ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΥΝΕΧΊΖΟΝΤΑΙ ΕΝ ΜΈΣΩ... "ΣΥΜΠΟΣΊΟΥ"

Μπορεί να πέρασαν οι γιορτές, αλλά κάποιες φορές μπορεί να συνεχίζονται.

Με το δίκιο σας θα πείτε, μα τι λέει η Ρούλα; για ποιες γιορτές μιλάει; Δεν τελειώσανε;

Όχι βέβαια αν πρόκειται για την Ρούλα, που είχε πίστη στον δικό της μυστικό Άγιο Βασίλη πως σίγουρα κάτι θα του είχε τύχει στο δρόμο και περίμενε υπομονετικά να πάρει το δικό της δωράκι. Έκανε σενάρια με το μυαλό της, πως μπορεί να είχε καθυστερήσει, επειδή είχε πολλά δωράκια να χαρίσει...μπορεί να του είχε αρρωστήσει κανένας τάρανδος, ή μπορεί να είχε κάποια βλάβη το έλκηθρό του. Ολα είναι δυνατόν να έχουν συμβεί σε μια καθυστέρηση στην παράδοση των δώρων. Όμως ποτέ, μα ποτέ δεν θα άφηνε μια υπόσχεση χωρίς να την πραγματοποιήσει. Εεεε και αν καμία φορά συμβεί, δεν πειράζει, υπάρχει και η επόμενη Πρωτοχρονιά! 

My secret santa 2022 

Ο δικός μου  sekret Santa στην φετινή ανταλλαγή που διοργανώνει η Μαριλένα  κάθε χρόνο τις γιορτινές μέρες είναι η...φίλη μας η  Κάτια   θα την βρείτε πατώντας επάνω στο όνομα της. Σας το λέω σαν να μην το ξέρετε ε;🤣

Τα δωράκια της όμορφα και φτιαγμένα με τα χεράκια της μου έδωσαν μεγάλη χαρά, αφού για δεύτερη χρονιά ήταν ο δικός μου Santa.

Το πνεύμα των γιορτών στο σπιτικό μου, κι ας έχουν περάσει οι γιορτές.

Ένα όμορφο μεταξωτό ρόδι, μια θήκη πλεκτή με γιορτινές χαρτοπετσέτες που θα χρησιμοποιήσω την επόμενη χρονιά,

μπισκοτάκια γιορτινά που τιμήθηκαν δεόντως και μια πολύ όμορφη καρτούλα με τις ευχές της που θα με συντροφεύουν όλη αυτή την χρονιά.

Αγαπημένε μου Αγιε Βασίλη-Κάτια  σε ευχαριστώ πολύ που παρατείνεις τις γιορτινές μου μέρες, με τα όμορφα δωράκια σου!

Να είσαι καλά και του χρόνου να το ξανακάνουμε!😊 

 Μια καρτούλα ακόμη που μου ήρθε ζωγραφισμένη από τα χεράκια της Αννίκας μας δεν ήταν δυνατόν να μην σας την δείξω να δείτε την τέχνη της συνοδευόμενη από όμορφες ευχές! 

 

Αννίκα μου σε ευχαριστώ πολύ!!

Μια που βρισκόμαστε σε κλίμα γιορτινό, με λίγη καθυστέρηση και εδώ είπα να κάνω, μ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια που λένε, αφού και το συμπόσιο που έκανε η πυργοδέσποινα μας η Αριστέα στο σπιτικό της ήταν μέσα στις γιορτές.  
  

 "Το ξύλινο"

Με χαρακτηρίζει μια μόνο λέξη.

Δεν μπορείς να με πεις αλλιώς.

Πάντα γύρω μου μια μάζωξη.

Για λύπες, για χαρές, για καβγάδες.

Ποτισμένο το ξύλινο κορμί μου, από τις μυρωδιές του καφέ και του φαγητού.

Η ζωή μου ίδια και απαράλλακτη καθημερινές και σκόλες.

Αν είχα μιλιά, θα μπορούσα να σου πω ατέλειωτες ιστορίες.

Ναι το ξέρω ότι είμαι γεμάτο ραγισματιές και ρόζους.

Μπορείς να τα πεις και παράσημα.

Ένα απλό ξύλινο τραπέζι κουζίνας είμαι και μένω εδώ.

Όπως και οι ένοικοι του σπιτιού.

                        

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στο 29ο συμπόσιο ποίησης, που διοργανώνει με επιτυχία η Αριστέα μας κάθε φορά.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για την προσοχή σας και τον χρόνο που αφιερώσατε να το διαβάσετε. Νιώθω πολύ όμορφα κάθε φορά που που προσπαθώ, να συμμετέχω. 

Όταν διάβασα την λέξη "Τραπέζι" που είχε βάλει η Αiris-Αριστάκι μας η γνωστή και μη εξαιρετέα του συμποσίου καλέ; από την πρώτη στιγμή, ενώ η λέξη φαινόταν εύκολη, γιατί θα μπορούσες να γράψεις ατέλειωτες ιστορίες που εξελίσσονται γύρω από ένα τραπέζι, αν είχες έμπνευση και αυτό αποδείχτηκε εκ των υστέρων από τις πολύ  όμορφες και συγκινητικές  συμμετοχές. Εν τούτης εμένα με δυσκόλεψε πολύ και έτσι προέκυψε με λίγες λέξεις να μιλάει το τραπέζι...  

Τα συγχαρητήρια μου και από εδώ σε όλους τους συμμετέχοντες σε αυτό το υπέροχο συμπόσιο για άλλη μια φορά.

Την πρωτιά την πήρε επάξια η Σταυρούλα Δεκούλου  με το...υπέροχο ποιήμα της και "Δειπνήσαμε αγάπη" 

Ολες τις συμμετοχές θα τις βρείτε Εδώ.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε και τα λέμε.

ΕΤΗΣΙΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΌΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗΣ 2022...

Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή.

Είναι ο τίτλος του σπιτικού της και το όνομα αυτής Μαρίνα.

Το Μαρινάκι λοιπόν, είχε την φαεινή ιδέα στην αρχή της περσινής χρονιάς να γράψουμε τον λόγο γιατί νιώσαμε ευγνωμοσύνη για κάθε μήνα του χρόνου που μας πέρασε!

Τα γεγονότα που μας συγκλόνισαν πολιτικά και κοινωνικά γενικώς, μπορείτε να τα διαβάσετε στο Στο απάγκιο της Κανελλάκι που τα εξιστορεί με τον καλύτερο τρόπο. 

Θα μιλήσω εδώ, μόνο για ότι  προσωπικό μου έχει συμβεί.

Έχουμε και λέμε λοιπόν...

 ***

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

 Η λέξη που τον χαρακτήρισε ήταν: Αναμονή.

Γιατί δεν ήμασταν σίγουροι αν έρθουν τα ξενιτεμένα μας, δυο εγγονές, την περασμένη πρωτοχρονιά λόγο κόβιτ.

Ευγνωμοσύνη: Ενιωσα που τα  κατάφεραν να είμαστε για ακόμη πρωτοχρονιά όλοι μαζί!

 ***

ΦΕΒΡΟΥΆΡΙΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτήρισε είναι: Χαρά.

Γιατί ήταν ο μήνας που έκανε τα πρώτα του βήματα ο μικρούλης μας δισέγγονος. Ήταν από τις ομορφότερες στιγμές να βλέπεις ένα μωρό να στηρίζεται στα ποδαράκια του!

Ευγνωμοσύνη: Ένιωσα γιατί  η ζωή μας αξίωσε να ζήσουμε τόσο υπέροχες στιγμές.

***

ΜΑΡΤΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτήρισε είναι: Γενέθλια.

Γιατί ήταν ό μήνας που έγινε ενός χρονού ο μικρός Γιαννάκης μας. Όπως  καταλάβατε μέχρι τώρα, ο κόσμος μας γυρίζει γύρω από αυτόν τον μπόμπιρα, που άλλαξε την ζωή μας.

Ευγνωμοσύνη: Ένιωσα για τα πολλά χαμόγελα που μας χάρισε και εξακολουθεί να μας χαρίζει.

***

ΑΠΡΊΛΙΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: Απώλεια.

Γιατί έφυγε από την ζωή μια νέα γυναίκα κοντινή μου συγγενής στην Θεσσαλονίκη, ένας  πολύ χαρούμενος άνθρωπος σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα  από την μάστιγα του καρκίνου.

Ευγνωμοσύνη. Ένιωσα και γαλήνη, γιατί

ο πόνος με έκανε να φτιάξω πράγματα και να τα προσφέρω στην μνήμη της για  Το σπίτι των αγγέλων  που χτίζεται στις Αρχάνες  Ηρακλείου και που φτάνει στο τελικό του  στάδιο.  Μπορείτε να δείτε την προσπάθεια των ανθρώπων αν πατήσετε επάνω στον σύνδεσμο.

 ***

 ΜΑΙΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: όλα καλά.

Γιατί ήταν ένας μήνας ήρεμος και οι ετήσιες εξετάσεις και των δύο μας, παρόλη την ηλικία μας είναι καλές.

Ευγνωμοσύνη: Ένιωσα πως ήταν όλα καλά αυτόν τον μήνα.

***

ΙΟΥΝΙΟΣ

Η Λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: Ατύχημα.

Γιατί ετοιμάσαμε τα βάψουμε το σπίτι μας, πήγα να κάνω την νοικοκυρά σφουγγαρίζοντας και βρέθηκα φαρδιά πλατιά ξαπλωμένη στο πάτωμα, ραγίζοντας 6 πλευρά και σπάζοντας την κλίδα στον δεξί ώμο μου.

Ευγνωμοσύνη: Ένιωσα που ήταν μόνο αυτό, αφού το κεφάλι μου πέρασε ελάχιστα εκατοστά από την γωνία του τραπεζιού.

***

ΙΟΥΛΙΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: Ανάρρωση.

Γιατί τελείωσε το βάψιμο του σπιτιού μας χωρίς να κουνήσω το μικρό μου δαχτυλάκι, αφού άλλοι έκαναν την καθαριότητα και εγώ καθόοοοομουν!

Ευγνωμοσύνη: Ένιωσα για αυτόν τον μήνα, γιατί ανάρρωσα γρηγορότερα, από ότι περίμενα.

***

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ.

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: Ανακούφιση. Γιατί ένα ατύχημα της κόρης μου με το αυτοκίνητο, ήταν ευτυχώς ξώφαλτσο που λέμε.  

Ευγνωμοσύνη: ένιωσα και δόξασα τον Θεό που το τραύμα της πέρασε γρήγορα.

***

ΣΕΠΤΕΒΡΙΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: Διακοπές.

Γιατί κάναμε ένα ταξίδι ανέλπιστων διακοπών στα Γιάννενα. Επί το πλείστον είναι ο μήνας που δημιουργήθηκε αυτό το μπλοκ. 

Ευγνωμοσύνη: ένιωσα γιατί περάσαμε τόσο όμορφα που αυτές οι αναμνήσεις, θα με συντροφεύουν κάθε φορά που θα θυμάμαι θα χαμογελώ! Επίσης είμαι ευγνώμων και στον εγγονό μου που ήταν η αιτία 11 χρόνια τώρα, να έχω εσάς το "παρεάκι" μου για συντροφιά τα βράδια μου.

ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: ηρεμία.

γιατί, ήταν ένας μήνας που κύλισε σαν νεράκι ήσυχα μέσα στην καθημερινότητα του.

Ευγνωμοσύνη: ένιωσα γι αυτόν τον μήνα που ήτανε όλα καλά!

***

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: γενέθλια.

Γιατί αν και κάθε χρόνο προστίθεται και ένας ακόμη χρόνος στην πλάτη μου που καμπουριάζει από το βάρος τόσο πολλών, εν τούτης δεν βλέπω την καρδιά μου να γερνά.

Ευγνωμοσύνη: νιώθω γιατί δεν έχει πεθάνει το παιδί που κρύβεται μέσα μου και που μόλις βρει ευκαιρία, βγαίνει να παίξει με την ζωή.

***

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Η λέξη που τον χαρακτηρίζει είναι: σμίξιμο.

Γιατί όταν έρχονται οι γιορτές Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, σμίγουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι.

Ευγνωμοσύνη νιώθω που εδώ και πάαααααρα πολλά χρόνια συνεχίζουμε αυτήν την παράδοση στο σπιτικό μας, όπως ακριβώς έγινε και φέτος και ευχαριστώ τον Θεό που μας βρήκε την  τελευταία μέρα του χρόνου όλους υγιείς.

Ευγνωμοσύνη και στην ζωή που μου έχει φερθεί τόσο καλά μέχρι τώρα!

******

 Αυτός ήταν ο δικός μου απολογισμός ευγνωμοσύνης και ευχαριστώ πολύ το Μαρινάκι που μας έδωσε το κίνητρο να τον κάνουμε!

 Εύχομαι να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας, να  χαρίζεται κάθε μέρα και ένα χαμόγελο με την καλημέρα σας!

Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε! 

  

 

 

ΑΡΧΙΜΗΝΙΆ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ...

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος...

Ας τον καλοπιάσουμε τον καινούργιο χρόνο που μόλις κάνει τα πρώτα του βήματα. 

Να του πούμε να μην είναι σαν τον παλιό που έφυγε και δεν μας άφησε με τις καλύτερες αναμνήσεις.

Να είναι καλός, να ακούσει τις ευχές μας πως εκτός από την υγεία, να φέρει την ειρήνη στην ανθρωπότητα.

  Να ανοίξουμε την αγκαλιά μας και να τον υποδεχτούμε, να του πούμε πως θέλουμε να τον γλυκάνουμε, με ότι γλυκό έχουμε στο σπίτι μας, π.χ. ένα κομμάτι μπακλαβά, κι αν δεν του φτάνει, έχουμε ολόκληρο ταψί, που φέτος έβαλε και το χεράκι του ο μικρούλης μας ο Γιαννάκης, που βοήθησε στην κατασκευή του!🤣

Εδώ επιτρέψτε μου να κάνω μια παρένθεση και  σας πω πως προέκυψε το έθιμο του μπακλαβά την πρωτοχρονιά στην περιοχή μας και στην οικογένειά μας και την ιδέα να το γράψω εδώ μου την έδωσε η φίλη μας η Αννίκα...

Ήταν έθιμο που το φέρανε το 1922 οι Μικρασιάτες πρόσφυγες από την παλιά Αλικαρνασσό, σημερινό (Μπόντρουμ)στα παράλια της Τουρκίας. 

Εγκαταστάθηκαν εδώ στην Ν.Α Αλικαρνασσό και έφεραν εδώ μαζί τους τα ήθη και τα έθιμα τους. Μία από αυτούς τους πρόσφυγες ήταν και η πεθερά μου η οποία μου έμαθε την τέχνη στο κόψιμο του μπακλαβά. Τον οποίο έκαναν, για να γλυκάνουν τον καινούργιο χρόνο που ερχόταν! Και μάλιστα την ώρα που έμπαινε ο χρόνος, το πρώτο κομμάτι, το έκοβε ο κύρης του σπιτιού, ο πάτερ φαμίλιας!! Έθιμο που το κρατάμε στο σπίτι μου τρείς γενιές μέχρι τώρα.

Αν δεν του αρέσει θα μπορεί να γευτεί λίγη βασιλόπιτα που είναι η κλασική μας παράδοση.

Το γιορτινό μας  τραπέζι περιμένει να γευτούμε τα καλούδια της πρωτοχρονιάς.

Μαζί με τον ερχομό του θα ήθελα να σας παρουσιάσω τις ευχές που μου έστειλαν, αγαπημένες φίλες, μαζί με την αγάπη τους συνοδευόμενες από τα όμορφα δωράκια τους

Η Ρένα μας με την γνωστή τεχνική του πάτσγουορκ με τα κουρελάκια της, έφτιαξε αυτή την καταπληκτική Χριστουγεννιάτικη κάρτα, που από κοντά είναι τόσο όμορφη στην λεπτομέρειά της! μα πείτε μου δεν είναι πανέμορφη; Η Χριστουγεννιάτικη καρτούλα  που έφτιαξαν τα κορίτσια της δε με τις ευχές τους ήταν Ρένα μου  σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Μια ακόμα αγαπημένη φίλη η Χαρά, έστειλε πολύ όμορφα δωράκια φτιαγμένα από τα χεράκια της. Το βάζο με τα ανάγλυφα χιονισμένα δεντράκια και  το σπιτάκι, μοιάζει παραμυθένιο. η καρτούλα της γεμάτη ευχές... Χαρά μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

Η φίλη μας η Μαριλένα με έκανε να χαρώ πάρα πολύ με το ξύλινο στολίδι της με τους αριθμούς της καινούργιας χρονιάς και με τις ευχές της μέσα στην όμορφη καρτούλα! Σε ευχαριστώ πολύ Μαριλένα μου!

Όλα τα δωράκια σας έχουν στολίσει και μια γωνιά του σπιτιού μας!

Η καινούργια χρονιά που μπήκε εύχομαι να σας βρει όλους καλά με υγεία, να εκπληρώσει ο καθένας ότι εύχεται η ψυχούλα του!

Να ευχηθούμε, να μην ξαναδούμε πόλεμο και ανθρώπους να ξεριζώνονται από το τόπο τους, χάνοντας τα πάντα. Να ευχηθούμε, να μην υπάρξουν άλλα παιδιά που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν.

Ας ανοίξουμε την καρδιά μας στην αγάπη και ας χαρίσουμε το χαμόγελο μας σε ότι καλό  μας έρθει. Ας είμαστε ευγνώμονες σε αυτά τα πολλά που έχουμε! 

ΚΑΛΉ ΧΡΟΝΙΆ ΜΕ ΥΓΕΊΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!!

Σας ευχαριστώ πολύ που και αυτή την χρονιά αν έχουμε την υγειά μας, ελπίζω να τα λέμε! 

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΆΣ!!

 Οι γιορτές βρίσκονται μια ανάσα μακριά φίλοι μου. 

Οι γυναίκες επωμιζόμαστε με ένα σωρό δουλειές αφού οι περισσότερες, εκτός από τις κλασικές δουλειές του σπιτιού, έχουμε και την βιοποριστική δουλειά. Οι ώρες που θα έχουμε στην διάθεσή μας για να κάνουμε αυτό που μας αρέσει. π.χ 😉 σερφάρισμα και επισκέψεις στην μπλοκογειτονιά, που  γίνονται τώρα τελευταία με χρονοκαθυστέρηση... 😊

Με αυτήν την σκέψη μου, αυτή η  ανάρτηση θα είναι απλά γιορτινή με το να σας δείξω  ευχετήριες καρτούλες με κάτι μικρά πλεκτούλια, που έφτιαξα, έτσι για το καλό, τον λίγο χρόνο που είχα στην διάθεσή μου.

Εδώ είναι η πλεκτή Χριστουγεννιάτικη κολεξιόν μας!! Μην στρυμώχνεστε καλέ;

-Δεν φταίμε εμείς, εσύ μας στρύμωξες έτσι , τι φωνάζεις;

Και εδώ οι ευχετήριες καρτούλες μου, ευτυχώς αυτές δεν παραπονέθηκαν με το στρίμωγμα...😊

Για το τέλος θέλησα να σας κεράσω, όχι μελομακάρονα, αφού αυτά μου κάηκαν λίγο, γιατί ήμουν στο μπλοκ της Κανελλάκι... και είχα πέσει κάτω από τα γέλια, ξεχνώντας τα μελομακάρονα στον φούρνο...🤣 έτσι  είπα να κάνω την ανατροπή με  μερικά μηλοπιτάκια που μπορεί να μην είναι της Χριστουγεννιάτικης παράδοσης, αλλά είναι πεντανόστιμα  και νηστίσιμα, για όποιον τα προτιμά. Χιονισμένα δε, ταιριάζουν και αυτές τις μέρες!

Οι ευχές μου ολόψυχα να περάσετε μαγικά  ετούτες τις Άγιες μέρες όλοι,  μαζί με τους αγαπημένους σας όμορφα, οικογενειακά, με αγάπη γύρω σας, μοιραστείτε  ευτυχισμένες στιγμές, αφού σαν την οικογένεια μας δεν έχει και χαρίσετε χαμόγελα όσο μπορείτε περισσότερα.

Ας κοιτάξουμε και γύρω μας όλο και κάποιος θα χρειάζεται ένα χαμόγελο μαζί με την έμπρακτη αγάπη μας. Ας το χαρίσουμε!

Να είστε όλοι καλά, μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε...

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!!✨🧡

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε! 

 

ΕΦΤΑΣΕ Η...ΩΡΑ!!!

 Ποια ώρα έφτασε αναρωτιέστε; Εεεε αυτή του ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας και τις όμορφες ευχές σας για τα γενέθλια και την γιορτή μου.

Και μόνο με ένα τρόπο θα μπορούσα να το κάνω αυτό, με το να κληρώσω δύο δωράκια με την κλασική πια μέθοδο, "χειρωνακτικά" 🤣    τετράδιο, χαρτάκια, τύλιγμα, καρδούλα Χαράς και...κλήρωση!!

Δύο θα είναι οι τυχερές, αφού δυο ήταν και οι γιορτές μου. Μακάρι να είχα την δυνατότητα να έκανα σε όλους σας κάτι, θα το ήθελα πολύ.

Ενώ η μέθοδος της κλήρωσης είναι η κλασική μου, φέτος είπα αντί για τα ονόματα στα χαρτάκια, να βάλω αριθμούς, αφού είχα γράψει τα ονόματα σας αριθμημένα στο τετράδιο.

Και δεν ήταν μόνο αυτή η διαφορά, κάθε φορά βλέπατε την χερούκλα μου να τραβάει τον κλήρο και να βγάζει τον τυχερό αριθμό...

Φέτος την δουλειά αυτή την ανέλαβε ένα μικρό χεράκι, που κοίτα τώρα σύμπτωση, με άφησε άφωνη που το μικρό χεράκι με μιας, έπιασε δυο κλήρους μαζί, που και να το ήθελε κάποιος να το κάνει, δεν θα το κατάφερνε...με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!🤣

🤣🤣

Να μην σας κρατάω άλλο σε αγωνία όμως, ξετυλίγοντας τα χαρτάκια...

Παραπαπάμμμμ! η πρώτη τυχερή είναι η Αριστέα μας με το συμπόσιο της  με τον αριθμό 7...

και η δεύτερη τυχερή είναι η  Γλαύκη με τον καφέ της, με τον αριθμό 24...

είμαι πολύ χαρούμενη και για τα δυο κορίτσια...και για του λόγου το αληθές εδώ το τετράδιο!

Τα δωράκια μου είναι απλά συμβολικά, φτιαγμένα με πολύ αγάπη που θα μοιραστούν στις φίλες είναι μια θήκη να φορτίζει το τηλέφωνο κρεμασμένο από την πρίζα, μια κρεμαστρούλα για ότι μπορείς να βάλεις και πιάστρες για τον φούρνο.

Ελπίζω να τους φανούν χρήσιμα.

Εύχομαι να έχετε μια όμορφη εβδομάδα μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να χαμογελάτε στα δύσκολα, μας δίνει την δύναμη να συνεχίσουμε να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο...😊 

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

ΓΙΟΡΤΆΖΟΥΜΕ, ΣΤΟΛΊΣΑΜΕ ΚΑΙ...ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ

 

Κάποιες φορές όταν η ζωή έχει κέφια, φτιάχνει τις δικές της ιστορίες, με   ήρωες όλους εμάς.

Την ιστορία που θα σας πω...(Αααα θα μου πείτε σήμερα γιορτάζεις και θα μας πεις ιστορία;) Εεεε ναι, γιατί κάθε χρόνο ήθελα να το κάνω και να σας μιλήσω για αυτήν την φίλη, που την γνώρισα εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ίσως να είναι και περισσότερα, μέσο ραδιοφώνου. 

Από πάντα είχα την συνήθεια και την έχω ακόμα, να ακούω τα πρωινά μου ραδιόφωνο και μάλιστα μια συγκεκριμένη εκπομπή με κρητικά τραγούδια και που έπαιρναν ακροατές και έλεγαν μαντινάδες. Μέσα σε αυτούς όλους ήμουν και εγώ, όπως και η Αργυρώ. Δεν ήξερε η μια την άλλη, αλλά κάποια στιγμή και μόνο από την φωνή της αποφάσισα αν  ήθελε να γνωριστούμε από κοντά, οπερ και εγένετο. Η οποία έκπληξη ήταν τότε που συναντηθήκαμε,  πως είχαμε γενέθλια την ίδια μέρα, με την διαφορά ότι εκείνη είναι πολύ μικρότερη μου με έντεκα χρόνια διαφορά. Έκτοτε έχουμε γίνει τόσο καλές φίλες, αν και δεν βρισκόμαστε τακτικά μαζί, αν και μένουμε στην ίδια πόλη, εν τούτης κάθε χρόνο την μέρα των γενεθλίων μας στις 30 του Νοέμβρη θα συναντηθούμε για να δώσουμε τις ευχές μας η μία στην άλλη.

Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό; αυτό;😊 η εποχή αυτή ήταν πριν ίντερνετ.

Θα μου πείτε γιατί σας τα λέω τώρα;

Εεεε να...όλα αυτά τα χρόνια δεν σκεφτήκαμε να βγάλουμε μια φωτογραφία μαζί αυτήν την μέρα, οπότε αυτή η φορά ήταν ξεχωριστή, αφού αποτυπώθηκε από το κλικ του κινητού μας...

Είναι κάποιοι άνθρωποι που μπαίνουν στις ζωές μας από το πουθενά και μένουν!!

Μπορεί να πέρασαν τα γενέθλια μου, αλλά επειδή είναι κοντά και η σημερινή γιορτή μου, το κάνω...με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.

Για ακόμα μια φορά δεν θα κάνω την έκπληξη και θα σας κεράσω λουκουμάδες για τα γενέθλια, αφού το έχουμε παράδοση εδώ να τους φτιάχνουμε αυτήν την μέρα του Αγιου Αντρέα...

Το δεύτερο κέρασμα μου τα ξεχωριστά βάρβαρα, που και αυτά είναι παράδοση εδώ της Αγίας Βαρβάρας. Τα παιδιά μου περιμένουν πως και πως και τα δύο... Τελικά μέσα στην παράδοση είμαι. 😊

 Και ένα έξτρα γλυκάκι για όσους δεν τρώνε τίποτα από τα παραπάνω, ένα κομμάτι γαλακτομπούρεκο, ελπίζω να σας γλυκάνει.

Αφού γλυκαθήκατε, είναι ώρα να σας δείξω πόσο τυχερούλα είμαι αφού η κλήρωση που έκανε η Μαίρη με την σκυτάλη της, έβγαλε το όνομα μου.

Τα δωράκια της έφτασαν και η χαρά μου δεν περιγράφεται φίλοι μου όταν ανοίγοντας το δέμα με περίμεναν δωράκια από τα χέρια της φτιαγμένα με πολύ αγάπη! ένα πολύ όμορφο κουτί με ντεκουπάζ γεμάτο με αποξεραμένα μυρωδάτα πότ πουρί, που στόλισε το Χριστουγεννιάτικό μας τραπέζι.

Δύο κουκουνάρια με πηλό δεμένα με ένα γουράκι που μπήκε στα κλειδιά μου  και πολύ γευστικά γεμιστά μπισκοτάκια που τιμήθηκαν δεόντως...🤣 Μαίρη μου η τούλινη καρδούλα που τα περικλείει, αποτυπώνει την αγάπη μου και το ευχαριστώ μου.

Σας εύχομαι να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να χαμογελάτε παρ όλα τα δύσκολα...το χαμόγελο δεν έβαψε ποτέ κανέναν.

Καλό γιορτινό μήνα να έχετε και καλό χειμώνα!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

   

ΑΣ...ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ!

Θα μου πείτε μα είναι ώρα για τέτοια  πρόταση βρε Ρούλα; Με τις ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα;

Εν μέρει μπορεί να έχετε δίκιο, αλλά μπορεί την ώρα που θα ξεκουράζεστε  να πάρετε ένα βιβλίο, ξεχάσετε για λίγο τις δουλειές που περιμένουν και που ούτως ή άλλως δεν τελειώνουν ποτέ και βυθιστείτε μέσα στις σελίδες του, δίνοντας ένα διάλλειμα στον εαυτό σας.

Αν πάλι δεν βρείτε ώρα μέσα στο κυνήγι του χρόνου να τα προλάβουμε όλα, έρχονται οι γιορτές και κάποιες μέρες θα ξεκουραστούμε...εεε ας πάρουμε ένα βιβλίο τότε να χαλαρώσουμε και να ταξιδέψουμε μαζί του.

Σας παρουσιάζω τρία βιβλία που διάβασα τους προηγούμενους μήνες.

Το πρώτο ήταν ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα, του Θοδωρή Παπαθεοδώρου, για τους αγώνες των γυναικών και όχι μόνο στην απελευθέρωση της σκλάβας Μακεδονίας.

Χαρισμένος θησαυρός  από αγαπημένη φίλη...την ευχαριστώ πολύ εκ βαθέων καρδιάς.

Τα δύο επόμενα που σας προτείνω, τα δανείστηκα από την εγγονή μου, που έχει και εκείνη την λατρεία του διαβάσματος και που την άφησε για λίγο επειδή μαθαίνει τώρα τον μικρό Γιαννάκη μας να αγαπήσει το βιβλίο και ήδη του αρέσουν τα παραμυθάκια με τις εικόνες τους.

Το πρώτο είναι ,του XARLAN COBEN, O ΞΕΝΟΣ. Ένα μυθιστόρημα  μυστηρίου που όσοι αγαπάνε αυτού του είδους τα βιβλία θα τους αρέσει...από ότι βλέπετε και στο εξώφυλλο, έχει γίνει και σειρά στο ΝΕΤΦΙΛΞ.

Η δική μου γνώμη; λίγο με κούρασε, ίσως γιατί αυτού του είδους τα μυστήρια δεν είναι από τα αγαπημένα μου.

Η τρίτη μου πρόταση είναι το βιβλίο του  Jostein Gaarter ο Κόσμος της Σοφίας. Ενα μυθιστόρημα για την ιστορία της φιλοσοφίας, το οποίο για μένα προσωπικά ήταν αποκάλυψη, αφού μόνο  είχα ακούσει και όχι είχα διαβάσει για τους αρχαίους φιλόσοφους. Μαθαίνουμε την ιστορία της φιλοσοφίας μαζί με δύο  15 χρονα κορίτσια, με μικρές δόσεις μυστηρίου. έξυπνα δοσμένες  στην ανάγνωσή του.

Αυτές ήταν οι μικρές μου προτάσεις για διάβασμα. Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να μην αφήνετε να περνάει η μέρα σας χωρίς ένα χαμόγελο.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε... 

   

ΚΑΣΤΡΑ ΣΤΗΝ...ΑΜΜΟ.

Σίγουρα ο τίτλος δεν είναι της εποχής αλλά, όταν έχεις τέτοιο καλοκαιρινό καιρό τι να σκεφτείς; Και για του λόγου το αληθές σήμερα!20 του Νοέμβρη μπροστά στο σπίτι μας.

  Το κείμενο αυτό από το βιβλιαράκι με τις μικρές ιστορίες, που συχνά πυκνά ανασκαλεύω, μου άρεσε πολύ επειδή το θέμα του νομίζω πως μας αφορά, στον τρόπο που σκεφτόμαστε όλοι μας.

"Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να την σπαταλάμε ανησυχώντας για πράγματα που δεν αλλάζουν. Ας μάθουμε να ζούμε και να γευόμαστε τις καθημερινές ομορφιές που η ζωή απλώνει πλουσιοπάροχα μπροστά μας!"

Μια φορά και ένα καιρό, ήταν μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού όπου ο ήλιος έκαιγε. Ο αέρας ήταν υγρός και γεμάτος σκόνη. Τα κύματα στην θάλασσα έπαιζαν ρυθμικά. Ένα μικρό αγόρι στα γόνατα παίρνει με το πλαστικό του φτυάρι την άμμο και την τοποθετεί σε ένα ανοιχτό μπλε κουβαδάκι. Μετά στρώνει την άμμου στην κορυφή του κουβά, τον αναποδογυρίζει και τον σηκώνει. Προς μεγάλη ευχαρίστηση του μικρού αρχιτέκτονα, ο πύργος ενός κάστρου έχει φτιαχτεί.

  Όλο το απόγευμα θα δούλευε γι αυτόν. Έσκαψε τάφρο βαθιά. Ύψωσε τα τείχη. Γιά σκοπιές έβαλε καπάκια από μπουκάλια. Τα ξυλάκια από παγωτά χρησίμευσαν για γέφυρες. Έφτιαξε ένα κάστρο στην άμμο.

Στην μεγάλη πόλη, γεμάτη από κίνηση και βουητά αυτοκινήτων, ένα άντρας στο γραφείο του βάζει στοίβες από χαρτιά, μιλάει στο τηλέφωνο που έχει ακουμπισμένο στον ώμο του, ενώ ταυτόχρονα χτυπάει με τα δάχτυλά το πληκτρολόγιο. Κάνει συνδυασμούς με τους αριθμούς και υπογράφει συμβόλαια προς μεγάλη ευχαρίστηση αποκομίζει κέρδος. όλη του την ζωή θα δουλεύει, θα κάνει σχέδια, θα προεικάζει το μέλλον του που θα είναι μια αυτοκρατορία.

Δυο δημιουργοί κάστρων. Έχουν πολλά κοινά. Μεγαλουργούν από το τίποτα και φτιάχνουν κάτι. Είναι εργατικοί και αποφασισμένοι. Και για τους δυο θα σηκωθεί η παλίρροια και θα δώσει το τέλος. Και όμως εδώ είναι που τελειώνουν οι ομοιότητες.

Γιατί το παιδί βλέπει το τέλος ενώ ο άντρας το αγνοεί. Παρακολουθήστε το παιδί καθώς έρχεται το σούρουπο. Καθώς τα κύματα πλησιάζουν, το σοφό παιδί σηκώνεται στα πόδια του και αρχίζει να χειροκροτεί. Καμιά θλίψη. Κανένας φόβος. Το ήξερε ότι θα συνέβαινε αυτό. Δεν εκπλήσσεται. Και όταν το μεγάλο κύμα σπάει επάνω στο κάστρο του στο αριστούργημα του και το ρουφάει η θάλασσα, αυτό χαμογελάει, παίρνει τα εργαλεία του κρατάει το χέρι του πατέρα του και πάει σπίτι.

Ο μεγάλος όμως δεν είναι τόσο σοφός. Καθώς τα κύματα του χρόνου σπάζουν πάνω στο κάστρο του, αυτός τρομοκρατείται. Αγκαλιάζει το μνημείο από άμμο για να το προστατέψει.  Εμποδίζει τα κύματα να φτάσουν στα τείχη που έφτιαξε. Βρεγμένος μα θαλασσινό νερό και τρέμοντας, δείχνει τα δόντια του στην παλίρροια που έρχεται. "Αυτό είναι το κάστρο μου " λέει αψήφιστα. Ο ωκεανός δεν έχει ανάγκη να δώσει απάντηση. Και οι δυο όμως ξέρουν σε ποιον ανήκει η άμμος...

Δεν ξέρω πολλά για τα κάστρα από άμμο. Όμως τα παιδιά ξέρουν. Παρατηρήστε τα και μάθετε. Προχωρήστε και χτίστε με την καρδιά, αλλά χτίστε με την καρδιά ενός παιδιού. όταν πέσει ο ήλιος και η παλίρροια τα πάρει πίσω, χαμογελάστε. Χαιρετίστε την διαδικασία της ζωής και γυρίστε σπίτι.

Το σπίτι είναι πάντα γεμάτο χαρά, είναι γεμάτο καλοσύνη. Το σπίτι το αποτελούν οι αγαπημένοι μας και οι φίλοι που γεμίζουν την ζωή μας με τα χαμόγελά τους και την έγνοια τους για μας. Ας τους δώσουμε πίσω μερική από την αγάπη, την συμπόνια και την καλή μας διάθεση.

Γιατί έτσι κι αλλιώς, ερχόμαστε στην ζωή αυτή χωρίς τίποτα. 

Φεύγουμε από την ζωή αυτή ακριβώς όπως ήρθαμε. δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα.

Ας δώσουμε το ομορφότερο χειροκρότημα μας στην ζωή και ας μάθουμε να την ζούμε με την μεγαλοπρέπεια και την αισιοδοξία ενός μικρού παιδιού.

Και επειδή επί της ευκαιρίας μιλάμε για μικρά παιδιά, (άσχετο με το θέμα του κειμένου που διαβάσατε) θα σας δείξω τι έπλεξα του μικρού μας τώρα που θα κρυώσει ο καιρός και επιτέλους θα χρειαστεί κάποιο γιλεκάκι ε;

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και μην ξεχνάτε πως για κάθε δύσκολη στιγμή υπάρχει ένα χαμόγελο που θα μας περιμένει να γλυκάνει το πικρό.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...