1 2 3...ΚΛΗΡΏΣΑΜΕΕΕ.!!!!

 Και ναι...έφτασε η ώρα που θα μάθουμε ποιος, ή ποια θα είναι από τους φίλους που πέρασαν το κατώφλι ετούτου του μπλοκόσπιτου, ένα αναμνηστικό δωράκι. 

Πρωτού  όμως φτάσουμε στο σημείο της κλήρωσης, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω έναν έναν χωριστά, που αφήσατε εδώ, την καλή σας αύρα και την αγάπη σας μαζί με τις ευχές σας!

Ράνια, Αννιώ, Κανελλάκι Arish, Kική, Στεφανία, Αννίκα, Μία, Γιάννης, Βαρβαρούλα, Ελένη, Λίτσα, Αριστέα, Μαριάννα, Ρένα.!

Και τώρα ήρθε η ώρα να παρακολουθήσουμε βήμα βήμα, την κλασική πια και χρονοβόρα αλλά λατρεμένη για μένα διαδικασία, της κλήρωσης!

Επί το έργο: 

Εν αρχή γράφουμε με το χεράκι που τρέμει λίγο, 😉 τα ονόματα σας στο τετράδιο με την σειρά των σχολίων

Μετά έρχεται το γράψιμο των ονομάτων ξανά, σε χαρτάκια που τυλίχτηκαν σε μικρά ρολάκια.

Μπήκαν σε γυάλινο μπολάκι, που αυτή την φορά  δεν ήταν από  αυτά που ξέρατε καρδούλες και λοιπά. (τελικά θα παρελάσουν όλα τα γυαλικά μου από εδώ φαίνεται)🤣.

Θα ήθελα να τραβούσε το χαρτάκι το χεράκι του  Γιαννάκη μας, αλλά ήταν αρρωστούλι το μικρό μας. Οπότε θα υποστείτε την χερούκλα μου να τραβήξει το τυχερό όνομα!

Και η τυχερή είναι...ταρατατάμμμμ..

η Μαριάννα!!! 

Μαριάννα μου να είσαι πάντα τυχερή σε ουσιαστικά πράγματα στην ζωή σου. Το αναμνηστικό δωράκι σου θα στο στείλω μόλις μπορέσω να πάω στο ταχυδρομείο, αφού ακόμα δεν κάνω  μεγάλες αποστάσεις🙁.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και μην ξεχνάτε, η καλημέρα που θα πείτε στον διπλανό σας, να φοράει ένα χαμόγελο!😄.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

   

Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας 

13...ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΊΑ!!!!!

Σαν να ήταν χθες, κι ας ήταν ο Σεπτέμβρης του μακρινού 2011 που αυτό το ηλεκτρονικό σπιτάκι άνοιξε την πόρτα του, όπως τα σχολεία.

 Δειλά δειλά, χωρίς η σπιτονοικοκυρά του, να έχει ιδέα το πως θα  χρησιμοποιούσε αυτόν τον χώρο. Στην αρχή γελούσε με τον εαυτό της για ότι θα τολμούσε. Οπως λέμε που πας βρε Καραμήτρο; κάτι τέτοιο ακριβώς!

Είχε την εντύπωση ότι θα χανόταν στον κόσμο που πλημύριζε ταχύτατα με εικόνες και απέραντες πληροφορίες το μυαλό της. Εεεε και δεν ήταν στα νιάτα της, τα είχε τα χρονάκια της όταν έκανε το τόλμημα.

Ποτέ δεν φανταζόταν πόσα πολλά θα χωρούσε αυτός ο μικρός χώρος σαν κουκιδίτσα άμμου στον απέραντο διαδικτυακό κόσμο.

Θυμάται με αγάπη όλα αυτά τα δεκατρία χρόνια που ανελλιπώς, κάθε εβδομάδα, όλο και κάτι έβρισκε να γεμίσει τον άδειο του χώρο.

Σήμερα έκανε μια αναδρομή στα παλιά και έμεινε έκπληκτη με το πόσα  πράγματα είχε μάθει όλα αυτά τα χρόνια, πόση βοήθεια είχε χρειαστεί στην αρχή για να καταλάβει και  να μπορεί να μπει σε αυτόν το χώρο και να γίνει και εκείνη μια blogger.🤣 

Αναπολεί τις εποχές, που οι επισκέπτες της(μια από τις πρώτες  ήταν και η φίλη μας η Χαρά )  της έδιναν κουράγιο να συνεχίσει και να κάνει ότι αγαπάει. 

Ακολούθησε αυτήν την συμβουλή και δεν το μετάνιωσε μέχρι σήμερα, αφού αυτό το μπλοκόσπιτο ήταν η αιτία να γνωρίσει τόσους όμορφους ανθρώπους και κάποιους είχε την χαρά να τους γνωρίσει από κοντά. 

Απο την μια μεριά λυπάται που έχουν κλείσει τα δικά τους μπλοκ αρκετοί φίλοι, αλλά από την άλλη χαίρεται, που έχουν μείνει κάποιο πιστοί στο χώρο του μπλόκιν. Το καταλαβαίνει ότι το φέης μπούκ είναι πιο σύντομο να επικοινωνήσει κάποιος, αλλά δεν νομίζω ότι θα το έκανε ποτέ, γιατί δεν της χρειάζεται λέει. Έχει όλα όσα της είναι αρκετά και με το παραπάνω μάλιστα και είναι ευγνώμων για όλα όσα της έχει προσφέρει to blogging μέχρι τώρα.

Το μπλοκοσπιτάκι της έχει μπει στην εφηβεία πιά  και είναι πολύ περήφανη που έχει ακόμα την πόρτα του ανοιχτή και το κλειδί κάτω από το χαλάκι, να το βρίσκει εύκολα όποιος θέλει να μπει.

Θέλει να  σας ευχαριστήσει όλους πάρα πολύ που όλα αυτά τα χρόνια της  κάνατε συντροφιά, είναι πολύ χαρούμενη που σας έχει γνωρίσει, αφού χάρη σε εσάς η ζωή της, έχει γίνει πολύ πιο ενδιαφέρουσα.

Το κέρασμά της για τα 13 αυτά χρόνια θα είναι από το ίντερνετ, αφού δεν μπορούσε φέτος να φτιάξει κάτι γλυκό. 🤣 

Ομως δεν θα αφήσει χωρίς ένα μικρό δωράκι κάποιον ή κάποια τυχερή που θα περάσει την πόρτα της!

Σας εύχεται να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να μην ξεχνάτε, πως ένα χαμόγελο, ομορφαίνει το πρόσωπο και την καρδιά!

😊

 Σας ευχαριστεί πολύ που περνάτε και τα λέτε! 

 

   

         

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ...ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ!

 

                         πηγή
                

Πως να αντισταθείς σ ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει;

 

Που αρνείται πεισματικά να καταλάβει πως οι μέρες του τελείωσαν;

Πως να του πεις όχι, όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου και σου προσφέρει τις τελευταίες μέρες του γεμάτες ηλιαχτίδες παίζοντας με τους πύργους στην άμμο; 

             

Πως να αρνηθείς την πρότασή του για ταξίδια που δεν τελειώνουν;

              

Πως να αρνηθείς, όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο ψιθύρισμα των κυμάτων μαζί με ένα από τα ωραιότερά του ηλιοβασιλέματα;

               
Το ξέρει πως θα φύγει.

Ο αποχαιρετισμός δύσκολος.

Προσπαθεί, να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις τώρα που ήρθε ο Σεπτέμβρης, να διεκδικήσει τις μέρες του!

Εεεε και εσύ δεν είσαι τόσο σκληρή όσο θέλεις να φαίνεσαι! 

 

Καλώς ήρθες ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ! Με τα υπέροχα γήινα χρώματα σου!

Η φωτό είναι από το διαδίκτυο.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά.

Να έχετε έναν  όμορφο και ήρεμο μήνα με ότι καλύτερο μπορεί να σας προσφέρει!

Προσφέρετέ του το καλύτερο χαμόγελό σας, ας είναι και μελαγχολικό!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!