Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2020

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ...

Ψάχνοντάς λοιπόν για ακόμα μια φορά στο περιοδικό που μοιράζουν δωρεάν στους πελάτες τους  ανά τετράμηνο τα σούπερ μάρκετ του κ.Χαλκιαδάκη,

αλίευσα μια ιστορία που διαδραματίστηκε τον καιρό του πολέμου με τους Γερμανούς στην Κρήτη.

Είναι ένα από τα πολλά άγνωστα περιστατικά, που  συνέβησαν στην Κρήτη εκείνης της εποχής. Ευτυχώς χωρίς συνέπειες.

Ισως οι ίδιοι οι Γερμανοί, να προτίμησαν την σιωπή από τον εξευτελισμό.

Με διπλοσκοπιά προστάτευαν το φρουραρχείο τους την νύχτα που ένας δαιμόνιος Κρητικός, κατάφερε να τρυπώσει από το κλειστό παράθυρο του ναζιστικού φρουραρχείου.

Το κείμενο γραμμένο από την πένα του εξαιρετικού δημοσιογράφου κ. Νίκου Ψιλάκη.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

Ξημερώματα της 7ης Ιουλίου 1942.Οι Γερμανοί στρατιώτες παρατάσσονται μπροστα στο διοικητήριο για την καθιερωμένη έπαρση της σημαίας.

Περιμένουν, περιμένουν αλλά έπαρση δεν γίνεται. Δεν υπάρχει υπάρχει σημαία. Η μεγάλη σβάστικά τους έχει κάνει φτερά. Ψάχνουν για την εφεδρική. Ούτε αυτή την βρίσκουν. Η ώρα περνά, ο αξιωματικός αφρίζει. Υποψιάζεται τι θα είχε συμβεί την νύχτα αλλά, δεν τολμά να το πιστέψει. 

Λίγο αργότερα ξεχύνεται στους δρόμους του χωριού και απειλεί Θεούς και δαίμονες. 

Όχι μία, όχι δύο, αλλά  και οι τρείς σημαίες που φυλάσσονταν στις αποθήκες τους είχαν εξαφανιστεί.

Σ ένα από τα παράθυρα της αποθήκης φαίνονταν έντονα τα σημάδια της νυχτερινής επιχείρησης. Κάτι ξεκαρφωμένα ταβλιά που μαρτυρούσαν ότι κάποιος είχε μπουκάρει χωρίς να τον δουν.

Έτσι αρχίζει μια μικρή ιστορία από αυτές που φανερώνουν ανάγλυφα τι γινόταν στην Κρήτη κατά την περίοδο της ναζιστικής εποχής.

Ο τόπος...

Αβδού Πεδιάδος, ένα κεφαλοχώρι στην ανατολική πλευρά της Λαγκάδας, στα περάσματα προς το Οροπέδιο Λασιθίου.

Ο χρόνος...

Νύχτα της 6ης προς την 7η Ιουλίου 1942,παραμονή της Αγίας Κυριακής πολιούχου  σ ένα άλλο χωριό σχετικά κοντα με την Κασταμονίτσα.

Οι κάτοικοι της Κασταμονίτσας και κάμποσοι αντάρτες που είχαν τα λημέρια τους στα βουνά του χωριού ελίχαν στήσει γλέντι για την μεγάλη γιορτή.

Το σχέδιο δράσης...

Ανύπαρκτο ή μάλλον αυτοσχεδιασμός. Βλέποντας και κάνοντας. Όλα ξεκίνησαν από μια πληροφορία που σύμφωνα με τον "αρχηγό" της επιχείρησης, είχε δοθεί από τον Πάτρικ Λη Φέρμορ, ότι στις αποθήκες στο Αβδού υπήρχαν ασύρματοι και ραδιόφωνα. Αυτά έψαχναν.

Οι δράστες...

1 Μανώλης Οικονομάκης  ή Νιόνης, ένας σβέλτος και ψυχωμένος Κρητικός, ο φόβος και ο τρόμος των γερμανικών αποθηκών και των ελαστικών των αυτοκινήτων του εχθρού. Λένε ότι κάποτε κατάφερε να ξεβιδώσει και τα τέσσερα λάστιχα από ένα μικρό φορτηγό την ώρα που ήταν ,μέσα και ο οδηγός που τον είχε πάρει ο ύπνος.Όταν ξύπνησε είδε το αυτοκίνητο πάνω σε τέσσερα κούτσουρα.! Ο Μανώλης  ήταν ο εμπνευστής και αρχηγός της επιχείρησης.

2 Αντώνης Σαριδάκης ένας χειροδύναμος αγρότης κουνιάδος του πρώτου. Βασικός συνεργάτης σε πολλές αποκοτιές κατά τα χρόνια της Κατοχής.

3 Μανώλης Κοντάκης ένας θαρραλέος βοσκός κουνιάδος του Σαριδάκη και οι τρείς κάτοικοι της Κασταμονίτσας.

Η επιχείρηση...

Εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ ο Νιόνης, μπούκαρε από το πλάι στην αποθήκη ενώ ο γερμανός φρουρός  έκοβε βόλτες μπροστα στην πόρτα της. Δεν βρήκε ούτε ασυρμάτους ούτε ραδιόφωνα, Το μόνο που βρήκε εκεί ήταν ένα πανί σαν  μπόγος, τον φορτώθηκε και πήδηξε σαν δαίμονας χωρίς να το πάρει είδηση ο φρουρός.

Λίγο πιο πέρα  περίμεναν οι άλλοι δύο που κρατούσαν τσίλιες. Φορτωμένοι την λεία τους φτάνουν κοντά στον ναό του Αι Γιώργη και μοιράζονται τα "λάφυρα" Τρείς σημαίες ήταν μια για τον καθένα.

Ανασκαλεύοντας μνήμες σαράντα χρόνια μετά...

Σαράντα χρόνια μετά, την Άνοιξη του 1982, ο γράφων, νεαρός δημοσιογραφος και εκδότης περιοδικού τότε, συναντούσε τους πρωταγωνιστές αυτής της παράτολμης ιστορίας!

Οι Γερμανοί είχαν σκυλιάσει και απειλούσαν με αντίποινα. Δεν τολμούσαν να να ομολογήσουν τον εξευτελισμό τους , από την άλλη οι ντόπιοι φαίνονταν παντελώς άσχετοι και έτσι ρίχνουν την ευθύνη στους αντάρτες.

Οι μνήμες ήταν τόσο έντονες που νόμιζες ότι όλα είχαν γίνει πριν λίγες μέρες...

Σώβρακο και φουστάνια...

Ας επιστρέψουμε όμως στην ιστορία μας. Η έρευνα μας είχε επεκταθεί στο χωριό των δραστών στην Κασταμονίτσα. Πρώτα στο σπίτι του Σαριδάκη ή Νιόνη. Μας είχε υποδεχτεί η χήρα του η Αμαλία ήταν τότε 78 χρονών.

Χαμογέλασε όταν της μίλησα για την σημαία. "Εγώ την έκαμα σώβρακο του Αντώνη μου" είχε πει επικαλούμενη στέρεα επιχειρήματα..

Εκεί δεν θα μπορούσαν να την βρούνε. Δεν θα του κατεβάζανε δα και το παντελόνι...

Την περιέγραψε. Ήταν μεγάλη η σημαία. Ένα κομμάτι περίσσεψε. Το φύλαξα καλά να μην το βρούνε και μετά την κατοχή έραψα φουστάνι της κόρης μου.

Οι άνθρωποι αυτοί όχι μόνο έκλεψαν τις σημαίες των Γερμανών αλλά, ίσως να ήταν οι μόνοι που κυκλοφορούσαν με σώβρακα μεταξωτά την εποχή των μεγάλων στερήσεων και της ακόμη μεγαλύτερης ναζιστικής βαρβαρότητας.

*******************************

Ας ευχηθούμε να μην ξαναζήσει η πατρίδα μας  ποτέ ξανά πόλεμο. Μόνο τότε γινόμαστε όλοι μια γροθιά.

Αφορμή να μοιραστώ αυτήν την ιστορία μαζί  σας είναι η επέτειος της αντίστασης του λαού μας εναντίων των Γερμανών κατακτητών. Σίγουρα τέτοιες  ηρωικές ιστορίες θα υπάρχουν χιλιάδες στις αναμνήσεις όσων έζησαν την εποχή εκείνη. Ας τους είμαστε ευγνώμονες!

          ***********   

Καλή εβδομάδα σε όλους σας να είστε καλά και να μην ξεχνάτε το χαμόγελο στις δύσκολες στιγμές, είναι εκείνο που θα μας δώσει δύναμη να συνεχίσουμε να προσπαθούμε για το καλύτερο.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε και τα λέμε!



  

 

19 σχόλια:

  1. Ιστορίες για γέλια και για κλάματα. Μπράβο στα παλικάρια. Άξιοι γιοί λεβεντογέννας Κρήτης. Μπορεί η τυραννία των κατακτητών να ήταν σκληρή αλλά ο "τράχηλος του Κρητικού ζυγό δεν υπομένει"
    Ρούλα να είσαι καλά που μοιράστηκες την ιστορία μαζί μας.
    Καλή εβδομάδα και Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το που διάβασα αυτό κείμενο Αννικα μου η δημοσίευση του το μοίρασμα της ιστορίας ήταν για μένα υποχρέωση σε εκείνους τους αγωνιστές που σε όλη την κατοχή τα έβαζαν με τον εχθρό ενωμένοι
      Πολλά τέτοια περιστατικά που δεν έχουν βγει στην επιφάνια και δεν τα ξέρουμε καν...
      Χρόνια πολλά και για σένα που έχεις να γιορτάζεις καλή εβδομάδα φίλη μου να είσαι καλά!..αγκαλιές σου στέλνω.!!!!🤗

      Διαγραφή
  2. Αυτό το περιοδικό Ρούλα μου, σκέτος θησαυρός και χίλια ευχαριστώ γιατί είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Ο Έλληνας δεν σκύβει το κεφάλι εύκολα και ναι είμαστε άξιοι να φοράμε μεταξωτά εσώρουχα και σήμερα! ;)

    ΑΦιλάκια χαμογελαστά με ευχές για μια όμορφη βδομάδα! :) <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι Στεφανία μου εδώ και χρόνια δημοσιεύει εξαιρετικά κείμενα γύρω από την κουλτούρα τα ήθη τα έθιμα και ότι αφορά αυτόν τον τόπο ..
      Διαβάζοντας αυτό το κείμενο-έρευνα, δείχνει πόσο ενωμένοι ήμασταν τότε οι Έλληνες όταν κάποιος απειλεί την χώρα μας.. και πως μπορούμε να ακόμα και να διακωμωδούμε τον πόλεμο. το έχουν δείξει με την αντίστασης τους στον κάθε κατακτητή πως δεν θα περάσουν καλά μαζί μας!!
      Ας είμαστε περήφανοι για την γενιά εκείνων των αγωνιστών και ας τους αποτείνουμε φόρο τιμής. !!
      Καλό απόγευμα φιλενάδα να έχεις αγκαλιές και φιλιαααα!! 🤗 ❤

      Διαγραφή
  3. Χα χα! Μπράβο το σούπερ μαρκετ σου! Υπέροχη η ιστορία την διαβάσαμε με τον Δημήτρη και γελάσαμε μετο..σώβρακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα δεν είναι για χαμόγελα αυτό το κείμενο αχτίδα μου; βλέπουμε ότι δεν έχαναν την ευκαιρία να ρεζιλέψουν τους κατακτητές και τι κατάφερναν τότε οι αγωνιστές με ρίσκο την ζωής τους. και ήταν τυχεροί που γλίτωσαν τα αντίποινα...
      Μα είδες φιλενάδα κάτι ιδέες που είχαν!! και μένα μας έκαναν να χαμογελάσουμε με την πράξη τους αυτή..όταν την διάβαζα στο Γιωργο!! 🤣
      Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά... και ένα φιλί!!🤗 ❤

      Διαγραφή
  4. Τα μεταξωτα βρακια ειναι για επιδεξιους κολους.
    Απο εκει θα βγηκε το ρητο.
    Φιλακια Σμαραγδενια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω από που βγήκε αυτό το ρητό, και έχω την εντύπωση ότι άλλο εννοεί το ρητό. 😊 αλλά Λίτσα μου εκείνοι οι κ..οι τα άξιζαν και με το παραπάνω τα μεταξωτά βρακιά!!!🤣
      Να είστε καλά φιλενάδα να προσέχετε..χρόνια πολλά για αύριο!! στέλνω αγκαλιά μεγάλη..🤗 φιλιαααα!!❤

      Διαγραφή
  5. Πολιτιστική κληρονομιά μέσα από ένα περιοδικό, Ρούλα μου.
    Ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας.

    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς αυτό είναι Κική μου.. μαθαίνουμε μέσα από αυτό το περιοδικό και περισσότερο εγω που δεν είμαι κρητικιά, την ιστορία τον πολιτισμό και την κουλτούρα αυτού του τόπου...
      Το ευχαριστώ είναι και δικό μου που περνάτε και διαβάζετε ότι με χαρά μου θέλω να μοιραστώ !!
      Να είσαι καλά κορίτσι μου καλο σου βράδυ🌙 φιλιαααα!! ❤

      Διαγραφή
  6. Μπράβο στον υπεύθυνο του σούπερ μάρκετ!
    Να του το πεις Σμαραγδάκι μου, να του πεις πως του έκανες διαφήμιση :)
    Mου αρέσει ιδιαίτερα ο τρόπος που διάλεξες να τιμήσεις και να υπενθυμίσεις την εθνική γιορτή μας.
    Οι Κρητικοί, όλοι το ξέρουμε, πως στάθηκαν μεγάλοι αγωνιστές εκείνα τα μαύρα χρόνια.
    Σας ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα και με αρκετή δόση χιούμορ ιστορία που μας χαρίσατε.
    Πολλά φιλιά και καλό απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και λίγο λες Μαρία μου... το περιοδικό αυτό είναι σκέτος θυσαυρός και η προσπάθεια του κ Χαλκιαδάκη, τον οποίο δεν ξέρω προσωπικά, είναι να μην χαθούν ήθη και έθιμα του τόπου του και όχι μόνο... η χλωρίδα και η πανίδα , η κουλτούρα τους.. μπορείς να μάθεις ιστορίες όπως αυτή που βρήκα και μου έκανε εντύπωση αφού ήταν ένα από τα πολλά περιστατικά που συνέβαιναν στην κατοχή και που δείχνουν πως οι κρητικοί όπως όλοι οι Έλληνες αντιστάθηκαν στους κατακτητές με τον δικό τους τρόπο παντού.
      Να είσαι καλά Μαρία μου χρόνια πολλά για αύριο. καλο σου βράδυ φιλιααα!! 🤗 ❤

      Διαγραφή
  7. Ούτε που θα μαθαίναμε αυτή την ηρωική ιστορία των Κρητίκαρων, αν δεν υπήρχε το φυλλάδιο του Χαλκιαδάκη. Μπράβο του δηλαδή, γιατί δεν ξέρω κανένα άλλο σούπερ-μάρκετ που να ασχολείται με πολιτισμό και ιστορία. Συνήθως βάζουν τις προσφορές του μήνα και τίποτα περισσότερο.
    Η Κρήτη μας έχει πληρώσει μεγάλο φόρο αίματος στον πόλεμο με τους γερμαναράδες. Χάρηκα πολύ με τη διήγηση της ιστορίας αυτής και την κατάληξη που είχε η σημαία τους 😀 Κανονικό (γ)ράψιμο δηλαδή εκεί!...
    Καλή αυριανή Ρούλα μου, χωρίς παρελάσεις, αλλά με την ψυχολογία μας ανεβασμένη απ' την πρόσφατη ήττα του εγχώριου φασισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οπως έγραψα και στην Μαρία από πάνω Κανελλάκι μου αυτό το περιοδικό είναι θησαυρός για ότι αφορά την Κρήτη και τον πολιτισμό της.
      Πολλές φορές που το ξεφυλλίζω, δεν μπορείς να φανταστείς αγάπη μου τι πράγματα μαθαίνω σχετικά με ήθη έθιμα και την κουλτούρα αυτού του τόπου.
      Αυτή η ιστορία σίγουρα δεν θα είναι η μοναδική αντίσταση στον γερμανικό φασισμό από τους κρητικούς, αλλά αυτή είχε και το στοιχείο του ρεζιλέματος του εχθρού... με πόση περηφάνια έλεγε για το σώβρακου του Αντώνη της η κυρά Αμαλία!!
      Αυτό την περηφάνια ένιωσα και εγώ για τους αγωνιστές εκείνους και ήταν και το έναυσμα για να αναδημοσιεύσω αυτήν την έρευνα που έκανε γύρω από αυτό το περιστατικό ο νεαρός τότε δημοσιογραφος Νίκος
      Ψιλάκης!
      Αν έρθεις προς τα κάτω θα στο δείξω..!!!
      Καλή αυριανή να έχουμε Κανελλακι μου με το κεφάλι πάντα ψηλά και ας είμαστε περήφανοι για εκείνους τους άγνωστους πατριώτες που αντιστάθηκαν στον φασισμό, σαν να ήταν οι δικοί μας άνθρωποι!! μια μεγάλη αγκαλά🤗
      σου στέλνω κορίτσι μου με την αγάπη μου !! ❤

      Διαγραφή
  8. Φοβερό σούπερ μάρκετ!
    Μακάρι να το έκανα κι άλλοι, που μας έχουν φλομώσει στα φυλλάδια προσφορών χωρίς ουσία.
    Ωραία ιστορία!
    Καλημέρα Ρουλάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εχω ξαναμιλήσει για αυτό το σούπερ μαρκετ αρτίστα μου που όντως εκτός από τα κλασικά προσπέκτους βγαζει και ένα περιοδικό ανά τετράμηνο που ασχολείται πολύ με ότι αφορά την Κρητη από την κουλτούρα της
    Και όταν βρήκα το συγκεκριμένο δημοσίευμα που είχε σχέση με με το πως αντιμετώπιζαν τους φασίστες κατακτητές.
    Να είσαι καλά φιλενάδα καλό απόγευμα να έχεις αγκαλιά🤗 μεγάλη με αγάπη.!! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. αχ να γελας κ να κλαις......
    ειθε να μας φυλαει ο ΘΕΟΣ
    αλλα δαιμονιοι οι ΕΛΛΗΝΕΣ μα κ οι Κρητικοι........ ασεεεεεεεεε αχαχχχααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οντως Σοφάκι μου πολλοί Έλληνες είχαν κανει τους κατακτητές ρεζίλι με τα χουνέρια που τους έκαναν τότε στην αντίσταση μέχρι την απελευθέρωση..
      Με κάτι τέτοια τους χλεύαζαν και ένιωθαν ικανοποίηση που κορόιδευαν τον εχθρό..!!😊
      Ποτέ να μην ζήσουμε πόλεμο κορίτσι μου είναι θηρίο που σκορπάει μόνο πόνο...
      Την αγάπη μου πάντα μια μεγάλη αγκαλιά🤗 να χωρέσει όλες σας φιλιάααα!!! καλο βράδυ... 🌙

      Διαγραφή
  11. Γεια σας, η πίστωση μεταξύ ατόμων είναι μια οικονομική συναλλαγή που συνίσταται στο δανεισμό χρημάτων απευθείας από άτομα χωρίς την παρέμβαση τράπεζας. Τις περισσότερες φορές, γίνεται σε ένα οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον. Αλλά πρόσφατα μπορείτε να δανειστείτε από έναν ξένο. Είμαι πρόθυμος να προσφέρω δάνεια σε οποιονδήποτε έχει τη δυνατότητα να το αποπληρώσει χωρίς ανησυχία. Ανυπομονώ να ασχοληθώ μαζί σας εάν χρειάζεστε σοβαρή πίστωση και εάν είναι καλή θέληση.

    E-mail: (simondurochefort@gmail.com)
    Whatsapp ή Viber: +33752366330

    ΑπάντησηΔιαγραφή