ΟΤΑΝ Η ΧΑΡΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ....!!!

Όταν η χαρά και η αγάπη..(αυτές οι δυο πάνε πακέτο) )..βρίσκουν τον δρόμο και έρχονται να  σου χτυπήσουν την πόρτα, τότε ανοίγεις την αγκαλιά σου διάπλατα και τα σφίγγεις, τα σφίγγεις  τόσο δυνατά...από τον φόβο στην αρχή να μην σου φύγουν  μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι είναι αληθινά και όχι όνειρο, με την καρδιά σου έτοιμη να σπάσει...(  έχει και τα χρονάκια της η άτιμη)..από ανείπωτο χαρούμενο συναίσθημα, τότε νιώθεις το πιο τυχερό πλάσμα στον κόσμο,  ευλογείς τον Θεό...και ευχαριστείς  το bloggihg; την μοίρα; όλα μαζί;που έχεις γνωρίσει στην ζωή σου τόσο ξεχωριστούς ανθρώπους.!!!!!
Θα αναρωτιέστε σίγουρα για τι πράγμα μιλώ..
Δεν είναι πράγμα.. είναι συναίσθημα ..που έρχεται και σε βρίσκει.. σου γεμίζει το είναι σου ...και εύχεσαι να μην το χάσεις ποτέ σου.!!!
Το ξέρω με έπιασε πάλι η πολυλογία μου...αλλά αφού δεν είστε μπροστά μου να δείτε τα μάτια μου που λάμπουν από χαρά ..προσπαθώ μέσα από τις λέξεις να σας μεταφέρω αυτό το συναίσθημα..και να το μοιραστώ μαζί σας παρεάκι μου.
Το ότι θα έκανε μια έκθεση επιτέλους στην Κρήτη στο Γαβαλοχώρι ένα όμορφο χωριό κοντά στα Χανιά η αγαπημένη μας ζωγράφος Μαρία Βιλλιώτη 

ήταν η αφορμή.. να κάνουμε ένα μικρό ταξιδάκι μέχρι εκεί και να θαυμάσουμε τα υπέροχα έργα της..!!!!!

 Μπορεί εμείς οι μακρινοί να έχουμε δει κατά καιρούς μέσα από  το μπλοκ της έργα της ..αλλά δεν μπορεί να μεταφέρει  την εικόνα τόσο ζωντανά  όταν δεν δεις από κοντά τους πίνακες της..!!

Οι φωτογραφίες μου τι κρίμα  είναι χάλια ... αν θέλετε να δείτε πραγματικά την δουλειά της να περάσετε από το μπλοκ της!!! θα μείνετε άφωνες με τις δημιουργίες   της!!
Στην έκθεση μαζί με όλα  έργα της μου έκανε ένα κλικ ένας από τους πίνακες της που απεικόνιζε ένα τοπίο στην ομίχλη όπου δέσποζε ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης!!!!!!!
Η καρδιά μου βλέποντας τον γέμισε νοσταλγία και στην σκέψη μου πέρασε η ιδέα να τον κάνω δικό μου!!!
Μετά  από λίγες μέρες η Μαρία θα έκανε σεμινάριο ζωγραφικής στο Ηράκλειο και περίμενα πως και πως να την ξαναδώ αλλά και να μιλήσω μαζί της για την απόφαση μου!!
Οπως κάθε χρόνο που κάνει τα σεμινάρια ζωγραφικής εδώ...

εγώ είμαι ατίθαση μαθήτρια..του νηπιαγωγείου..και κάνω τα δικά μου..
ενώ τα άλλα κορίτσια  και μελετηρά είναι

 και το σωστό μάθημα κάνουν..χα..χα..

Την στιγμή που φεύγαμε η δασκάλα μας  με φωνάζει..
Ελα εδώ μου λέει Ρουλίτσα..ωχ..λέω μέσα μου θα με μαλώσει που δεν έκανα το σωστό μάθημα...(που δεν το κάνει ποτέ της..σας ορκίζομαι )...
Βλέπει αυτό που είχα ζωγραφίσει και μου λέει ..

μπράβο κορίτσι μου πολύ ωραία η προσπάθεια σου.. για τον κόπο σου πάρε αυτό το πακέτο από μένα με αγάπη!!
Ανοίγω το πακέτο και μένω κάγκελο!!!!!!
Μέσα από ένα θολό τοπίο ομίχλης με κοιτούσε ο Λευκός Πύργος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πέρασαν αρκετά λεπτά να συνειδητοποιήσω τι εννοούσε η Μαρία...όμως η καρδιά μου που χτυπούσε δυνατά από την χαρά της μου έλεγε ότι όλο αυτό είναι αλήθεια και όχι ένα όνειρο που θα ξυπνούσα και θα χανόταν!!!!
Πείτε μου τώρα πως να περιγράψω το συναίσθημα αυτό.. που λέγεται χαρά και που πηγάζει από την αγάπη  που εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει μέσα σ αυτήν την φιλία!!!
Είμαι τόσο... μα τόσο χαρούμενη και ευτυχισμένη  !!!!
!!!!
Ο πίνακας σου βρήκε την θέση που του αρμόζει...Μαράκι μου να τον βλέπω κάθε μέρα και να νιώθω ότι βρίσκομαι στην πατρίδα μου!!!
Ξέρω ότι για να γίνει ένας πίνακας θέλει πολλές μέρες δουλειά.. και πολύ χρόνο να του αφιερώσεις!!!
Το ευχαριστώ.. είναι πολύ φτωχή λέξη αγαπημένη μου !!!!
Αν και εσείς παρεάκι μου έχετε στην ζωή σας ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε  όμορφα  .. κρατήστε τους !!!
Είναι ευλογία..!!!
Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε τον εαυτό σας.!!
Και  μην ξεχνάτε..να δίνετε το χαμόγελο σας και την αγάπη σας..
θα επιστρέφουν  πάντα πολλαπλάσια!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!

 Η χαρά συνεχίζεται....