ΜΕ ΠΟΝΕΣΕ...!!!!!!

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ...

Οι θρύλοι και οι προφητείες που...

Ο επιβλητικός ναός μπορεί να μετατρέπται σε τζαμί από τον «σουλτάνο Εντογάν, όμως ο λαός της Τουρκίας «τρέμει» τις προφητείες για το παγκόσμιο σύμβολο της Ορθοδοξίας. 

Για περισσότερο από μια χιλιετία, ως και την άλωση της από τους Τούρκους το 1453, η Κωνσταντινούπολη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα του Χριστιανισμού. Στην καρδιά της Πόλης δέσποζε ο ναός της Αγίας Σοφίας, αφιερωμένος στη σοφία του Θεού.

Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ. όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν στις 15 Φεβρουαρίου του 360.

Μύθοι, θρύλοι και παραδόσεις στέκουν ακόμα ζωντανοί στο πέρασμα των αιώνων. Είναι δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες αυτοί που έχουν επιζήσει μέχρι σήμερα. Και δεν λέγονται μόνο μέσα από χείλη χριστιανών.Και στη μουσουλμανική Τουρκία, τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη συζήτηση για τα θαύματα της Αγίας Σοφιάς.

Όλα ξεκίνησαν στο τέλος του Ιουλίου του 2009, όταν ήρθε στο φως η παράσταση ενός αγγέλου, η οποία ήταν καλυμμένη εδώ και έξι αιώνες κάτω από στρώματα μετάλλου και γύψου. Βρέθηκε πάνω σε μωσαϊκά τα οποία είχαν καλυφθεί λίγο μετά την Άλωση της Πόλης, το 1453, και τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.

Οι συντηρητές ανακάλυψαν άλλους τέσσερις αγγέλους ζωγραφισμένους πάνω στα μωσαϊκά, οι οποίοι βρίσκονταν κάτω από πολλά στρώματα ασβέστη ο καθένας τους έχει έξι φτερά, δημιουργήθηκαν μεταξύ 900 – 1300 π.Χ.

Οι άγγελοι μοιάζουν να φτερουγίζουν και να αιωρούνται στο ναό σε σημείο τέτοιο που η εφημερίδα Milliyet αναφερόμενη στο γεγονός έκανε και νύξεις «για σημαδιακή εμφάνιση μέσα στον ιστορικό ναό της Αγίας Σοφίας που ίσως έχει και άλλες προεκτάσεις….».

Το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας

Στους τουρκικούς θρύλους είναι και το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας (προφανώς γίνεται κάποια ταύτιση με την Αγιά Σοφία) το οποίο προστατεύουν οι τέσσερις αρχάγγελοι που βρίσκονται πάνω στον Θόλο του ναού.

Οι αρχάγγελοι αυτοί, όπως αναφέρουν και πιστεύουν οι Τούρκοι, είναι οι Τζεμπραΐλ, Μιχαήλ, Ισραφήλ και Αζραήλ. Σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, ο Τζεμπραήλ προστατεύει τους αυτοκράτορες, ο Μιχαήλ τον ναό από τις εχθρικές επιθέσεις, ενώ οι Τζεμπραηλ και Ισραφήλ ήταν οι αγγελιοφόροι των γεγονότων από τις πολεμικές επιχειρήσεις στους αυτοκράτορες. Και οι τέσσερις αυτοί αρχάγγελοι έχουν ταχτεί μετά την πτώση της Πόλης να προφυλάσσουν το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας από τον κίνδυνο κάποιος βέβηλος να το ανοίξει και να επέλθει η δευτέρα παρουσία.

Θαύμα είναι σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Σαμπάχ,οι σταυροί που εμφανίζονται στην εκκλησία.

Στην οροφή του ναού υπάρχει ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα σε διαγώνιο μορφή, ένα σημαντικό σύμβολο που όχι μόνο δεν χάθηκε στους αιώνες της οθωμανικής κατοχής αλλά δεσπόζει με όλη την συμβολική σημασία του. Παράλληλα και ο «Σταυρός του Ιουστινιανού» τρομάζει τους Τούρκους καθώς οι θρύλοι αναφέρουν για ένα πανάρχαιο κειμήλιο που βρίσκεται άγνωστο που μέσα στην Αγία Σοφία και μάλιστα προέρχεται από την Αίγυπτο και έχει τρομακτική δύναμη.

Γενικότερα η κατασκευή του μεγάλου αυτού ορθοδόξου αρχιτεκτονικού αριστουργήματος, σύμφωνα με τις ίδιες τις τουρκικές πηγές, βασίστηκε στο χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού και το γεγονός αυτό εμπνέει το δέος αλλά και μια αδιόρατη φοβία για την μελλοντική επάνοδο της Αγίας Σοφίας στον φυσικό της κάτοχο, δηλαδή στην Ελληνορθόδοξη λατρεία.

Μεγάλο δέος δημιουργεί στους Τούρκους, όπως αναφέρει η Σαμπάχ και τα διάφορα μωσαϊκά που έχουν αναδυθεί με όλη την μεγαλοπρέπεια τους τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στο ιερό ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, παρά του ότι η μουσουλμανική θρησκεία θεωρεί σαν αμάρτημα την απεικόνιση προσώπων που σχετίζονται με θρησκευτικά Την αποδίδει ο ποιητής Γεώργιος Βιζυηνός, στην ποιητική του συλλογή 

Ιδιαίτερο δέος τους προκαλεί το γνωστό μωσαϊκό που απεικονίζει τον Ιησού έχοντας την Παναγία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στα δεξιά και αριστερά Του.

Οι Τούρκοι το έχουν ονομάσει χαρακτηριστικά το «Μωσαϊκό της Αποκάλυψης» και ο συμβολισμός αυτός ανάγει στην εσχατολογική σημασία του που είναι έντονη στους μουσουλμάνους Τούρκους”, γράφει ο δημοσιογράφος και τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης.

Στα άδυτα

Το 2009 ομάδες ειδικών δυτών με εξελιγμένο εξοπλισμό, εξερεύνησαν τα θεμέλια του ναού. Πέρασαν από στις στενές εισόδους των υπόγειων τούνελ που ως επί το πλείστον είναι πλημμυρισμένα. Την κάθοδο επιχείρησαν, μέσα από στόμιο μικρής διαμέτρου, ένας κάμεραμαν και ένας δύτης-φωτογράφος. Είναι σαν να βυθίζεσαι στην Ιστορία», είπε ο δύτης Οζάν Τσοκντεγιέρ, που διήνυσε 283 μέτρα μέσα σε στοές.

Κάτω από την Αγία Σοφία υπάρχουν δύο στοές με νερό που συνδέονται με το Βυζαντινό Υδραγωγείο, το οποίο βρίσκεται κοντά στον ναό.

Το 1945 είχε γίνει μια προσπάθεια να αντληθεί το νερό, αλλά αυτό δεν στέρευε ποτέ, γεγονός που υποχρέωσε τη διακοπή των εργασιών. Οι δύτες πιστεύουν, από αυτά που αντίκρισαν, ότι επαλήθευσαν κάποιες εικασίες: ότι η Αγία Σοφία συνδεόταν υπόγεια με το παλάτι του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου και βέβαια με το Βυζαντινό Υδραγωγείο.

Θρύλοι αναφέρουν ότι οι Οθωμανοί επεξέτειναν τις στοές ώστε να μπορούν μέσω αυτών να πηγαίνουν οι Σουλτάνοι στην Αγία Σοφία, που είχαν μετατρέψει σε τζαμί, για να προσευχηθούν.

Τα μωσαϊκά

Ο τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης που έχει πολλές φορές αναφερθεί στα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, επισημαίνει τις ξεχωριστές αναφορές στα μωσαϊκά της Αγιά Σοφιάς, τα οποία αναπαριστάνε γνωστούς βυζαντινούς αυτοκράτορες, όπως τον Ιωάννη τον Κομνηνό με τον Ιησού Χριστό και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μονομάχο με την αυτοκράτειρα Ζωή.

Όλες αυτές οι απεικονίσεις προκαλούν έντονο δέος καθώς όλη αυτή η ελληνορθόδοξη χριστιανική μεγαλοπρέπεια και η εσωτερική δύναμη που αναδύουν αυτά τα ψηφιδωτά, έχουν γεννήσει διάφορους θρύλους για τους εσχατολογικούς τους συμβολισμούς. Οι συμβολισμοί αυτοί σχετίζονται με τις τουρκικές φοβίες για την επάνοδο στην επιφάνεια και στην εξουσία της αγίας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την ευλογία του ίδιου του Ιησού Χριστού.

Η μακέτα των μελισσών

Τέλος, από τους πλέον εντυπωσιακούς ορθόδοξους μύθους είναι ένας νεοεελληνικός θρύλος από την περιοχή της Θράκης που μας πληροφορεί για τον τρόπο που με τον οποίο ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός βρήκε το σχέδιο για το χτίσιμο της Αγίας Σοφίας μετά το 530 π.Χ.

Την αποδίδει ο ποιητής Γεώργιος Βιζυηνός, στην ποιητική του συλλογή «Ατθίδες αύραι».

«Ηταν ο καιρός που ο αυτοκράτορας στην Πόλη είχε αποφασίσει να χτίσει την Αγία Σοφία. Είχε καλέσει τον πρωτομάστορα, και ο τελευταίος είχε κάνει ένα σχέδιο και ύστερα και άλλο και ύστερα και άλλα σχέδια, πώς να χτιστεί η μεγάλη εκκλησία . Κανένα όμως από αυτά τα σχέδια δεν ευχαριστούσε το βασιλιά. Ηθελε κάτι άλλο, πολύ πιο σπουδαίο. Και ο πρωτομάστορας κάθε μέρα προβληματιζόταν και πιο πολύ και σκεφτόταν τι νέο σχέδιο να φτιάξει.

Μια Κυριακή, την ώρα που τελείωνε η λειτουργία, ζύγωσε πρώτος ο αυτοκράτορας να πάρει το αντίδωρο, εκείνο όμως του ξεφεύγει από το χέρι και πέφτει κάτω. Μια στιγμή αργότερα παρουσιάζεται μια μέλισσα που φτεροκοπούσε προς το ανοιχτό παράθυρο, κρατώντας το πεσμένο αντίδωρο του αυτοκράτορα.

Βγάζει αμέσως διαταγή ο βασιλιάς ότι όσοι έχουνε μελίσσια να τ΄ανοίξουνε και να ψάξουν, για να βρεθεί το αντίδωρο. Ψάχνει και ο πρωτομάστορας στα δικά του μελίσσια και τι βλέπει; Είχανε κάτσει οι μέλισσες μέρες πριν και είχανε φτιάξει με το κερί μέσα στην κυψέλη μιαν εκκλησία πανέμορφη και σκαλιστή και μεγαλοπρεπή, που δεν είχε όμοιά της σ΄ολόκληρη την Οικουμένη.

«Όλες οι λεπτομέρειες είχανε γίνει στην εντέλεια μέσα κι έξω στην εκκλησία. Η πόρτα της ανοιχτή, ο τρούλος έτοιμος οι κολώνες στη θέση τους, ως και η Αγία Τράπεζα τελειωμένη. Την είχαν αποτελειώσει σ΄όλα της την εκκλησία, και επάνω στην Αγία Τράπεζα της είχε φέρει εκείνη η μέλισσα και είχε αποθέσει το αντίδωρο του βασιλιά.

Είδε την εκκλησιά ο πρωτομάστορας και θαύμασε το τέλειο σχέδιό της. Την είδε κατόπιν και ο αυτοκράτορας και ήταν όλος χαρά. Το σχέδιο που είχανε φτιάξει οι μέλισσες, έγινε το σχέδιο που χτίστηκε η Αγία Σοφία»!

ΠΗΓΉ

πηγή

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ..

ΜΝΗΜΕΊΟ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ... 

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά έμενα με πόνεσε πολύ..  όσα δεν γράφονται εννοούνται...

Κατά την ταπεινή μου γνώμη,κανένας Έλληνας από εδώ και πέρα δεν θα πρέπει να πάει πια..στην Πόλη..που αλώθηκε για δεύτερη φορά..!!! 

Πρώτη φορά  λυπάμαι και σας ζητώ συγνώμη  που δεν μπορώ να σας πω να χαμογελάτε...είναι από αυτά  τα γεγονότα που πονάνε  φίλοι μου...

Να είστε όλοι καλά...καλή εβδομάδα να έχετε με υγεία..

 Σας ευχαριστώ πολύ όσοι περνάτε από εδώ και τα λέμε..!!! 

ΠΕΡΙ...ΟΔΌΝΤΩΣ..!!!

Για να διαβαστεί  η παρούσα ανάρτηση θέλει την χαλαρωτική μουσική της...
Οπότε αφήστε το βίντεο να σας συνοδέψει στην ανάγνωση της...
           

Μια φορά και ένα καιρό, πολύ μακρινό..από σήμερα..
ήταν ένα δόντι..που βρισκόταν από πάντα εκεί που πρέπει  να βρίσκονται όλα τα δόντια από τότε που  φυτρώνουν στην στοματική κοιλότητα..
Με τα χρόνια όμως σιγά σιγά την έκαναν με μικρά πηδηματάκια τα πλαϊνά του..έμεινε λοιπόν ολομόναχο στην περιοχή του..και δεν εξυπηρετούσε πια κανένα σκοπό, από αυτόν που ήταν προορισμένο.
Ομως ήταν ένα καλό δόντι..χωρίς να διαμαρτύρεται ποτέ..δεν προξενούσε  προβλήματα στην  κάτοχό του.
Αλλά κάποια στιγμή εκείνη,το είδε λίγο πιο σκούρο από ότι το ήξερε..και της μπήκε η ιδέα να το ξεφορτωθεί στο μέλλον..
Και κοίτα να δεις  κάτι συμπτώσεις καμιά φορά..
Εκείνη ακριβώς την στιγμή, έρχεται η κόρη της..
-Μαμά θα πάω στην οδοντίατρο..μήπως θέλεις να έρθεις να της κάνεις μια ερώτηση για το δόντι που μου έλεγες;
Ελα και με την ευκαιρία να πάμε να πιούμε μετά και καφεδάκι.. οκ;
-Οκ..
Βλέπει η γιατρός το δόντι...σας πονάει;  ρωτάει..
-Οχι.. μόνο το είδα λίγο πιο σκούρο και αφού δεν χρησιμοποιείται πια, να το βγάλουμε;
Θα κάνουμε  πρώτα μια ακτινογραφία και μια πανοραμική..να δούμε τα αποτελέσματα και αν είναι όλα καλά το βγάζουμε..
-Ωραία λέει η κάτοχος..
Παίρνει τις ακτινογραφίες, τις πανοραμικές παραμάσχαλα και ξανά μανά στην οδοντίατρο..
-Χμ....
Τι είναι; ρωτάει γεμάτη περιέργεια εκείνη..
-Σίγουρα δεν πονάτε  πουθενά;  δεν έχετε πονοκέφαλο;
-Όχι..γιατί ρωτάτε; 
-Θα ήμουν πιο σίγουρη αν σας έβλεπε και κάποιος ό.ρ.λ. 
αν θέλετε θα σας στείλω σε μια φίλη μου που δούλευε και πιο παλιά στο Νοσοκομείο..
-Να πάμε γιατί όχι είπε εκείνη, λίγο θορυβημένη είναι αλήθεια..
Ο επόμενος σταθμός η ο.ρ.λ..εξέταση και μπλα μπλα .. για πόνους και τα τιαύτα...
-Όχι γιατρέ μου...η απάντηση..
-Θα χρειαστούμε μια αξονική...
-Να την κάνουμε και την αξονική...όλα αυτά για ένα δόντι;
-Θα τα πούμε όταν θα μου την φέρετε..
-Ορίστε και η αξονική..
-Χμ...
-Ωχ.. δεν μου αρέσει αυτό το χμ..σκέφτηκε εκείνη..λοιπόν γιατρέ μου;
-Βάση της αξονικής θα πρέπει το συντομότερο δυνατόν να πάτε στο νοσοκομείο να σας δει ένας γναθολογος,γιατί το δόντι έχει κάνει κύστη μέσα στο ιγμόρειο..και πρέπει να χειρουργηθείτε..
-Μα δεν ξέρω κανέναν γναθολόγο..
Θα σας στείλω εγώ σε ένα δικό μου αύριο να πάτε στο νοσοκομείο να σας δει..
-Μα είναι τόσο επείγον;
-Θα σας πει εκείνος...
Κλείστηκε το ραντεβού της επέμβασης μετά από δυο μέρες..με ολική νάρκωση...για να μην καταλάβει η ασθενής  τίποτα..
Μετά από εκείνη την στιγμή, τα πράγματα εξελίχτηκαν  τόσο γρήγορα...μια μέρα ήταν και ένα βράδυ   και  όλα καλά, δόξα το Θεό..!!
Στο σπίτι λοιπόν πίσω με  λίγο πόνο αν τον συγκρίνει  κανείς με μια επέμβαση στο δόντι..μην σου πω ότι ήταν και χαρούμενη που την έβγαλε με τόσο λίγο πόνο...
Και εδώ γελάνε...........μόλις πέρασαν τα δυο εικοσιτετράωρα της νάρκωσης..
Εσύ ήσουν κυρία μου που πήρες έτσι αψήφιστα την απόφαση να με βγάλεις;..άκουγε μέσα στο βυθό του πόνου που είχε βουλιάξει το μισό της κεφάλι..
-Μα αφού δεν σε χρειαζόμουν...
-Ε..και; σε πονούσα;όχι πες μου σε πονούσα;..δεν είχαμε μια καλή σχέση σχέση μεταξύ μας; 
-Ναι δεν είχα παράπονο είναι αλήθεια...μακάρι όμως να με πονούσες και να μου χτυπούσες καμπανάκι κινδύνου...
Εχω την εντύπωση ότι δεν ήσουν και τόσο ακίνδυνο από ότι  άκουγα μέσα στην ζάλη μου απάντησε..στην ερώτηση του δοντιού..
-Το ξέρεις ότι εξ αιτίας σου θα μπορούσα  κάποια στιγμή, και σύντομα μάλιστα..να βρεθώ να κοιτάω τα ραδίκια ανάποδα; 😯
Δεν λες που πρόλαβα και σε ξεφορτώθηκα..πριν την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια για...την άλλη ζωή και να αναρωτιόταν όλοι το γιατί... 😮
Οπότε τώρα που  την σκαπούλαρα λέμε... τέλος καλό.. όλα καλά εντάξει;...!!!!😉 
Είμαι πολύ χαρούμενη 😀που βρίσκομαι πάλι ανάμεσα σας  παρεάκι μου....έστω και σε περίοδο ανάρρωσης..
Να προσέχετε τον εαυτό σας γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει για εσάς..
Και ναι...χαμογελάστε ακόμα και όταν πονάτε..κάνει τα τα μαγικά του..!!! όταν τα πράγματα είναι περαστικά...😁
Να έχετε μια όμορφη και πολύτιμη εβδομάδα όλοι...
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

  

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΆΛΛΗ ΜΙΑ... ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ..!!!

Αυτή την φορά ο τίτλος τα λέει όλα..

Ναι μια ακόμα προσπάθεια μου..να ξανατολμήσω να πάω ένα βήμα παραπέρα.. 

Που θα μου πείτε..

Εεεε να μου πέρασε πάλι από το μυαλό να βγάλω τις νερομπογιές μου και να κάνω πως ζωγραφίζω.. μιας και είχα λίγο χρόνο  ελεύθερο..

Βγήκαν από τα κουτιά τους μπογιές και  όλα τα συναφή..

Και αφού ήταν η δεύτερη φορά που προσπαθούσα..ήθελα να δω τι θα κατάφερνα αυτή την φορά..

Μεγάλη βοήθεια μου έχουν κάνει αρκετά λινκ που μου  είχε  στείλει  η φίλη μας η  Χαρά ..για αρχάριους..

Ομως είναι πολύ δύσκολο αν δεν κάνεις μαθήματα επί του συγκεκριμένου τρόπου... να μάθεις τις αναμίξεις των χρωμάτων..και πως να τα χρησιμοποιείς..

Το βάζουμε στο πρόγραμμα και όταν θα έρθει η δασκάλα..θα γίνουμε εξπέρ...

Τώρα προς το παρόν, δείτε αυτά που έφτιαξα αφού θέλω να εκτεθώ και κρίνετε τα με επιείκεια...

Ξεκινήσαμε με κάτι στρογγυλά που έμοιαζαν με λουλούδια..εσείς πείτε τα όπως σας αρέσει..😊

Η συνέχεια με κάτι παπαρούνες  ο Θεός να τις κάνει..

Και τελειώνω την παρουσίαση με την τόλμη να κάνω ένα τοπίο..

Είπαμε αυτοδίδακτη....θέλω πολλά μαθήματα..και όσοι ξέρετε από ζωγραφική..θα το καταλάβατε βλέποντας τα..

Να είστε καλά όλοι να προσέχετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας..

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..αααααα και να μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο θα σας φτιάξει την μέρα..

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε ..

ΠΕΤΑΛΟΎΔΕΣ ΠΑΝΤΟΎ.... ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ ..ΚΑΛΌ ΚΑΛΟΚΑΙΡΆΚΙ..

Αυτή η ανάρτηση περίμενε υπομονετικά, ένα χρόνο σχεδόν για να δει το φως της δημοσιότητας...

Ολο έλεγα πως ήρθε η ώρα της ...και όλο κάτι άλλο προέκυπτε που έπαιρνε την σειρά της..

Άλλες φορές την ξεχνούσα και άλλες είχαν προτεραιότητα άλλα...

Και να που έφτασε η ώρα...

Σήμερα που μπαίνει το καλοκαιράκι; για να δούμε αν όντως μας κάνει τη χάρη και φανεί..είπα να σας δείξω αυτά που είχα κάνει το περσινό καλοκαίρι..

Πέρσι που λέτε με ενημερώνει η φίλη μας η  Κλαυδία..

πως οι κλωστές Πεταλούδα θα κάνουν μια έκθεση με θέμα ακριβώς αυτό.. την πεταλούδα..οτιδήποτε θέλουμε αρκεί να είναι κεντημένα με τις  κλωστές αυτές.

Εεε με έχετε μάθει πια σαν κάλπικη δεκάρα...να μην δω πρόκληση-πρόσκληση...

Η σκέψη μου λοιπόν ήταν να κάνω δυο τσαντούλες πάνινες, αφού τις χρησιμοποιούν τα κορίτσια μας και εμείς στα ψώνια μας.. μια που τις   δημιουργίες της κάθε μιας μας θα μας τις έστελναν πίσω μετά το τέλος της έκθεσης.

Ξεκίνησα λοιπόν το κέντημα το περασμένο καλοκαιράκι..

και το ράψιμο στην συνέχεια..

Εδώ ποζάρουν τελειωμένες..

 Εκείνη την εποχή η μικρή αυλή μου ήταν γεμάτη μαργαρίτες 

που κατά σύμπτωση;  ήρθε και βόλταρε μια πανέμορφη πεταλούδα..!!! 

και που κατά τύχη πάλι την είδα και άρχισα να την φωτογραφίζω, σε όλες τις πόζες.. ανφάς και προφίλ..

Από τότε περίμεναν και η πεταλούδα και οι τσαντούλες να τις παρουσιάσω..!!

Η επιστροφή των δημιουργιών μας ήταν έκπληξη για μένα.. όπως και για όλες της κυρίες που πήραν μέρος ..

Ένα μεγάλο άλμπουμ με όλες τις δημιουργίες των συμμετεχόντων υπέροχα παρουσιασμένες 

 και μαζί τέσσερις κούτσες μαλλάκι σε χρώμα σκούρο κυπαρισσί, 

 που από  τις οποίες έκανα τον χειμώνα ένα σάλι της κόρης μου που σας το είχα δείξει, σε προηγούμενη ανάρτηση..

Αυτά τα..ολίγα για να ξεκινήσει το καλοκαίρι  όμορφα για όλους σας..

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.. και ένα χαρούμενο καλοκαιράκι..

Και αν σας περισσεύουν τα χαμόγελα μοιραστείτε τα..μπορεί κάποιοι να τα χρειάζονται..

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

ΠΡΟΤΆΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΤΡΟΦΗ..!!!!

Αφού ασχοληθήκαμε τον καιρό που ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας..να τα ανανεώσουμε να τα καθαρίσουμε να ξεσκατζάρουμε ότι δεν χρειαζόμασταν..και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους μας,
ήρθαν και ώρες που είχαμε ελεύθερο χρόνο..λέμε τώρα γιατί εγώ δεν ξέρω πως γινόταν και πάλι δεν μου έφτανε αυτός που είχα...
Όμως αυτό δεν είναι δικαιολογία το ξέρω και όταν θέλεις κάτι να κάνεις πολύ τότε θα βρεις χρόνο να στριμώξεις στο καθημερινό σου πρόγραμμα λίγη ώρα να αφιερώσεις 
σ αυτό που αγαπάς να κάνεις.
Για μένα ένα από τα πράγματα που αγαπώ να κάνω είναι το διάβασμα..και επειδή έρχεται καλοκαιράκι και έτυχε να διαβάσω για πρώτη φορά μια καταπληκτική σειρά...μέσα στην καραντίνα, ήθελα να σας   προτείνω ανεπιφύλακτα αν σας αρέσει η αστυνομική λογοτεχνία, την τριλογία του ΣΤΙΓΚ ΛΑΡΣΟΝ  που  έχει τιμηθεί για την σειρά αυτή  με το μεγαλύτερο λογοτεχνικό βραβείο  ως το καλύτερο Σουηδικό αστυνομικό μυθιστόρημα..
Το ΚΟΡΙΤΣΙ με το  ΤΑΤΟΥΑΖ. είναι το πρώτο βιβλίο αυτής της τριλογίας..που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη...

Όπως και το δεύτερο, που περιμένεις να δεις την συνέχεια..
ΤΟ ΚΟΡΊΤΣΙ  που έπαιζε με την ΦΩΤΙΑ..

 Το τρίτο βιβλίο της τριλογίας αυτής..
Το ΚΟΡΙΤΣΙ στη φωλιά της ΣΦΗΓΚΑΣ...

 Αποκαλύπτει την  βρωμιά που κρύβεται πίσω από τις βιτρίνες της πολιτικής και της αστυνομίας ,της δημοσιογραφίας..και πολλών κοινωνικά υψηλά ιστάμενων..
Ο Στιγκ Λάρσον..δεν πρόλαβε να γευτεί τον λογοτεχνικό του θρίαμβο αφού λίγες μέρες αφού παρέδωσε τα χειρόγραφα του στον εκδοτικό οίκο  πέθανε από καρδιακή προσβολή..

Μέτα την τόση επιτυχία της τριλογίας..και αφού το ενδιαφέρον του κόσμου είχε φτάσει στο κατακόρυφο.. γύρω από την τύχη της  Λίσμπετ Σάλαντερ ιδιοφυΐα στους υπολογιστές που δεν συγχωρεί όταν συναντά την διαφθορά και την κακοποίηση ιδίως σε γυναίκες είναι ανελέητη μαζί με τον δημοσιογράφο  Μπλούμκβιστ  ξεσκέπασαν ολόκληρα κυκλώματα .....αποφάσισε ο συγγραφέας ,ΝΤΑΒΙΝΤ  ΛΑΓΚΕΡΚΡΑΝΤΖ να συνεχίσει  το έργο του ΛΑΡΣΕΝ... 

 Το τέταρτο βιβλίο της σειράς  το συνεχίζει ο Ντάβιντ  σύμφωνα με το πνεύμα του Λάρσεν, με πολύ επιτυχία..
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ στον ιστό της ΑΡΑΧΝΗΣ.

Και αυτός ο ίδιος,τελειώνει  την σειρά με το πέμπτο και τελευταίο βιβλίο, με το ΚΟΡΊΤΣΙ που έζησε ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ.

Η πιο πολυσηζητημένη συνέχεια στον λογοτεχνικό χώρο.

Το κορίτσι με το τατουάζ έχει γυριστεί και σε ταινία...εδώ στο τρέιλερ του βίντεο θα δείτε κάποιες  σκηνές.

Ελπίζω να σας έχω εξάψει την φαντασία για καλοκαιρινό διάβασμα.. ή και χειμωνιάτικο...έτσι κι  αλλιώς ένα βιβλίο είναι παντός καιρού..
Εύχομαι σε όλους σας μια όμορφη και χαμογελαστή  εβδομάδα.. με την επιστροφή στην καθημερινότητα μας
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!

REITZEL...!! Φωτο-συγγραφική σκυτάλη # 5 #

Πηγή εικόνας:  Pinterest
Κάπου στις ακτές της βόρειας Σκωτίας.Ετος...1636. Ο άνεμος  κατέβαινε λυσσομανώντας, τις απόκρημνες πλαγιές, της κομητείας του δούκα του Ραντλεϊ..
Επάνω στην κορυφή του λόφου,δέσποζε επιβλητικό το πελώριο πέτρινο κάστρο του,   που έκοβε την ανάσα σε όποιον το έβλεπε έστω  και από μακρυά.
Οι δεκάδες   πυργίσκοι του ,ράμφιζαν με τις κορφές τους  τα γκρίζα σύννεφα.
Ο άνεμος σφύριζε περνώντας ανάμεσα τους σαν να ήθελε να τους γκρεμίσει που αντιστέκονταν στην ορμή του. Μια αέναη πάλη στην επικράτηση  του δυνατότερου.
Το μεγάλο  του Φέουδο με τις τεράστιες  εκτάσεις του ήταν από  τα μεγαλύτερα  της χώρας..
Τα καταπράσινα χωράφια του και τα δάση του απλώνονταν μέχρι εκεί που  έφτανε το μάτι σου.
Η γριά παραμάνα χτύπησε  την πόρτα στην κάμαρη  της κυράς της, με την ανησυχία ζωγραφισμένη  στο πρόσωπό της.
-Ποιος είναι; ακούστηκε η αδύναμη φωνή της Ρέιτσελ.
-Εγώ είμαι κυρά μου άνοιξε.. σου έφερα  φαγητό..
-Φύγε σου λέω δεν θέλω τίποτα.
-Ως πότε θα μένεις κλεισμένη  εδώ μέσα;
Απάντηση δεν πήρε και για μια ακόμη φορά  απομακρύνθηκε πικραμένη, κουνώντας το κεφάλι της με το πείσμα της Ρέητσελ.
Από τότε που θυμόταν τον εαυτό της ήταν στη δούλεψη του αφέντη  της..
Εκείνη μεγάλωσε την μικρή όταν επάνω  στην γέννα πέθανε  η μητέρα  της  και ο πατέρας της  έριξε το φταίξιμο στη κόρη του που έκτοτε δεν ήθελε να την βλέπει.
Ετσι την ανατροφή της την ανέλαβε η παραμάνα της.Την αγαπούσε σαν παιδί της και χαιρόταν που μεγαλώνοντας έμοιαζε όλο και περισσότερο της μητέρας της της λαίδης Μάρτζορυ στην ομορφιά και στην καλοσύνη.
Η Ρέητσελ έγινε μια πανέμορφη  κοπέλα που όλοι θα ήθελαν για γυναίκα τους.
Εκείνη ομως περίμενε τον πρίγκιπα των ονείρων της,να έρθει να την πάρει καβάλα επάνω στο άσπρο του άλογο.
Ο πατέρας της όμως είχε άλλα σχέδια για την κόρη του.
Είχε βάλει στο μάτι το  δουκάτο  του κόμη  Μέντροξ που συνόρευε με την κομητεία του.
Τον καιρό εκείνο,οι ραδιουργίες και οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των φεουδαρχών  ήταν συχνές.
Θα ήταν σοφό να τα έχει καλά με τον γείτονα που
συνόρευε   μαζί του.
Ο Κόμης Μέντροξ είχε ένα γιο.. Θα πάντρευε την κόρη του λοιπόν  το γιο του κόμη  και έτσι θα είχε ένα σύμμαχο στους πολέμους που ξεσπούσαν συχνά ..εκτός το ότι θα ήταν πιο δυνατοί αν ήταν ενωμένοι απέναντι σε όσους τους επιβουλεύονταν.
Ετοίμασε μια μεγάλη γιορτή και κάλεσε τον κόμη μαζί με τον γιο του να παρευρεθούν  και με την ευκαιρία να γνωρίσουν και την θυγατέρα του, που όπως  έλεγαν στην χώρα δεν υπήρχε ωραιότερη από αυτήν.
Φώναξε την παραμάνα και της είπε να πει στην  Ρέητσελ  πως την ήθελε ο πατέρας της.
Εκείνη παραξενεύτηκε.
Σπάνιες φορές εκείνος την  έβλεπε, αφού τον περισσότερο καιρό έλειπε σε μάχες που έκαναν για το ποιος θα είχε την εξουσία στην περιοχή.
-Άκου Ρέητσελ της είπε, αύριο θα βάλεις το καλύτερο φόρεμα σου θα στολιστείς και θα κατέβεις στην μεγάλη σάλα που θα κάνω μια γιορτή να γνωρίσεις αυτόν που θα παντρευτείς.
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα από την έκπληξη.
-Μα πατέρα είμαι πολύ μικρή ακόμα για να παντρευτώ!!
-Το αποφάσισα και θα κάνεις αυτό που  λέω άκουσες;
Με τα μάτια γεμάτα δάκρυα έπεσε στην αγκαλιά της παραμάνας της,λέγοντας τη τον λόγο που την είχε καλέσει ο πατέρας της.
-Δεν θέλω να παντρευτώ της έλεγε ανάμεσα στους λυγμούς της..θέλω να γνωρίσω έναν ιππότη που θα έρθει επάνω σε ένα λευκό άλογο να με πάρει.
-Και πως θα πας ενάντια στην θέληση του πατέρα σου κυρά μου;
-Δεν ξέρω ποια θα είναι η μοίρα μου όμως προτιμώ να σκοτωθώ παρά να πάρω κάποιον που ούτε τον ξέρω αλλά ούτε τον έχω δει.
-Μη λες τέτοια λόγια κυρά μου σε παρακαλώ της είπε η παραμάνα της και της χάιδεψε  τα μαλλιά.
-Σήκω να πας και που ξέρεις; ίσως να είναι το πεπρωμένο σου αυτός που θα συναντήσεις.
Με βαριά καρδιά και τα μάτια χαμηλωμένα, να μην δουν την απελπισία της  οι καλεσμένοι,  εμφανίστηκε την άλλη μέρα στην γιορτή η Ρέητσελ.
-Από εδώ η κόρη μου  την  σύστησε στον Ρομπέρτο γιο του  κόμη Μέντροξ.
Εκείνος με την πρώτη ματιά έμεινε έκθαμβος από την ομορφιά της.
-Ελα Ρέητσελ την προέτρεψε  ο πατέρας της να σηκώσει το κεφάλι της, να γνωρίσεις τον μέλλοντα σύζυγό σου. 
Εκείνη, σήκωσε  το κεφάλι της και αντίκρισε δυο  όμορφα γαλάζια μάτια..η καρδιά της πήγε να σπάσει αφού εκείνος που έβλεπε μπροστά της ήταν σαν το πρίγκιπα που ονειρευόταν.
Με την χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της γύρισε στην κάμαρη της και χαρούμενη έπεσε στην αγκαλιά της παραμάνας της.
Ο γάμος  τους ήταν από τα μεγαλύτερα γεγονότα της εποχής εκείνης.
Το βράδυ το ζευγάρι ανέβηκε στα διαμερίσματα του και  όταν ο Ρόμπερτ την κράτησε στην αγκαλιά του,ντυμένη ακόμα με το νυφικό της ήταν η στιγμή που περίμενε με λαχτάρα.
Την στιγμή εκείνη ακούστηκαν δυνατά χτυπήματα στην πόρτα τους , που άνοιξε με φόρα και στο άνοιγμα της φάνηκε ο πατέρας της.
Ρομπέρτο απευθύνθηκε στο γαμπρό του δεχόμαστε επίθεση από τους εχθρούς  μας που ..έρχονται από την μεριά της  θάλασσας.  
Φεύγουμε  αμέσως για τις ακτές.. 
Δεν πρόλαβε καλά καλά να γνωρίσει την αγάπη η Ρέητσελ συντετριμμένη γι αυτό που της συνέβαινε  κλείστηκε στην κάμαρη τους και δεν ήθελε να βγει από εκεί..
Η μόνη έξοδος που επέτρεπε στον εαυτό της ήταν η ώρα του δειλινού.
Διέσχιζε το στενό μονοπάτι,κάθε μέρα  μέχρι την άκρη της απόκρημνης ακτής,ντυμένη με το λευκό νυφικό της και τα μαύρα της μακρυά μαλλιά λυμένα μέχρι την μέση της.
Στεκόταν εκεί ασάλευτη με την καρδιά της γεμάτη πόνο να κοιτάζει  την θάλασσα μέχρι εκεί που χανόταν μέσα στην αχλή της ομίχλης. 
Έμοιαζε σαν να περίμενε κάποιο σημάδι.
Το κορμί της πονούσε από την καθημερινή προσμονή. 
Η απόλυτη  ησυχία που επικρατούσε δεν της άφηνε και σήμερα καμιά ελπίδα.
Λίγο πριν φύγει έριξε μια τελευταία μάτια στο βάθος του ορίζοντα..
Κάτι φάνηκε να ξεχωρίζει μέσα από την πάχνη του δειλινού..
Ανοιγόκλεισε τα μάτια της για να βεβαιωθεί, και από τους χτύπους της καρδιάς της,
πως βαθιά μέσα από την ομίχλη..είχε ξεπροβάλει η πλώρη της προσμονής της!!!

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην φωτο-συγραφική σκυτάλη #5 # που κάνει με μεγαλη επιτυχία η Μαίρη με την γήινη ματιά της. 
Την όμορφη εικόνα  για  να γράψω την δική μου ιστορία την επέλεξε για μένα ο  
Γιάννης.
Παραδίνω με την σειρά μου αυτή την εικόνα στην Άννα την flo 

 με την ελπίδα ότι δεν θα την δυσκολέψει..
Η λέξη που την συνοδεύει είναι ..<ημερολόγιο>
Να έχετε όλοι σας μια όμορφη εβδομάδα..
Να μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο ακόμη και στα δύσκολα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν..
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!