Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Σάββατο 16 Μαΐου 2020

REITZEL...!! Φωτο-συγγραφική σκυτάλη # 5 #

Πηγή εικόνας:  Pinterest
Κάπου στις ακτές της βόρειας Σκωτίας.Ετος...1636. Ο άνεμος  κατέβαινε λυσσομανώντας, τις απόκρημνες πλαγιές, της κομητείας του δούκα του Ραντλεϊ..
Επάνω στην κορυφή του λόφου,δέσποζε επιβλητικό το πελώριο πέτρινο κάστρο του,   που έκοβε την ανάσα σε όποιον το έβλεπε έστω  και από μακρυά.
Οι δεκάδες   πυργίσκοι του ,ράμφιζαν με τις κορφές τους  τα γκρίζα σύννεφα.
Ο άνεμος σφύριζε περνώντας ανάμεσα τους σαν να ήθελε να τους γκρεμίσει που αντιστέκονταν στην ορμή του. Μια αέναη πάλη στην επικράτηση  του δυνατότερου.
Το μεγάλο  του Φέουδο με τις τεράστιες  εκτάσεις του ήταν από  τα μεγαλύτερα  της χώρας..
Τα καταπράσινα χωράφια του και τα δάση του απλώνονταν μέχρι εκεί που  έφτανε το μάτι σου.
Η γριά παραμάνα χτύπησε  την πόρτα στην κάμαρη  της κυράς της, με την ανησυχία ζωγραφισμένη  στο πρόσωπό της.
-Ποιος είναι; ακούστηκε η αδύναμη φωνή της Ρέιτσελ.
-Εγώ είμαι κυρά μου άνοιξε.. σου έφερα  φαγητό..
-Φύγε σου λέω δεν θέλω τίποτα.
-Ως πότε θα μένεις κλεισμένη  εδώ μέσα;
Απάντηση δεν πήρε και για μια ακόμη φορά  απομακρύνθηκε πικραμένη, κουνώντας το κεφάλι της με το πείσμα της Ρέητσελ.
Από τότε που θυμόταν τον εαυτό της ήταν στη δούλεψη του αφέντη  της..
Εκείνη μεγάλωσε την μικρή όταν επάνω  στην γέννα πέθανε  η μητέρα  της  και ο πατέρας της  έριξε το φταίξιμο στη κόρη του που έκτοτε δεν ήθελε να την βλέπει.
Ετσι την ανατροφή της την ανέλαβε η παραμάνα της.Την αγαπούσε σαν παιδί της και χαιρόταν που μεγαλώνοντας έμοιαζε όλο και περισσότερο της μητέρας της της λαίδης Μάρτζορυ στην ομορφιά και στην καλοσύνη.
Η Ρέητσελ έγινε μια πανέμορφη  κοπέλα που όλοι θα ήθελαν για γυναίκα τους.
Εκείνη ομως περίμενε τον πρίγκιπα των ονείρων της,να έρθει να την πάρει καβάλα επάνω στο άσπρο του άλογο.
Ο πατέρας της όμως είχε άλλα σχέδια για την κόρη του.
Είχε βάλει στο μάτι το  δουκάτο  του κόμη  Μέντροξ που συνόρευε με την κομητεία του.
Τον καιρό εκείνο,οι ραδιουργίες και οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των φεουδαρχών  ήταν συχνές.
Θα ήταν σοφό να τα έχει καλά με τον γείτονα που
συνόρευε   μαζί του.
Ο Κόμης Μέντροξ είχε ένα γιο.. Θα πάντρευε την κόρη του λοιπόν  το γιο του κόμη  και έτσι θα είχε ένα σύμμαχο στους πολέμους που ξεσπούσαν συχνά ..εκτός το ότι θα ήταν πιο δυνατοί αν ήταν ενωμένοι απέναντι σε όσους τους επιβουλεύονταν.
Ετοίμασε μια μεγάλη γιορτή και κάλεσε τον κόμη μαζί με τον γιο του να παρευρεθούν  και με την ευκαιρία να γνωρίσουν και την θυγατέρα του, που όπως  έλεγαν στην χώρα δεν υπήρχε ωραιότερη από αυτήν.
Φώναξε την παραμάνα και της είπε να πει στην  Ρέητσελ  πως την ήθελε ο πατέρας της.
Εκείνη παραξενεύτηκε.
Σπάνιες φορές εκείνος την  έβλεπε, αφού τον περισσότερο καιρό έλειπε σε μάχες που έκαναν για το ποιος θα είχε την εξουσία στην περιοχή.
-Άκου Ρέητσελ της είπε, αύριο θα βάλεις το καλύτερο φόρεμα σου θα στολιστείς και θα κατέβεις στην μεγάλη σάλα που θα κάνω μια γιορτή να γνωρίσεις αυτόν που θα παντρευτείς.
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα από την έκπληξη.
-Μα πατέρα είμαι πολύ μικρή ακόμα για να παντρευτώ!!
-Το αποφάσισα και θα κάνεις αυτό που  λέω άκουσες;
Με τα μάτια γεμάτα δάκρυα έπεσε στην αγκαλιά της παραμάνας της,λέγοντας τη τον λόγο που την είχε καλέσει ο πατέρας της.
-Δεν θέλω να παντρευτώ της έλεγε ανάμεσα στους λυγμούς της..θέλω να γνωρίσω έναν ιππότη που θα έρθει επάνω σε ένα λευκό άλογο να με πάρει.
-Και πως θα πας ενάντια στην θέληση του πατέρα σου κυρά μου;
-Δεν ξέρω ποια θα είναι η μοίρα μου όμως προτιμώ να σκοτωθώ παρά να πάρω κάποιον που ούτε τον ξέρω αλλά ούτε τον έχω δει.
-Μη λες τέτοια λόγια κυρά μου σε παρακαλώ της είπε η παραμάνα της και της χάιδεψε  τα μαλλιά.
-Σήκω να πας και που ξέρεις; ίσως να είναι το πεπρωμένο σου αυτός που θα συναντήσεις.
Με βαριά καρδιά και τα μάτια χαμηλωμένα, να μην δουν την απελπισία της  οι καλεσμένοι,  εμφανίστηκε την άλλη μέρα στην γιορτή η Ρέητσελ.
-Από εδώ η κόρη μου  την  σύστησε στον Ρομπέρτο γιο του  κόμη Μέντροξ.
Εκείνος με την πρώτη ματιά έμεινε έκθαμβος από την ομορφιά της.
-Ελα Ρέητσελ την προέτρεψε  ο πατέρας της να σηκώσει το κεφάλι της, να γνωρίσεις τον μέλλοντα σύζυγό σου. 
Εκείνη, σήκωσε  το κεφάλι της και αντίκρισε δυο  όμορφα γαλάζια μάτια..η καρδιά της πήγε να σπάσει αφού εκείνος που έβλεπε μπροστά της ήταν σαν το πρίγκιπα που ονειρευόταν.
Με την χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της γύρισε στην κάμαρη της και χαρούμενη έπεσε στην αγκαλιά της παραμάνας της.
Ο γάμος  τους ήταν από τα μεγαλύτερα γεγονότα της εποχής εκείνης.
Το βράδυ το ζευγάρι ανέβηκε στα διαμερίσματα του και  όταν ο Ρόμπερτ την κράτησε στην αγκαλιά του,ντυμένη ακόμα με το νυφικό της ήταν η στιγμή που περίμενε με λαχτάρα.
Την στιγμή εκείνη ακούστηκαν δυνατά χτυπήματα στην πόρτα τους , που άνοιξε με φόρα και στο άνοιγμα της φάνηκε ο πατέρας της.
Ρομπέρτο απευθύνθηκε στο γαμπρό του δεχόμαστε επίθεση από τους εχθρούς  μας που ..έρχονται από την μεριά της  θάλασσας.  
Φεύγουμε  αμέσως για τις ακτές.. 
Δεν πρόλαβε καλά καλά να γνωρίσει την αγάπη η Ρέητσελ συντετριμμένη γι αυτό που της συνέβαινε  κλείστηκε στην κάμαρη τους και δεν ήθελε να βγει από εκεί..
Η μόνη έξοδος που επέτρεπε στον εαυτό της ήταν η ώρα του δειλινού.
Διέσχιζε το στενό μονοπάτι,κάθε μέρα  μέχρι την άκρη της απόκρημνης ακτής,ντυμένη με το λευκό νυφικό της και τα μαύρα της μακρυά μαλλιά λυμένα μέχρι την μέση της.
Στεκόταν εκεί ασάλευτη με την καρδιά της γεμάτη πόνο να κοιτάζει  την θάλασσα μέχρι εκεί που χανόταν μέσα στην αχλή της ομίχλης. 
Έμοιαζε σαν να περίμενε κάποιο σημάδι.
Το κορμί της πονούσε από την καθημερινή προσμονή. 
Η απόλυτη  ησυχία που επικρατούσε δεν της άφηνε και σήμερα καμιά ελπίδα.
Λίγο πριν φύγει έριξε μια τελευταία μάτια στο βάθος του ορίζοντα..
Κάτι φάνηκε να ξεχωρίζει μέσα από την πάχνη του δειλινού..
Ανοιγόκλεισε τα μάτια της για να βεβαιωθεί, και από τους χτύπους της καρδιάς της,
πως βαθιά μέσα από την ομίχλη..είχε ξεπροβάλει η πλώρη της προσμονής της!!!

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην φωτο-συγραφική σκυτάλη #5 # που κάνει με μεγαλη επιτυχία η Μαίρη με την γήινη ματιά της. 
Την όμορφη εικόνα  για  να γράψω την δική μου ιστορία την επέλεξε για μένα ο  
Γιάννης.
Παραδίνω με την σειρά μου αυτή την εικόνα στην Άννα την flo 
 με την ελπίδα ότι δεν θα την δυσκολέψει..
Η λέξη που την συνοδεύει είναι ..<ημερολόγιο>
Να έχετε όλοι σας μια όμορφη εβδομάδα..
Να μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο ακόμη και στα δύσκολα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν..
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!


















    



37 σχόλια:

  1. Ω νάμαστε! Καλησπέρα Ρούλα μου!
    Συντροφιά με ανάλογη μουσική αφήνω τον εαυτό μου, τη σκέψη και τα μάτια μου να περιπλανηθεί πίσω στα μεσαιωνικά χρόνια. Εκεί ψηλά που χάνονται οι χώρες στην αγκαλιά του μακρινού και υγρού Βορρά. Στην αγαπημένη Σκωτία, στα υψίπεδά της, στα λειβάδια της, στις απόκρημνες ακτές της και στην παράξενη γαλαζοπράσινη βαθιά άγρια θάλασσα.
    Παρακολουθώ τα όνειρα της Ρέητσελ, της πανέμορφης αυτής πριγκηπέσσας, να προσπαθεί να σταθεί στο διάβα εκείνων των σκοτεινών χρόνων. Τότε που η γυναίκα ήταν "προίκα" αντικείμενο σε πολέμους, φατρίες και φέουδα.
    Αναζητώντας κρυφά και με προσμονή την ελπίδα.
    Ο Ρόμπερτ! Το όνειρό της! Πόσο τυχερή να γνωρίσει αυτό που προσδοκούσε στο όνειρό της. Έλα όμως που η ζωή στέκει πολλές φορές με μοχθηρία απέναντι στα όνειρα. Και απέμεινε η ανάμνηση του Ρόμπερτ. Απέμειναν οι απόκρημνες ακτές της θάλασσας βουτηγμένες στην ομίχλη. Και ένα νυφικό κατάλευκο φόρεμα να προσμένει την επιστροφή και την ελπίδα.
    Η πλώρη της προσμονής της!

    Ρούλα μου σε ευχαριστώ που χάρισες σε αυτήν την εικόνα ένα τόσο όμορφο ρομαντικό διήγημα. Το ήξερα, το ένιωθα και το προσδοκούσα. Σαν να το είχα ανάγκη. Και να που η Ρέητσελ πήρε γραφή και μορφή μπροστά μας.
    Όμορφες εικόνες αντάξιες του χώρου, μορφές, πρόσωπα, καταστάσεις. Ένα υπέροχο διήγημα που περπάτησε ακόμα πιο μακριά την αγαπημένη μας "Φωτοσυγγραφική σκυτάλη". Χίλια μπράβο.

    Η Εικόνα σου για την Άννα. Ένα παλιό ημερολόγιο με μια φωτογραφία. Νιώθω την καλή μας φίλη ήδη να στήνει στο μυαλό της αυτό που θα διαβάσουμε σε λίγες μέρες. Και θεωρώ ότι η συνέχεια θα είναι ανάλογα υπέροχη.

    Μπράβο Ρούλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το που είδα την εικόνα αυτή, η σκέψη μου πήγε στις ακτές της Σκωτίας..δεν ξέρω γιατί όμως μου άρεσε πολύ να έγραφα κάτι που να είχε σχέση φίλε μου γύρω από την εποχή εκείνη.
      Θες υπερεασμένη από έργα που έχουμε δει όλοι μας λίγο πολύ,θες από βιβλία που έχω διαβάσει, η εικόνα σου εκεί με οδηγούσε.
      Αρχισα να ψάχνω στην ιστορία της Σκωτίας.. για να μπω λίγο στο κλίμα της εποχής εκείνης..να βρω ονόματα πύργους και ότι άλλο είχε σχέση με τα μεσαιωνικά χρόνια..βλέποντας τα, ολοκληρωνόταν και η πλοκή της στο μυαλό μου..και να είναι κάπως αληθοφανές...
      Ειναι αλήθεια ότι την ιστορία μου την συνέπτυξα όσο μπορούσα.. θα ήθελα να γράψω περισσότερες λεπτομέρειες αλλά θα πήγαινε μακρυά... και θα έκαναν μεγαλύτερο το κείμενο..
      Ότι δεν έχω γράψει, αφήνω στην φαντασία των φίλων μας, να το συμπληρώσουν..
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα ευγενικά σου σχόλια κάθε φορά..και ελπίζω την Αννα μας να την εμπνέσει και η δική μου επιλογή εικόνας..!!
      Να είσαι καλά καλή εβδομάδα από αύριο...

      Διαγραφή
  2. Τι πανέμορφο και τι ρομαντικό! Γεμάτο αίσθημα, και εικόνες! Μια ιστορία τόσο όμορφα δοσμένη και τόσο ταιριασμένη με την εικόνα που σου διάλεξε ο Γιάννης! Συγχαρητήρια Ρούλα μου και τις ευχαριστίες μου για την πανέμορφη συμμετοχή σου! Ειλικρινά ξεπέρασες τον εαυτό σου παρόλο τον πόνο σου λόγω των συνθηκών! Το εκτιμώ βαθιά αυτό! Πολύ όμορφη η εικόνα της Άννας. Σου στέλνω τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Μαίρη μου εγώ σε ευχαριστώ που αυτή την φορά μου έκανε περισσότερο καλό,από ότι φανταζόμουν η συμμετοχή μου..
      Όντως η εικόνα του Γιάννη ήταν πανέμορφη και με βοήθησε να ¨"πλέξω "μια ιστορία που να ταιριάζει με αυτήν..
      Ελπίζω να μην δυσκολέψω την Αννα με την δική μου εικονα..
      Να είσαι καλα και να περνας ακομα καλύτερα.. την αγαπη μου ..!!❤

      Διαγραφή
  3. Μα τι υπέροχο παραμύθι, που δεν είναι ακριβώς παραμύθι, αλλά μια ιστορία αγάπης που είναι καταδικασμένη να δοκιμαστεί στο ξεκίνημά της. Ίσως έτσι να γίνει και πιο δυνατή και ανθεκτική στο χρόνο. Μια υπέροχη παραβολή για όλες τις Ρέιτσελ που περιμένουν τον ιππότη τους, κι όταν ανταμώνουν επιτέλους, ηχούν οι σάλπιγγες του πολέμου. Κάθε φορά μας ξαφνιάζεις, είναι αδύνατον να προβλέψουμε τι θα σκαρφιστεί το μυαλό και η ψυχή σου. Κι ό,τι γράφεις, έχει τη στόφα του παιδικού μας παραμυθιού που τελειώνει πάντα με ένα παράθυρο ανοιγμένο στην ελπίδα. Θαυμάσια σύλληψη κειμένου στην εικόνα που διαχειρίστηκες, Ρούλα μου! Όπως και το υλικό που παραδίδεις στην Αννούλα.
    Φιλιά πολλά αγαπημένη ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο μυαλό μου μέσα μπήκες Κανελλάκι μου στην αρχή αυτό σκέφτηκα κάτι σαν παραμύθι..αλλά έλα που η εικόνα που ήταν πανέμορφη παρεμπιπτόντως μου θύμιζε κάτι από ακτές της Σκωτίας..το γιατί δεν το ξέρω αγάπη μου..απλά ψάχνοντας ότι έχει σχέση με τον μεσαίωνα..στην χώρα αυτή.. η ιστορία ήρθε από μόνη της να κάτσει στην εικόνα ..και εννοείτε ότι δεν θα άφηνα την μικρή μου Ρέητσελ ολομόναχη να προσμένει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο..
      Πόσο χαίρομαι..που παρ όλες τις αντίξοες συνθήκες του καιρού αυτού χάρη στο όμορφο δρώμενο της σκυτάλης..ένιωσα τόσο όμορφα..
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα.. την αγάπη μου πάντα Κανελλακι μου.. ❤

      Διαγραφή
  4. Μια πανέμορφη, γλυκιά, ρομαντική και πονεμένη ιστορία, Ρούλα μου. Απόλαυσα τον τρόπο που την ξετύλιξες. Γεμάτη γλύκα και ρομαντισμό και παράλληλα έδειξες τη σκληρότητα της εποχής. Ταξίδεψα μαζί σου στα βουνά και τις θάλασσες της Σκωτίας. Εύχομαι η πλήρη που η ηρωίδα σου προσμονούσε να ξεπρόβαλε πράγματι στην άκρη του ορίζοντα. Σε φιλώ, καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο τέλος αυτό άφησα να εννοηθεί Μία μου πως επιτέλους θα είχε ξανά τον Ρόμπερτ στην αγκαλιά της και η προσμονή της δεν ήταν μάταιη...χαίρομαι που απόλαυσες την ιστορία μου αν και η εποχή αυτή ήταν για μενα απο τις δυσκολότερες..
      Να είσαι καλά κορίτσι μου να περνάς όμορφα.. την αγαπη μου... ❤

      Διαγραφή
  5. Τι όμορφη και ρομαντική ιστορία Ρούλα μου! Δεν περίμενα κάτι λιγότερο βέβαια. Πάντα διαβάζω ευχάριστα ό,τι γράφεις και το σημερινό σου διήγημα είναι απο το ωραιότερα. Εικόνες συναισθήματα και σκληρή ζωή όσα αποκόμισα.Και η ελπίδα στο βάθος αχνοφαίνεται. Πόσο με συγκλονίζει όταν τα παιδιά ορφανεμένα από τη μάνα περιφτονούνται από τον πατέρα που τους χρεώνει τόσο άδικα τον δικό τους πόνο!! Και αυτή η αγοραπωλησία με τις θυγατέρες σε πολλά μέρη ακόμη, καλά κραττεί.
    Πανέμορφη και η εικόνα που μου χάρισες. Ημερολόγιο η λέξη που με οδηγεί σε διάφορους δρόμους. Πάω να στρωθώ...Σ'ευχαριστώ πολύ
    Καλά να μου είσαι πανέμορφη Ρούλα
    Σε φιλώ 🌞

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκείνο τον καιρό Αννιώ μου του Μεσαίωνα η αντρική κυριαρχία ήταν που κανόνιζε την ζωή των γυναικών που δεν είχαν λόγο σε τίποτα.. βλέποντας την όμορφη εικόνα που μου παρέδωσε ο Γιαννης.. με παρέπεμψε στις βόρειες ακτές της Σκωτίας..είναι αλήθεια ότι η εβδομάδα κόντευε να περάσει και η διάθεση μου δεν ήταν και τόσο καλή..
      Χαίρομαι που κατάφερα να μεταφέρω το κλίμα εκεινης της εποχής..που όπως λες ακομα και σημερα υπαρχουν οι πατριαρχικές κυριαρχίες.. δεν ήθελα ομως να αφήσω την Ρέητσελ να προσμένει μάταια.. η πλώρη του καραβιού που αχνοφαίνονταν μέσα απο την ομιχλη .. ηταν και το τελος της προσμονης της..ειχε δικαιωμα στην ευτυχια.. όπως όλες οι γυναίκες καλή μου ...
      Χαιρομαι που σου αρεσε η εικονα που σου παρεδωσα..και τωρα θα σου πω τι έπαθα οταν την αντίκρισα..επειδή εχουμε βγαλει και εμεις με το τον καλό μου μια παρόμια φωτογραφια..οπως το ζευγαρι που είναι στην εικόνα..έπαθα πλάκα νόμιζα ότι ήμασταν εμεις οι δύο..και εψαχα να βρω αυτην την ασπρόμαυρη δικη μας φωτο...στο αλμπουμ μας..τελικά ήταν κάπως όμοιες..στο μεηλ σου θα σου την στηλω να δεις..
      Σε ευχαριστώ πολύ
      Πολύ χαίρομαι Αννιώ μου που σου άρεσε και η λέξη έχει πολλές επιλογές σίγουρα θα απολαύσουμε ομορφιές καλή έμπνευση εύχομαι...
      Να είσαι καλά κορίτσι μου να περνάς όμορφα .. την αγάπη μου πάντα.. ❤

      Διαγραφή
  6. Πολύ όμορφη και ρομαντική η ιστορία σου. Από αυτές που δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στην καθημερινότητα μας. Και που μας θυμίζουν τη δύναμη των συναισθημάτων. Η ηρωίδα μας έδωσε στον εαυτό της την ευκαιρία να γνωρίσει έναν νέο που μίλησε ευθύς στην καρδιά της. Που μετέτρεψε το παραμύθι σε πραγματικότητα. Και μπορεί η εξέλιξη της αγάπης τους να μην ήταν η αναμενόμενη (ένα χολιγουντιανό ‘happy end’), όμως το συναίσθημα είναι εκεί, ζωντανό. Η χαρά και η αγωνία χέρι-χέρι μπροστά στην προσμονή.
    Τη χάρηκα την ιστορία σου. Και μου αρέσει πολύ και η φωτογραφία για την Anna Flo – κουβαλά έναν αέρα μιας άλλης εποχής.
    Να έχουμε μια όμορφη εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Τζοαννα μου η εικόνα που είχα μπροστά μου μου έβγαζε κάτι σαν παραμύθι και πραγματικότητα μαζί που εξελίσσονταν σε μια άλλη εποχή..έτσι προέκυψε και η ιστορία αυτή.. και βεβαία ήθελα η Ρέητσελ μέσα απο τις αντιξοότητες που βίωνε ..να μην προσμένει μάταια τον Ρομπέρτο της.
      Η δική μου εικόνα έχει και αυτή παρελθόν ελπίζω να μην την πάει τόσο πίσω την Αννα μας..μακαρι να μην την δυσκολέψει...
      Να είσαι καλά Τζοάννα μου καλό σου ξημέρωμα !!!❤

      Διαγραφή
  7. Ρούλα μου τι όμορφα μας ταξίδεψες στην εποχή του 1636 και σε μία περιοχή την Σκωτία με τους επιβλητικούς πύργους και τους φεουδάρχες.
    Πολύ ωραία η ιστορία σου που αποτύπωσε ακριβώς τα δρώμενα της εποχής εκείνης. Την θέση της γυναίκας, την πατριαρχία, τους γάμους που ήταν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
    Όμορφη και η φωτογραφία που διάλεξες για την Άννα.
    Φιλιά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου για όλα αυτά με ενέπνευσε η εικόνα που είχα παραλάβει από τον Γιάννη και το μυαλό μου πήγε σ αυτήν την εποχή και στην Σκωτία..
      Για να αποδώσω κάπως την εποχή εκείνη έψαξα (ας είναι καλά το ιντερνέτ) στην ιστορία της εποχής του μεσαίωνα..και πως οι γυναίκες δεν είχαν κανένα δικαίωμα επιλογής,ήθελα τουλάχιστον να κάνω την ηρωίδα μου στο τέλος να βρεί αυτό που πρόσμενε μια ζωή...
      Πολλοί από αυτούς τους πύργους υπάρχουν ακόμα και σήμερα σαν αξιοθέατα στην Σκωτια..εε από εκεί και πέρα ή ιστορία γράφτηκε μόνη της...
      Οσο για την φωτογραφία που παρέδωσα στην Αννα μας ελπίζω να την εμπνευσει όμορφα..
      Να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα Ελένη μου την αγάπη μου..❤

      Διαγραφή
  8. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και στην Κρήτη η Ρέιτσελ και να την έλεγαν Αρετουσα!!
    Υπέροχη η ιστορία σου Ρούλα μου.
    Απ αυτές που μου αρέσει να διαβάζω.
    Εύχομαι η πλώρη που φάνηκε, να της φέρνει τον καλό της.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Ρένα θα μπορούσε να ήταν και η Αρετούσα τώρα που το λες δεν το σκέφτηκα.. αλλά θα ήταν μια αντιγραφή του..Ερωτόκριτου..
      Η εικόνα όμως που είχα για να εμπνευστώ μου θύμιζε πολύ τις ακτές της Σκωτίας ..λες και τις ήξερα και από πριν..ομως μου μπήκε στο μυαλό να γράψω για την εποχή εκείνη..
      Ψάχνοντας στο ιντερνετ για πύργους και ιστορίες γύρω από αυτούς στην Σκωτία..προέκυψε η Ρέητσελ..και ναι φιλενάδα πολύ καλά κατάλαβες ..δεν θα την άφηνα να προσμένει μάταια..αφούθελουμε να είναι χαρούμενοι οι άνθρωποι ακόμη και τις εποχής εκείνης...
      Να είσαι καλά να περνάς όμορφα Ρένα μου καλό σου ξημέρωμα.. την αγάπη μου φιλιάα!!..❤

      Διαγραφή
  9. Ρούλα μου αγαπημένη με μάγεψες με την υπέροχη ιστορία σου. Τοπίο, εικόνες, συναισθήματα ξετυλίγονται μπροστά μας σε ένα καταπληκτικό διήγημα, από εκείνα που σε ταξιδεύουν, σε παρασέρνουν και σου αφήνουν μια αίσθηση ρομαντικής αύρας, τόσο έντονης που κυριεύει... ένα διήγημα γραμμένο με το δικό σου μοναδικό, ευαίσθητο τρόπο, που πάντα αγαπούσα!
    Σ' ευχαριστώ για το ταξίδι που μου πρόσφερες!
    Να είσαι πάντα καλά, να προσέχεις και να περνάς όμορφα!
    Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο χαίρομαι Μαρίνα μου που σου άρεσε η συμμετοχή μου και εγώ δεν ήξερα που θα με έβγαζε η όμορφη φωτογραφία του Γιάννη.. παρ όλο που μόλις την είδα μια σκέψη κυριάρχησε στο μυαλό μου πως έπρεπε να είναι μια ιστορία στην Σκωτία και σε εποχή μεσαιωνική...από εκεί και πέρα για πύργους και φέουδα βοήθησε το ιντρενετ να είναι καλά
      Χαίρομαι που κατάφερα να σου μεταφέρω την ατμόσφαιρα εκείνου του καιρού.
      Να είσαι καλά Μαρίνα μου να περνάς ακόμα καλύτερα.. καλό σου ξημέρωμα την αγάπη μου πάντα..❤

      Διαγραφή
  10. Τι υπέροχη ιστορία Ρούλα μου από μια εποχή που άφησε τα σημάδια της για τον ρομαντισμό αλλά και την αγριότητα ξετυλίγοντας διλήμματα, φόβους αλλά και ελπίδες. Δυνατές περιγραφές, εικόνες και συναισθήματα που κλέβουν την καρδιά μας, σαν να διαβάζαμε Σαρλότ Μπροντέ. Μπράβο Ρούλα μου!
    Τα φιλιά και την αγάπη μου!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εποχές που η γυναίκα ήταν απλώς υποταγμένη στην κυριαρχία του πατέρα -συζύγου και όποιου άλλου αρσενικού
      Αννικα μου..αυτή την έμπνευση μου έβγαλε η όμορφη αυτή εικόνα..την μοναξιά και την προσμονή ..που μπορεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα ..είναι αισθήματα που νιώθουμε αιώνες τώρα οι γυναίκες απανταχού της γης...
      Σε ευχαριστώ πολύ για την όμορφη παρομοίωση φίλη μου αλλά, μήπως υπερβάλλεις Αννίκα μου; με κάνεις και κοκκινίζω.. πάντως ΄χαίρομαι που σου θύμισε κάτι τέτοιο η ιστορία μου..παρόλο που ήταν πολύ συνοπτική.
      Να είσαι καλά να περνάς όμορφα καλό σου ξημέρωμα καλή μου την αγάπη μου φιλιά..❤

      Διαγραφή
  11. Σμαραγδένια μου το διάβασα σήμερα μόλις στο κτήμα και ξαναδιάβασα την χρονολογία μπας και έκανα λάθος. Τι ό ορφη ιστορία, θα σκάσω βρε φιληνάδα πως μπόρεσες και μας ταξίδεψες σε τέτοιες εικονες. Από σένα όμως τέτοιες εκπλήξεις είναι σύνηθες. Όμορφη πλοκή με ταξίδεψε εκεί που ήθελες να μας πας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε μπέρδεψα φιλενάδα; εμ η φωτογραφία φταίει που σε πήγα στην Σκωτία στην εποχή που οι γυναίκες αποτελούσαν το μέσον για να μεγαλώσουν οι κόμητες και οι φεουδάρχες τις εξουσίες και τις περιουσίες τους παντρεύοντας τες με όποιον ο πατέρας διάλεγε για άντρα τους..
      Τι άλλο μπορεί να έκανε η κοπέλα της φωτογραφίας μοναχή από να προσμένει κάτι που θα την έκανε χαρούμενη;...
      Όπως πάντα θέλω να έχει ένα όμορφο τέλος το κάθε τι..
      Χαίρομαι που που κατάφερα να σε ταξιδέψω έστω και έτσι... στην μακρινή εποχή του έτους 1636 κάπου στις ακτές της Σκωτίας.
      Να είστε καλά να παίρνατε όμορφα στο κτήμα να απολαμβάνετε κάθε στιγμή.. την αγάπη μου πάντα...❤

      Διαγραφή
  12. Πολύ ομορφη ιστορία Ρουλα μου. Περιγραφές που εξάπτουν την φαντασία. Μας χάρισες ένα πολύ ωραίο ταξίδι. Ευχαριστούμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε ταξίδεψα σε άλλες εποχές Ειρήνη μου ..η σκυτάλη, αυτό το ωραίο δρώμενο μου έδωσε την αφορμή να ταξιδέψω και εγώ γράφοντας αυτήν την ιστορία..
      Εγώ σε ευχαριστώ που πέρασες και μου χαρισες τον χρόνο σου..
      Να περνάς όμορφα με ότι κάνεις καλό σου βράδυ Ειρήνη μου φιλιάα!!! ❤

      Διαγραφή
  13. Τι ωραία ιστορία!
    Και τι καλά που της έδωσες αίσιο τέλος!
    Δεν θα άντεχα μια δυστυχισμένη κατάληξη.
    Ειδικά με όσα συμβαίνουν γύρω μας.
    Κίσιζ Ρουλάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα μπορούσα Αρτίστα μου να της δώσω ένα δραματικό τέλος ..θέλω να αφήνω πάντα μια αχτίδα φωτός να υπάρχει στις ιστορίες μου ..που μας χρειάζεται για να δούμε και την άλλη πλευρά της ζωής...
      Να είσαι καλά φιλενάδα σε ευχαριστώ πολύ που περνάς και τα λέμε .. την αγάπη μου φιλιααα!! ❤

      Διαγραφή
  14. Α! κοίτα να δεις Ρούλα μου, αν δεν έδινες χάπι-εντ στην ιστορία σου, πολύ θα το σκεφτόμουν τον σχολιασμό!!! ;)
    Λοιπόν η ιστορία σου, με κράτησε μέχρι που φάνηκε το καράβι στο βάθος, πρώτα γιατί ήταν ατμοσφαιρική και δεύτερο πολύ καλογραμμένη! :D
    "Οι δεκάδες πυργίσκοι του, ράμφιζαν με τις κορφές τους τα γκρίζα σύννεφα. Ο άνεμος σφύριζε περνώντας ανάμεσα τους σαν να ήθελε να τους γκρεμίσει που αντιστέκονταν στην ορμή του. Μια αέναη πάλη στην επικράτηση του δυνατότερου! :P
    Τώρα με αγωνία περιμένω και την ιστορία της Άννας μας! :)

    ΑΦιλάκια με πολλά πολλά Εύγε! <3 :k

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού με ξέρεις φιλενάδα ότι είμαι του χάπι-εντ...για να γράψω μια τέτοια ιστορία έκανα έρευνα γύρω από τους πύργους και τις μαχες για την εξουσία .. άπλα τα έγραψα πολύ περιληπτικά αυτά γιατί ήθελα να εστιάσω στην Ρέητζελ την ηρωίδα που με ενέπνευσε..και δεν ήθελα να την αφήσω να προσμένει μάταια...
      Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες και τα είπαμε... 😊
      Να περνάς όμορφα ότι και να κάνεις Στεφάνια μου..την αγάπη μου φιλιαααα!!! ❤

      Διαγραφή
  15. Ρούλα μου, περνάω ξανά για να σε προσκαλέσω στα γενέθλια του μπλογκ μου. Αν θες, ρίξε μια ματιά στο μπλογκοσπιτάκι μου. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστω για την ειδοποιηση Μιά μου χαρηκα που περασα και αφησα τις ευχες μου..❤

      Διαγραφή
  16. Μπραβό Ρουλά πολυ γλυκία και σαγηνευτική ιστορία σου!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου προσπάθησα να είμαι μέσα στο πνεύμα που μου έδινε η όμορφη φωτογραφία και να είμαι όσο γίνεται πιο κοντά στο θέμα..
    Χάρηκα που σου άρεσε ..και που πέρασες από εδώ να τα πούμε...
    Να περνάς όμορφα ότι και κάνεις καλό βράδυ.. φιλιαα!! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τί ωραία σκυτάλη είναι αυτή! Πολύ ενδιαφέρον αυτό το γαϊτανάκι ιστοριών που έχει στηθει! Φιλάκια πολλά και καλή έμπνευση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες Ευγενία μου; αυτή η σκυτάλη μας δίνει την ευκαιρία μέσα από μια φωτογραφία να ξετυλίξει ο καθένας μας το όποιο (ταλέντο) έχει βλέποντας τη ..γιατί δεν είμαστε και συγγραφείς ερασιτεχνικά το κάνουμε γιατί μας αρέσει αυτό..είναι ελεύθερος όποιος θέλει να πάρει μέρος..
      Σε ευχαριστώ πολύ που περνάς.. να είσαι καλά καλό σου βράδυ..φιλιαα!! ❤

      Διαγραφή
  19. Ψιλοτρόμαξα Σμαραγδένια μου, ότι η κοπέλα, δεν θα βρει την ευτυχία που ζητούσε, αλλά ευτυχώς έβαλες το χεράκι σου κι ήρθε το πολυπόθητο happy end.
    Πολύ ωραία η ιστορία σου Σμαραγδένια σου! Μας μετέφερες όμορφα την ατμόσφαιρα της εποχής.
    Σε φιλώ πολύ γλυκά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού με ξέρεις βρε Μαρίνα μου πως δεν θα άφηνα να προσμένει μάταια..χωρίς μια ελπίδα την Ρέητσελ...
      και χωρίς happy end.
      Οσο για την ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης η φωτογραφία ήταν που μου την ενεπνευσε..
      Να εισαι καλά κορίτσι μου να περνάς όμορφα καλό σου βράδυ.. φιλακιαα!!❤

      Διαγραφή
  20. Υπέροχη η ιστορία που έγραψες για την σκυτάλη, Ρούλα μου!!!! Πάντα μου άρεσαν αυτές οι τόσο ατμοσφαιρικές σκηνές όπως τις περιγράφεις, μέσα στα γεμάτα μυστήριο και ομίχλη σκωτσέζικα τοπία!!! Αποτύπωσες απόλυτα την αίσθηση της φωτογραφίας που σου δόθηκε!!!!
    Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου!!!! Φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή