Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

ΣΥΛΛΟΓΙΚΌ..ΚΕΝΤΗΜΑ..!!!





Πριν ένα χρόνο ήτανε
που η φίλη η  Κλαυδία
μια πρόταση μας έκανε
μ αγάπη και ουσία.
Να μην τα ξαναπώ εγώ,
τα λέει όλα εκείνη.
κάτω από  στην Ακρόπολη
τις απορίες λύνει.
-Εγώ τι κάνω την ρωτώ;
-Πες μου τι θες να κάνεις
μου λέει εκείνη και ευθείς
το θέμα μου το πιάνεις;
-Πως να το πιάσω αν δεν μου πεις
της λέω με απορία.
-Θα σου αρέσει σίγουρα
 μην έχεις αγωνία.
Τι θέμα θα χω  την ρωτώ;
κι ευθείς το ξεφουρνίζει
τον Καζαντζάκη θα κεντάς
και πες μου δεν αξίζει;
Τιμή μου και καμάρι μου
της απαντώ ευθέως
σε τούτονε τον  άνθρωπο
έχουμε όλοι χρέος.!!
Σε διάταξη ημερήσια
μέτρημα και κουτάκι
να μην ξεφύγει βελονιά
απ το τετραγωνάκι.
Πήραν φωτιά τα δάχτυλα
κι άρχισαν να κεντάνε 
κλωστές γεμάτες χρώματα
και βελονιές μετράνε!
Σιγά ..σιγά.. το κέντημα
παίρνει μορφή και σχήμα,
κι αργά ολοκληρώνεται
όλος το βήμα.. βήμα.
τα πράγματα δυσκόλεψαν
σαν φτάσαμε στο τέλος
για μια μπορντούρα έγιναν 
συσκέψεις με το μέλος.
-Κλαυδία μου τι γίνεται;
πως θα καταφέρω;
Δεν μου ρχεται αυτή σωστά
τέλεια να την φέρω..
Ολη την  μέρα  την κεντώ..
το βράδυ την ξηλώνω..
την θέλω να ναι τέλεια 
και δεν το μετανιώνω!!
Ο Καζαντζάκης με κοιτά
απ τον καμβά του μέσα
δεν ξέρω αν συμφωνεί κι αυτός
η δεν μου έχει μπέσα.
Ετσι που τον κοιτώ κι εγώ
θαρρώ πως του αρέσει
σε κέντημα συλλογικό.
να χει κι αυτός μια θέση.!!!
Αυτό το δημιούργημα μου παρεακι μου θέλησα αυτήν την φορά να σας δείξω .. το κεντούσα όλο το καλοκαιράκι... η ολοκλήρωση του με γέμισε πολύ χαρά..!!
Κλαυδία μου  σε ευχαριστώ πολύ που θα έχω την χαρά να συμβάλω και εγώ με ένα  μικρό λιθαράκι
σ αυτήν την υπέροχη προσπάθεια!!!
Να είστε όλοι καλά.. να  έχετε μια υπέροχη εβδομάδα...και ξέρετε ε; να μην ξεχνάτε να βρίσκετε ευκαιρίες να  χαμογελάτε!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!







Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ..!!!!


Ποτέ δεν ήμουν καλός στα λόγια από παιδί.
Αντίθετα μπορώ πολύ πιο εύκολα να εκφράσω τα συναισθήματα μου με την γραφή.
Αυτό κάνω τώρα θέλοντας μέσα από ένα γραμμα να σου πω,πως είσαι για μένα παράδειγμα ανθρώπου που θέλω πολύ να  μοιάσω. 
Από τότε που το παιδικό μου χέρι κούρνιασε μέσα στο δικό σου ένιωσα ασφάλεια κοντά σου.
Ακόμα την νιώθω όταν το χέρι σου ακουμπά με αγάπη που ζεσταίνει τον ώμο μου, αφού έχω γίνει μεγάλος άντρας πια και δεν με φτάνεις στο ύψος!
Τι παιχνίδια θυμάμαι κάναμε όταν ήμουν μικρός!!
Γινόσουν το πρώτο μου αλογάκι που με ταξίδευε σε φανταστικές νικηφόρες μάχες!
Παλικαράκι πια, μου έλεγες  πως μου έχεις εμπιστοσύνη πως θα γίνω καλός άνθρωπος όταν μεγαλώσω.
Μου έμαθες την καλοσύνη και την ανιδιοτελή αγάπη που για σένα είναι αυτονόητα συναισθήματα.
Παρακαταθήκη τα λόγια σου τώρα που μεγάλωσα.
Να αποφεύγεις τα θολά τοπία και τις ομίχλες στην ζωή σου.
 Δεν βγάζουν πουθενά μου έλεγες!
Βάζε κάθε μέρα μια Ανατολή να φωτίζει τον δρόμο σου παιδί μου!
Το να είμαι δημιουργικός σαν άνθρωπος το οφείλω σε σένα. Αφού βλέποντας σε, πως η δημιουργία είναι  ακόμα και τώρα που άσπρισαν τα μαλλιά σου  το μότο της ζωής σου.
Δεν θυμάμαι να σε είδα ποτέ να κάθεσαι χωρίς να κάνεις κάτι.
Πίνοντας τον καφέ μας σαν άντρες,το κεχριμπαρένιο σου κομπολογάκι το δώρο μου στα γενέθλια σου,το  τίκι τάκα  συντροφεύει  με τον ήχο του τα λόγια μας περί ανέμων και υδάτων πια.!
Το ξέρεις πως ότι ήταν να μου μάθεις, μου το έμαθες!
Μεγάλο ενέχυρο η εμπιστοσύνη σου σε μένα πως θα τα καταφέρω στην ζωή μου.
Δεν θα σε διαψεύσω σου το υπόσχομαι!
Μότο στον δικό μου δρόμο οι οδοδείκτες σου παππού μου !
Σε ευχαριστώ !!
Ήταν η δική μου συμμετοχή στο 16ο παιχνίδι των λέξεων που διοργανώνει με επιτυχία η  Μαρία μας κάθε φορά..!

Είναι αλήθεια ότι οι λέξεις που έπρεπε να βάλουμε με είχαν βάλει σε δίλημμα!! 
Οι μέρες περνούσαν και δεν μου κατέβαινε τίποτα!!
Τον οδοδείκτη ..δε..δεν τον είχα ξανακούσει σαν λέξη!!
Οπότε παίρνω την εμπνεύστρια..τηλέφωνο..
Αριστάκι μου; ο οδοδείκτης είναι αυτό που φαντάζομαι;
Ναι ακριβώς αυτό είναι..μου λέει.. 
Και που θα τον χρησιμοποιήσω  αυτόν μάτια μου; της λέω!!
Μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις μεταφορικά μου λέει..!!
Τι ήταν να μου το πει...η ιστορία άρχισε να γράφεται επί τόπου..μια ιστορία βιωματική αφού  η συνομιλίες αυτές γινόταν μπροστά μου...ανάμεσα στον παππού και στον εγγονό μου .. με διαφορετικές λέξεις αλλά με το ίδιο νόημα!! Απλά προσάρμοσα τις λέξεις στην ιστορία μου!!
 Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παρεάκι μου για τον χρόνο που του αφιερώσατε για να το διαβάσετε !!
Να είστε όλοι καλά  και  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..και θυμηθείτε ..ότι ένα χαμόγελο ανοίγει τις καρδιές των ανθρώπων!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!





  

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018

ΜΕ ΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟ ΠΟΔΑΡΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΜΗΝΑ..!!!!!

Μετά από τόση αγάπη και τις όμορφες ευχές σας για τα εφτάχρονα αυτού μπλοκόσπιτου...δεν μπορούσα να μην κάνω και εγώ κάτι για εσάς!!
Στην πραγματικότητα θα ήταν το σωστό  να έκανα από ένα δωράκι στην κάθε μια σας χωριστά..
Συριανάκι 
Ίριδα 
Αλεξάνδρα
Ράνια
Ελένη ποιώ
Άννα flo
Δραστήρια
Γιάννης
Dimi
Μία
Αννίκα
Αρτίστα
Ελένη Φλογερά
Κανελλάκι
Δημιουργία Κατερίνα
Marie-Anne
Ρένα Χριστοδούλου
Νικόλ
Βαρβαρούλα μου
Λίτσα τ.
Αϊναφετσ
Εφη Αδαμοπούλου
Δελφινάκι
Μεταξία
Κλαυδία
Νάσια
ΛίτσαArt
Βιλλώτη
Κική
Χαρά Θ.
Μαρίνα
Μεμαρία
Σοφάκι.
αλλά...είναι τόσο δύσκολο από πολλές απόψεις .. παρεάκι μου.
Με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν .. ξέρετε πια..
τετράδιο ..ονόματα 

..χαρτάκια...κλήρωση!!!
Μία θα είναι η τυχερή που θα υπάρχει το όνομα της στο χαρτάκι που θα πιάσει η χερούκλα μου..χα..χα. αφού τα  μικρά χεράκια ... μεγάλωσαν και θα με κορόϊδευαν χι..χι..αν τους έλεγα τι τα ήθελα τόσα χαράκια τυλιγμένα στο μπολάκι καρδούλα μέσα!!!
Οπότε... χερούκλα... χαρτάκι..όνομα..!!
Ταταταραμμμμμμμ!!
Marie-Anne!!!! κάποιος σε γυρεύει!!!χα..χα..
πάρε και κανένα..Τζόκερ φιλενάδα!!

 Το δωράκι σου μόλις μπορέσω θα στο στείλω..!!

Να είσαι πάντα τυχερή φίλη μου και σε πιο ουσιαστικά πράγματα στην ζωή σου!!!
Φορέστε ένα χαμόγελο είναι αυτό που θα φωτίσει το πρόσωπο σας παρεάκι μου!!

Να είστε όλοι καλά ...να έχετε ένα όμορφο και χαρούμενο μήνα. 

Σας ευχαριστώ πολύ  που περνάτε και τα λέμε!!!







Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

ΠΩΣ ΝΑ ..ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΣ ..!!!!

Πως να αντισταθείς σε ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει;
Που αρνείται πεισματικά να καταλάβει πως οι μέρες του τελειώσαν;
Πως να του πεις όχι όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου και σου προσφέρει τις κλεμμένες μέρες του Σεπτέμβρη γεμάτες ηλιαχτίδες;

Πως να αρνηθείς την πρόταση του για τις τελευταίες βουτιές στα καταγάλανα νερά;

Πως να του χαλάσεις το χατίρι όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο  ψιθύρισμα των κυμάτων;
Το ξέρει πως θα φύγει..ο αποχαιρετισμός δύσκολος..!!
Προσπαθεί να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις όταν ο Σεπτέμβρης διεκδικήσει τις μέρες του..!!
Ε..!!!! και εσύ δεν είσαι τόσο σκληρή κατά βάθος όσο θέλεις να φαίνεσαι!!!
 Είναι κάτι πολύ  παλιό μου  και κάθε φορά που το καλοκαιράκι δεν θέλει να φύγει το ανασκαλεύω  στο νου μου και το φέρνω στην επιφάνεια!!
Αγαπημένο μου παρεάκι να είστε όλοι καλά..  να έχετε  μια όμορφη εβδομάδα..με όσο περισσότερα χαμόγελα!!

Χαίρομαι για τις επιστροφές από τις διακοπές..
Αντε να μαζευόμαστε σιγά  σιγά..!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!




Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

Η...ΧΑΡΆ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ..ΚΑΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ..!!

Όπως το γράφει ο τίτλος ακριβώς όμως!!
Ηρθε το Φθινόπωρο; δεν το νομίζω!!
Δεν πρόλαβε να καταλαγιάσει η πρώτη χαρά.. και να σου η δεύτερη κατά πόδας που λέμε!!..!!!
Και πείτε μου που να τις βάλω...και πόσα  ευχαριστώ να πω..όταν  η καρδιά ξεχειλίζει..!!
Θαρρώ δεν χωράνε τόσες πολλές πουθενά!!!!!!
Η χαρά αυτή που θα δείτε ακολούθησε την προηγούμενη και μάλιστα πολύ κοντά η μια με την άλλη!!
Και θα μου πείτε γιατί δεν τις έβαζες μαζί..μαζί; 
Εεεεε να ..ήταν που ήθελα να τις γευτώ όσο γίνεται περισσότερο χρόνο και δεν ήθελα να τελειώσουν τόσο γρήγορα..
Ηθελα να κρατήσω την γλύκα και της δεύτερης χαράς μου σαν την καραμέλα που δεν την δαγκάνουμε αμέσως στο στόμα αλλά την κρατάμε και την γλείφουμε σιγά σιγά..να την γευτούμε όσο γίνεται περισσότερη ώρα..!!
Εδώ έχει βάλει το χεράκι του κυριολεκτικά το....αδέρφι μου ή αλλιώς καρντάση η αλλιώς η αγαπημένη μας Βαρβάρα γνωστή και σαν Barby με τα..Κέρινα ποιήματα της!!
Και πως το έβαλε; χα..χα..με πετρούλες!!!
πριν από λίγο καιρό ανταλλάξαμε μηνύματα στο μέηλ.. και για να της πω πως περνάμε εδώ.. της έστειλα αυτήν εικόνα που είχα βρει στο ίντερνετ και μου άρεσε!!
Πριν λίγες μέρες τότε  που ήταν ακόμα ζεστό από την χαρά μου   το θέμα με τον πίνακα της ..Μαρίας,(η προηγούμενη ανάρτηση μου) με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει. 
Στο ταχυδρομείο σε περιμένει κάτι.....
Παίρνω και εγώ τον πασίγνωστο δρόμο και πάω.
Ενα δεματάκι με περίμενε....
Ανοίγωτο και βλέπω να προβάλουν ένα σωρό
χαρές της καρδιάς..
Χειροποίητες καρτούλες ζωγραφισμένες με πεταλούδες αγάπης..λουλουδάκια που ίσα και κρατούσαν την τελευταία  τους ανάσα, λες και περίμεναν να φτάσουν από τόσο μακρυά..Χαλκιδική-Κρήτη..!!!
Άλλα για να  δουν τα ματάκια σας και άλλα για τα δικά μου μόνο..!!
Εκείνο όμως που με έκανε να χαμογελάσω πάρα ..μα πάρα πολύ και να χαρώ,είναι αυτό που θα δείτε και εσείς εδώ!!!!!!!
Πείτε μου δεν είναι πολύ καλύτερο από την εικόνα που τις είχα στείλει; 
Μέχρι..και πέτρινη καρδούλα βρήκε και έβγαλε  τα αρχικά μας..χα..χα... και βρήκε την θέση του δίπλα από τον Λευκό μου πύργο!!

Αγαπημένη μου μικρή Βαρβαρούλα μαζί με το ευχαριστώ μου σου στέλνω και μια μεγάλη αγκαλιά.. που σίγουρα θα βρει τον δρόμο της να έρθει...εξ άλλου είπαμε.. όταν στέλνεις  χαρά και η αγάπη..εκείνες  ξέρουν τον δρόμο!!!
                              πηγή
Αυτά τα όμορφα θέλησα μοιραστώ ξανά μαζί σας παρεάκι μου..και να σας ευχηθώ να είστε όλοι καλά και να μην ξεχνάτε πως ...
                  πηγή
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!












  

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018

ΟΤΑΝ Η ΧΑΡΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ....!!!

Όταν η χαρά και η αγάπη..(αυτές οι δυο πάνε πακέτο) )..βρίσκουν τον δρόμο και έρχονται να  σου χτυπήσουν την πόρτα, τότε ανοίγεις την αγκαλιά σου διάπλατα και τα σφίγγεις, τα σφίγγεις  τόσο δυνατά...από τον φόβο στην αρχή να μην σου φύγουν  μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι είναι αληθινά και όχι όνειρο, με την καρδιά σου έτοιμη να σπάσει...(  έχει και τα χρονάκια της η άτιμη)..από ανείπωτο χαρούμενο συναίσθημα, τότε νιώθεις το πιο τυχερό πλάσμα στον κόσμο,  ευλογείς τον Θεό...και ευχαριστείς  το bloggihg; την μοίρα; όλα μαζί;που έχεις γνωρίσει στην ζωή σου τόσο ξεχωριστούς ανθρώπους.!!!!!
Θα αναρωτιέστε σίγουρα για τι πράγμα μιλώ..
Δεν είναι πράγμα.. είναι συναίσθημα ..που έρχεται και σε βρίσκει.. σου γεμίζει το είναι σου ...και εύχεσαι να μην το χάσεις ποτέ σου.!!!
Το ξέρω με έπιασε πάλι η πολυλογία μου...αλλά αφού δεν είστε μπροστά μου να δείτε τα μάτια μου που λάμπουν από χαρά ..προσπαθώ μέσα από τις λέξεις να σας μεταφέρω αυτό το συναίσθημα..και να το μοιραστώ μαζί σας παρεάκι μου.
Το ότι θα έκανε μια έκθεση επιτέλους στην Κρήτη στο Γαβαλοχώρι ένα όμορφο χωριό κοντά στα Χανιά η αγαπημένη μας ζωγράφος Μαρία Βιλλιώτη 

ήταν η αφορμή.. να κάνουμε ένα μικρό ταξιδάκι μέχρι εκεί και να θαυμάσουμε τα υπέροχα έργα της..!!!!!
 Μπορεί εμείς οι μακρινοί να έχουμε δει κατά καιρούς μέσα από  το μπλοκ της έργα της ..αλλά δεν μπορεί να μεταφέρει  την εικόνα τόσο ζωντανά  όταν δεν δεις από κοντά τους πίνακες της..!!
Οι φωτογραφίες μου τι κρίμα  είναι χάλια ... αν θέλετε να δείτε πραγματικά την δουλειά της να περάσετε από το μπλοκ της!!! θα μείνετε άφωνες με τις δημιουργίες   της!!
Στην έκθεση μαζί με όλα  έργα της μου έκανε ένα κλικ ένας από τους πίνακες της που απεικόνιζε ένα τοπίο στην ομίχλη όπου δέσποζε ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης!!!!!!!
Η καρδιά μου βλέποντας τον γέμισε νοσταλγία και στην σκέψη μου πέρασε η ιδέα να τον κάνω δικό μου!!!
Μετά  από λίγες μέρες η Μαρία θα έκανε σεμινάριο ζωγραφικής στο Ηράκλειο και περίμενα πως και πως να την ξαναδώ αλλά και να μιλήσω μαζί της για την απόφαση μου!!
Οπως κάθε χρόνο που κάνει τα σεμινάρια ζωγραφικής εδώ...

εγώ είμαι ατίθαση μαθήτρια..του νηπιαγωγείου..και κάνω τα δικά μου..
ενώ τα άλλα κορίτσια  και μελετηρά είναι
 και το σωστό μάθημα κάνουν..χα..χα..
Την στιγμή που φεύγαμε η δασκάλα μας  με φωνάζει..
Ελα εδώ μου λέει Ρουλίτσα..ωχ..λέω μέσα μου θα με μαλώσει που δεν έκανα το σωστό μάθημα...(που δεν το κάνει ποτέ της..σας ορκίζομαι )...
Βλέπει αυτό που είχα ζωγραφίσει και μου λέει ..

μπράβο κορίτσι μου πολύ ωραία η προσπάθεια σου.. για τον κόπο σου πάρε αυτό το πακέτο από μένα με αγάπη!!
Ανοίγω το πακέτο και μένω κάγκελο!!!!!!
Μέσα από ένα θολό τοπίο ομίχλης με κοιτούσε ο Λευκός Πύργος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πέρασαν αρκετά λεπτά να συνειδητοποιήσω τι εννοούσε η Μαρία...όμως η καρδιά μου που χτυπούσε δυνατά από την χαρά της μου έλεγε ότι όλο αυτό είναι αλήθεια και όχι ένα όνειρο που θα ξυπνούσα και θα χανόταν!!!!
Πείτε μου τώρα πως να περιγράψω το συναίσθημα αυτό.. που λέγεται χαρά και που πηγάζει από την αγάπη  που εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει μέσα σ αυτήν την φιλία!!!
Είμαι τόσο... μα τόσο χαρούμενη και ευτυχισμένη  !!!!
!!!!
Ο πίνακας σου βρήκε την θέση που του αρμόζει...Μαράκι μου να τον βλέπω κάθε μέρα και να νιώθω ότι βρίσκομαι στην πατρίδα μου!!!
Ξέρω ότι για να γίνει ένας πίνακας θέλει πολλές μέρες δουλειά.. και πολύ χρόνο να του αφιερώσεις!!!
Το ευχαριστώ.. είναι πολύ φτωχή λέξη αγαπημένη μου !!!!
Αν και εσείς παρεάκι μου έχετε στην ζωή σας ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε  όμορφα  .. κρατήστε τους !!!
Είναι ευλογία..!!!
Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε τον εαυτό σας.!!
Και  μην ξεχνάτε..να δίνετε το χαμόγελο σας και την αγάπη σας..
θα επιστρέφουν  πάντα πολλαπλάσια!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!
 Η χαρά συνεχίζεται....