ΕΥΧΕΣ... ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ...!!. ταξιδεύοντας με μια καρτ ποστάλ..!!!!!

Μόλις μπήκε ο Αύγουστος ο τελευταίος  μήνας του καλοκαιριού  να μας θυμίσει πως το καλοκαιράκι όπου να ναι μας αφήνει...
Αλλά.. ας το χαρούμε ακόμα όσο υπάρχει και οι μέρες του και οι νύχτες του ας μας συντροφέψουν ακόμα λίγο σε όμορφα που θα περάσουμε η που περάσαμε...!!!
Με το καλημέρα του .... να με καλωσορίσει με μια ειδοποίηση από το ταχυδρομείο... 
Εκεί με περίμενε μια καρτ ποστάλ από την Αλεξάνδρα και το κουμπί της...από το καλοκαιρινό δρώμενο ..ταξιδεύοντας με μια καρτ ποστάλ....!!! η ανταλλαγή τόπων και μέρη που έχουμε ταξιδέψει η... που θέλαμε να πάμε.....ήταν η ιδέα της Μαρίας με τον ήλιο της ντυμένο στα γιορτινά....!!

Ημουν το ταίρι της μου έγραφε..και οι καρτ ποστάλ της... του τόπου της τα τοπία και τα χρώματα.... την κάρτα συνόδευαν   όμορφα λόγια.. και δωράκια που θα μου θυμίζουν αυτήν την όμορφη...ταξιδιάρικη ανταλλαγή..!!! 

Αλεξάνδρα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ..!! 
 Το δικό μου ταίρι.. θα το κρατήσω ακόμα λίγο σε αγωνία.. λόγο χρόνου .. όμως οσονούπω να την περιμένει..!!!! 
Να τος λοιπόν ο Αύγουστος..!!!
Ας του χαρίσουμε ακόμα λίγες στιγμές μας.. να τις έχουμε να μας ζεσταίνουν... με τα χαμόγελα .. τις παρέες...τις όμορφες αναμνήσεις ... εεεε και κάποια δύσκολα...δεν πειράζει... όταν ο καιρός κρυώσει...και ο χειμώνας διεκδικήσει τις μέρες του. ..!!! 
Μια από αυτές τις όμορφες στιγμές που θα κρατήσω .. ήταν ...όταν η φίλη μας η Νικόλ μας έκανε σεμινάρια ντεκουπάζ εμένα ...μέσα σε όλα...χα..χα..ναι είχαμε και τέτοια...(και που θα τα δείτε εν καιρό) και πηλού..στην Κατερίνα μου ...με όλα τα υλικά χαρισμένα από εκείνη ..!!!

Και εγώ σαν μαμά κουκουβάγια θέλω να σας δείξω ως είθισται... τις  πρώτες της δημιουργίες ...

Θα τελειοποιηθούμε ντάξει;

Εδώ η καλλιτέχνης απορροφημένη από τον ίστρο της..χα.χα..!!

                                  η λεπτομέρεια...της καμινάδας..!!

Οοοοο ...ίσα που προλάβαμε το σούρουπο...!!!

 Και με αυτά τα απλά τα καθημερινά να σας ευχηθώ ... να έχετε ότι ποθεί η καρδιά σας...να περνάτε όμορφα και μην ξεχνάτε να χαρίζεται χαμόγελα... εκείνα επιστρέφουν σίγουρα πίσω και σας κάνουν χαρούμενους...
Ααααα και μην ξεχνάτε τους γύρω σας..!!! 
Καλή εβδομάδα να έχετε παρεούλα μου ...!!
ΚΑΛΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ να περάσετε...!!!!!

ΕΤΟΙΜΗ Η .. ΠΡΟΙΚΑ...

Εεεεε ναι... ετοιμάστηκε η προίκα του μωρού.. Ένα μωρό ..που θα έρθει στον κόσμο... οσονούπω...και που ήταν η αιτία της απουσίας μου από τις επισκέψεις μου στα δικά σας μπλόκς... και που ίσα που απαντούσα στα σχόλια σας... 
Και πιστέψτε το δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο στον κόσμο από ένα μωρό...!!!
Θ α μου πείτε σε ποιον κόσμο θα έρθει το μικρούλι ...
Ας έχουμε την ελπίδα ότι τα παιδιά που θα έρχονται  στην ζωή θα την κάνουν καλύτερη από αυτήν εδώ..και ας χαρούμε που ακόμα βρίσκονται νέοι. που θέλουν να γίνουν γονείς .!
Και εμείς ας είμαστε δίπλα σε τόσο χαρούμενα γεγονότα και ας κάνουμε  καλύτερο και ομορφότερο όσο μπορούμε ...το πρώτο του περιβάλλον για ένα  μωρό  που τολμά να έρθει  στον κόσμο μας.!!
Όπως θα καταλάβατε...μπήκαν μπροστά... οι ραπτομηχανές .. καρόλια... καρφίτσες .. μεζούρες.. και άρχισαν τον τρελό χορό τους γύρω από τα υφάσματα...!! 

Εμένα να βάλεις εδώ...πάω καλύτερα με την ρίγα... μου έκλεινε το μάτι το πουά...

Και εγώ θα μπω γύρω γύρω από την λευκή πανούλα..ε;   φώναζε από μακρυά  ένα σκούρο μπλε ύφασμα.. !!

Εντάξει.. εντάξει.. όλα θα σας βάλω εκεί που ταιριάζετε ..μπουρνουζάκια με αστεράκια 

...παπλωματοθήκες...σαλιάρες.. 

 δουλέψαμε με πολύ κέφι .. και ετοιμάστηκαν τα μαξιλαράκια..  η σταγόνα και το σταγονάκι... το σύννεφο και το συννεφάκι και ένα μοναδικό αστέρι που τα συνόδευε ...

 στάθηκαν όλα για την μεγάλη πόζα... 

Την όλη κολεξιόν..την συμπλήρωσε ένα πλεχτό σετάκι..με όλα τα κομφόρ..χα..χα..!! 

Παρά λίγο να μην προλάβω να  τα φωτογραφίσω...!!
 Στο τσακ τα πρόλαβα... δηλαδή.. πριν  τα πάρει αγκαλιά η μέλλουσα μανούλα..!! 
Με το καλό της εύχομαι  ένα μωράκι ευλογημένο  με όλα τα καλά της μοίρας στην ζωούλα του ..!!
Και εσείς αγαπημένοι  μου  φίλοι μην ξεχνάτε.. ένα χαμόγελο ...ανοίγει τις καρδιές των ανθρώπων..!!
Να περνάτε όμορφα ότι και να κάνετε..!!
Υ.Γ....στο επόμενο..η ώρα του γάμου...!!

ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΕΣ...ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ...!!!!

                              Την εικόνα μου την έστειλε το...αδέρφι   και την λάτρεψα...!!
Και ναι... ο ένας ευχάριστος λόγος που χάθηκα για λίγο ήταν αυτός..!!
Ε.. μην μου πείτε ότι δεν το καταλάβατε  ήδη από τον τίτλο ε;
Είχα την μεγάλη χαρά φέτος να συναντήσω και να γνωρίσω από κοντά την αγαπημένη μας Νικόλ.. ναι.. ναι είναι αυτή που ξέρετε..την ευγενική και γεμάτη  συναίσθημα  Νικόλ !!

Μια αγαπημένη φίλη που καιρό τώρα <μιλούσαμε> μόνο πίσω από μια οθόνη..όπως με πολλές από εσάς φίλες μου..!!
Και να που έρχονται στιγμές ..και γνωρίζεσαι με ότι μέχρι τώρα φανταζόσουν..και νιώθεις όμορφα..για τον άνθρωπο..!!
Όμως η χαρά μου διπλασιάστηκε  αφού τον συγκεκριμένο διάστημα έτυχε να είναι και εδώ η αγαπημένη παλιά μου φίλη μπλόκερ και μέντορας μου στην μάθηση μου γύρω από το ίντερνετ  η Τζίντζερ-Μαίρη...και  η παρέα δεν άργησε να στηθεί..!!
Πιστέψτε το ...δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να περάσει όμορφα... μια καλή παρέα, ανοιχτές αγκαλιές και πολλά χαμόγελα.. φτάνουν..!! 
Μέσα από ένα φακό... και μάλιστα της παλιάς σχολής ..όσο και η φωτογράφος.. αυτά πάνε μαζί είπαμε..  δεν μπορείς να αποτυπώσεις το συναίσθημα και την χαρά που νιώθεις..για τόσο όμορφες  αγαπησιάρικες συναντήσεις.!!

Ως συνήθως  στο  τέλος σκέφτομαι να βγάλω φωτό χα..χα..όταν έχουν φύγει όλοι σχεδόν  και οτι απομένει από το ταψί...!!
Αυτά τα λίγα έχω να σας πω που όμως για μένα είναι πάρα πολλά...για να ξέρετε γιατί λείπω από την ιντερνετική παρέα μας αυτόν τον καιρό..!!
Ο 'αλλος χαρούμενος λόγος  ακόμα δεν  έχει ολοκληρωθεί.. οπότε θα μου κανε τε ακόμη λίγη υπομονή και είμαι  σίγουρη ότι θα με δικαιολογήσετε..!!
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και πολλές αφορμές για να χαμογελάτε παρεάκι μου...!!!

ΠΕΤΑΓΜΑΤΑ...!!!

ΦΤΕΡΟΎΓΕΣ.

Το βλέμμα ακουμπάει  σε μια γαλάζια και  ακύμαντη θάλασσα

Παρακολουθεί τα μικρά κύματα που ακουμπούν απαλά την ακρογιαλιά,

σαν να φοβούνται να μην ξυπνήσουν τα όνειρα από την χθεσινή βελούδινη νύχτα.

Ένας γλάρος πέρασε φτερουγίζοντας.

Ταξιδευτή  ακούμπησα την σκέψη μου στα ανοιγμένα φτερά του.

Και εκείνη  έφυγε μαζί του στο βάθος του ορίζοντα να σε γυρέψει.

Εκεί που σμίγει ο ουρανός και η θάλασσα σφιχταγκαλισμένα  σαν εραστές.

Και έμεινα εγώ ακίνητη εκεί στην άκρη της να νανουρίζω τα όνειρα  να μην ξυπνήσουν από την χθεσινή βελούδινη νύχτα. 

Μια που βρισκόμαστε  στις ακρογιαλιές και στα κύματα ας συνεχίσουμε στο ίδιο  μοτίβο..αγναντεύοντας τη..!!

Καράβι η αγάπη μας μέσα στα πέλαγα.

Σαν κύμα έπαιζες και εγώ σου γέλαγα.

Γλάροι τα χέρια μας φτερά ανοιγμένα,

τον έρωτα μάθαιναν σε σένα και μένα .

Μέσα στα μάτια σου γλυκά αρμένιζα.

Κι απ το γαλάζιο τους, τον κόσμο γέμιζα.

Ζήλεψε η θάλασσα και στ ακρογιάλι, 

φιλί του έστειλε μ ένα κοράλλι.

Το πρώτο πήρε μέρος στο γνωστό  συμπόσιο ποίησης  που με επιτυχία κάθε φορά κάνει η  Αριστέα..η γνωστή μας πυργοδέσποινα.!!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο που αφιερώσατε να το διαβάσετε...!!! 

Το δεύτερο...έχει γραφτεί το 94...το έβαλα να συνοδεύσει το πρώτο..!! 

Την πρωτιά την είχε επάξια η φίλη μας η Ελένη με τους Ταξιδευτές της ουτοποίας   της περάστε να  απολαύσετε το διαμάντι της.!!

Το ξέρω ότι λίγο καθυστερημένα  κάνω την ανάρτηση αυτή αλλά αυτόν το καιρό φίλοι μου μου πέσανε πολλές δουλειές που πρέπει να βγάλω σε πέρας.. αυτόν τον μήνα...και για αυτό ζητώ την κατανόηση σας.. για τις απουσίες μου..αν δεν αφήσω το μπλοκάρισμα πως θα τα κάνω μου λέτε;.. δεν γίνονται και τα δύο μαζί .. εν καιρό θα σας δείξω τι ακριβώς εννοώ ..!!! 

Να περάσετε  αγαπημένη μου παρέα ένα χαρούμενο Σαββατοκύριακο...σε όσα στραβά και ανάποδα γίνονται γύρω μας.. ας τα προσπεράσουμε με ένα χαμόγελο . θα νιώσουμε καλύτερα..πιστέψτε το..!!!!

Σας ευχαριστώ πολύ  που περνάτε και μου αφήνετε τον χρόνο σας..!!!

Σας το αφιερώνω ..με αγάπη.. ας ταξιδέψουμε μαζί του!!!!!!!!!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ...ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ..!!!!!

Καλοκαίριασε για τα καλά  πια.
 Και μια η θάλασσα που μας ξεμυαλίζει απέναντι...

μια οι δουλειές που  περιμένουν να μας έρθει η όρεξη να τις κάνουμε και.... μια που   έχουμε χαλαρώσει λίγο και... να ο καιρός .. που περνά και δεν το παίρνεις είδηση ..πόσο γρήγορα φεύγει ... η μέρα..και δεν προλαβαίνεις να κάνεις αυτά που ήθελες ..όπως  μια βόλτα στην γειτονιά, να διαβάσεις ..αναρτήσεις φίλων  να γράψεις..σχόλια.. πράγματα που μας  έχουν γίνει πια καθημερινή συνήθεια..παρεούλα μου..!!
Είναι και κάποιες φορές όμως που ένα τηλεφώνημα σε κάνει πάρα πολύ χαρούμενη!!
Ρούλα είμαι... Κρήτη έρχομαι για καφεδάκι...!! 
και τότε αλλάζει η καθημερινότητα και περνάς ένα πανέμορφο απόγευμα.. με φίλους  που είχαν την καλοσύνη και την διάθεση να έρθουν να μας δουν.. !!!
Εντάξει μην φωνάζετε καλέ; ποια είναι και ποια ειίναι;
Ενα Αρμενάκι απο την πανέμορφη Σύρο κόπιασε στην Κρήτη μετά του συζύγου της να αγναντέψει και απο εδώ ...

την αγαπημένη της θάλασσα ..!! και όταν γύρισε  ο ήλιος στο μπαλκονάκι..μετακομίσαμε στην μικρή μας πλατεία...

λίγα μέτρα πιο μακρυά.. μέχρι που έδυσε ο ήλιος...

βάφοντας με τα πιο υπέροχα χρώματα τον ορίζοντα...!!!!!!
Και τι δεν είπαμε..και πόσο  γρήγορα  περνά η ώρα  όταν έχεις όμορφη παρέα !!! 
Ελένη μου αφιερωμένο σε σένα με αγάπη το τραγούδι..!!

Με την Ελένη  είχαμε συναντηθεί για πρώτη φορά στο Ηράκλειο πέρσι..όταν είχαν κατέβει για την γέννηση της μικρής τους εγγονούλας..!!
Χάρηκα πολύ που ξαναβρεθήκαμε Ελένη μου .. και τώρα που ξέρετε τον δρόμο όταν με το καλό κατεβαίνετε εδώ θα χαρούμε  να τα λέμε φίλοι μας !! 
Η Ελένη είναι γουρλού.... γι αυτό έβαλα την ανάρτηση για την συνάντηση μας σήμερα.. που είναι πρώτη του μήνα για να μας πάει καλά αγαπημένη μου παρέα..!! 
Που ξέρεις; καμιά φορά η καλή διάθεση.. η θετική σκέψη..  ένα χαμόγελο που δεν ξεχνάμε να βάζουμε στα χείλη μας όταν λέμε καλημέρα..
 μας πάνε καλύτερα τα πράγματα.. !!
Να περνάτε όμορφα...να έχετε ένα  χαρούμενο μεσοκαλοκαιρινό μήνα ..!!!

ΜΟΥΣΙΚΕΣ....ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

                                               εικόνα από το ίντερνετ

Μια μικρή πετρούλα στην ακύμαντη λίμνη των αναμνήσεων πέταξες.
Αναδεύτηκαν οι θύμησες.
Έσπρωχναν η μια την άλλη, σε έναν αγώνα δρόμου πια θα ανέβει γρηγορότερα στην επιφάνεια.
Να τη!!  πρώτη πρώτη..εκείνη των δεκαεφτά χρόνων μου,που με ένα ποτήρι βερμούτ στο χέρι σε ένα πάρτι το.. πρώτο μου, (τότε ήμουν και μικρή για τέτοια) προσπαθούσα να αγγίξω δήθεν τυχαία το χέρι ενός αγοριού με γριζοπράσινα μάτια ακούγοντας από το πικ-απ,  το χιλιοπαιγμένο δισκάκι  45 στροφών  την βελούδινη φωνή του αξέχαστου βασιλιά της ροκ 
Elvis Presley  στο..  Only Yoy

Μέχρι τώρα όποτε ακούω αυτό το τραγούδι γυρίζω σε εκείνη την εποχή της αθωότητας..!!
Μετά από πολλά χρόνια όταν  άκουσα το τραγούδι ... Για ένα ταγκό..... της λατρεμένη Αλεξίου  .... έγινε το τραγούδι μας. 

Πλημμύρισαν οι αναμνήσεις την καρδιά.
Απλώθηκαν στο κορμί και ανανέωσαν τα κύτταρα του.!
Πόσες φορές τα τραγούδια δεν  λένε αυτά που θέλουμε να πούμε .!!!!
 Ακόμα πολλά αγαπημένα που άφησα απ έξω.. Εδώ  έβαλα τα δύο πιο σημαντικά κι αγαπημένα της ζωής μου..!!

Αυτή ήταν αγαπημένοι μου  η συμμετοχή μου στο μουσικό ταξίδι που μας προσκαλεί η Ελένη με το  Καρυδότσουφλο  της!! σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου για το ταξίδι αυτό.!! 
Να περνάτε  καλά .. να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..και μην ξεχνάτε..ένα χαμόγελο θα σας περιμένει στην γωνία...!!!!! 

ΟΛΑ ΜΑΖΙ....ΣΕ ΜΙΑ.. !!!

 ΤΟ ΤΑΜΑ 

Άνοιξε την πρόσκληση του γάμου τους και κοίταξε ευτυχισμένη τα δύο χρυσά άλφα τα αρχικά τους Αργύρης-Άρτεμη να είναι αγκαλιασμένα  όπως εκείνη με τον Αργύρη της.

προκαλούσαν συγγενείς και φίλους να βρεθούν κοντά τους την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής τους.

Χαμογέλασε. Όλα ήταν όπως τα είχε ονειρευτεί.

Από τότε που ήταν μικρά παιδιά  από το σχολείο ακόμα αγαπούσε τον Αργύρη με την αγάπη εκείνη την άδολη που μόνο τα παιδιά ξέρουν .

 Μία τάξη μεγαλύτερος ήταν, αλλά σε όλα τα παιχνίδια την υπερασπιζόταν όταν την πείραζαν τα άλλα παιδιά.

Μεγαλώνοντας  μεγάλωνε και η αγάπη που είχαν οι δυο τους

Θα σου χτίσω ένα μεγάλο παλάτι  και θα σε κάνω βασίλισσα Αρτεμώ μου της έλεγε όταν βρίσκονταν στα κρυφά πίσω από το εξωκλήσι της Βαγγελίστρας

Έτρεμε σαν πουλάκι όταν ακουμπούσε τα χείλη του στα δικά της και βούλιαζε στους ωκεανούς των γαλάζιων  ματιών του η Αρτεμώ. ποτέ δεν μπόρεσε να μετρήσει τις πολύχρωμες πεταλούδες που πετάριζαν γύρω τους, σε κάθε άγγιγμα του..

Και ήρθε ο καιρός που ο Αργύρης έπρεπε να φύγει. 

Είχε περάσει στην κοντινή πόλη  στην σχολή εμποροπλοιάρχων που ήταν και το όνειρό του..την αγαπούσε την θάλασσα όπως και την Αρτεμώ του.

Ήταν ο πρώτος μικρός χωρισμός τους και η Αρτεμώ  ένοιωσε την καρδιά της να πονά για πρώτη φορά.

Που να φανταζόταν ότι η ζωή της δίπλα στον Αργύρη θα ήταν από εδώ και πέρα πολλοί μικροί αποχαιρετισμοί.

Όταν είχαν αποφασίσει να ενώσουν τις ζωές τους τους είχε γίνει πια συνήθεια  το μαζί και χώρια.

Είχαν ορκιστεί από την πρώτη φορά που φιλήθηκαν πίσω  από το ξωκλήσι της Βαγγελίστρας.. ότι και να συνέβαινε στην ζωή τους θα ήταν για πάντα μαζί.

Η Αρτεμώ  έγινε δασκάλα. Λάτρευε τα παιδιά γι αυτό διάλεξε και αυτό το επάγγελμα.

Ήταν τυχερή γιατί την μετέθεσαν στο χωριό τους, αφού η προηγούμενη  δασκάλα είχε φύγει και το σχολειό χρειαζόταν μια δασκάλα.

Ήταν πολύ ευτυχισμένοι και ο γάμος τους έγινε το καλοκαίρι  μέσα σε χαρές και γλέντια μαζί με όλο το χωριό να χαίρεται για την ευτυχία τους, μέχρι το πρωί που ο ήλιος αγουροξυπνημένος, άρχισε να απλώνει τις αχτίνες του  να φωτίσει την μέρα.!

Τον ήθελε ολότελα  δικό της η Αρτεμώ τώρα που έγιναν ανδρόγυνο. Δεν ήθελα πια να τον μοιράζεται με την θάλασσα.

Το ήξερε αυτό ο Αργύρης  την λάτρευε την Αρτεμώ του και δεν ήθελε να την  στεναχωρεί.

 Είχε σκοπό να  αφήσει την θάλασσα  μόλις ταχτοποιούσαν τα οικονομικά τους.

Κάθε φορά που μπάρκαρε εκείνος, η Αρτεμώ πήγαινε στην Βαγγελίστρα της, άναβε ένα κερί και την παρακαλούσε να της τον προσέχει.

 Ήρθε ο χειμώνας βαρύς με τον  ουρανό   να   έχει κατεβάσει τα πιο μαύρα του σύννεφα  ενώ ο άνεμος λυσομανούσε σηκώνοντας τεράστια κύματα σαν να ήθελαν να καταπιούν το καράβι που βρέθηκε  μέσα σ αυτήν την θύελλα.

Ο καπετάνιος κατάλαβε ότι τα πράγματα ήταν δύσκολα..

Βαγγελίστρα μου βόηθα..!!! έκανε τον σταυρό του ο Αργύρης.

Δεν πρόλαβε να αποσώσει τα λόγια του και το καράβι άρχισε να γέρνει. ίσα που πρόλαβαν να πέσουν μαζί με το πλήρωμα στην θάλασσα.

Πάντα γέμισε η ψυχή της με φόβο όταν έβλεπε τον καιρό μπουρουνιασμένο.

Θα ήθελα να μπορούσε να πάρει μια κιμωλία και να τον σβήσει από μέσα της αυτόν τον φόβο. Όμως δεν μπορούσε, γιατί εκείνος τρύπωνε ακόμα πιο βαθιά μέσα της.

Βαγγελίστρα μου βόηθα..!! και εγώ θα έρχομαι να σου ανάβω κάθε μέρα το καντήλι σου.

Με την αγωνία στην καρδιά  ξάπλωσε αλλά δεν την έπαιρνε ο ύπνος

Αξημέρωτα άνοιξε την τηλεόραση την ώρα που ο παρουσιαστής των ειδήσεων  έλεγε για το ναυάγιο της ΕΛΠΙΔΑΣ και πως σώθηκαν όλοι οι ναυτικοί μαζί με τον καπετάνιο τους τους περισυνέλεξαν ταλαιπωρημένους αλλά ζωντανούς. σε λίγες μέρες θα γύριζαν στην πατρίδα.

Σε ευχαριστώ Βαγγελίστρα μου!!! έκανε τον σταυρό της η Αρτεμώ, και ξεκίνησε  για το τάμα της.

Από τότε και για όλα τα χρόνια της ζωής της έβλεπαν οι συχωριανοί την Αρτεμώ ακόμα  με το μπαστουνάκι της και τα άσπρα της μαλλιά να ανεβαίνει στο ξωκλήσι της Βαγγελίστρας για να ανάψει το καντήλι της Της.

Αυτή ήταν ολόκληρη η ιστορία μου στο παιχνίδι των λέξεων (κόψαμε αρκετά γιατί ξεπερνούσε το κείμενο τον αριθμών των λέξεων ) που κάνει ως γνωστό πάντα με πολύ επιτυχία η φίλη μας η Μαρία .. 

την πρωτιά την πήρε επάξια η Κανελλάκη μας με το Απάγκιο της..!!!

                       Κομμένες ανάσες στην σκοτεινιά
                             γυρεύουν ένα ξάγνατο.
                            Ένα μικρό άσπρο σημαδάκι,
                            να τις τραβήξει από εκεί.

Έλαβε μέρος στις 25 λέξεις που διοργανώνει με επιτυχία η Μαρία που έχει το Κείμενο

Η Πρωτιά στις 25 λέξεις ανήκει στην ποιήτρια φίλη μας την Ελένη να περάσετε να δείτε διαμάντια της

Και η τελευταία κυριολεκτικά συμμετοχή μου .... όχι καλέ μην σας πιάσει κόλπος .. θα ξαναπάρω μέρος.. απλά τελευταία στην σειρά λέω...ήταν  η φωτογραφία μου αυτή.. στον διαγωνισμό φωτογραφίζειν που κάνει πάλι η Μαρία...στο άλλο της μπλοκ ..Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά

                                  Όλα στο κόκκινο ήταν ο τίτλος της.. 

Πρώτη και καλύτερη ήρθε η φωτογραφία της Μαρίας...απολαύστε τη στο χώρο της.. φίλοι μου !!!
Σας ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου παρεούλα που αφήνετε ... έστω και λίγο...από τον πολύτιμο χρόνο σας ...καλή εβδομάδα σας εύχομαι..και  μην ξεχνάτε να χαμογελάτε ακόμα και στα δύσκολα... το ξέρω επαναλαμβάνομαι αλλά σκεφτείτε τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς  το χαμόγελο..ε;