Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2022

ΠΡΩΣΥΠΟΓΡΑΦΩ...

 Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους εμπνευστές και λιγότερους ωχαδερφιστές

Αν κάποτε χαθούμε μέσα στα ίδια μας τα όνειρα θα είναι εντάξει... γιατί εκείνα θα βρουν τον τρόπο να μας φορέσουν τα φτερά τους.
Στέκεσαι ακριβώς στο ίδιο σημείο για ώρα τώρα. Τα σύννεφα πάνω από το κεφάλι σου διαρκώς πυκνώνουν και οι αστραπές μαστιγώνουν τον ουρανό με τον ήχο τους.

«Λίγο πιο κάτω θα βρεις τον ήλιο» σου ψιθυρίζει ένας έφηβος.

«Εάν τρέξεις ίσως και να προλάβεις την μπόρα» σε ενθαρρύνει ο ηλικιωμένος με τη μπλε τραγιάσκα.

Μια γυναίκα γύρω στα πενήντα σε πλησιάζει:

«Μπορείς να την κρατήσεις. Έχω δύο εξάλλου» σου λέει, προσφέροντάς σου ευγενικά τη μαύρη της ομπρέλα.

«Προβλέπεται τέτοια θεομηνία που ουδόλως θα με βοηθήσει», απαντάς.

Και πράγματι η καταιγίδα ξεσπά. Παραμένεις καρφωμένος στο ίδιο σημείο. Κρυώνεις. Φοβάσαι. Και στοιχηματίζεις πως την επόμενη μέρα θα ξυπνήσεις τουλάχιστον με πνευμονία.

«Τι φταίω εγώ; Ο άτιμος καιρός τρελάθηκε» μουρμουρίζεις.

Ξέρεις κάτι όμως; Φταις! Είχες ένα σωρό επιλογές που απλώς τις άφησες να ξεγλιστρήσουν μέσα από τα χέρια σου. «Έτσι είναι τα πράγματα» αναστέναξες και έπειτα παραδόθηκες στη ροή των γεγονότων.

Όμως τα πράγματα ποτέ δεν είναι απλώς έτσι. Λαμβάνουν την μορφή των σκέψεών μας, γίνονται οδυνηρές φυλακές για όσους συνήθισαν να περπατούν με αλυσίδες στα πόδια και χώρες θαυμάτων για τους άλλους, που διακρίνουν το ουράνιο τόξο πίσω από τη βροχή. Στις σκοτεινότερες εποχές και στους πιο ταραγμένους καιρούς υπάρχει πάντα ένα φως, εκείνο το αδιανόητο πείσμα πως όλα θα αλλάξουν αν βαθιά το πιστέψουμε.

Και αν μας πουν αμετανόητους ιδεαλιστές, εμείς απλώς ας αναποδογυρίσουμε τη γη προκειμένου να ανταμώσουμε τα αστέρια των ευχών μας, ας σκορπίσουμε τη χρυσόσκονη μας στο απέραντο σύμπαν, έναν σπόρο ελπίδας στο περιβόλι της ζωής που κάποτε με ορμή θα καρποφορήσει.

Γιατί ο κόσμος μας χρειάζεται περισσότερους εμπνευστές και λιγότερους ωχαδερφιστές. Χρειάζεται εκείνους που σηκώνουν στους ώμους την ευθύνη των επιλογών τους, που δεν φοβούνται να αναμετρηθούν με τα σφάλματά τους, που γκρεμίζουν τα βολικά τείχη των ψευδαισθήσεων και σαλπάρουν στις άγνωστες θάλασσες των προκλήσεων.

Και αν κάποτε χαθούμε μέσα στα ίδια μας τα όνειρα θα είναι και πάλι εντάξει γιατί εκείνα θα βρουν τον τρόπο να μας φορέσουν τα φτερά τους. Μην επιμένεις λοιπόν ότι ο κόσμος δεν αλλάζει, μην παραθέτεις ιστορικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τη μίζερη προφητεία σου. Είμαστε εμείς που δεν μετακινούμαστε, εμείς που τρέμουμε, εμείς που βουλιάζουμε στην αδράνεια, που υποκύπτουμε στην ορμή του ανέμου και περιφρονούμε την ομπρέλα της αγάπης.

Και οι δεσμοφύλακές αποχωρούν ακριβώς τη στιγμή που παύουμε να προσκυνούμε την εξουσία τους, και η διαφθορά καταπολεμάται όταν σταματάμε να τη συντηρούμε με τη σιωπή μας. Εάν ο κόσμος αυτός μας φαίνεται αφόρητος, απλώς να τον συντρίψουμε. Ένα βήμα τη φορά. Ένα αποφασιστικό βήμα όμως. Να αναμετρηθούμε επιτέλους με τις σκιές αντί να τις χαρίζουμε τις αναπνοές μας, να διακυβεύσουμε τη βολή μας στο βωμό της αλήθειας μας. Τι άραγε δίνουμε στη ζωή για να απαιτούμε τόσα πολλά πίσω;

Να γίνουμε μαζορέτες ψυχών και χειροκροτητές ταλέντων. «Μπράβο που ξεπέρασες τη χθεσινή εκδοχή σου», να πούμε στον διπλανό μας. Κάθε μικρή του υπέρβαση και ένας ακόμη θρίαμβος της συλλογικής συνείδησης. Να εξελιχθούμε σε ηγέτες που δεν κρύβονται θρασύδειλα πίσω από τα λάθη τους, που δεν ξαπλώνουν νωχελικά στους χρυσούς θρόνους των τίτλων τους αλλά μεταμορφώνονται σε πυξίδα για αυτούς που έχασαν τον δρόμο τους.

Να βιώσουμε επιτέλους τη θεωρία μας, να δημιουργήσουμε τη σχέση που ανέκαθεν οραματιζόμασταν, να καινοτομήσουμε, να καταστούμε η έμπνευση όσων διστάζουν και η φωνή εκείνων που φιμώθηκαν. Να σπάσουμε πρώτοι τις δικές μας αλυσίδες και να απλώσουμε τα ελεύθερα χέρια μας στον συνάνθρωπο. Να συγχωρέσουμε τους τύπους που συνηθίζουν να λεκιάζουν με σύννεφα ξένους ουρανούς ονείρων. Και έπειτα να συγχωρέσουμε και τον ίδια τον εαυτό μας που κάποτε στάθηκε μόνος και τρομαγμένος στη μέση της φρικτότερης θεομηνίας.

Και να θυμηθούμε τους εμπνευστές που μας προσέφεραν την ομπρέλα τους: Τον αιώνιο έφηβο με τις αστείες τιράντες που μας προέτρεψε να κυνηγήσουμε των ήλιο των παιδικών μας επιθυμιών, τον προϊστάμενο που μας κάνει να ξυπνάμε με χαρά κάθε πρωί για τη δουλειά, τον σύντροφο που κατευνάζει με μια αγκαλιά τις αστραπές μας, τον φίλο που μετρά τις χαρές μας αντί για τα λάθη μας.

Πλέον καλά το ξέρουμε πως ο κόσμος λαμβάνει το μπόι των επιλογών μας, πως η ελευθέρια είναι ένας δύσβατος δρόμος που προϋποθέτει την ανάληψη ευθύνης. Και αν την ευθύνη την τρέμουμε, τότε η μεγαλύτερη ευτυχία απλώς θα μας προσπεράσει. Η ευτυχία βουτάει στους ωκεανούς των γενναίων και καθόλου δεν έχει σε υπόληψη όσους διστάζουν να βρέξουν τον πόδι τους στη θάλασσα της ζωής.

Και κάθε φορά που ακούμε πως ο κόσμος ποτέ δεν θα αλλάξει, χαμογελάμε. Γιατί ανταμώσαμε την προοπτική της αλλαγής στα μάτια όσων εμπνευστών μας έπεισαν πως το φως υπάρχει. Και προς τιμών όλων εκείνων που χρωμάτισαν τις μέρες με το γέλιο τους και ομόρφυναν τις νύχτες με το ανάστημα της τόλμης τους, ορκιστήκαμε πως εμείς τουλάχιστον δε θα παραδοθούμε δίχως μια θαρραλέα μάχη. Άλλωστε τώρα δε φοβόμαστε τις καταιγίδες, καθώς όταν τιθασεύεις τη θεομηνία των εσωτερικών συγκρούσεων καμιά βροχή δεν απειλεί το κέντρο της ύπαρξης σου.

Υ.Γ: Αφιερωμένο στον Στράτο και σε όσους έγιναν η έμπνευση για τον καλύτερο κόσμο που μέσα μας πάντα υπάρχει, σε αυτούς που προτίμησαν μια σκληρή αλήθεια από τη δειλή συνθηκολόγηση.

enallaktikidrasi.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι   

16 σχόλια:

  1. Ένα ακόμα εξαιρετικό κείμενο, μας πρόσφερες Ρούλα μου και τόσο ταιριαστό με τα αναπάντεχα του φετινού καλοκαιριού!
    Η μόνη μου χαρά τα τζιτζίκια που δεν σταματούν το τραγούδι τους, α! και η συχνή επίσκεψη μικρών πουλιών που παίζουν στη βεράντα μου!
    ΑΦιλάκια πάντα με πολύ αγάπη στη καρδιά μας! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας βάλουμε και εμείς ένα χεράκι με όποιο τρόπο μπορούμε Στεφανία μου, έστω και μόνο να μοιραστούμε με φίλους ένα τόσο ωραίο και με πολλά νοήματα κείμενο...
      "Στις σκοτεινότερες εποχές και στους πιο ταραγμένους καιρούς υπάρχει πάντα ένα φως, εκείνο το αδιανόητο πείσμα πως όλα θα αλλάξουν αν βαθιά το πιστέψουμε." Προσυπογράφω φιλενάδα.
      Να απολαμβάνεις το τραγούδι των τζιτζικιών και το κελάηδισμα των πουλιών οσο μπορείς φιλενάδα...καλο σου βράδυ την αγάπη μου φιλιααα!!😍

      Διαγραφή
  2. Να πω την αλήθεια μου διαγώνια το διάβασα το κείμενο. Τα έχω σκεφτεί όλα αυτά, έχω σκεφτεί και άλλα πολλά, το έχω φιλοσοφήσει και συμφωνώ με τα λεγόμενα του κειμένου. Πάντα επικρατεί η αισιοδοξία! Όμως βρες τη διαφορά Σμαραγδένια μου. Φίλος μου με τον οποίο γνωριστήκαμε λόγω του ότι αγαπούσαμε και οι δύο τη φωτογραφία. Απίστευτα εμπνευσμένο άτομο. Έχασε τη δουλειά του κι από εκεί και πέρα ήρθαν όλα ανάποδα. Αυτή τη στιγμή ζει με τη πολύ μεγάλη σε ηλικία θεία του την οποία και φροντίζει. Τα χρήματα για τις εκδρομές που έκανε όπου και φωτογράφιζε τοπία κυρίως τελείωσαν εδώ και καιρό. Δεν μιλιέται, έχουν αλλάξει τα πάντα επάνω του.
    Σκέψου λοιπόν τί θα γίνει από χειμώνα αν όλα τα σενάρια βγουν αληθινά που μακάρι να μην. Προσθέτω στα προβλήματα του φίλου μου, ενεργειακή και επισιτιστική κρίση.
    Πιστεύεις μετά από όλα αυτά ότι μπορεί να υπάρξει διάθεση, ενέργεια, θέληση, έμπνευση;;;

    Αυτά και συγνώμη για τον χείμμαρο αλλά βγήκε αυθόρμητα από μέσα μου.

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα μου τα πράγματα το ξέρουμε είναι δύσκολα, αλλά αν το βάζουμε κάτω γίνονται ακόμη δυσκολότερα...
      Ειναι φυσικό προς στιγμή να χάνεις το κουράγιο σου στις δυσκολίες, είναι ανθρώπινο, (μιλάω για το θέμα του φίλου σου , αφού είχες την καλοσύνη να μας το αναφέρεις εδώ,) όπως είναι ανθρώπινο να παίρνει δύναμη και από τον ίδιο του τον εαυτό και να μην το βάζει κάτω. σίγουρα υπάρχουν και χειρότερες καταστάσεις από την δική του.
      Ο άνθρωπος έχει δυνάμεις που ούτε τις φαντάζεται...
      Το δικό μου μικρό ατύχημα, με έκανε να σκεφτώ όταν πήγα στο νοσοκομείο πόσοι άνθρωποι εκεί είναι σε πολύ πιο δύσκολη θέση από την δική μου...απλά είναι θέμα θετικής σκέψης Στέλλα μου να είσαι καλά σε ευχαριστώ που πέρασες και τα είπαμε καλο σου ξημερωμα φιλιααα 🌙
      Υ.Γ. Καθόλου μη ζητάς συγνώμη πολύ καλά έκανες και σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη.

      Διαγραφή
  3. Από κάτι τέτοιους "αμετανόητους ιδεαλιστές" που προσφέρουν την "ομπρέλα" τους στον περαστικό διαβάτη, κρατήθηκε όρθια η κοινωνία μας. Στον αντίποδα, όλοι αυτοί που τα ρίχνουν στον καιρό, στα άστρα και στο κράτος. Είναι βολικό να δημιουργείς εχθρούς, για να ρίχνεις πάντα εκεί το φταίξιμο. Είναι δύσκολο όμως να παρατηρείς τα μάτια των συνανθρώπων σου, μέσα στις πιο δυνατές καταιγίδες. Και να τους πάρεις λίγο απ' το φόβο τους, για να μπορέσουν κι αυτοί με τη σειρά τους να προσφέρουν στους πιο αδύναμους. Είναι η πυραμίδα των αξιών μας, έτσι όπως ο καθένας την αντιλαμβάνεται. Ρούλα μου, υπέροχο κείμενο διάλεξες! Ευχαριστούμε για το μοίρασμα, να είσαι πάντα καλά και να μη χάσεις ποτέ τη δοτικότητα και το χαμόγελό σου. Ομορφαίνεις τον κόσμο μας ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου κάνουν πολλά κλικ κάτι τέτοια ευφυέστατα κείμενα Κανελλάκι μου να τα λένε έξω από τα δόντια και με ένα τρόπο να πηγαίνουν κόντρα σε ότι μίζερο μας σερβίρουν...είναι εκείνοι που όπως λες οι ιδεαλιστές που αγαπούν ακόμα τις αξίες της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης και της αγάπης που στρέφουν το βλέμμα τους στον διπλανό τους και όχι στο εγώ τους...Τέτοια κείμενα με κάνουν να νιώθω περισσότερο άνθρωπος...
      Όταν το διάβασα η πρώτη μου σκέψη ήταν να το αναδημοσιεύσω, με την άδεια της ιδιοκτήτριας του μπλοκ.
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Κανελλάκι μου...παρατήρησες κάτι; βάζω τόνους πια... 😊 αυτό θα πει πως πάω πολύ καλά...σιγά μη δεν πήγαινα...😍
      Καλά να είστε όλοι μάτια μου την αγάπη μου φιλώ σε Σ.Λ. 🧡

      Διαγραφή
  4. Πολύ ενδιαφέρουσα και αυτή σου εδώ η "φιλοξενία", Ρούλα μου, ενός εξαίρετου κειμένου. Με τόσους προβληματισμούς και ζητήματα. Σε ευχαριστούμε για το έναυσμα της ευαισθητοποίησης καλή μου φίλη. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου κίνησε το ενδιαφέρον φίλε μου...πάντα μου κάνουν κλικ τέτοιου είδους δημοσιεύσεις που λένε αυτά που πρέπει να πουν και να τις μοιράζομαι μαζί σας...μπορεί να είναι σαν να επαναλαμβάνουμε τις σκέψεις μας γιατί μην μου πεις ότι δεν σκεφτόμαστε πολλές φορές έτσι...απλά εγώ δεν ξέρω να εκφραστώ και να γραψω τις σκέψεις μου τόσο εμπεριστατωμένα...
      Να είσαι καλά με ότι κάνεις καλο σου βράδυ... 🌙

      Διαγραφή
  5. "Τι άραγε δίνουμε στη ζωή για να απαιτούμε τόσα πολλά πίσω;", κρατώ αυτό μέσα από ένα πολύ εύστοχο κείμενο! Πολύ καλά έκανες και το επέλεξες, Ρούλα μου! Αναφέρει όσα σκεφτόμαστε πολύ συχνά, όμως είναι σημαντικό να έρχεται κανείς σε επαφή μαζί τους, για να μην ξεχνά! Ό,τι προσφέρουμε δεν γνωρίζουμε πού μπορεί επίσης να πιάσει τόπο. Ας τα φέρνουμε στο φως!
    Φιλιά πολλά!
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα όταν διαβάζω ένα κείμενο και με ταρακουνάει με το θέμα του όπως αυτό Γλαύκη μου η πρώτη μου σκέψη ήταν πως, πόσες αλήθειες έγραφε...όχι πως δεν τις ξέραμε, αλλά ήταν όπως λες και εσύ να τις ξαναδούμε μέσα από ένα κείμενο.. και βέβαια η αλήθεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.!
      Με αυτή την σκέψη έκανα αυτήν την αναδημοσίευση και χάρηκα που την μοιράστηκα μαζί σας Γλαύκη μου 😊
      Να περνάς όμορφα με ότι κάνεις καλο σου βράδυ φιλιαααα!! 😍

      Διαγραφή
  6. Κρατώ το ……ο κόσμος παίρνει το μπόι των επιλογών μας. Είναι όμως οι επιλογές μας ανάλογα με τις δυνατότητές μας; είναι αυτές που επιλέξαμε; Είναι αυτές που ακολουθούμε; Κι αν όχι, μάθαμε απ’ τα λάθη μας; Καλό είναι να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα γιατί να μην ξεχνάμε πως οι επιλογές μας, μας ορίζουν.
    Όμορφο κείμενο Ρούλα μου, να είσαι καλά που το μοιράστηκες μαζί μας!
    Να είσαι καλά, καλύτερα, να αφήσεις πίσω τα δύσκολα.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλα διλλήματα μου βάζεις Αννίκα μου ερωτηματικά που μένουν αναπάντητα φίλη μου...
      Θα συμφωνήσω όμως πως ότι κάνουμε είναι μόνο δικές μας επιλογές, αφού είμαστε υπεύθυνοι γι αυτές, όποιες και να είναι...
      Αν αυτές οι επιλογές μας μας ικανοποιούν, τότε είμαστε ευχαριστημένοι που το καταφέρνουμε.
      Είναι αρκετά δύσκολο πολλές φορές, αλλά εκεί είναι και η χαρά της ικανοποίησης!!
      Αυτές οι αλήθειες που έγραφε (όχι ότι δεν τις ξέρουμε) με έκαναν να το αναδημοσιεύσω και χάρηκα που σου άρεσε Αννίκα μου.. να είσαι καλά φίλη μου καλο σου βράδυ 🌙την αγάπη μου φιλιααα...😍


      Διαγραφή
  7. Ωραίο κείμενο φιλοξένησες πάλι !!!!!!
    Δύναμη και αισιοδοξία από όλους μας για να αλλάξει κάτι....
    Σε φιλώ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσει να ψάχνω Ράνια μου και όπου βλέπω κάτι να μου κάνει κλικ το θέμα του αφού αρέσει σε μένα, θέλω να το μοιράζομαι με όλους σας , με την άδεια εκείνου που το έγραψε βέβαια.
      Πρέπει να υπάρχει η αισιοδοξία αλλοίμονο αν την χάσουμε φίλη μου, πως το μέλλον θα είναι καλύτερο και αυτό χάρη σε ανθρώπους που το πιστεύουν και παλεύουν γι αυτό.
      Να είσαι καλά με ότι κάνεις Ράνια μου καλο σου βράδυ την αγάπη μου φιλιαααα!!😍

      Διαγραφή
  8. Πολύ ΄΄ομορφο κείμενο Ρούλα μου και σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας. Προβληματίζει γερά. Και ναι στο χέρι μας είναι να παλέψουμε με τα εμπόδια. Μπορεί να μην νικήσουμε αλλά θα έχουμε προσπαθήσει.
    Πώς πάει το χέρι σου;
    Καλημέρα από την εξοχή
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτόν τον καιρό που δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα Αννιώ μου ψάχνοντας βρήκα αυτό το κείμενο, μου άρεσε ο τρόπος που ήταν γραμμένο και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας...χαίρομαι πολύ που το έκανα αφού με τα όμορφα σχόλια σας φίλη μου δείχνετε ότι σας άρεσε...
      Το χέρι μου πάει καλύτερα αφού άρχισα να βάζω τόνους στις λέξεις...αλλά θέλει ακόμη δυο εβδομάδες να δέσει η κλείδα και για τα πλευρά έχουμε καιρό...
      ομως το θέμα είναι ότι κάθε μέρα είμαι και καλύτερα Αννιω μου.
      Σε ευχαριστώ πολύ να περνάς όμορφα στας εξοχάς...να κάτσεις όσο μπορείς περισσότερο...καλό Σαββατοκύριακο φιλιααααα! 😍 🍉🍺

      Διαγραφή