ΕΝΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ, ΜΙΑ ΖΩΗ!

 

Πόσες ιστορίες θα είχε να πει ο καθένας μας και προπαντός η δική μου γενιά με την θύμιση ενός τραγουδιού από ένα αγαπημένο μικρό τραντζιστοράκι! 

Γύρω στα δέκα πέντε θα ήμουν όταν το νέο κύμα στις μπουάτ (όχι ότι ήξερα τότε τι θα πει μπουάτ) είχε ξεκινήσει και ζύμωνε την εφηβεία μας  με τα τραγούδια που μεταδίδονταν από το ραδιόφωνο που ακόμα και σήμερα μετά από 60 χρόνια, ακούγονται νοσταλγικά  από  σημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές, που κάνουν αφιερώματα σε εκείνες τις αξέχαστες εποχές!

Για μένα το ραδιόφωνο, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, αφού ήταν η αιτία που άρχισα να γράφω.

Όταν κατεβήκαμε από την Γερμανία στην Κρήτη για πρώτη φορά άκουσα από το έπιπλο  ράδιοπικάπ που είχαμε φέρει, (τώρα το έχει η μικρή μου κόρη) κριτικά τραγούδια, αφού μέχρι τότε τα ακούσματα μου ήταν διαφορετικά.

Μου έκαναν εντύπωση οι μαντινάδες που άκουγα, που  με τόση μαεστρία σκάρωναν οι κρητικοί. Ακόμα και σήμερα εδώ, υπάρχουν ραδιοφωνικοί σταθμοί που παίζουν μόνο κρητικά!

Ένας από αυτούς τους σταθμούς ακόμα και σήμερα παίζει, παίρνουν οι ακροατές και λένε μαντινάδες. Ήταν αυτός που άρχισα να βάζω στην σκέψη μου  και να αγαπάω την κρητική μουσική παράδοση, και να θαυμάζω τον λαό αυτόν  την ευκολία του να φτιάχνει αυτά τα εκπληκτικά στιχάκια του δεκαπεντασύλλαβου, που μέσα σε τέσσερις στίχους μπορούσαν να πουν τόσο όμορφα λόγια. Του  δημοτικού εγώ, προσπαθούσα να καταλάβω τον τρόπο αυτόν.

Ξεκίνησα δειλά δειλά να παίρνω τηλέφωνο στον σταθμό και να λέω τις δικές μου μαντινάδες με το ψευδώνυμο η "Μακεδόνισα" για να δω τις αντιδράσεις των κριτικών ακροατών. Με τον καιρό οι παρέσεις τους με έκαναν να πάρω θάρρος και να συνεχίσω να εξελίσσομαι στην γραφή τους! Μάλιστα και κάποιες φορές διακρινόταν κι όλας! 

Ενα ραδιόφωνο λοιπόν έγινε η αφορμή να πιάσω το μολύβι,(τότε δεν είχα γνωρίσει το ίντερνετ και έγραφα σε μπλοκάκια...ακόμα εκεί γράφω)😉

Ακόμα κάθε πρωί το παλιό μικρό μου τραντζιστοράκι μου κρατάει συντροφιά τα πρωινά μέχρι να σηκωθώ από το κρεβάτι...

  

Με αυτήν την ανάμνηση μου παίρνω μέρος στο δρώμενο της Μαρίας "Ιστορίες ραδιοφώνου"

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας. Χαρίστε χαμόγελα, είναι αυτά που ομορφύνουν την ζωή μας και μας κάνουν να πιστεύουμε στην αισιοδοξία!

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!  

     

  

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ...ΑΠΟΔΡΑΣΕΙς...

Ξέρω ξέρω πως ο τίτλος θα σας παραπέμψει και θα περιμένετε να σας περιγράψω κάποια καλοκαιρινή μου απόδραση!

Πιστέψτε με, δεν ξέρετε πόσο πολύ θα το ήθελα, όπως και πολλοί από εσάς που φέτος δεν τα καταφέραμε, ο καθένας μας για διαφορετικούς λόγους.

Ο δικός μου λόγος εκτός από το ότι είμαι ακόμη σε ανάρρωση, που αυτό προϋποθέτει, περιορισμό σε μερική απασχόληση 😉...και τι μπορείς να κάνεις όταν οι ώρες και οι μέρες σου φαίνονται ακίνητες και  δεν περνούν;

Απλούστατα σου κάνει συντροφιά ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει, όσο εσύ είσαι ακίνητη...αυτή είναι η μαγεία του διαβάσματος! 

Τα βιβλία που θα σας δείξω δεν ξέρω αν θα σας κινήσουν την περιέργεια, γιατί δεν ήταν από τα πιο χαρούμενα, αλλά ήταν αυτά που με συντρόφευσαν αυτόν το καιρό και τα ένιωσα παρέα μου.

Απλά σας τα παρουσιάζω, έτσι για να πούμε μια καλημέρα και γιατί μου λείπει και η δική σας παρέα.

Το πρώτο που ήταν δώρο από την Αριστέα  την γνωστή μας πυργοδέσποινα. Είναι η αληθινή   ιστορία ενός ανθρώπου, που γλύτωσε από τα κρεματόρια του Άουσβιτς και η θέληση του να ζήσει, που πραγματικά με συγκλόνισε. 

Το δεύτερο επίσης δικό της που το λάτρεψα γιατί είναι ένα πολύ έξυπνα γραμμένο  βιβλίο, που αποτυπώνει την σύγχρονη εποχή την ψηφιακής τεχνολογίας!

Το οπισθόφυλλο...

Και η προτροπή της...

Μου άρεσε πολύ Αριστάκι μου!!

Και ένα τρίτο που μου το έκανε δώρο η μεγάλη μου εγγονή η Βίκυ μας με τον καλό της.  Είναι ένα βιβλίο που η ιστορία του εξελίσσεται στην  βορειοανατολική  Νορβηγία το έτος 1617 την εποχή του σκοταδισμού.

Το οπισθόφυλλο για να πάρετε μια ιδέα...

Κι η αφιέρωση τους!

Τρία βιβλία που το κάθε ένα με τον τρόπο του, με ταξίδεψε σε διαφορετικούς κόσμους και εποχές!

Αυτά τα λίγα από μένα προς το παρόν, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να ευχηθώ ένα ακόμα πιο όμορφο υπόλοιπο καλοκαιράκι. 

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.

  

 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ...ΚΑΛΌ ΜΗΝΑ!

 

Είναι δύσκολο για μένα να απαντώ στα σχόλια σας από το τηλέφωνο προς το παρόν στον υπολογιστή δεν μπορώ να κάτσω.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα μπορέσω να σας πω καλημέρα, σας εύχομαι ότι καλύτερο στην ζωή σας, με πολλά χαμόγελα!

Να έχετε  και μια όμορφη εβδομάδα, να προσέχετε τον εαυτό σας και όσους αγαπάτε.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.