Μέρες που έρχονται οι σκέψεις μας πάνε σε εκείνους τους ανθρώπους που στερούνται εκτός από την υγεία και τα απαραίτητα ως τα προς το ζην.
Είναι ευχής έργον να μπορείς να συνδράμεις έστω και με ένα σου μικρό λιθαράκι με οτιδήποτε μπορεί να ανακουφίσει κατά κάποιον τρόπο τον συνάνθρωπό μας.
Το ξέρουμε πως αυτό γίνεται συνήθως με πολύ δουλειά, από ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από κάθε εκδήλωση παζαριού, που στήνονται κάθε φορά που πλησιάζουν οι γιορτές. Μετά ξεχνιούνται αυτοί οι άνθρωποι, λες και οι ανάγκες τους δεν υπάρχουν τις άλλες μέρες του χρόνου. Για την υποστήριξη κράτους ούτε λόγος να γίνεται.
Θα δώσω τα συγχαρητήριά μου σε όλο αυτόν τον κόσμο, που δεν έχει χάσει την ανθρωπιά του και υποστηρίζει με την αγάπη του (αυτήν την κινητήρια δύναμη)που δεν λογαριάζει κόπο και χρόνο και που δεν το ξέρει ο διπλανός του.
Η σωστή πράξη είναι αυτή και όπως έλεγε ο Χριστός, "Μή γνώτω η αριστερά σου τί ποιεί η δεξιά σου"
Όμως καμιά φορά το να προβάλουμε ότι κάνουμε με την καρδιά μας για καλό σκοπό, δεν είναι η αφορμή να μας πουν μπράβο για ότι κάνουμε, αλλά ίσως να παρακινήσουμε με την πράξη αυτή και άλλους συνανθρώπους μας να το κάνουν.
Αυτή είναι η δική μου μικρή συνεισφορά σε μια τέτοια ανθρώπινη εκδήλωση και πιστέψτε με αν δεν υπήρχε η πρόκληση της Μίας με θέμα "Δαντέλα η ράψιμο"
που ήρθε λίγο πριν κλείσω το δεματάκι μου, ίσως και να μην το ξέρατε.
Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή Μία μου, ελπίζω να είμαι εντός θέματος.
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα που πρώτα ο Θεός θα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια γαλήνια εβδομάδα καλή δύναμη και υπομονή σε ότι δυσκολεύει τις ζωές μας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε και τα λέμε.
Υ.Γ Δεν ξέρω γιατί μου έβγαλε τη μισή ανάρτηση με λευκές μπάρες! 😊