ΟΙ ΓΩΝΙΕΣ ΜΟΥ

   Οι πρώτες σταγόνες βροχής  μας έβαλαν στην ψυχοσύνθεση του 

φθινοπώρου... που  σμίγει  γλυκά  σιγά σιγά με τον χεμώνα...  μαζευόμαστε μέσα περισσότέρες   ώρες... ίσως ώρες περισυλογής;;; αποφάσισα λοιπόν..να σας δειξω ενα μικρό μέρος που είναι οι γωνιές μου!!!

  Εδώ   καθόμουνα  και λέω καθόμουνα γιατί τώρα δεν το κάνω συχνα,.....ε!!! ξέρετε την αιτία ...και έραβα ...κεντούσα...και έγραφα... ότι βλέπετε στον τοίχο κρεμασμένα επάνω απ την ραπτομηχανή, είναι έπαινοι και βραβεία...για την προσπαθειά μου.... αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει

δεν λένε;;;  και τώρα ο αίτιος που άφησα ελπίζω για λίγο οτι σας έδειξα!!!! ¨          Ορίστε!!!! καμαρώστε τον

     Ηρθε και στρογγυλοκάθησε σε 

μιά απ τις γωνιές μου...αποφασισμένος να με εντυπωσιάσει!!!!

και τα κατάφερε!!!...πόσο έξυπνος είναι το ξέρει  και μου το δείχνει σε κάθε ευκαιρία..μαζί μου λέει, και απο την καρέκλα σου θα  σε ταξιδέψω  να (γνωρίσεις) κόσμο  μέχρι όπου θέλεις εσύ,

και πράγματα που ούτε το μυαλό σου δεν βάζει!!! 

με πήρε απ το χέρι,...  μάλλον του πάτησα τα πλήκτρα 

πρέπει να πώ, και άρχισε το ταξίδι...

Ενα ταξίδι όμορφο, γεμάτο εκπλήξεις και συναισθήματα

που γενιούνται (γνωρίζοντας) ανθρώπους έξω απ τον δικό μου μικρόκοσμο!!

Βήμα βήμα θα μαθαίνει ο ένας τον άλλον καλήτερα...

  και επειδή ξέρει τόσα πολλά τον λέω.....Ξερόλα!!!!

Αρκετά όμως μιλήσαμε γι αυτόν και θα το πάρει επάνω του!!! 

Αυτό το είναι ένα μέρος απο την αυλή μου.. και το συντριβάνι που

 έγινε κήπος   με ξεκουράζει καθημερινά βλεποντάς το απο το παράθυρό μου και μια γωνιά να χαλαρώνω!!

μία ακόμη αγαπημένη μου γωνιά!!!!! ο τοίχος είναι της διπλανης και δεν τον άσπρισε ακόμα!!

  Ενα νερό κυρά βαγγελιώωωω....την δροσιά του νά χετε!!!!!

και τώρα...οι δύο τελευταίες φωτό απο το πάτωμα αυτής της 

αυλής..δημιουργία..του πιο καλού τεχνίτη της ....  καρδιάς μου

  εδέησε να με αφήσει να τελειώσω την ανάρτηση.....!!!!!!

είδατε τι κάνουν τα γλυκόλογα;;;; καμιά φορά πιάνουν!!!!         

Ενας μήνας!!!!!!

Αγαπημένες μου καινούργιες μπλοκοφίλες!!!! 

πρώτα να σας πώ ενα μεγάλο ευχαριστώ.. για τις επισκέψεις σας

στο σπιτάκι μου που είναι ακόμα μικρό....μόλις ένας μήνας που άνοιξε να σας υποδεχτεί..με αγάπη....  σιγά σιγά.. θα το γεμίσω με πράγματα που με αντιπροσωπεύουν...μόλις μάθω καλά να δουλεύω αυτό το ......μαραφέτι που λέγεται υπολογιστής!!!!

πού το περίμενα  η γυναίκα....ότι στη ζωή μου...που είναι αρκετά μεγάλη... θα ασχολιόμουνα με τέτοια πράγματα...

                                            και θα μου αρέσουν κιόλας!!!!!!

Με τη φωτο....καμία σχέση....εσείς βάλετε τη φαντασία σας 

να οργιάσει.....

Οταν αποφάσισα να κάνω αυτό το μπλόκ δεν φανταζόμουν

ότι υπάρχουν  φίλες που να έχουμε τόσα κοινά ενδιαφέροντα.. 

πολλες φορές...έβλεπα τον εαυτό μου σε πιό νέα εκδοση,

σε ότι διαβαζα..στα δικά σας μπλόκ...

Σε κάθε μιά απο σας, οπως έχω πεί...κάτι μου κάνει κλίκ! να επικοινωνήσω μαζί σας...

Και όσες φορές το έχω κάνει, έχω δεί πολλά  δικά σας πράγματα

να με αγγίζουν και δεν το έχω μετανιώσει!!!!

Οι πρώτες φίλες που επικοινώνισα μαζί τους και με βοήθησαν

πολύ σ αυτό το τόλμημα,....γιατί ναί!!! τόλμημα ήταν... για μένα.....είναι η

Αστεράτη κουζίνα....και η...φίλη μου η Ginger και τις ευχαριστώ πολύ... για την υπομονή τους να μου δείξουν πράγματα...ακόμα όμως..  είμαι   πρωτάκι.... όπως ευχαριστώ και όλες εσάς φίλες μου...για τα καλά σας λόγια στα σχόλια σας...είμαι πολύ κοινωνικό άτομο...και αυτή η καινούργια μορφή επικοινωνίας μου

αρέσει πολύ!!!!

Με την ευκαιρία αυτή, και επειδή  δύο φίλες απο την παρέα μου

δώσαν την πάσα να γράψω 7 πράγματα για μένα,το κάνω 

με χαρά!!!!!

Η πρώτη φίλη που έγραψε το ονομά μου στο μπλόκ της και το  άφησε   στη δική μου επιλογή να το κάνω, είναι η φίλη η Κούλα....

και σήμερα με ένα όμορφο μήνυμα...με παρότρυνε να το κάνω...η φίλη Βαρβάρα που με εκπληξή μου είδα ότι.. έχουμε  πολλά κοινά!!!

                      ΚΑΙ ΤΩΡΑ....

                                                   

                             Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ !!!!!

1) Πάντα μα πάντα βλέπω τα πράγματα από τη θετική πλευρά !!!

2)Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια....τα πραγματικά και.... τα ταξίδια..της φαντασίας!!

3) Συνχωρώ πολύ ευκολα οταν καταλάβω ότι ο άλλος έχει

    μετανιώσει ...εκτός απο το θέμα απιστίας...να εξηγουμαστε

   για να μην παρεξηγούμαστε!!!

4) Μου ερέσουν οι ανοιχτόμυαλοι...και ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι!!

5) Δεν μπορώ την μιζέρια!!

6) Ειμαι πολυλογού όταν βρεθώ με παρέα!!!

7) και τελευταίο...δεν τα πάω πολύ καλά με το χρήμα!!!!

 ΟΥΦ!!!!! αυτό ήταν.... ότι καταλάβατε..καταλάβατε!!!

ήταν η πρώτη μου φορά που έγραψα τόσα πολλά!!!!!

 και σας αφήνω, με  ένα ωραίο  ηλιοβασίλεμα....!!!     

 

Με πιάνει πότε... πότε...

Με πιάνει πότε... πότε..  και τώρα πιο συχνά...η αγανάκτηση για όσα 

                   συνβαίνουν  σ αυτόν τον παντέρμο τόπο!!!

                                   και τότε, το μυαλό μου γεννάει!!!!

                             ΕΙΚΟΣΙ...ΕΝΑ...

                  

                 Του Ελληνα ο τράχηλος

                 ζυγό πως δεν σηκώνει,

                 τό λεγαν και το πίστευαν

                 όλοι μας οι προγόνοι.

                 Εδώ τους Τούρκους διώξαμε

                 και κοίταξέ μας τώρα,

                 υπόδουλοι στο Δ.Ν.Τ.

                 στην ίδια μας τη χώρα.

               Τη στάση του σκυψήματος

               μας έχουν επιβάλει,

               και μείς, μιλιά, αχνιά, τσουτιά!

               κανεις δεν λέει να βγάλει.

                

               Οι τρο"ικανοί  μας κάτσανε

               για τα καλά στο σβέρκο

               της Πόπης τώρα γίνεται,

               σε όλες μας τις Δ.Ε.Κ.Ο

               Μια πλύση στον εγκέφαλο

               γερή μας έχουν κάνει,

               για να δεχτούμε όσα λέν

               και να μη λέμε φτάνει.

              Και τώρα φίλοι μου καλοί,

              για πέστε μου και μένα,

              μήπως θα πρέπει να γραφτεί

             ΕΝ ΑΛΛΟ  ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ;;;;; 

   

        

 

ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ

     Απόρησες, που αυτό το ηλιοβασίλεμα σου φάνηκε 

πιο μενεξεδί και το πεταγμα του γλάρου πιο ανάλαφρο;

     Απόρησες,που τ άστρα της νύχτας είναι πιό λαμπερά,

και το φεγγαρι σου στέλνει το πιό πλατύ του χαμόγελο;

       Απόρησες, που δεν αφησες τον ύπνο να ακουμπήσει

απαλά τα βλεφαρά σου, γιατί ήθελες να δείς το ξημέρωμα;

       Απόρησες,που άκουσες το τραγούδι του τ Απριλού,

μεσα στο καταχείμωνο;

        Απόρησες που ψυθυρισες καλημερα στην μαργαρίτα 

που κρατούσες στα χέρια σου;

      Με ρώτησες!!!

Ολα αυτά γιατί;;

Σου απάντησα....

     Σε άγγιξε η ΑΓΑΠΗ.....δεν το κατάλαβες;;;;;

Τι λετε;... να το αφιερώσουμε σε όσους τους αγγίζει η αγάπη;;;;

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ!!!!!!

Ακουσα χθές το γέλιο του καλοκαιριού και η ομορφιά του 

κύλισε στις φλέβες μου.

Μια ανεμώνη με χαιρέτισε ανοίγοντας τα πέταλά της

στο άγγιγμά του ήλιου!!

Εσκυψα να μυρίσω το άρωμα της.

Χιλιάδες μυστικά άνοιξαν τις κλειστές τους πόρτες

αφήνοντας με να μπώ!

Ενας μικρός δισταγμός με σταμάτισε για λιγο

στο κατώφλι τους...

Μα οι  πόρτες ολάνοιχτες, με καλούσαν σαν άλλες σειρήνες,

στην αγκαλιά τους να μου μάθουν τα μυστικά της ζωής!!!!

                            Στην Αντιγόνη!!!!!!

Ο ΙΛΙΓΓΟΣ

 Φεύγει κατω απ τα πόδια σου ο δρόμος.

Ξετυλίγετα, ασημένιο φίδι ατελείωτο.

Τα δάχτυλα,αρπάζουν αγκαλιά το γκάζι, που δεν έχει παρακάτω!

Εχεις χωρίσει τον άνεμο στα δύο.

Κολημένο το δερμάτινο στο κορμί.

Και τώρα, οι δυό σας αντιμέτωποι.

Εσύ και ο ίλιγγος!!

Νιώθεις την ανάσα του στο πρόσωπο σου.

-Που πας; σε ρωτά.

-Τρέχω να προλάβω την ζωή απαντάς!!!!!!!

Εσυ τι θα απαντούσες;;;;

Ο ΤΟΙΧΟΣ

Σήκωσες το βλέμμα ψηλά, να κοιτάξεις άλλη μια φορά,

τον γκρίζο τοίχο που έβλεπες καθημερινά μπροστά σου.

Η πρώτη σου αντίδραση..το ξιάφνιασμα!!

Κάτι λαμπιρισε στην άκρη των ματιών σου.

Μια σπίθα που δεν είχα ξαναδεί.

Στα χείλη σου φάνηκε ένα χαμόγελο, σαν καλοκαιρινός ήλιος το καταχείμωνο.

Ανοιγόκλεισες τα βλέφαρα μήπως και είχες κάνει λάθος.

Οχι!....δεν είχες κάνει!!!

Ο τοίχος...βρισκόταν ακόμα εκεί μπροστά σου,

χωρίς το γκρίζο του!

Ολα τα χρώματα του ουράνιου τόξου σε καλούσαν.

Σου άπλωναν το χέρι, να τα πάρεις και να τα 

βάλεις στην καρδιά σου.

Τι σημασία είχε αν ήταν συνθήματα, η ζωγραφιές;;

 Σημασία  είχε, πως ήτανε χρώματα!!!!!!!

Αφιερωμένο σε όσους βλέπουν χρώματα πίσω απ το γκρίζο!!!!

Μαύρα γυαλιά

                                    Πάντα προσπαθούσες να κρύψεις

            το βλέμμα σου πίσω από ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά.

Δεν ήθελες οι άλλοι να διαβάσουν μέσα στα μάτια σου.

Δεν ήθελες να ξεγυμνώσεις την ψυχή σου μπροστά στους άλλους.

                             Τα μάτια λένε είναι 

                           ο καθρέφτης της ψυχής.

Και εσύ,.. την ψυχή σου την θέλεις μόνο για σένα!! 

                  Δεν θυμάμαι να σε είδα ποτέ χωρίς αυτά.

Σαν κάστρα απόρθητα, σε τύλιγαν με την προστασία τους.

                Και ήσουν τόσο ασφαλής πίσω τους!!!!!

πατριωτισμού συνεχεια

                           Αχ!! Ελληνά μου!!

                         

                        Αχ! ελληνά μου κοίταξε

                         πως σ έχουν καταντίσει..

                         να  λυπούνται οι λαοί

                         σ ανατολή και δύση.

                        Να λένε κοίτα τον φτωχό

                        κοίτα τον πεινασμένο

                        στα μαύρα τα τεφτέρια τους

                        να σ έχουνε γραμμένο.

                        Ποιός είναι που κατάφερε

                        ετούτο ναι το χάλι,

                        δεν μ ενδιαφέρει αν τον λέν,

                        Γιώργο Κωστή Μηχάλη.

                 

                        Ποιός είναι που κατάφερε

                        ελπίδες να σκοτώσει,

                        αν είναι άντρας να το πεί

                        το χέρι να σηκώσει.

                        Ολοι αυτοί που κυβερνούν

                        μας θέλουν φοβισμένους

                        γι αυτό οι πλατείες γέμισαν,

                        με αγανακτισμένους.

                       Σήκω ελληνά μου κάνετο

                       ότι μπορείς να κάνεις,

                       και δώστους το παράσημο

                       ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΑΛΑΜΗΣ!!!!!!

 

                   

     

                       

                       

                         

                                         Αχ!! Ελλαδα μου.  

                               

                           Αχ! βρέ μάνα μου Ελλαδίτσα

                  

                  στού  τσομπάνου σου τη γκλίτσα

                  

                  ακουμπάς σαν δεκανίκι

                  κι απ το τρύπιο σου μανίκι,

                  έναν άσσο πιά δεν βγάζεις

                  αχ! Ελλάδα με τρομάζεις!!

                  Πώς σε καταντήσαν όλοι

                  μ ένα  άδειο πορτοφόλι

                  να γυρίζεις στας Ευρώπας

                 δεν το ήξερες δεν ρώτας; 

       

  

                        Πώς θα έρθει κάποια μέρα 

                να σε κάνουν όλοι πέρα

                χρήμα λενε δεν υπάρχει

                και θα χάσουμε την μάχη

      

                    Πωσ τα φάγαμε μας λένε

              και γι αυτό όλοι μας φταίμε

              θέατρο του παραλόγου

              και του ψεύτικου του λόγου

                           

                     όλα ετούτα αν σε τρομάζουν

              ΞΥΠΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΒΙΑΖΟΥΝ!!!!!!!!

Με έπιασε το πατριωτικό μου........

    

    

     

 

ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΙ..

Οι φίλοι?....Δεν ζητούν ποτέ φαγητό.

Οι έλληνες φίλοι?...είναι αιτία που δεν έχεις

φαγητό.!

Οι φίλοι?...Θα σου πούνε γειά.

Οι έλληνες φίλοι?...Θα σου δώσουν μια μεγάλη αγκαλιά

και ένα δυνατό φιλί!

Οι φίλοι?...Αποκαλούν τους γονείς σου, κύριε και κυρία.

Οι έλληνες φίλοι?..Αποκαλούν τους γονείς σου, θείο και θεία!

Οι φίλοι?..Δεν σε έχουν δεί ποτέ να κλαίς.

Οι έλληνες φίλοι?..Κλαίνε μαζί σου!

Οι φίλοι?..Τρώνε στο τραπέζι σου και φεύγουν.

Οι έλληνες φίλοι?...Ξοδεύουν ώρες τρώγοντας, μιλώντας,

γελώντας και απλά κάνοντας παρέα! 

     

Οι φίλοι?...Δανίζονται για λίγες μέρεςδικά σου πράγματα

                 και σου τα επιστρέφουν.

Οι έλληνες φίλοι?...Κρατούν τα δανικά, μέχρι να ξεχάσεις 

                             ξεχάσεις ότι είναι δικά σου!

( χι...χι... κάτι μου θυμίζει αυτό....!!!

Οι φίλοι?...Γνωρίζουν αρκετά πράγματα για σένα.

Οι έλληνες φίλοι?...Μπορούν να γράψουν βιβλίο για σένα

                          και μάλιστα με λεπτομέρειες!   

Οι φίλοι?..Σε παρατάνε αν αυτό κάνει ο πολύς κόσμος.

Οι φίλοι έλληνες?...Εχουν χεσμένο τον κόσμο και είναι μαζί σου!

Οι φίλοι?...Χτυπούν την πόρτα σου,  ή παίρνουν τηλέφωνο

                   όταν θέλουν να σε επισκεφτούν.

Οι έλληνες φίλοι?...Μπαίνουν μέσα και φωνάζουν..ΗΡΘΑ!

Οι φίλοι?...Είναι για λίγο..

Οι έλληνες φίλοι?....Είναι για μιά ζωή....!!!!!

   Το είδα...μου άρεσε...να το μοιραστούμε;;;;   

Καλως ορισατε!

Γεια σας!!!! είμαι η Ρούλα η  αλιώς Σμαραγδένια σας καλοσωρίζω στο φτωχικό μπλοκόσπιτό μου...είναι ..νεοκτισμένο .. ελπίζω σιγά σιγά να γεμίσει με όμορφα πράγματα...που να σας κάνουν να αισθάνεστε σαν το σπίτι σας, όταν θα το επισκέφτεστε!!!  το κλειδί θα βρίσκεται πάντα κάτω από το χαλάκι....δεν χρειάζεται να κρατάτε τίποτα...μόνο την αγάπη σας και  καλή διάθεση!!!!η πόρτα του θα είναι πάντα ανοιχτή...για τους φίλους και τους καλεσμένους..με ένα ποτηράκι ρακί.. ..και ξεροτήγανα...συγνώμη ακόμη δεν έχω φωτο...να σας δείξω...όμως μπορείτε να βάλετε την φανασία σας να δουλέψει....καλώς ωρίσατε!!!!!

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ!!!!!!!!

Πως να αντισταθείς  σε ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει;
Που αρνείται πισματικά να καταλάβει πως οι μέρες  του τέλειωσαν;
Πώς να του πείς όχι, όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου, και σου προσφέρει τις κλεμένες μέρες του Σεπτεμβρη γεμάτες ηλιαχτίδες;
Πώς να αρνηθεις την πρότασή του για τις τελευταίες βουτιες;
Πώς να του χαλάσεις το χατίρι, όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο ψυθίρισμα των κυμμάτων;
Το ξέρει πως θα φύγει.
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος.
Προσπαθεί να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις,όταν ο Σεπτέμβρης διεκδικήσει τις μέρες του.
Ε!!!και εσύ κατά βάθος...δεν είσαι και τόσο σκληρή ...όσο θέλεις να φαίνεσαι!!!!

Σελιδες ζωης

Δεν πρόλαβα να γράψω στα μαθητικά μου τετράδια.
Τώρα γράφω στίς σελίδες της ζωής μου τα παιδικά μου όνειρα!
Τρέχει ο νους στα περασμένα, σαν άτι που καλπάζει κόντρα στον άνεμο.
Σε μιά και μόνο στιγμή, ξαναγυρίζω πίσω.
Γίνομαι το μικρό παιδί, που με ματια ορθάνοιχτα,γεματα απορια κοιτάζει τη ζωή.
Εκείνη τη ζωή που ήθελε να ζήσει και δεν την έζησε, γιατί μεγάλωσε γρήγορα.
Γιατί δεν πρόλαβε να ανέβει στο τρενακι του λουνα πάρκ, και να ταξιδέψει μαζί του,
στη χώρα του παραμυθιού.
Κι ο χρόνος κυλισε Θεέ μου....πόσο γρήγορα!!!!!
Σαν βότσαλο που κυλάει απ την κορφή του βουνού.
Και βρέθηκα καθησμένη με τον χρόνο δίπλα μου, να ακουμπά τα γκρίζα μου μαλιά.
Ακόμα προσπαθώ  μέσα στο θόρυβο της ζωης, να ξεχωρίσω τον ήχο που κάνει
το τρενακι του λούνα πάρκ.
ΟΧΙ!!!!αυτή την φορά δεν θα το χάσω!!!!
Θα με πάει σίγουρα στη χώρα του παραμυθιού!!!!!