η Σοφίτα
Φοβάμαι να μην κάνω κακό και σε εκείνη με την ζήλεια μου όπως έκανα και με σένα .
Μακάρι να μην είχε χαθεί ο Γιώργος θα είχατε κάνει μια ωραία οικογένεια.
Εδώ σταματά η Ρένα που μου έδωσε πολύ ωραία πάσα..και τον τίτλο και...συνεχίζω..
Σε κάθε λέξη που διάβαζε η Σόφη από το ημερολόγιο της Τούλας, γινόταν μέσα της ένας σεισμός.
Πόσα μυστικά κρυμμένα βγήκαν στην επιφάνεια!!
Το μυαλό της προσπαθούσε να συναρμολογήσει όλα αυτά που της φαινόταν ένα μπερδεμένο κουβάρι.
Επρεπε να βάλει σε τάξη όλες τις πληροφορίες που διάβαζε χωρίς ανάσα στο ημερολόγιο και να συνδέσει μεταξύ τους γεγονότα και καταστάσεις .
Ξεφύλλιζε τις σελίδες του και έβλεπε μέσα εκεί να ξετυλίγεται οι ζωή των δύο αδελφών και την αιτία που είχαν αυτήν την ψυχρότητα μεταξύ τους.
Είχαν αγαπήσει και οι δύο τον ίδιο άντρα.. τον πατέρα της!!
Μακάρι να ζούσε εκείνος. Θα απαντούσε σε πολλές απορίες της.
Ομως είχε χαθεί όπως της είχε πει η μητέρα της ενώ βρισκόταν στο κατάστρωμα σε μια φουρτούνα όταν ένα μεγάλο κύμα τον παρέσυρε μαζί του στο βυθό και χάθηκε.
Η Τούλα ..ήταν η τελευταία από τους συγγενείς της που έφυγε από την ζωή..
Οι ερωτήσεις της έπρεπε βρουν απαντήσεις για να ηρεμήσει και να συνεχίσει την ζωή της.
Ελπιζε μέσα ότι μέσα σ αυτό το ημερολόγιο θα έβρισκε την αλήθεια που γύρευε.. όμως ακόμα και εκεί μέσα κάτι τις έλεγε ότι δεν τα έγραφε όλα η θεία της .
Ξαφνικά θυμήθηκε τα αποκαϊδια που είχε δει μέσα στο σταχτοδοχείο όταν είχανε πάει μαζί με τον Ορέστη στο σπίτι της!!
Τι να έγραφε το γράμμα που έκαψε; Το βλέμμα της ήταν ακόμα γεμάτο ερωτηματικά.!
Είναι αλήθεια ότι το ημερολόγιο της έδωσε αρκετές απαντήσεις όχι όμως τόσο αρκετές..ώστε να λύσει όλες της τις απορίες.!!
Τι περίμενε ακόμα να μάθει τα ήξερε όλα πια..η.. σχεδόν όλα;
Αγάπη μου δεν μπορώ να σε βλέπω να βασανίζεσαι άλλο!!
Η φωνή του Ορέστη την έβγαλε από την σκέψη της.
Μήπως ήταν ώρα να σταματήσει να ψάχνει για κρυμμένα μυστικά;
Να το πάρει απόφαση και να συνεχίσει την ζωή της μαζί με τον Ορέστη τον μόνο άνθρωπο που την αγαπούσε και στάθηκε δίπλα της .!!
Ηταν τόσο τυχερή που τον είχε φέρει η μοίρα κοντά της.!!.
Οι δικοί της είχαν φύγει όλοι από την ζωή!! και όσα άλλα μυστικά και αν υπήρχαν τα πήραν μαζί τους.
Όμως; γιατί δεν την ικανοποιούσαν όσα είχε διαβάσει στο ημερολόγιο;
Είχε απορροφηθεί από το διάβασμα και από τις αποκαλύψεις του.. που δεν είχε καταλάβει πως πέρασε η ώρα.
Ο Ορέστης περίμενε υπομονετικά να τελειώσει χωρίς να την διακόπτει.
Η ώρα περνούσε και η νύχτα είχε τυλίξει για τα καλά την πόλη ενώ ο σκοτεινός ουρανός είχε σκεπαστεί με σύννεφα που έκρυβαν ένα φεγγάρι..που προσπαθούσε να ξετρυπώσει από πίσω τους.
Θέλεις να κάνουμε μια τελευταία επίσκεψη στην Γιώτα αύριο; ίσως και να την πείσουμε αυτή την φορά να μας μιλήσει.
Τι άλλο θα μπορούσε να μας πει; του είπε.
Και ξαφνικά θυμήθηκε τον φάκελο με τα γράμματα που είχε ξεχάσει η Γιώτα... και που τα είχε μαζέψει από το πάτωμα του αυτοκινήτου και τα είχε βάλει στην τσάντα της!!
Πως τα ξέχασε στο αυτοκίνητο η Γιώτα;
Η μήπως τα άφησε επίτηδες;
γιατί δεν είχε το θάρρος να της τα δώσει στα χέρια της;
Τα έβγαλε και είδε από τους φακέλους έξω ότι και τα 4 αυτά γράμματα είχαν αποδέκτη όλα τον Δημήτρη Αναγνώστου τον πατέρα της Γιώτας!!
Τι έγραφαν αυτά τα γράμματα; έτσι που τα κρατούσε της στα χέρια της κοίταξε τους αποστολείς.
Τα δύο ήταν από την θεία της το ένα από την γιαγιά της την Ρόζα
και στο 4ο γράμμα ο αποστολέας ήταν ο Γιώργος Αγγέλου.!!
Ο πατέρας της ήταν;
Και πότε έστειλε αυτό το γραμμα; πριν να χαθεί;
Το άνοιξε με τρεμάμενα χέρια και μόλις άρχισε να το διαβάζει έγινε κάτασπρη.. άρχισαν να τρέμουν τα χέρια της..και τα γράμματα να χορεύουν εμπρός στα μάτια της ! ένιωσε να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια της και να λυγίζουν.. δεν πρόλαβε να σκεφτεί τίποτε άλλο της έπεσε το γραμμα από τα χέρια και βυθίστηκε στο σκοτάδι.
Ισα που πρόλαβε ο Ορέστης να την κρατήσει στην αγκαλιά του να μην σωριαστεί στο πάτωμα.!
Η κούραση και η αγωνία τόσο καιρό με όλα όσα συνέβαιναν την έκαναν να καταρρεύσει.!
Εκείνος ανήσυχος ενώ της έτριβε τα χέρια να την συνεφέρει σήκωσε το γράμμα από κάτω και του έριξε μια ματιά.
Οχι δεν είναι δυνατόν μουρμούρισε..
**************************************************
Φίλες μου αυτή ήταν η δική μου συνέχεια στο συλλλογικό αυτό διήγημα..από 16 μπλόκερς δεν ξέρω αν τα κατάφερα να το δέσω με ότι διάβασα μέχρι τώρα.. αλλά με βοήθησε πολύ η Ρένα με την δική της συνέχεια... δεν έκανα αποκαλύψεις θέλησα να συνοψίσω κάπως την κατάσταση. Αυτές τις άφησα στην Μαρία για να βάλει με τον δικό της τρόπο το τέλος αυτής της ιστορίας..αφού εκείνη την ξεκίνησε..!!
Ελπίζω Μαρία μου να μην σε δυσκόλεψα. καλή συνέχεια.!!
Οι ευχές μου... αγαπημένη μου παρέα να περάσετε μαζί με τους αγαπημενους σας όλοι ένα
ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ παντού φίλοι μου.!!
Εδώ θα βρείτε από την αρχή όλες τις συνέχειες ! Ιστορίες ως τώρα
Φοβάμαι να μην κάνω κακό και σε εκείνη με την ζήλεια μου όπως έκανα και με σένα .
Μακάρι να μην είχε χαθεί ο Γιώργος θα είχατε κάνει μια ωραία οικογένεια.
Εδώ σταματά η Ρένα που μου έδωσε πολύ ωραία πάσα..και τον τίτλο και...συνεχίζω..
Σε κάθε λέξη που διάβαζε η Σόφη από το ημερολόγιο της Τούλας, γινόταν μέσα της ένας σεισμός.
Πόσα μυστικά κρυμμένα βγήκαν στην επιφάνεια!!
Το μυαλό της προσπαθούσε να συναρμολογήσει όλα αυτά που της φαινόταν ένα μπερδεμένο κουβάρι.
Επρεπε να βάλει σε τάξη όλες τις πληροφορίες που διάβαζε χωρίς ανάσα στο ημερολόγιο και να συνδέσει μεταξύ τους γεγονότα και καταστάσεις .
Ξεφύλλιζε τις σελίδες του και έβλεπε μέσα εκεί να ξετυλίγεται οι ζωή των δύο αδελφών και την αιτία που είχαν αυτήν την ψυχρότητα μεταξύ τους.
Είχαν αγαπήσει και οι δύο τον ίδιο άντρα.. τον πατέρα της!!
Μακάρι να ζούσε εκείνος. Θα απαντούσε σε πολλές απορίες της.
Ομως είχε χαθεί όπως της είχε πει η μητέρα της ενώ βρισκόταν στο κατάστρωμα σε μια φουρτούνα όταν ένα μεγάλο κύμα τον παρέσυρε μαζί του στο βυθό και χάθηκε.
Η Τούλα ..ήταν η τελευταία από τους συγγενείς της που έφυγε από την ζωή..
Οι ερωτήσεις της έπρεπε βρουν απαντήσεις για να ηρεμήσει και να συνεχίσει την ζωή της.
Ελπιζε μέσα ότι μέσα σ αυτό το ημερολόγιο θα έβρισκε την αλήθεια που γύρευε.. όμως ακόμα και εκεί μέσα κάτι τις έλεγε ότι δεν τα έγραφε όλα η θεία της .
Ξαφνικά θυμήθηκε τα αποκαϊδια που είχε δει μέσα στο σταχτοδοχείο όταν είχανε πάει μαζί με τον Ορέστη στο σπίτι της!!
Τι να έγραφε το γράμμα που έκαψε; Το βλέμμα της ήταν ακόμα γεμάτο ερωτηματικά.!
Είναι αλήθεια ότι το ημερολόγιο της έδωσε αρκετές απαντήσεις όχι όμως τόσο αρκετές..ώστε να λύσει όλες της τις απορίες.!!
Τι περίμενε ακόμα να μάθει τα ήξερε όλα πια..η.. σχεδόν όλα;
Αγάπη μου δεν μπορώ να σε βλέπω να βασανίζεσαι άλλο!!
Η φωνή του Ορέστη την έβγαλε από την σκέψη της.
Μήπως ήταν ώρα να σταματήσει να ψάχνει για κρυμμένα μυστικά;
Να το πάρει απόφαση και να συνεχίσει την ζωή της μαζί με τον Ορέστη τον μόνο άνθρωπο που την αγαπούσε και στάθηκε δίπλα της .!!
Ηταν τόσο τυχερή που τον είχε φέρει η μοίρα κοντά της.!!.
Οι δικοί της είχαν φύγει όλοι από την ζωή!! και όσα άλλα μυστικά και αν υπήρχαν τα πήραν μαζί τους.
Όμως; γιατί δεν την ικανοποιούσαν όσα είχε διαβάσει στο ημερολόγιο;
Είχε απορροφηθεί από το διάβασμα και από τις αποκαλύψεις του.. που δεν είχε καταλάβει πως πέρασε η ώρα.
Ο Ορέστης περίμενε υπομονετικά να τελειώσει χωρίς να την διακόπτει.
Η ώρα περνούσε και η νύχτα είχε τυλίξει για τα καλά την πόλη ενώ ο σκοτεινός ουρανός είχε σκεπαστεί με σύννεφα που έκρυβαν ένα φεγγάρι..που προσπαθούσε να ξετρυπώσει από πίσω τους.
Θέλεις να κάνουμε μια τελευταία επίσκεψη στην Γιώτα αύριο; ίσως και να την πείσουμε αυτή την φορά να μας μιλήσει.
Τι άλλο θα μπορούσε να μας πει; του είπε.
Και ξαφνικά θυμήθηκε τον φάκελο με τα γράμματα που είχε ξεχάσει η Γιώτα... και που τα είχε μαζέψει από το πάτωμα του αυτοκινήτου και τα είχε βάλει στην τσάντα της!!
Πως τα ξέχασε στο αυτοκίνητο η Γιώτα;
Η μήπως τα άφησε επίτηδες;
γιατί δεν είχε το θάρρος να της τα δώσει στα χέρια της;
Τα έβγαλε και είδε από τους φακέλους έξω ότι και τα 4 αυτά γράμματα είχαν αποδέκτη όλα τον Δημήτρη Αναγνώστου τον πατέρα της Γιώτας!!
Τι έγραφαν αυτά τα γράμματα; έτσι που τα κρατούσε της στα χέρια της κοίταξε τους αποστολείς.
και στο 4ο γράμμα ο αποστολέας ήταν ο Γιώργος Αγγέλου.!!
Ο πατέρας της ήταν;
Και πότε έστειλε αυτό το γραμμα; πριν να χαθεί;
Το άνοιξε με τρεμάμενα χέρια και μόλις άρχισε να το διαβάζει έγινε κάτασπρη.. άρχισαν να τρέμουν τα χέρια της..και τα γράμματα να χορεύουν εμπρός στα μάτια της ! ένιωσε να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια της και να λυγίζουν.. δεν πρόλαβε να σκεφτεί τίποτε άλλο της έπεσε το γραμμα από τα χέρια και βυθίστηκε στο σκοτάδι.
Ισα που πρόλαβε ο Ορέστης να την κρατήσει στην αγκαλιά του να μην σωριαστεί στο πάτωμα.!
Η κούραση και η αγωνία τόσο καιρό με όλα όσα συνέβαιναν την έκαναν να καταρρεύσει.!
Εκείνος ανήσυχος ενώ της έτριβε τα χέρια να την συνεφέρει σήκωσε το γράμμα από κάτω και του έριξε μια ματιά.
Οχι δεν είναι δυνατόν μουρμούρισε..
**************************************************
Φίλες μου αυτή ήταν η δική μου συνέχεια στο συλλλογικό αυτό διήγημα..από 16 μπλόκερς δεν ξέρω αν τα κατάφερα να το δέσω με ότι διάβασα μέχρι τώρα.. αλλά με βοήθησε πολύ η Ρένα με την δική της συνέχεια... δεν έκανα αποκαλύψεις θέλησα να συνοψίσω κάπως την κατάσταση. Αυτές τις άφησα στην Μαρία για να βάλει με τον δικό της τρόπο το τέλος αυτής της ιστορίας..αφού εκείνη την ξεκίνησε..!!
Ελπίζω Μαρία μου να μην σε δυσκόλεψα. καλή συνέχεια.!!
Οι ευχές μου... αγαπημένη μου παρέα να περάσετε μαζί με τους αγαπημενους σας όλοι ένα
ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ παντού φίλοι μου.!!
Καλό λουλουδιασμένο ..Μάη να έχετε
Σμαραγδένια Ρούλα-ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Μαρία Νικολάου
Η περίληψη και το μεγάλο φινάλε
Η περίληψη και το μεγάλο φινάλε
http://tokeimeno.blogspot.gr/2016/05/blog-post_5.html
