Από τον τίτλο και μόνο σίγουρα θα νομίζετε παρεάκι μου πως θα συνεχίσω να σας μιλάω για την Ανοιξη.. που δεν είναι καθόλου κακό βέβαια ε;
Αυτή την φορά θα σας πάω σε ένα χωριό που βρίσκεται στην περιοχή Ρεθύμνου.. που πήγα και εγώ πρώτη φορά..πριν λίγες μέρες..και έμεινα κατάπληκτη για την παράδοση του..
Το χωριό λέγεται Μαργαρίτες..εξ ου και ο τίτλος..
Και επειδή δεν θα μπορούσα να σας δώσω τόσες πολλές πληροφορίες γι αυτόν το παραδοσιακό τόπο,σας παραθέτω μια λεπτομερή περιγραφή του ..που πήρα από εδώ για πληροφορίες..
Οι «πολύχρωμες» Μαργαρίτες, το χωριό των κεραμοποιών στον Ψηλορείτη
Αυτή την φορά θα σας πάω σε ένα χωριό που βρίσκεται στην περιοχή Ρεθύμνου.. που πήγα και εγώ πρώτη φορά..πριν λίγες μέρες..και έμεινα κατάπληκτη για την παράδοση του..
Το χωριό λέγεται Μαργαρίτες..εξ ου και ο τίτλος..
Και επειδή δεν θα μπορούσα να σας δώσω τόσες πολλές πληροφορίες γι αυτόν το παραδοσιακό τόπο,σας παραθέτω μια λεπτομερή περιγραφή του ..που πήρα από εδώ για πληροφορίες..
Χαρακτηρίζεται το χωριό των πιθαράδων, αφού η αγγειοπλαστική παράδοση και δημιουργία των κατοίκων του είναι εμφανής σε κάθε γωνιά του. Στις Μαργαρίτες- που αρχικά λέγονταν Μαγαρίτες- ο επισκέπτης περπατά σε δρομάκια με μεγάλες πήλινες γλάστρες- τις περίφημες μαργαριτσανές στάμνες- έξω από κάθε σπίτι, κεραμικά κρεμασμένα στους τοίχους, πιθάρια που κοσμούν τους ανθοστολισμένους κήπους. Κι απολαμβάνει μια γωνιά της Κρήτης που είναι μαγνήτης τόσο για το υπέροχο τοπίο όσο και για τις δημιουργίες των ανθρώπων της.
Οι Μαργαρίτες «ανθίζουν» στους βόρειους πρόποδες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 300 μέτρων και σε απόσταση 27 χιλιομέτρων από το Ρέθυμνο. Ο πολιτιστικός πλούτος, το ευχάριστο κλίμα, η εύφορη και πλούσια γη συνθέτουν τι ψηφιδωτό της μακραίωνης ιστορίας τους, καθώς ο οικισμός άκμαζε ήδη από το τέλος του Βυζαντίου και την αρχή της Ενετοκρατίας. Στο χωριό αυτό γεννήθηκε ο ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου Γαβριήλ Μαρινάκης, ο πρωταγωνιστής της ανατίναξης του μοναστηριού που έγινε το 1866 στο όνομα της ελευθερίας.
Η τέχνη του πηλού, που σήμερα είναι το σήμα κατατεθέν του χωριού, συνδέεται με τον πλούτο κοιτασμάτων αργιλοχώματος στην περιοχή και είναι άρρηκτα δεμένη με την ιστορία του, αναδεικνύοντας τις Μαργαρίτες μεταξύ των μεγαλύτερων κέντρων κεραμικής στην Ελλάδα. Τουλάχιστον δεκαέξι εργαστήρια- εκθέσεις κεραμικής, τα φημισμένα «τσικαλαριά»- επειδή κάποτε έφτιαχναν τσικάλια, δηλαδή πήλινες κατσαρόλες- ασχολούνται με μοντέρνες αλλά και παραδοσιακές κατασκευές.
Μην παραλείψετε μια επίσκεψη σε ένα από αυτά. Μπροστά στα μάτια σας το παρελθόν του χωριού ενώνεται με το σήμερα στα επιδέξια χέρια των τεχνιτών που δουλεύουν τα έργα τους στον παραδοσιακό ή τον ηλεκτρικό τροχό και τα ψήνουν είτε σε ξύλα είτε σε καμίνι. Οι παραδοσιακοί τεχνίτες δουλεύουν με τον τρόπο των προγόνων τους, διατηρώντας ζωντανή κι επιδεικνύοντας την παράδοση του χωριού, αν και προφανώς η παραγωγή δεν μπορεί να είναι ίδια σε όγκο με αυτή των σύγχρονων μέσων. Στο Μουσείο Κεραμικής, στην πλατεία του χωριού, μπορείτε να θαυμάσετε τη μεγάλη συλλογή κεραμικών δημιουργιών που αναδεικνύει την τέχνη των ντόπιων.
Οι φωτογραφίες μου είναι από την βόλτα μας εκεί..χωρίς πολλά λόγια απολαύστε τέχνη και...χρώματα..!!
Ο παράδεισος του πηλού..!!!δεν συμφωνείτε;
Να είστε όλοι καλά παρεάκι μου, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και μην ξεχνάτε πως το χαμόγελο είναι ομορφιά βάλτε το στην ζωή σας!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.!!!
