώ την όμορφη συμμετοχή της..
Να είστε καλά ..και να έχετε μια όμορφη εβδομάδα παρεάκι μου και μην ξεχνάτε...

Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε.. !!!!